Odkupienie szuka Twego kształtu - Siostra
1. Rośniemy razem.Rosnąc w górę: przestrzeń zieleni podparta sercemidzie naprzeciw brzemionom wiatruzrzucanym znienacka w listowie,rosnąc w głąb: nie rosnąć, odkrywać,jak głęboko zapuściłaś korzenie,że jeszcze głębiej...
Poruszamy się w mroku korzenizapuszczonych we wspólnej glebie.Porównuję stąd światła w górze:refleks wody na brzegach zieleni.
2. Żaden człowiek nie ma ścieżek gotowych.Rodzimy się jak gąszcz,który może zapłonąć podobnie jak krzak Mojżeszalub może uschnąć.
Ścieżki trzeba przecierać wciąż, bo mogą zarosnąć na nowo,przecierać je trzeba tak długo, aż staną się prosteprostotą i dojrzałością wszystkich chwil:oto każda chwila się otwiera całym czasem,staje jakby cała ponad sobą,znajdujesz w niej ziarno wieczności.
3. Kiedy ciebie nazywam siostrą,wówczas myślę, że każde spotkanienie tylko nosi w sobie wspólnotę chwili,lecz ziarno tej samej wieczności.
Justyna00161