Kodeks rodzinny i opiekuńczy..pdf

(302 KB) Pobierz
Microsoft Word - D19640059Lj.doc
©Kancelaria Sejmu
s. 1/1
USTAWA
z dnia 25 lutego 1964 r.
Kodeks rodzinny i opiekuńczy
Opracowano na pod-
stawie: Dz.U. z 1964
r. Nr 9, poz. 59, z
1975 r. Nr 45, poz.
234, z 1986 r. Nr 36,
poz. 180, z 1990 r. Nr
34, poz. 198, z 1995 r.
Nr 83, poz. 417, z
1998 r. Nr 117, poz.
757, z 1999 r. Nr 52,
poz. 532, z 2000 r. Nr
122, poz. 1322, z 2001
r. Nr 128, poz. 1403,
z 2003 r. Nr 83, poz.
772, Nr 130, poz.
1188, z 2004 r. Nr
162, poz. 1691, z 2007
r. Nr 121, poz. 831,
Nr 134, poz. 947, Nr
192, poz. 1378.
Tytuł I
MAŁŻEŃSTWO
DZIAŁ I
Zawarcie małżeństwa
Art. 1.
§ 1. Małżeństwo zostaje zawarte, gdy mężczyzna i kobieta jednocześnie obecni
złożą przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego oświadczenia, że wstępują
ze sobą w związek małżeński.
§ 2. Małżeństwo zostaje również zawarte, gdy mężczyzna i kobieta zawierający
związek małżeński podlegający prawu wewnętrznemu kościoła albo innego
związku wyznaniowego w obecności duchownego oświadczą wolę
jednoczesnego zawarcia małżeństwa podlegającego prawu polskiemu i
kierownik urzędu stanu cywilnego następnie sporządzi akt małżeństwa. Gdy
zostaną spełnione powyższe przesłanki małżeństwo uważa się za zawarte w
chwili złożenia oświadczenia woli w obecności duchownego.
§ 3. Przepis paragrafu poprzedzającego stosuje się, jeżeli ratyfikowana umowa
międzynarodowa lub ustawa regulująca stosunki między państwem a
kościołem albo innym związkiem wyznaniowym przewiduje możliwość
wywołania przez związek małżeński podlegający prawu wewnętrznemu tego
kościoła albo innego związku wyznaniowego takich skutków, jakie pociąga
za sobą zawarcie małżeństwa przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego.
§ 4. Mężczyzna i kobieta, będący obywatelami polskimi przebywającymi za
granicą, mogą zawrzeć małżeństwo również przed polskim konsulem lub
przed osobą wyznaczoną do wykonywania funkcji konsula.
Art. 2.
Jeżeli mimo niezachowania przepisów artykułu poprzedzającego został sporządzony
akt małżeństwa, każdy, kto ma w tym interes prawny, może wystąpić z powództwem
o ustalenie nieistnienia małżeństwa.
2007-12-06
©Kancelaria Sejmu
s. 2/2
Art. 3.
§ 1. Osoby zamierzające zawrzeć małżeństwo powinny złożyć lub przedstawić
kierownikowi urzędu stanu cywilnego dokumenty niezbędne do zawarcia
małżeństwa, określone w odrębnych przepisach.
§ 2. Jeżeli otrzymanie dokumentu, który osoba zamierzająca zawrzeć małżeństwo
jest obowiązana złożyć lub przedstawić kierownikowi urzędu stanu
cywilnego, napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody, sąd może
zwolnić tę osobę od obowiązku złożenia lub przedstawienia tego dokumentu.
§ 3. Kierownik urzędu stanu cywilnego wyjaśnia osobom zamierzającym zawrzeć
małżeństwo doniosłość związku małżeńskiego, przepisy regulujące prawa i
obowiązki małżonków oraz przepisy o nazwisku małżonków i o nazwisku ich
dzieci.
Art. 4.
Małżeństwo przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego nie może być zawarte
przed upływem miesiąca od dnia, kiedy osoby, które zamierzają je zawrzeć, złożyły
kierownikowi urzędu stanu cywilnego pisemne zapewnienie, że nie wiedzą o istnie-
niu okoliczności wyłączających zawarcie tego małżeństwa. Jednakże kierownik
urzędu stanu cywilnego może zezwolić na zawarcie małżeństwa przed upływem tego
terminu, jeżeli przemawiają za tym ważne względy.
kompetencje orga-
nów gminy jako za-
dania zlecone
Art. 4 1 .
§1. Osobom zamierzającym zawrzeć małżeństwo w sposób określony w art. 1 § 2
i 3 kierownik urzędu stanu cywilnego wydaje zaświadczenie stwierdzające
brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa oraz treść i datę
złożonych przed nim oświadczeń w sprawie nazwisk przyszłych małżonków
i ich dzieci.
§2. Zaświadczenie traci moc po upływie trzech miesięcy od dnia jego wydania.
