H i s t o r i a Sura mekkańska liczy 5 wersetów. Jej tytuł Słoń (w. 1) zawiera aluzję do wydarzenia na pół legendarnego, dobrze znanego w Arabii południowo-ze- chodniej z VI w. Około 530 r. Abraha, wicekról cesarza Etiopii w jemenie, podjšł ekspedycję wojskowš, zmierzajšcš do zdobycia Mekki. Ale jego armia została zdziesištkowana przez epidemię i musiał wycofać się ku południowi Arabii. Ponieważ w armii abisyńskiej miał się znajdować słoń, Abisyficzyków uczestniczšcych w tej walce nazwano "towarzyszami słonia". Tradycja muzuł- mańska mówi również, że armia abisybska zostaia zaatakowana przez zesłane od Boga stada ptaków, które obrzuciły napastników kamieniami i pozabijaty ich za to,'iż zamierzali sprofanować więte miejsce. 1-2 Jak mówi tradycja, słoń sam odmówił przekroczenia granicy "więtego obszaru" - haram 3 ptaki lecšce stadami - niektórzy filologowie stwierdzajš, iż słowo arabskie 'ababil oznacza "zwartš gromadę" lub "wišzkę, stado", np. ptaków. Jednoczenie pełni wyobrani egzegeci muzułmańscy wyjaniajš, iż słowo to oznacza pewien osobliwy rodzaj ptaków, różnie przez nich opisywanych, jak np.: "sš to ptaki żółte, mniejsze od gołębia, nogi majš czerwone" (Bajdawi, II, 278); albo: ,;sš to ptaki zielone, majš głowy jak głowy lwów i wychodzš z morza". Każdy z tych ptaków miał nieć trzy kamienie: jeden w dziobie, a dwa w szponach (Ibn Katir, III, 678),
ptomaszew1966