Close Quarers Battle- Czarna Taktyka.pdf

(399 KB) Pobierz
231953113 UNPDF
Close Quarers Battle - Czarna taktyka
Coraz częstsze działania sił specjalnych w terenie zurbanizowanych, przyjęta taktyka
zakładająca działania małych świetnie wyszkolonych i uzbrojonych grup dokonujących
precyzyjnych ataków na bazy, budynki., rozwój przestępczości zorganizowanej i zetknięcie
się policji z ciężko uzbrojonymi, gotowymi na wszystko, biorącymi zakładników
przestępcami doprowadziło wśród wojskowych i policyjnych jednostek specjalnych do
rozwoju taktyki określanej w USA mianem CQB.
CQB
CQB to skrót od Close Quarter Battle czyli Walka na małych odległościach i obejmuje
metody i taktykę walki w budynkach, na ulicy, w ciasnych alejkach i innych miejscach gdzie
widoczność i mobilność są ograniczone.
Zarówno CQB jak i MOUT (Military Operations in/on Urban Terrain ) związane są z
działaniami w terenie zurbanizowanym, jednak MOUT określa głównie działania w skali
makro ( zarządzanie większymi oddziałami, wykorzystanie opancerzonych pojazdów itd.) o
tyle CQB obejmuje działania w skali mikro, i odpowiada na pytanie jak mała grupa lub odział
piechoty powinien walczyć w terenie zabudowanym, w pomieszczeniach tak by osiągnąć
zadany cel przy minimalnych stratach.
Taktyka i szkolenie CQB obejmuje takie zagadnienia jak:
* broń i amunicja najbardziej odpowiednie dla tego typu działań
* specjalistyczne oporządzenie takie jak kamizelki kuloodporne i urządzenia noktowizyjne
* materiały wybuchowe
* procedury nawiązywania walki, zabezpieczania sektorów, czyszczenia pomieszczeń itd.
* poruszanie się w sekcji
* taktyka
231953113.008.png
Zazwyczaj tylko elitarne oddziały wojskowe – siły specjalne i specjalistyczne jednostki
policji ( takie jak SWAT ) są szkolone w CQB. Należy również nadmienić, że wojskowa
taktyka CQB zasadniczo różni się od odpowiednika policyjnego, głównie z powodu tego że
wojsko zazwyczaj działa w ugrupowaniu nieprzyjaciela, natomiast policja w działa na swoim
terenie. Armie często działające w terenie zabudowanym również mogą ćwiczyć elementy
taktyki CQB. Spośród taktyk CQB możemy więc wyróżnić 3 jej rodzaje wynikające z
przeznaczenia dla 3 różnych rodzajów jednostek:
1. Policyjne jednostki antyterrorystyczne ( np. S.W.A.T. , S.P.A.T )
2. Wojskowe jednostki specjalne ( NAVY SEALs, Delta Force, GROM )
3. Wojskowe Elitarne oddziały piechoty i aeromobilne ( Rangers, Green berets, 1 Płk. Spec. )
Broń w CQB
Czarna taktyka
Działanie w Mieście, w uliczkach, alejkach, podziemiach i pomieszczeniach coraz częściej
stają się nie tylko polem działania policyjnych oddziałów antyterrorystycznych ale i
wojskowych jednostek specjalnych a nawet regularnych oddziałów armii. Prowadzone od
wielu lat studia nad tym zjawiskiem dowiodły, iż walka w warunkach miejskich wymaga nie
tylko specyficznej taktyki i wyszkolenia ale w równym stopniu specjalistycznego ekwipunku i
broni. Opisując ów specjalistyczny sprzęt i ekwipunek idealnym przykładem będą oczywiście
policyjne jednostki antyterrorystyczne takie jak S.W.A.T , które już z założenia przeznaczone
są niemal wyłącznie do działań typu CQB- Close Quarter Battle. Nie należy jednak
zapominać o jednostkach wojskowych, takich jak amerykańska Delta czy polski Grom. One
również z racji częstego operowania w budynkach opracowały własne wyposażenie
dostosowane do warunków wojennych. Warto jednak zaznaczyć że taktyki wojskowe i
policyjne coraz bardziej się do siebie zbliżają i to nie tylko ze względu na teren działania.
Dziś policjant jednostki antyterrorystycznej może równie dobrze napotkać przeciwnika
uzbrojonego w wojskową broń wobec którego będzie musiał zastosować wojskowe metody,
tak jak i żołnierz w szturmowanym budynku może napotkać nieuzbrojonego cywila. Dlatego
w poniższym artykule chciałbym pokrótce przedstawić broń i sprzęt wykorzystywany w CQB
ale i w szeroko pojętej czarnej taktyce. Zacznijmy od sprawy podstawowej.
