Spis treści
1. Proces i jego efektywność
2. Cele kształcenia zawodowego
3. Treści kształcenia zawodowego
4. Treści ustrukturyzowane
5. Programy kształcenia zawodowego
6. Formy organizacyjne kształcenia zawodowego
7. Warunki zewnętrzne i wewnętrzne procesu kształcenia zawodowego
8. Wyniki kształcenia zawodowego
9. Rola nauczyciela i ucznia w procesie kształcenia zawodowego
Pojęcie kształcenia zawodowego należy rozpatrywać w dwóch znaczeniach: jako określony stan wiedzy oraz jako proces.
Przez pojęcie procesu kształcenia zawodowego należy rozumieć logiczny zwarty układ czynności nauczycieli i uczniów, prowadzący do zmian w osobowości uczniów, głównie w zakresie ich wiadomości i umiejętności, stanowiących o istocie przygotowania zawodowego.
Do strukturalnych składników procesu kształcenia zawodowego należą:
× treści kształcenia zawodowego określone zazwyczaj programem nauczania;
× uczniowie szkoły zawodowej, podlegający oddziaływaniom pedagogicznym;
× nauczyciele szkoły zawodowej, których głównym zadaniem jest organizowanie procesu uczenia się;
× oraz warunki, w których dany proces się odbywa.
×
Cele wyznaczają treści kształcenia, te zaś prezentowane są w postaci programów nauczania, obowiązujących w określonych jednostkach organizacyjno – programowych kształcenia. Prawidłowe określenie celów nauczania stanowią punkt wyjścia dla doboru treści nauczania i środków nauczania.
Wyróżniamy cele ogólne kształcenia zawodowego oraz cele szczegółowe kształcenia zawodowego:
A. cele ogólne (kierunkowe) zakładają kształtowanie osobowości człowieka, uwzględniają kształtowanie prawidłowy stosunek do świata wartości, społeczeństwa, drugiego człowieka, samego siebie, świata kultury i przyrody.
B. cele szczegółowe (instrumentalne – operacyjne) – to :
× opanowanie wiedzy, umiejętności nawyków zawodowych, warunkujących należyte przygotowanie do zawodu;
× opanowanie typowych metod, środków i form działalności zawodowej;
× rozwinięcie specjalnych uzdolnień , motywacji, zainteresowań i sprawności, niezbędnych do wykonywania zawodu;
× rozwinięcie umiejętności i przyzwyczajeń do ciągłego podnoszenia własnych kwalifikacji w drodze doskonalenia zawodowego;
× wykształcenie gotowości do mistrzostwa w zawodzie.
Zgodnie z określonymi wyżej celami wyróżnia się:
× treści zawarte w przedmiotach ogólnokształcących i prowadzące do realizacji celów kierunkowych;
× treści zawarte w przedmiotach ogólnozawodowych, gwarantujące przygotowanie szerokoprofilowe;
× treści zawarte w przedmiotach specjalistycznych, prowadzące do specjalizacji zawodowej;
× treści związane z zajęciami praktycznymi, realizowanymi w warsztacie szkolnym w centrum kształcenia praktycznego lub w zakładzie pracy;
× oraz treści ogólnowychowawcze.
Dobór treści szczegółowych zależy od wielu czynników, m.in. od typu szkoły oraz poziomu i kierunku zawodowego.
W zasadniczych szkołach zawodowych przeznacza się około 60% czasu treściom ogólozawodowym i ogólnokształcącym, pozostałe 40% na zajęcia praktyczne.
W średnich szkołach zawodowych treści ogólnozawodowe i specjalistyczne zajmują 40% czasu, ogólnokształcące 40% a 20% zajęcia praktyczne.
Prawidłowy dobór treści warunkowany jest przez:
× aktualne i perspektywiczne potrzeby gospodarki rynkowej
× cele kształcenia i wychowania wspólny dla całego systemu oświatowego oraz dla danego typu szkoły
× charakterystyki zawodowe i programy nauczania określające m.in. zakres wiadomości i umiejętności niezbędnych do wykonywania zawodu
× możliwości percepcyjne uczniów
× odpowiednie wyposażenie szkół w przypadku zajęć praktycznych.
Współcześnie dąży się do tego aby przekazywane w procesie kształcenia zawodowego treści :
× stanowiły układy strukturalne i zintegrowane,
× gwarantowały maksymalne wiązanie teorii i praktyki
× odpowiadały obecnemu etapowi postępu naukowo – technicznego i informatycznego
× spełniały założone celami kształcenia funkcje poznawcze, kształcące i wychowawcze
× odpowiadały standardom europejskim w danym zakresie.
To układy akcentujące występowanie podstawowych elementów wiedzy( pojęć, praw, teorii, zasad) oraz związków logicznych zachodzących między nimi.
Podejście strukturalne do treści nauczania stanowi jeden z liczących się warunków powodzenia szkolnego.
Program ustala ogólne założenia systemu kształcenia zawodowego oraz proponuje rozwiązania organizacyjno – programowe stosownie do okresu obowiązywania danego programu. Opracowywaniem programów poszczególnych przedmiotów zajmują się odpowiednie instytuty naukowo – badawcze, skupiające celowo dobrane zespoły specjalistów – Nauczycieli i pracowników nauki. W przypadku szkolnictwa zawodowego prace programowe prowadzi Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu we współpracy z odpowiednimi resorami gospodarczymi. Program nauczania staje się obowiązującym dokumentem po zatwierdzeniu przez organ odpowiedzialny za sprawy oświaty i wychowania w kraju (w Polsce przez ministra edukacji narodowej).