§3. Wydając zaświadczenie kierownik urzędu stanu cywilnego informuje strony o
dalszych czynnościach koniecznych do zawarcia małżeństwa.
Art. 5.
Kierownik urzędu stanu cywilnego, który dowiedział się o istnieniu okoliczności
wyłączającej zawarcie zamierzonego małżeństwa, odmówi przyjęcia oświadczeń o
wstąpieniu w związek małżeński lub wydania zaświadczenia, o którym mowa w art.
4 1 , a w razie wątpliwości zwróci się do sądu o rozstrzygnięcie, czy małżeństwo może
być zawarte.
Art. 6.
§ 1. Z ważnych powodów sąd może zezwolić, żeby oświadczenie o wstąpieniu w
związek małżeński lub oświadczenie przewidziane w art. 1 § 2 zostało
złożone przez pełnomocnika.
2007-12-06
 
©Kancelaria Sejmu
s. 3/3
§ 2. Pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie z podpisem urzędowo
poświadczonym i wymieniać osobę, z którą małżeństwo ma być zawarte.
Art. 7.
§ 1. Jeżeli małżeństwo jest zawierane przed kierownikiem urzędu stanu
cywilnego, oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński powinny być
złożone publicznie w obecności dwóch pełnoletnich świadków.
§ 2. Kierownik urzędu stanu cywilnego zapytuje mężczyznę i kobietę, czy
zamierzają zawrzeć ze sobą małżeństwo, a gdy oboje odpowiedzą na to
pytanie twierdząco, wzywa ich do złożenia oświadczeń o wstąpieniu w
związek małżeński oraz oświadczeń w sprawie nazwisk małżonków i ich
dzieci.
§ 3. Każda z osób zawierających małżeństwo składa oświadczenie o wstąpieniu w
związek małżeński, powtarzając za kierownikiem urzędu stanu cywilnego
treść oświadczenia lub odczytując je na głos. Osoba nie mogąca mówić
składa oświadczenie o wstąpieniu w związek małżeński podpisując akt
małżeństwa.
§ 4. Po złożeniu oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński przez obie strony
kierownik urzędu stanu cywilnego ogłasza, że wskutek zgodnych oświadczeń
obu stron małżeństwo zostało zawarte.
Art. 8.
§ 1. Duchowny, przed którym zawierany jest związek małżeński podlegający
prawu wewnętrznemu kościoła albo innego związku wyznaniowego, nie
może przyjąć oświadczeń przewidzianych w art. 1 § 2 - bez uprzedniego
przedstawienia mu zaświadczenia stwierdzającego brak okoliczności
wyłączających zawarcie małżeństwa, sporządzonego przez kierownika
urzędu stanu cywilnego.
§ 2. Niezwłocznie po złożeniu oświadczeń, o których mowa w § 1, duchowny
sporządza zaświadczenie stwierdzające, że oświadczenia zostały złożone w
jego obecności przy zawarciu związku małżeńskiego podlegającego prawu
wewnętrznemu kościoła albo innego związku wyznaniowego. Zaświadczenie
to podpisują duchowny, małżonkowie i dwaj pełnoletni świadkowie obecni
przy złożeniu tych oświadczeń.
§ 3. Zaświadczenie, o którym mowa w § 2, wraz z zaświadczeniem sporządzonym
przez kierownika urzędu stanu cywilnego na podstawie art. 4 1 § 1 duchowny
przekazuje do urzędu stanu cywilnego przed upływem pięciu dni od zawarcia
małżeństwa; nadanie jako przesyłki poleconej w polskiej placówce
pocztowej operatora publicznego jest równoznaczne z przekazaniem do
urzędu stanu cywilnego. Jeżeli zachowanie tego terminu nie jest możliwe z
powodu siły wyższej, bieg terminu ulega zawieszeniu przez czas trwania
przeszkody.
Art. 9.
§ 1. W razie niebezpieczeństwa grożącego bezpośrednio życiu jednej ze stron
oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński mogą być złożone
2007-12-06
©Kancelaria Sejmu
s. 4/4
niezwłocznie przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego bez złożenia lub
przedstawienia dokumentów niezbędnych do zawarcia małżeństwa. Jednakże
i w tym wypadku strony są obowiązane złożyć zapewnienie, że nie wiedzą o
istnieniu okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa.
§ 2. W razie niebezpieczeństwa grożącego bezpośrednio życiu jednej ze stron
oświadczenia przewidziane w art. 1 § 2 mogą być złożone przed duchownym
bez przedstawienia zaświadczenia sporządzonego przez kierownika urzędu
stanu cywilnego stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie
małżeństwa. W takim wypadku strony składają przed duchownym
zapewnienie, że nie wiedzą o istnieniu okoliczności wyłączających zawarcie
małżeństwa. Przepisy art. 1 § 3 oraz art. 2 i art. 8 § 2 i 3 stosuje się
odpowiednio.