231953113.009.png
Broń
Po pierwsze z racji operowania w małych pomieszczeniach powinna być możliwie jak
najkrótsza (aby było nią można łatwo operować w niewielkich pomieszczeniach ) i
oczywiście szybkostrzelna aby sprostać dynamicznym sytuacją jakie występują w CQB. Z
tego względu ulubiona bronią antyterrorystów na całym świece jest:
Pistolet maszynowy
MP-5 i jego liczne odmiany. Jest on stosunkowo mały a składana kolba dodatkowo zmniejsza
jego długość. Natomiast 30 nabojowe magazynki, często łączone pozwalają na długie
prowadzenie walki. Najczęściej wykorzystywana przez jednostki AT jest wersja A3
wyposażona w oświetlenie taktyczne, tak przydatne w ciemnych pomieszczeniach. Dużą
popularnością cieszy się skrócony MP-5 K i MP-5 PDW, a wyposażona w tłumik odmiana
MP-5 SD3 idealnie nadaje się dla wojskowych jednostek specjalnych operujących na obcym
terenie gdzie przede wszystkim liczy się skrytość działań. MP5 wykorzystują polskie
Jednostki antyterrorystyczne, choć jeszcze gdzieniegdzie używa się innych pistoletów
maszynowych np. glouberyt i UZI.
MP-5 to jednak nie karabin a pistolet maszynowy co ma swoje wady jak i zalety. Po pierwsze
tak jak pistolet strzela pociskami kalibru 9 mm. Są one krótsze, mają mniejszą prędkość,
zasięg i siłę przebicia. Jest to bardzo pożądana cecha w działaniach policyjnych, pociski takie
mają mniejszą tendencje do rykoszetowania, nie przebija tez ściany, karoserii samochodu czy
trafionego przestępcy do mogło by doprowadzić co trafienia niewinnych przechodniów.
Niestety pistolet maszynowy nie przebije kamizelki kuloodpornej w które coraz częściej
wyposażeni są zarówno żołnierze jak i przestępcy. Dlatego W działaniach miejskich,
szczególnie w jednostkach wojskowych równie często wykorzystuje się
231953113.010.png 231953113.011.png
Karabiny szturmowe
Tu nadal ważne są niewielkie gabaryty, jednak większa siła ognia rekompensuje większe
wymiary, tym bardzie, że karabiny wykorzystuje się jednak na zewnątrz gdzie daje o sobie
znać niewielki zasięg MP-5 .
Na uzbrojenie w tym przypadku wpływają też względy ekonomiczne dlatego różne państwa
używają różnych karabinó,w zazwyczaj używanych przez armię danego kraju.
I tak polskie jednostki AT często możemy spotkać z karabinami AK-47 a amerykańskie
SWAT uzbrojonymi w M-16. Jako przykład nowoczesnego podejścia do broni używanej w
CQB niech posłuży nam amerykański M-4 używany przez wszystkie jednostki specjalne tego
kraju, zarówno wojskowe jak i policyjne. Jest on stosunkowo krótki, szczególnie wersja colt
commando i posiada regulowanej długości kolbę, co ułatwia operowanie bronią w ciasnych
pomieszczeniach. Jednak to co czyni z M-4 idealną broń do CQB to system R.I.S. czyli Rail
Interface System. Jest to system specjalnych szyn umożliwiających montowanie do broni
różnego typu celowników, optycznych, kolimatorowych, znaczników laserowych, oświetlenia
taktycznego, celowników noktowizyjnych, granatników, tłumików i wielu innych akcesoriów
niezwykle przydatnych w działaniach w budynkach. System ten zrewolucjonizował rynek
broni na świecie i obecnie adaptowany jest do wielu modeli broni z różnych państw.
231953113.001.png 231953113.002.png 231953113.003.png
System RIS został już również zaadoptowany to pistoletów maszynowych MP5 co umożliwia
łatwe mocowanie z przodu dodatkowej rączki ułatwiającej kierowanie bronią, oświetlenia
taktycznego czy znaczników laserowych.
Oczywiście oprócz broni podstawowej – karabinka lub pistoletu maszynowego standardem w
CQB jest tez broń krótka, czyli pistolet stanowiący broń zapasową. Jednak jego niewielkie
rozmiary sprawiają, że niekiedy staje się on bardziej praktyczna niż pistolety maszynowe czy
karabiny. Jeśli chodzi o pistolety to również mamy tu dużą różnorodność i zależy to od kraju i
jednostek. Jednak najczęściej spotykane to: USP H&K, Glock i Beretta Jednak w Czarnej
Taktyce używa się też inne typy broni.
231953113.004.png 231953113.005.png 231953113.006.png 231953113.007.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin