poród uliczny.doc

WWW.RatownictwoMedyczne.Friko.p1                                                                                                                                         

PORÓD ULICZNY – POSTĘPOWANIE RATOWNIKA

Poród fizjologiczny przebiega zwykle samoistnie, jeśli nie występują powikłania.

Rolą ratownika jest:             

§         zapewnienie rodzącej spokoju,

§         dodanie otuchy, udzielenie podstawowej opieki medycznej (w możliwym zakresie),

§         oraz jeśli to konieczne resuscytacja noworodka,

§         pomóc rodzącej w regulacji oddechów podczas skurczów macicy,

§         okazać cierpliwość i życzliwość,

Podjęcie decyzji o tym, czy transportować rodzącą czy udzielić jej pomocy przy porodzie na miejscu, mogą ułatwić odpowiedzi na pytania:

§         czy odpłynęły wody płodowe?

§         czy występuje krwawienie z dróg rodnych?

§         czy występuje uczucie parcia na stolec i uczucie parcia w okolicy ujścia pochwy?

§         kiedy jest termin porodu?

Jeśli odpowiedź na pierwsze dwa pytania jest twierdząca – sprawdzić czy główka jest widoczna w ujściu pochwy – jeśli tak – poród może nastąpić niebawem – decyzja o porodzie na miejscu.

Nie wolno podejmować prób odwlekania porodu (polecając rodzącej zaciśnięcie ud) – postępowanie zwykle nie skuteczne – przyczyna powikłań u płodu!!!

Postępowanie z rodzącą:

1. Ułożyć rodzącą w miejscu, w którym będzie do niej dostęp z kilku stron (ułożenie na plecach z nogami zgiętymi w kolanach i przyciągniętymi do brzucha, uda szeroko rozchylone; pod pośladki można podłożyć zwinięty koc lub poduszkę).
2. Umyć krocze ciepłą wodą.
3. Pod rodzącą podłożyć czyste tkaniny łatwo wchłaniające wydzieliny (ręcznik, prześcieradło).
4. Kiedy w szparze sromowej pojawi się główka płodu (sterylne rękawiczki) należy ułożyć płasko dłoń na wierzchołku rodzącej się główki i asekurować, tak aby zapobiec jej gwałtownemu urodzeniu się.
5. Kiedy urodzi się główka płodu należy sprawdzić czy pępowina nie jest okręcona wokół szyi dziecka. Jeśli tak – próba uwolnienia pępowiny przekładając ją ponad główkę, jeśli zbyt krótka – przeciąć.
6. Po porodzie główki odessać wydzielinę z ust i nosa noworodka (gruszka). Jeśli brak – przetrzeć twarz i usta czystą gazą.
7. Kiedy rodzi się klatka piersiowa i tułów (częścią przodującą główka płodu) – ręce ułożone równolegle na skroniach główki dziecka. Jeśli częścią przodującą są pośladki płodu nie wolno za nie pociągać.
8. W miarę możliwości poziomo podtrzymywać dziecko w trakcie porodu.
9. Kiedy naczynia pępowinowe przestaną tętnić, podwiązać je za pomocą sterylnej gazy (ewentualnie zaciski) w dwóch miejscach: od strony matki i od strony płodu (co najmniej 10 cm), i pod osłona ręki przeciąć.
10. W przypadku np.: konfliktu serologicznego, wcześniaka nie czekamy na ustanie tętnienia w pępowinie.
11. Sterylną (lub czystą) gazą zetrzeć śluz i krew , a następnie powtórnie odśluzować.
12. Wytrzeć całego noworodka, owinąć go w ciepły koc i ułożyć na boku z główką ułożoną niżej w stosunku do tułowia – tak, aby wydzielina spływała z ust i nosa dziecka.
13. W razie potrzeby (trudności z podjęciem oddechu) masować grzbiet lub podeszwy stóp dziecka.
14. Zapisać czas (godzina) porodu.
15. W przypadku porodu bliźniaczego przygotować się do odebrania porodu drugiego dziecka.
16. Zwrócić uwagę na wydalenie popłodu (łożysko) – około 30 minut od porodu noworodka.
17. Gdy łożysko jest urodzone – zabezpieczyć.
18. Osłonić krocze rodzącej kobiety.

Zaopatrzenie noworodka:

1. Zaraz po porodzie noworodka wytrzeć, okryć ciepłym kocem okrywając też główkę – zapewnić ciepło.
2. Ułożyć dziecko z główką nieco obniżoną, tak aby ułatwić spływanie wydzieliny z ust i nosa. Jeśli to konieczne odśluzować.
3. Ocenić częstość oddechów i tętna dziecka.
4. Jeśli trudności w oddychaniu – masować plecy lub podeszwy stop noworodka.
5. Jeśli po 1 minucie dziecko nie zacznie samodzielnie oddychać, trudności w oddychaniu (sapka, płytki i nieregularny oddech) należy pomóc dziecku podając tlen (jeśli to możliwe).
6. Jeśli częstość pracy serca mniejsza niż 60/min. rozpocząć masaż zewnętrzny serca.
7. Ocenić stan noworodka po kolejnej minucie.

Opieka nad matka po porodzie:

1. Ważne jest zachowanie stałego kontaktu z rodzącą przez cały poród.
2. Kontrolować tętno oraz oddech.
3. Ocenić stan ogólny pod kątem objawów ewentualnie rozpoczynającego się wstrząsu (hipowolemicznego).
4. Obserwować ilość utraconej krwi – ilość wkładek. (w czasie porodu około 300 – 500 ml).