BRODAWKI NARZĄDÓW PŁCIOWYCH.doc

Brodawki narządów płciowych

rodawki narządów płciowych znane również pod nazwą brodawki weneryczne lub kłykciny kończyste wywołane są przez ludzki wirus brodawczaka (human papillomavirus , HPV ) typu 1, 2, 6, 11, 16 i 18 przekazywany najczęściej podczas stosunków płciowych.

Epidemiologia

Kłykciny rozwijają się zwykle w miejscach ciepłych i wilgotnych- w worku napletkowym, w rowku zażołędnym, w ujściu cewki moczowej, na trzonie prącia, na sromie, kroczu u kobiet, ścianie pochwy i szyjce macicy. U homoseksualistów kłykciny często występują w okolicy odbytu i odbytnicy. Czas od zakażenia do pojawienia się zmian może trwać od 1-6 miesięcy.
Brodawki mogą utrzymywać się całymi latami. W czasie ciąży kłykciny mogą rosnąć wyjątkowo szybko, ale często znikają zaraz po porodzie. Obserwuje sie dość częste nawroty.

Objawy

Kłykciny pojawiają się zwykle w miejscach ciepłych i wilgotncy jako małe, drobne, miękkie, wilgotne, różowe lub czerwone grudki czasami o kalafiorowatym, uszypułowatym kształcie. Niekedy występują pojedyńczo jednak częsciej spotyka się je w grupie.
Kłykciny kończyste mogą nie wywoływać żadnych objawów, chociaż czasami może wystąpić pieczenie, tkliwość czy nawet ból

Rozpoznanie

Kłykciny kończyste mogą zostać rozpoznane już podczas badania fizykalnego na podstawie ich wyglądu. Należy jednak różnicować je z kłykcinami płaskimi występującymi w przypadku zakażenia kiłą. W przypadku kłykcin o nietypowym wyglądzie lub długoutrzymujących się należy wykonać badanie mikroskopowe w celu wykluczenia raka. Również wszyscy partnerzy seksualni powinni być przebadani w kierunku zakażenia wirusem brodawczaka.

Zapobieganie

Najlepsze metody zapobiegania polegają na unikaniu stosunków seksualnych, pozostawanie w związku monogamicznym z osobą niezarażoną, albo odbywanie stosunków tylko z osobami, które nie mają kłykcin kończystych. Używanie prezerwatyw może również pomóc w zapobieganiu rozszerzaniu się zakażenia, chociaż prezerwatywy nie zawsze mogą zakryć całą zakażoną powierzchnię. Ryzyko wzrasta, gdy osoba jest już zakażona innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową, odbywa stosunki płciowe z wieloma partnerami, żyje w złych warunkach mieszkaniowych, źle się odżywia, nie dba o hygienę, pali papierosy, ma niedobory witamin, przyjmuje określone leki, czy cierpi na choroby obniżające odporność immunologiczną takie jak AIDS.

Leczenie

Sposób leczenia zależy od rozmiarów i lokalizacji kłykcin. Chociaż mogą być one usunięte, wywołujące je zakażenie wirus pozostaje w organiźmie i jest przyczyną częstych nawrotów.
Kobiety w ciąży u których występują kłykciny wymagają specjalnego sposobu leczenia. Małe kłykciny mogą być leczone za pomocą leków zewnętrznych, nakładanych na skórę. W niektórych przypadkach są one zamrażane przy pomocy płynnego azotu (krioterapia), co prowadzi do ich zniknięcia. Większe zmiany wymagają czasem zastosowania laseroterapii, elektrokoagulacji, czy wycięcia chirurgicznego.
Czasem lekarz może postanowić wstrzyknąć niewielką ilość interferonu alfa do każdej kłykciny. Jest to sposób leczenia brany pod uwagę, jeśli inne metody są nieskuteczne i kłykciny nawracają.
Podczas leczenia należy zaprzestać aktywności seksualnej do czasu ukończenia leczenia.