Roman Warszewski - Inicjacja (2000).pdf - Roman Warszewski - morefaya2006

Aby rozpocząć lekturę,

kliknij na taki przycisk ,

który da ci pełny dostęp do spisu treści książki.

Jeśli chcesz połączyć się z Portem Wydawniczym

LITERATURA.NET.PL

kliknij na logo poniżej.

ROMAN WARSZEWSKI

INICJACJA

Tower Press 2000

INICJACJA

Jesteśmy młodzi. Mamy ogorzałe twarze i jasne oczy. Nikt z nas nie ma więcej niż 25 lat.

Nosimy kolorowe stroje. Na szyjach wielu widać sznury barwnych koralików. Podróżujemy

w butach na bardzo grubej podeszwie. Na ramionach mamy garby pękatych plecaków. Przed

chwilą jeszcze się nie znaliśmy. Spotykamy się w hali luksemburskiego lotniska, a każdy z

nas udaje się w inną stronę. Teraz do odlotu pozostało kilka godzin. Lecz i one należą do ry-

tuału, który rozpoczął się wiele dni wcześniej, gdy każdy z nas podejmował tę decyzję.

Raija mówi językiem, w którym jest czternaście przypadków. Judith kiwa głową, nie chce

wierzyć; w jej mowie ojczystej doliczyć się można tylko dwóch. Baulu nie zna w ogóle liczby

mnogiej – w narzeczu jego plemienia wszystko jest niepowtarzalne; wszystko zawsze liczyć

trzeba od nowa. Ja też mam się czym pochwalić: chrząszcz, który brzmi w trzcinie, nawet po

wielokrotnie powtarzanych próbach nikomu nie chce pomieścić się w krtani. Jedyne, co nas

łączy – to nasz wiek. To, że należymy do pokolenia, dla którego nikt jeszcze nie zdołał ukuć

imienia.

Wśród ludów prymitywnych w momencie wkraczania w dorosłe życie młody człowiek,

który chciał zyskać nowe imię, był poddawany szeregowi egzaminów i prób. Jedni szukali

samotności w górach. Drudzy, zamieszkując przez dłuższy czas opuszczone pieczary, żywili

się tylko ziołami i łodygami różnych gatunków roślin. Jeszcze inni podążali w głąb dzikich

lasów, by szukać tam kontaktu ze światem nadprzyrodzonym i jego siłami. Znad tej krawędzi

albo nie powracano już w ogóle, albo wracał nowo uformowany człowiek potrafiący czerpać

siłę ze świadomości, iż stoczył walkę o najwyższą stawkę: o siebie samego i swoje życie.

My wybraliśmy inny sposób, choć także ma to być nasza inicjacja. Nie będziemy pościć w

odosobnionych pustelniach. Nie będziemy co rano skakać do lodowato–zimnych strumieni.

Postanowiliśmy – każdy na swój sposób, każdy w innym momencie ziemskiego globu – że w

chwili przekroczenia bariery dorosłości ruszymy w świat. Unikać będziemy przetartych dróg.

Szukać będziemy obrzeża rzeczywistości, owej krawędzi. Będziemy wędrować szlakiem

wśród pyłu i strug deszczu. Będziemy uczyć się świata, szukając jednocześnie drogi ku sobie

samemu. Starać się będziemy dotrzeć do miejsc z naszych marzeń i snów, chcąc pokonać

Ocean Niemożliwego.

Roman Warszewski - Inicjacja (2000).pdf