Artur Schopenhauer
Dialektyka Erystyczna Czyli Sztuka Prowadzenia Sporów
1. Już w starożytności słów “logika" i “dialektyka" używano jako synonimów mimo, iż pierwotnie ,Logika", oznaczająca zastanawianie się, obliczanie lub przemyśliwanie czegoś, zasadniczo różniła się znaczeniem od “dialektyki", używanej na określenie czynności rozmawiania. “Dialektykę" (postępowanie dialektyczne, człowiek dialektyczny) po raz pierwszy zastosował w swych pismach Platon, rozumiejąc pod tym terminem stałe posługiwanie się i doskonalenie rozumu (Fajdros, Sofista, Państwo). Podobnie Arystoteles, choć miał on zrazu używać terminu “logika" i mówił o “trudnościach, manowcach lub przesłankach logicznych". Wynika stąd, iż “dialektyka" byłaby nazwą starszą od ,Logiki". U Cycerona i Kwintyliana oba wyrazy występują zamiennie (...). Również w Średniowieczu i czasach nowożytnych aż po nam współczesne utrzymała się równoznaczność obu terminów, z tym, iż u Kanta “dialektyka" otrzymuje zabarwienie negatywne jako “sofistyczna sztuka dyskusji" - stąd częściej posługiwano się słowem “logika" jako mniej obciążonym. Ciągle jednak oba wyrazy są synonimami i w naturalny sposób oznaczają to samo
Osobiście ubolewam, iż ,,dialektyka" i “logika" traktowane są od tak dawna jako równoznaczniki. ...
jackybrown