Art. 10.
§ 1. Nie może zawrzeć małżeństwa osoba nie mająca ukończonych lat
osiemnastu. Jednakże z ważnych powodów sąd opiekuńczy może zezwolić
na zawarcie małżeństwa kobiecie, która ukończyła lat szesnaście, a z
okoliczności wynika, że zawarcie małżeństwa będzie zgodne z dobrem
założonej rodziny.
§ 2. Unieważnienia małżeństwa zawartego przez mężczyznę, który nie ukończył
lat osiemnastu, oraz przez kobietę, która nie ukończyła lat szesnastu albo bez
zezwolenia sądu zawarła małżeństwo po ukończeniu lat szesnastu, lecz przed
ukończeniem lat osiemnastu, może żądać każdy z małżonków.
§ 3. Nie można unieważnić małżeństwa z powodu braku przepisanego wieku,
jeżeli małżonek przed wytoczeniem powództwa ten wiek osiągnął.
§ 4. Jeżeli kobieta zaszła w ciążę, jej mąż nie może żądać unieważnienia
małżeństwa z powodu braku przepisanego wieku.
Art. 11.
§ 1. Nie może zawrzeć małżeństwa osoba ubezwłasnowolniona całkowicie.
§ 2. Unieważnienia małżeństwa z powodu ubezwłasnowolnienia może żądać
każdy z małżonków.
§ 3. Nie można unieważnić małżeństwa z powodu ubezwłasnowolnienia, jeżeli
ubezwłasnowolnienie zostało uchylone.
Art. 12.
§ 1. Nie może zawrzeć małżeństwa osoba dotknięta chorobą psychiczną albo
niedorozwojem umysłowym. Jeżeli jednak stan zdrowia lub umysłu takiej
osoby nie zagraża małżeństwu ani zdrowiu przyszłego potomstwa i jeżeli
osoba ta nie została ubezwłasnowolniona całkowicie, sąd może jej zezwolić
na zawarcie małżeństwa.
§ 2. Unieważnienia małżeństwa z powodu choroby psychicznej albo
niedorozwoju umysłowego jednego z małżonków może żądać każdy z
małżonków.
2007-12-06
©Kancelaria Sejmu
s. 5/5
§ 3. Nie można unieważnić małżeństwa z powodu choroby psychicznej jednego z
małżonków po ustaniu tej choroby.
Art. 13.
§ 1. Nie może zawrzeć małżeństwa, kto już pozostaje w związku małżeńskim.
§ 2. Unieważnienia małżeństwa z powodu pozostawania przez jednego z
małżonków w poprzednio zawartym związku małżeńskim może żądać każdy,
kto ma w tym interes prawny.
§ 3. Nie można unieważnić małżeństwa z powodu pozostawania przez jednego z
małżonków w poprzednio zawartym związku małżeńskim, jeżeli poprzednie
małżeństwo ustało lub zostało unieważnione, chyba że ustanie tego
małżeństwa nastąpiło przez śmierć osoby, która zawarła ponowne
małżeństwo pozostając w poprzednio zawartym związku małżeńskim.
Art. 14.
§ 1. Nie mogą zawrzeć ze sobą małżeństwa krewni w linii prostej, rodzeństwo ani
powinowaci w linii prostej. Jednakże z ważnych powodów sąd może
zezwolić na zawarcie małżeństwa między powinowatymi.
§ 2. Unieważnienia małżeństwa z powodu pokrewieństwa między małżonkami
może żądać każdy, kto ma w tym interes prawny.
§ 3. Unieważnienia małżeństwa z powodu powinowactwa między małżonkami
może żądać każdy z małżonków.
Art. 15.
§ 1. Nie mogą zawrzeć ze sobą małżeństwa przysposabiający i przysposobiony.
§ 2. Unieważnienia małżeństwa z powodu stosunku przysposobienia między
małżonkami może żądać każdy z małżonków.
§ 3. Nie można unieważnić małżeństwa z powodu stosunku przysposobienia
między małżonkami, jeżeli stosunek ten ustał.
Art. 15 1 .
§ 1. Małżeństwo może być unieważnione, jeżeli oświadczenie o wstąpieniu w
związek małżeński lub oświadczenie przewidziane w art. 1 § 2 zostało
złożone:
1) przez osobę, która z jakichkolwiek powodów znajdowała się w stanie
wyłączającym świadome wyrażenie woli,
2) pod wpływem błędu co do tożsamości drugiej strony,
3) pod wpływem bezprawnej groźby drugiej strony lub osoby trzeciej, jeżeli
z okoliczności wynika, że składający oświadczenie mógł się obawiać, że
jemu samemu lub innej osobie grozi poważne niebezpieczeństwo
osobiste.
2007-12-06
Zgłoś jeśli naruszono regulamin