Od 1991 r. upowszechnia się w Polsce koncepcje „programów minimum” zwanych także „standardami programowymi”. W przypadku szkolnictwa zawodowego minima programowe określające podstawy programowe przedmiotow obowiązujących i stanowiące podstawę do opracowywania programów alternatywnych przez szkoły, wprowadzane są systematycznie od 1994 roku. Zreformowany system kształcenia musi osiągnąć dwa cele : mobilność zawodowa – czyli zolność do wielokrotnej i szybkiej zmiany wykonywanego zajęcia – możliwe przy dostatecznie dobrym przygotowaniu „bazowym” oraz aktywność zawodowa – poszukiwanie zatrudnienia i samozatrudnienie.
Aktualnie akcentowana jest przedsiębiorczość pracownicza i gospodarcza.
Ze względu na liczbę uczniów uczestniczących w zajęciach wyróżnia się:
× nauczanie jednostkowe (prowadzone w warsztacie rzemieślniczym)
× nauczanie grupowe (zespołowe) prowadzone w pracowni, w warsztacie szkolnym
× nauczanie zbiorowe – realizowane w ramach systemu klasowo-lekcyjnego.
Ze względu na miejsce realizacji procesu wyróżnić można:
× zajęcia lekcyjne prowadzone w ramach systemu klasowo – lekcyjnego lub w pracowni
× zajęcia warsztatowe realizowane w warsztacie szkolnym, w centrum kształcenia praktycznego
× zajęcia szkolne realizowane w szkole zawodowej (również w warsztatach szkolnym)
× zajęcia pozaszkolne realizowane w domu, w zakładzie pracy
Ze względu na charakter prowadzonych zajęć będą to:
× lekcje 45 minutowe, 2-3 godzinne zajęcia w laboratoriach i pracowniach oraz 6-8 godzinne zajęcia warsztatowe tzw. całodzienne.
× zajęcia lekcyjne i warsztatowe (obowiązkowe) oraz zajęcia pozalekcyjne (kółka zainteresowań)
W procesie kształcenia zawodowego cechy tych form często się nakładają stąd można wyróżnić:
× zajęcia jednostkowe realizowane są często w warsztatach rzemieślniczych i małych zakładach
× zajęcia grupowe realizowane są w ramach systemów gabinetowo – pracownianego i warsztatowo – produkcyjnego, a także podczas zajęć pozalekcyjnych
× zajęcia zbiorowe realizowane są w ramach systemu gabinetowo – pracownianego oraz w ramach klasowo – lekcyjnego i podczas imprez szkolnych.
Proces kształcenia zawodowego może być realizowany w różnych warunkach zewnętrznych i wewnętrznych.
Do warunków zewnętrznych zalicza się:
· właściwie nakreślone cele kształcenia zawodowego
· właściwie zaprogramowane treści kształcenia zawodowego
· należyte zaopatrzenie szkół i uczniów w podręczniki oraz inne pomoce dydaktyczne
· dobrą więź i kontakt szkoły ze środowiskiem, w tym z domem rodzinnym, z władzami miejscowymi i z zakładami pracy
· prowadzenie kształcenia zgodnie z potrzebami gospodarczymi i społecznymi środowiska
· wysoką pozycję szkoły zawodowej w środowisku
· sprzyjający kształceniu klimat w obrębie zawodów i specjalności, do których szkoła przygotowuje.
Do warunków wewnętrznych zalicza się:
· odpowiednio dobrany zespół uczniowski, odznaczający się właściwym stosunkiem do zadań szkolnych do wybranego zawodu,
· dobra obsada kadrowa, tak w zakresie przedmiotów teoretycznych, jak i zajęć praktycznych,
· odpowiednie do zadań zaplecze materialne szkoły, w tym warsztaty szkolne,
· właściwa organizacja pracy życia społeczności szkolnej,
· sprzyjający procesowi kształcenia zawodowego klimat pracy i współpracy uczniów, nauczycieli i kierownictwa szkoły.
7. Wyniki kształcenia zawodowego
Wyróżniamy dwa aspekty wyników kształcenia zawodowego: jakościowy i ilościowy.
W aspekcie jakościowym ważne są:
· stopień przygotowania do pracy zawodowej(tzw. przydatność zawodowa),
· stopień przygotowania do dalszych studiów(nauki),
· stopień przygotowania do ciągłego doskonalenia siebie i swojego otoczenia,
· przygotowania do zaangażowanego uczestniczenia w życiu społeczno-gospodarczym, politycznym i kulturalnym kraju, regionu, środowiska.
W aspekcie ilościowym liczą się:
· liczba absolwentów przyjętych na studia bądź podejmujących pracę zawodową zgodnie z wykształceniem,
· liczba uczniów nie promowanych, przerywających naukę, powtarzających rok i inne wskaźniki wartości przygotowania zawodowego.
Trzy podstawowe sposoby(płaszczyzny) analizowania wyników pracy nauczycieli i uczniów szkół zawodowych to:
1. Badanie wyników w czasie pobytu ucznia w szkole, w tym:
a) analizowanie wystawianych przez nauczycieli ocen i ustalonych dla uczniów promocji;
b) badanie wytworów pracy uczniów, głównie w ramach zajęć praktycznych, realizowanych w warsztatach szkolnych i w zakładach pracy;
c) badanie stopnia zainteresowania się uczniów wyuczonym zawodem, szczególnie podczas praktyk zawodowych;
d) badanie przygotowania zawodowego młodzieży;
e) badanie powodzeń i niepowodzeń szkolnych uczniów szkół zawodowych.
2. Badanie losów absolwentów szkół zawodowych.
3. Badanie przydatności zawodowej absolwentów szkół zawodowych.
...
agnieszkawilk28