Pieśń o słońcu niewyczerpanym
Twój wzrok utkwiony w duszy,jakby słońce skłonione na liściu,bogaci jego kwitnienie przeźroczystą tonią dobrocii skupia w swoim promieniu- lecz popatrz, Mistrzu,cóż stanie się z liściem i słońcem?- wieczór nadchodzi.
1944, Karol Wojtyła (Jan Paweł II)
Justyna00161