Cytat:
„Gdy w którymś miesiącu około 25. skończyły mi się pieniądze i nie mogłam kupić sobie żadnego nowego ubrania, byłam naprawdę wściekła i roztrzęsiona. Wtedy poszłam do banku i zrobiłam sobie kartę kredytową, żeby w następnym miesiącu nie mieć znów tego problemu. Gdy tylko przyszła, zamiast traktować ją jak koło ratunkowe, postanowiłam uczcić jej posiadanie i wybrać się na małe zakupy. Jeszcze tego samego dnia wydałam 90% dostępnych środków i zostałam z rosnącymi odsetkami i masą niepotrzebnych, ale ślicznych rzeczy. Przyznaję, że mam w szafie trochę ubrań, których nigdy na sobie nie miałam, ale przecież zawsze mogę je oddać biednym i zrobię tym samym dobry uczynek” - wyznaje optymistycznie Maja.
Niestety, według nas zakupoholizm to jest choroba, którą jak inne schorzenia trzeba leczyć. Co z tego, że przyjemna i nie wiąże się z katarem czy bólem, skoro wyrządza straty psychiczne i finansowe.objawy:• niekontrolowane nabywanie nowych rzeczy, zazwyczaj niepotrzebnych;• chwilowe zaspokojenie tuż po zakupie;• obsesyjne myśli o kupowaniu nowych towarów;• często zauważa się braki u siebie w nieposiadaniu jakiejś rzeczy;• gniew czy zdenerwowanie wywołane brakiem możliwości nabycia czegoś w sklepie;• trzymanie w tajemnicy swoich przyzwyczajeń handlowych;• częste wydawanie całych swoich oszczędności finansowych na produkty;• brak umiejętności podania racjonalnego powodu zakupienia określonych towarów;• wyrzuty sumienia.Którędy wyjście? PoradyPodstawowym krokiem prowadzącym do wyleczenia zakupoholizmu jest zdanie sobie sprawy – uświadomienie sobie, że taki problem nas dotyczy. Na początku warto próbować samemu sobie radzić, na przykład poprzez robienie listy zakupów przed pójściem do sklepu, czy branie ze sobą odpowiedniej, wyliczonej wcześniej sumy pieniędzy. Niestety zazwyczaj potrzebna jest rada i pomoc specjalisty, czy też psychologa. Warto również podejść do terapii indywidualnej bądź grupowej.Zakupoholizm tak naprawdę może dotknąć każdego – zarówno kobietę jak i mężczyznę, ludzi bogatych, czy tych mniej zamożnych. Nie ma tu reguły. Ważne, aby w końcu umieć powiedzieć sobie NIE. Jesli zauważamy jakieś niepokojące objawy, natychmiast powinnyśmy powiedzieć o tym komuś zaufanemu, czy też zgłosić się do lekarza. Niezwykle ważna jest tu silna wola. Zakupoholizm to uzależnienieżródłó: http://www.w-spodnicy.pl/Tekst/Babskie-Sprawy/526464,2,Zakupoholizm-objawy-porady--zakupoholizm.html#aGaleryhttp://www.papilot.pl/article/975/Czy-zakupoholizm-jest-choroba.html
niach_niach1