1 - Podstawowe techniki.pdf - ✪ FOTOGRAFIKA ✪ - sniper.shooot

Podstawowe techniki: Lustrzanka jednoobiektywowa

Lustrzanka jednoobiektywowa jest najbardziej wyrafinowanym narzędziem do robienia zdjęć

dostępnym w dzisiejszych czasach.

Ze wszystkich rodzajów aparatów dostępnych obecnie na rynku, lustrzanki jednoobiektywowe na film

o szerokości 35 mm są sprzętem niewątpliwie najbardziej popularnym wśród osób traktujących

fotografię poważnie. Łącząc wyrafinowane możliwości ze zwartą i lekką konstrukcją. lustrzanki są

doskonałymi aparatami do fotografii reporterskiej, sportowej, turystycznej, a także do robienia zdjęć

niepozowanych. Niewielkie rozmiary i wszechstronność to dwie główne zalety, dzięki którym na

lustrzankach można polegać w każdej sytuacji. Możliwość zmiany obiektywu sprawia, że możemy

robić właśnie takie zdjęcia, o jakie nam chodzi. W obecnych czasach komputerowe "mózgi" lustrzanek

jednoobiektywowych najwyższej klasy, takich jak te z serii EOS, zautomatyzowały proces

fotografowania do tego stopnia, że fotograf może skupić się wyłącznie na treści zdjęcia. Można

dosłownie zaprogramować aparat tak, aby dopasował się do panujących warunków ekspozycji. To

naprawdę duże ułatwienie, bo przecież wysublimowane piękno krajobrazu wymaga innych ustawień

niż szybkość i dynamika sportowych wydarzeń. Co więcej, polegając na nowoczesnej i precyzyjnej

technologii systemu automatycznego ustawienia ostrości, możemy uchwycić na zdjęciu te szczególne,

niepowtarzalne momenty, które najprawdopodobniej umknęłyby przy ręcznym ustawieniu.

Zrozumienie kilku podstawowych zasad fotografii pomoże nam cieszyć się wyrafinowanymi

możliwościami naszego aparatu, a co najważniejsze, robić lepsze zdjęcia.

Lustrzanka jednoobiektywowa a kompaktowy aparat fotograficzny

Wielkim udogodni eni em oferowanym przez lustrzanki jednoobiektywowe

jest ich konstrukcja, oparta o system TTL, dzięki któremu fotografująca

osoba widzi dokładnie to, co będzie utrwalone na klatce filmu. Zastosowanie

konstrukcji tego typu sprawia, że używanie obiektywów o różnych

ogniskowych jest bardzo praktyczne. Kompaktowy aparat fotograficzny ma

osobny wizjer celownika do ustawiania kadru, więc tylko w przybliżeniu

pokazuje obraz obejmowany przez obiektyw. Poza tym, jedynym sposobem

na fotografowanie z innym obiektywem jest dodanie specjalnego celownika.

Podstawowe techniki: Autofocus - system automatycznego ustawiania ostrości

Używanie autofocusu jest łatwe, jednak należy pamiętać o jego właściwej obsłudze.

Po prostu naprowadzamy ramkę autofocusu na

fotografowany obiekt.

Autofocus jest jednym z wielkich udogodnień

nowoczesnych lustrzanek jednoobiektywowych. Po

prostu naprowadzamy ramkę autofocusu na ten

element obrazu, który ma być ostry i naciskamy

spust migawki do połowy.

Obiektyw

automatycznie nastawi ostrość wybranego przedmiotu. Autofocus jest prawie zawsze szybszy i

bardziej niezawodny niż ręczne ustawianie ostrości. Ważne jest zrozumienie zasad prawidłowej

obsługi tej funkcji. Po pierwsze należy zdecydować, który element obrazu ma być ostry, a jest to

czasami trudny wybór.Poza tym, poruszenie aparatu może spowodować przesunięcie ramki

autofocusu z wybranego obiektu. Może temu zapobiec włączenie blokady ostrości, jednak ważne jest,

byśmy zawsze pamiętali o obecności ramki.

