Język prozodyczny.pdf

Język prozodyczny

Język prozodyczny – język , w którym cechy prozodyczne (m.in. iloczas i akcent ) służą do odróżniania wyrazów.

Pojęciem o przeciwnym znaczeniu jest język nieprozodyczny .

Języki nieprozodyczne można podzielić na 2 odmiany:

• umiarkowanie nieprozodyczne – języki, w których cechy prozodyczne służą tylko do oddzielania wyrazów (np.

język polski) ,

• skrajnie nieprozodyczne – języki, w których cechy prozodyczne nie mają żadnego znaczenia (np. język turecki) .

Przykłady

Językami prozodycznymi są przykładowo:

• język łaciński, cecha relewantna – iloczas : venit – przychodzi, vēnit – przyszedł;

• język rosyjski, cecha relewantna – akcent : múka – męka, muká – mąka.

Zobacz też

• homografia,

• homofonia ,

• homonimia,

• polisemia.

Źródła i autorzy artykułu

Język prozodyczny Źródło : http://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=23403192 Autorzy : Birczanin, Garcia, Kicior99, Konradek, Siedlaro

Licencja

Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported

http:/ / creativecommons. org/ licenses/ by-sa/ 3. 0/