Pocišg Autor: nieznany Siedzę w piętrowym wagonie Pocišgu najzwyklejszego Krajobraz za szybš tonie W kontrastach cienia i niegu Melanże stalowo - bršzowe Brud sprzętów, smród w toalecie Klimaty całkiem nie nowe Na torach czas - wieczne dziecię... ref.: To ten pęd, to kołysanie Taki rytm, nieme obrazy Wystukotane zmęczone twarze Weekendowy kac żelazny To ten pęd, to kołysanie Za szybš niknšce obrazy Nie mogę patrzeć na nie Tak się zmieniajš raz za razem Na peronach przemarzniętych Ludzi sukcesu trudno szukać Widzę grzeszników, widzę więtych A koła nie przestajš stukać Kocham pociagi drugiej klasy I bohaterów z okręgówki Małe stacyjki gdzie pod lasem Ciemne bo... skradziono żarówki Siedzę na schodach wagonu Powietrze szarpie włosy Mam w głowie gongi peronów Na twarzy krople rosy Zmęczenie zamyka powieki wit wita linia lasu W brunatnym lustrze rzeki Tabliczka - FUNDUSZ WCZASÓW...
Kerk57