Potwierdzenie wskaźnikiem ostrości

Przed naciśnięciem spustu migawki dobrze jest upewnić się, czy zdjęcie będzie ostre. Widać to, rzecz

jasna, w celowniku. Czasami jednak, kiedy fotografujemy przy słabym oświetleniu, trudno mieć

pewność co do właściwego ustawienia ostrości. System automatycznego ustawiania ostrościokaże się

pomocny i w tej sytuacji.Warto przyzwyczaić się do sprawdzenia przed każdym zdjęciem, czy świeci

się zielona lampka wskaźnika ostrości widoczna w celowniku. To zajmie tylko chwilę, a może

oszczędzić wielu rozczarowań. Jeśli stwierdzimy, że przydałaby się nam odrobina praktyki w używaniu

systemu autofocusu, możemy poćwiczyć z aparatem bez filmu, dopóki prawidłowa obsługa stanie się

tylko kwestią intuicji.

Użycie blokady ostrości może znacznie poprawić jakość naszych zdjęć.

Blokada ostrości pomaga skomponować ujęcie.

Jeżeli główny obiekt na zdjęciu ma być w samym

centrum kadru, możemy w prosty sposób ustawić

ostrość, używając systemu automatycznego

ustawienia ostrości. Jednak co zrobić, gdy nie

chcemy aby wybrany przez nas motyw był w samym

środku zdjęcia? Na przykład, jeśli na fotografii mają

być dwie stojące obok siebie osoby, ramka

autofocusu najprawdopodobniej znajdzie się

pomiędzy nimi i ostrość zostanie ustawiona

względem tła.

Prosta funkcja zwana "blokadą ostrości" rozwiązuje

ten problem. Po prostu naprowadzamy ramkę

autofocusu na fotografowany obiekt, uruchamiamy

system autofocusu naciskając spust migawki do

połowy i komponujemy ujęcie przesuwając aparat i

trzymając spust migawki. Autofocus będzie pamiętał

prawidłowe ustawienie, dopóki spust migawki nie

zostanie zwolniony.

Funkcja blokady ostrości ułatwia również wyostrzenie obrazu przy fotografowaniu obiektów, takich jak

puste ściany lub błyszczące powierzchnie, które mogą sprawić kłopoty przy automatycznym

ustawianiu ostrości. W takim przypadku wybieramy po prostu jakiś inny przedmiot znajdujący się mniej

więcej w tej samej odległości co fotografowany obiekt, ustawiamy ostrość przy pomocy autofocus u i

trzymając spust migawki wciśnięty do połowy, wracamy do wybranego wcześniej ujęcia.

Tryby pracy One Shot i Al Servo AF

Podczas robienia zdjęć w trybie One Shot AF, migawka nie może być zwolniona dopóki ustawianie

ostrości nie zostanie zakończone. Ten tryb fotografowania stosuje się w połączeniu z blokadą ostrości.

Naciśnięcie spustu migawki do połowy zachowuje parametry ustawienia ostrości odpowiadające

wybranej odległości. Kiedy jednak fotografujemy ruchome obiekty w trybie Al Servo AF, po naciśnięciu

spustu migawki do połowy autofocus śledzi poruszający się obiekt i w sposób ciągły dopasowuje

ostrość do zmieniającej się odległości. Funkcja ta jest funkcją odwrotną do funkcji blokady ostrości.

Podstawowe techniki: Czasy otwarcia migawki

Dysponując różnymi czasami otwarcia migawki możemy kontrolować przedział czasu, w

którym światło wpada do aparatu.

Co to jest czas otwarcia migawki?

Mówiąc w skrócie, czas otwarcia migawki to czas naświetlenia

klatki filmu. Krótki czas otwarcia migawki, 1/2000 s, 1/4000 s itd,.

oznacza, że migawka pozostanie otwarta tylko przez tę krótką

chwilę. I na odwrót - dłuższy czas otwarcia migawki znaczy, że

ekspozycja będzie trwała odpowiednio dłużej. Nie dajmy się zmylić

liczbom umieszczonym na aparacie. Czas otwarcia migawki

opisany symbolem "2000" to w rzeczywistości 1/2000 sekundy -

bardzo krótko. Oznaczenie ułamka 1/ zostało dla uproszczenia

pominięte; mówimy o robieniu zdjęć z migawką "dwa tysiące" mając

na myśli czas otwarcia migawki równy "jednej dwutysięcznej

sekundy".

Dlaczego czasy otwarcia migawki są takie ważne?

Kiedy fotografujemy obiekty w ruchu przy długim czasie otwarcia

migawki, zdjęcie najprawdopodobniej wyjdzie nieostre. Nie można

jednak fotografować wszystkiego przy krótkim czasie otwarcia

migawki, gdyż wówczas ekspozycja musiałaby trwać krócej, co nie

zawsze jest możliwe ze względu na czułość filmu. Jeśli czas

otwarcia migawki jest za krótki w danych warunkach, zbyt mało

światła dotrze do filmu i zdjęcie będzie niedoświetlone. Robiąc

zdjęcia należy zawsze pamiętać o zrównoważeniu trzech następujących czynników: czasu otwarcia

migawki (jak długo światło pada na klatkę filmu), liczby przysłony (ile światła pada na klatkę filmu) i

czułość filmu (ile światła potrzebuje dany film do

prawidłowej ekspozycji).

Zrozumienie zasad postępowanie z tymi trzema

parametrami jest najważniejszym krokiem ku

udanym fotografiom.

Można by sądzić, że wiedza dotycząca

wspomnianych parametrów okaże się zbędna, jeśli

tylko będziemy unikać fotografowania obiektów w

ruchu. Ale nawet ograniczenie się do robienia zdjęć

nieruchomych przedmiotów nie zwalnia nas z

konieczności pamiętania o czasie otwarcia migawki.

Wszystko dlatego, że aparat może się poruszyć,

jeśli nie jest zamocowany na statywie. Jeżeli w

momencie ekspozycji aparat ulegnie jakimkolwiek

wstrząsom, to obraz na zdjęciu będzie rozmazany.

Mówimy wtedy o "poruszeniu" aparatu. Jednak jeśli dobierze się wystarczająco krótki czas otwarcia

migawki, to w większości przypadków zdjęcie wyjdzie doskonale, nawet jeśli robiła je osoba

niedoświadczona.

Aparaty EOS posiadają pionową migawkę szczelinową z

elektromagnetycznym mechanizmem wyzwalania. Czas migawki

kontrolowany jest elektronicznie. W konstrukcji migawki wykorz ystano

mechanizm z dwiema kurtynami. W stanie spoczynku (przed naciśnięciem

spustu), pierwsza kurtyna zasłania klatkę filmu, a druga jest otwarta. W

momencie naciśnięcia spustu pierwsza kurtyna otwiera się tworząc

szczelinę, przez którą światło pada na klatkę filmu. W czasie ekspozycji

druga kurtyna zaczyna podążać za pierwszą, przez co szczelina przesuwa

się naświetlając resztę klatki. Następnie pierwsza kurtyna zatrzymuje się, a

druga kurtyna zamyka się zaraz za nią kończąc ekspozycję.

Mechanizm migawki w aparatach EOS

Problemy wynikające z poruszenia aparatem są powszechne wśród początkujących - łatwo

jednak można temu zaradzić.

Skąd wiadomo, przy jakich czasach otwarcia migawki możemy fotografować "z ręki"?

Fotografowie zazwyczaj starają się mieć na uwadze czasy otwarcia migawki, przy których można robić

zdjęcia bez statywu. Ogólna zasada mówi, że używając obiektywu o ogniskowej 50 mm większość

ludzi może fotografować z ręki przy czasie otwarcia migawki równym 1/60 sekundy i krótszym. Jak

widać, istotna jest tu ogniskowa obiektywu. O parametrze tym należy pamiętać, gdyż przy dłuższych

obiektywach - teleobiektywach - konsekwencje poruszenia aparatu są bardziej widoczne. Dlatego też

osoby zajmujące się fotografią zawodowo zawsze używają solidnych, wytrzymałych statywów, kiedy

fotografują przez olbrzymie teleobiektywy. Jednym ze sposobów określenia najkrótszego czasu

otwarcia migawki przy którym możemy zrobić zdjęcia z ręki, jest wyznaczenia odwrotności ogniskowej

aparatu. Oznacza to, że obiektywem o ogniskowej 50 mm możemy bezpiecznie fotografować bez

statywu ustawiając czas otwarcia migawki na 1/60 s (ponieważ w aparatach nie istnieje wartość 1/50

s), ale już 1/30 s może być czasem za długim.

Z kolei 1/30 s może w zupełności wystarczyć przy szerokokątnym obiektywie o ogniskowej 28 mm,

trzeba jednak pamiętać o tym, że jest to prawdopodobnie najdłuższy czas przy jakim można robić

zdjęcia z ręki, nawet jeśli używa się superszerokokątnego obiektywu o ogniskowej 15 mm. Z drugiej

zaś strony, teleobiektywy o ogniskowej 300 mm raczej nie powinien być używany bez statywu przy

czasie otwarcia migawki krótszym niż 1/500 s jeśli nie chcemy, by zdjęcie było nieostre. Natomiast

użycie czasu 1/250 s powinno wystarczyć dla obiektywów o ogniskowej 135 mm lub 200 mm.

Początkowo może się to wydawać skomplikowane, ale pamiętając o zależności pomiędzy ogniskową

obiektywu a czasem otwarcia migawki osiągniemy efekty w postaci większej liczby ostrych zdjęć.

Krótki czas otwarcia migawki pomoże zarejestrować niedostrzegalne dotąd aspekty

fotografowanych tematów.

Zrozumienie zasad doboru czasu migawki przyniesie owoce w postaci lepszych zdjęć. To jednak nie

wszystko. Aparaty z serii EOS umożliwiają zmiany czasu otwarcia migawki w niezmiernie szerokim

czasie, co w bardziej zaawansowanych modelach oznacza czas rzędu 1/4000 a nawet 1/8000

sekundy. Przy tak krótkich czasach aparaty serii EOS mogą sfotografować rzeczy niedostrzegalne

gołym okiem. Czasy te pozwalają na uchwycenie strzały lecącej do tarczy lub na zatrzymanie kolibra

w locie.

Przy tak krótkim czasie naświetlania wyczucie właściwego momentu wymaga dobrego refleksu i

odrobiny praktyki. Aparaty serii EOS oferują również możliwość ustawienia bardzo długich czasów

naświetlania, włącznie z ustawieniem "B" ("bulb", zwanym także "na czas"), które umożliwia

fotografowanie z dowolnie długim czasem naświetlania. Również i w tym przypadku możliwe jest

całkiem nowe spojrzenie na otaczający nas świat. Nocne światła wielkiego miasta, autostrada jako

smuga pędzących samochodów, rozgwieżdżone niebo - to wspaniałe tematy na zdjęcia wymagające

długiego czasu ekspozycji.

Podstawowe techniki: Przysłona

Regulacja przysłony to zmiana natężenia światła wpadającego

do aparatu podczas ekspozycji.

Znaczenie liczby przysłony

Parametr czasu otwarcia migawki informuje o długości padania

światła na klatkę filmu. Z kolei liczba przysłony jest miarą wielkości

1 - Podstawowe techniki.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: