Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl <<<>>> Zacznij zarabiać http://partner.e-sciagi.plPraca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl
1. Prawo Administracyjne to zespół norm regulujących organizację i zachowanie się administracji publicznej jako części aparatu państwowego , państwowego także zachowanie się osób fizycznych innych podmiotów w zakresie nie unormowanym przez przepisy należące do innych gałęzi prawa. Prawo administracyjne dzieli się na ustrojowe, proceduralne, materialne. W obiegu prawno-administracyjnym funkcjonują następujące normy ustrojowe, materialne i proceduralne.
2. Administracja publiczna jest zespołem działań, czynności i przedsięwzięć organizatorskich, wykonawczych prowadzonych na rzecz realizacji interesu publicznego przez różne podmioty, organy i instytucje, na podstawie i formach określonych prawem. To organy administracji rządowej, organy samorządu terytorialnego oraz inne jednostki adm. publ. które z mocy praw wykonują zdania z zakresu administracji publicznej.
3.Podział prawa administracyjnego: ustrojowe, materialne, i proceduralne.
Prawo Ustrojowe: reguluje organizację i zasady funkcjonowania aparatu państwowego powołanego do wykonywania zadań publicznoprawnych publicznoprawnych formach uznanych za właściwe dla adm. Prawo materialne zawiera normy prawne ustanawiające wzajemne uprawnienia i obowiązki organów administracji publicznej i jednostek znajdujących się na zewnątrz administracji publicznej jako części aparatu państwowego.
Prawo proceduralne zawiera normy, które wyznaczają postępowanie mające na celu wykonanie norm prawa ustrojowego i materialnego.
4. Wymień i scharakteryzuj normy obowiązujące w prawie administracyjnym: normy ustrojowe, materialne, proceduralne. A)Do norm ustrojowych zalicza się normy: określające właściwości, ustanawiające zadania, regulujące prawne formy działania i wskazujące na kompetencje, regulujące organizację administracji. Normy określające właściwości umożliwiają przypisanie organowi lub innej jednostce organizacyjnej względnie osobie fizycznej określonego uprawnienia lub obowiązku. Normy te opierają się na różnych przepisach prawnych określających czas i miejsce działania, rodzaj sprawy, status prawny podmiotu. Normy ustanawiające zadania określają kierunki działania adm oraz wskazują na wartości, którymi winna się ona kierować. Normy regulujące sposób działania zezwalają podmiotom adm publ. na zastosowanie w prawie formy lub na podjęcie działania w sposób określony prawem i z wnikającymi z prawa konsekwencjami. Normy regulujące organizację adm między innymi mają na celu wyznaczenie stosunku zależności między jednostkami organizacyjnymi, dokonanie podziału czynności między organami i podległymi jednostkami organizacyjnymi, określenie podmiotu i trybu porozumiewania się organów, jednostek organizacyjnych oaz zasad ich współdziałania. B)Do norm materialnych zaliczamy: Normy merytoryczne- nakazują lub zakazują adresatom normy zachowywać się w pewnych okolicznościach w określony sposób. Normy blankietowe- odgrywają istotą rolę w prawie adm., gdyż umożliwiają one organowi uwzględnianie wartości i interesów celowo nie zdefiniowanych przez przepisy prawne. Normy generalne- nie wyznaczają indywidualnie adresata, normy abstrakcyjne zaś nie mają konkretnie określonych okoliczności od których zależy uprawnienie lub obowiązek adresata. Normy sankcjonujące- określają następstwa(sankcje) niewykonania innej normy nakazującej określenie postępowania w danych okolicznościach zwanej normą sankcjonującą. C) Normy proceduralne dzielą się na: Normy postępowania adm.- wywodzą się z przepisów regulujących postępowanie adm. Określają czynności postępowania podmiotów organów zobowiązanych do prowadzenia postępowania oraz do uczestników tego postępowania. Normy postępowania adm. mające na celu rozstrzygnięcie indywidualnej sprawy z zakresu adm. publ. decyzją adm. Normy postępowania skarbowo-wnioskowego- ich celem jest dokonanie urzędowej oceny stanu faktycznego wskazanego w skardze lub wniosku i skonfrontowanie go z aktualnym stanem prawnym oraz określenie sposobu urzeczywistnienia sprawy będącej przedmiotem skargi lub wniosku. Normy postępowania kontrolnego- określają jedynie zachowanie się podmiotu uprawnionego do kontroli oraz prawa i obowiązki kontrolowanych. Normy postępowania sądowo-adm. – są zdeterminowane przepisami regulującymi postępowanie przed sądem adm.
5. Podaj definicje stosunku administracyjno- prawnego. Wymień rodzaje stosunków administracyjno-prawnych.
Stosunek prawny jest pomocniczą konstrukcją nauki prawa, która służy rekonstrukcji założonych w prawie przedmiotowym podstawowych zależności, jakie zachodzą, mogą zachodzić lub powinny zachodzić między różnymi podmiotami. Występują stosunki materialnoprawne, ustrojowe, proceduralne, oraz sądowo-procesowe.
W prawie administracyjnym przedmiot stosunku prawnego jest także objęty kompetencją jednego z organów administracji publicznej lub podmiotu wykonującego funcie zlecone z zakresu administracji publicznej.
6. Co rozumiesz pod pojęciem prawnego związania administracyjnego
Działalność administracji oparta jest na przepisach prawnych, z których wynika zasada praworządności, w myśl której wszystkie organy administracji publicznej działają na postawie przepisów prawa, a ich przestrzeganie jest podstawowym obowiązkiem każdego organu państwa i każdego obywatela. Związanie administracji prawem nie jest jednakowe. Zależy od sfery, rodzaju i form oraz zakresu działania administracji.
Wyróżniamy sferę zewnętrzną i wewnętrzną ,Sfera zewnętrzna sytuacja prawna podmiotów znajdujących się poza aparatem państwowym. W sferze działań wewnętrznych związanie administracji prawem przedstawia się inaczej niż w sferze działań zewnętrznych. Samodzielnie na ogół organizuje wykonanie zadań społecznych i gospodarczych ustalonych przez inne organy publiczne.
Związanie administracji prawem zależy także od rodzaju działań podejmowanych przez organy administracji publicznej i inne podmioty. Działania o charakterze faktycznym związane są prawem stosunkowo luźno.
Przepisy prawne określają także działania administracji w zależności od formy, w jakiej mają być podejmowane. Działania stanowiące formę aktów adm., aktów normatywnych, a także działania prowadzone w ramach procedur regulujących wykonywanie z wyżej wymienionych aktów obowiązków albo kontrolę ich przestrzegania są na ogół bardziej zdeterminowane, aniżeli działania podejmowane przez administrację w innych formach.
Administracja nie może też podjąć działania sprzecznego z obowiązująca ustawą lub z przepisami wykonawczymi do niej. Ma ona bowiem także obowiązek przestrzegania prawa. Chodzi to zarówno o działania, które są wyraźnie zabronione przez ustawę , jak i takie, które mogą być podjęte, ale tylko wtedy, gdy ustawa , jak i takie, które mogą być podjęte, ale tylko wtedy, gdy ustawa w ogóle je przewiduje często tylko w granicach określonych w konkretnej ustawie.
7. Wymień źródła prawa administracyjnego
Akt normatywny ( akt ustanawiający normy prawne)jest akt organu państwa albo innego upoważnionego podmiotu wydany w określonej formie. Akty normatywne ogólnie dzieli się na powszechnie wiążące i wewnętrznie wiążące. Do aktów normatywnych wewnętrznie zalicza się uchwały Rady Ministrów, rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów i ministrów, także inne akty.
Źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Polsce są: Konstytucja, Umowy międzynarodowe ratyfikowane za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie, Ustawy, Rozporządzenia z mocą ustawy, Ratyfikowane umowy międzynarodowe, Rozporządzenia, Akty prawa miejscowego
8. Co rozumiesz pod pojęciem kierownictwa, kontrola, nadzór, centralizacja, decentralizacja.
Kontrola- to takie ukształtowanie wzajemnych relacji między jednostkami administracji, w którym organ kontrolujący posiada możliwość sprawdzania działalności jednostki kontrolowanej bez możliwości wpływania na jej bieżącą działalność przez wydawanie jej poleceń lub nakazów.
Nadzór- to takie ukształtowanie kompetencji organu, którym organ nadzorujący posiada łącznie uprawnienia kontrolne oraz możliwość podjęcia prawem przewidzianych środków wiążących nadzorowanego lub możność bezpośredniego wzruszenia jego aktów.
Kierownictwo- jest to pojęcie które wiąże się najszerszy wpływ na jednostkę kierowaną, który pozwala np. na kierowanie zachowaniem podległych jednostek niezależnie od ich woli. Organ kierujący może używać wszelkich środków w celu oddziaływania na postępowanie organów kierowanych, z wyjątkiem środków, których użycia prawo zakazuje.
Centralizacja- taki sposób budowy struktury aparatu administracyjnego, administracyjnego którym organy niższego stopnia są hierarchicznie podporządkowane organom wyższego stopnia. Podejmowanie decyzji należy wyłącznie do organów wyższych. Jednostki niższego rzędu są uzależnione od organów wyższego stopnia i brak im samodzielności strukturze aparatu administracyjnego opartej na zasadzie centralizacji mogą zachodzić zjawiska skupiania i rozpraszania kompetencji. Zjawisko skupiania kompetencji w rękach niewielkiej grupy organów nazywamy koncentracją (organy centralne są decyzyjne).Zjawisko rozpraszania kompetencji na większą liczbę organów nosi nazwę dekoncentracji.
Decentralizacja- to taki sposób organizacji aparatu administracyjnego, administracyjnego którym organy niższego szczebla nie są hierarchicznie podporządkowane organom wyższego stopnia. Zakłada dużą samodzielność organów niższego stopnia. Decentralizacja terytorialna polega na wyposażeniu organów zarządzających poszczególnymi jednostkami podziału terytorialnego taki stopień samodzielności wobec organów nadrzędnych, który uzasadnia uznanie ich za organy zdecentralizowane. Np. samorząd terytorialny. Decentralizacja rzeczowa polega na powierzaniu samodzielnym jednostkom organizacyjnym kwestii wykonywania określonego rodzaju zadań.
9. Prawo europejskie w szerokim znaczeniu jest to system norm prawnych stanowionych przez europejskie organizacje międzynarodowe, zaś w znaczeniu węższym, jest to system norm prawnych Rady Europy, bowiem system Wspólnot Europejskich(Unii Europejskiej) określa się odpowiednio jako prawo wspólnotowe i prawo unijne.
10. Wymień zadania Parlamentu Europejskiego, Rady Europy, Komisji Europejskiej
Parlament Europejski nie jest organem władzy ustawodawczej stanowiącym prawo wspólnotowe w takim sensie, w jakim czynią to parlamenty państw członkowskich. Parlament uczestniczy jedynie w procedurach stanowienia prawa przez Radę, najczęściej jako organ opiniodawczy.
Rada Europy jest organem stanowiącym prawo, składającym się z przedstawicieli państw członkowskich, którzy reprezentują interesy tych państw.
Komisja Europejska jest organem reprezentującym interesy Wspólnot Europejskich, charakteryzowana jako „motor integracji europejskiej. Posiada bowiem szereg kompetencji w zakresie inicjowania stanowienia prawa wspólnotowego kontroli jego przestrzegania przez państwa członkowskie, i wspólnotowego tym zakresie może wnosić skargi i powództwa do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.
11. Wymień zadania Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. Organ władzy sądowniczej. Kompetencje Trybunału nie są jednorodne, obejmują bowiem kompetencje przypisywane zarówno sądom konstytucyjnym, jako i sądom powszechnym oraz sądom administracyjnym, a także sądom międzynarodowym
12. Wymień i scharakteryzuj formy kontroli adm. a)Rodzaje kontroli: kontrola na wniosek, z urzędu, kompleksowa, wstępna- przeprowadzona w celu zapobiegania błędnym działaniom podmiotu kontrolowanego i zanim podmiot ten podejmie działania na zewnątrz. Kontrola faktyczna- wykonywana u boku działania podmiotu kontrolowanego np. kontrola prokuratorska. Kontrola wewnętrzna- wykonywana przez podmioty znajdujące się wewnątrz struktury organizacyjnej adm. kontrolę wew. Dzielimy na: a)kontrolę resortową- jest wykonywana w ramach struktury organizacyjnej określonego resortu przez organy podległe temu samemu ministrowi lub kierownikowi urzędu centralnego. b) kontrola międzyresortowa- organy działające w strukturze organizacyjnej określonego resortu sprawują kontrolę podmiotów usytuowanych na zewnątrz tego resortu. c)kontrola prokuratorska- prokurator generalny w myśl przepisów Konstytucji może występować do Trybunału Konst. z wnioskiem o stwierdzenie zgodności ustaw i umów międzynarodowych z konstytucją. d)Regionalne Izby Obrachunkowe- sprawują nazór nad działalnością samorządu terytor. w zakresie spraw finansowych i dokonują kontroli finansowej. Kontrola zewnętrzna- wykonywana przez podmioty znajdujące się poza tą strukturą np. kontrola najwyższej Izby Kontroli, parlamentarna, sądowa.
13. scharakteryzuj formy kontroli adm przez Rzecznika Praw Obywatelskich(RPO).
RPO bada, czy w skutek działania lub zaniechania podmiotów administrujących nie nastąpiło naruszenie praw i wolności obywateli. Zarówno w Konstytucji jak i w ustawie o RPO znajduje się przepis określający podstawowe funkcje RPO ,,stoi na straży wolności i praw człowieka i obywatela, określonych w konstytucji i innych aktach”. RPO powoływany jest przez Sejm za zgodą Senatu na 5 lat. Jest niezawisły, niezależny, odpowiada przed Sejmem w corocznym sprawozdaniu z działalności. RPO podejmuje czynności przewidziane w ustawie na wniosek obywateli, organizacji, organów sam. lub z własnej inicjatywy. Po zapoznaniu się ze sprawą może podjąć sprawę lub nie, przekazać sprawę innym organom, wskazać wnioskodawcy przysługujące mu środki działania. Jeżeli RPO podejmie sprawę, może: samodzielnie ją poprowadzić(ma wtedy dostęp do wszystkich informacji), zwrócić się o zbadanie sprawy do właściwych organów w szczególności do org. Nadzorczych, zwrócić się do Sejmu o zlecenie przeprowadzenia kontroli NIK-owi. Po zbadaniu sprawy RPO może: nie stwierdzić naruszenia prawa, wystąpić do podmiotu kontrolnego o zastosowanie środków przewidzianych w przepisach, wszcząć postępowanie w sprawach cywilnych i adm., zaskarżyć decyzje do sądu adm., wystąpić z wnioskiem do właściwych organów o podjęcie inicjatywy ustaw bądź o wydalenie lub zmianę aktów praw.
14. Scharakteryzuj formy kontroli adm. przez Sądownictwo Adm., Sądy Powszechne, Sąd Najwyższy, Trybunał Konst., Trybunał Stanu.
Sądownictwo Adm.: Do Woj. Sądu Adm. wnieść skargę może; każdy kto ma interes prawny, prokurator, RPO, organizacja państwowa, podmiot przewidziany w ustawie. Skargę do woj. sądu adm. wnosi się w terminie 30 dni od doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie, RPO i prokurator mają 60 dni. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, który jest przedmiotem skargi. Sąd Adm. może odrzucić skargę gdy: nie należy ona do właściwości sądu adm., przekroczony został termin składania, braki formalne lub brak zdolności sądowej, procesowej skarżącego, inne przyczyny. Sąd Adm. odrzuca skargę postanowieniem. Może uchylić zaskarżoną decyzję, uchwałę w całości lub częściowo, stwierdzić nieważność w całości lub częściowo, stwierdzić wydanie decyzji, uchwały z naruszeniem prawa. Sąd Powszechny: Rodzaje kontroli; kontrola bezpośrednia- rozstrzyganie w sprawie załatwionej decyzją adm. Sąd Powszechny nie tylko ocenia zgodność zaskarżonej decyzji z prawem, lecz także rozstrzyga co do istoty sprawy; kontrola pośrednia – działania lub zaniechania adm. publ. są przesłanką rozstrzygania innej sprawy zawisłej przed tym sądem. Sąd dokonuje oceny legalności. Sąd Najwyższy – wykonuje kontrolę adm publ. w ograniczonym zakresie. Kontrolę sprawuje poprzez wykonywanie nadzoru nad orzecznictwem sądowym w sprawach skarg na decyzje adm., działalności uchwałodawczej- podejmowanie uchwał mających na celu wyjaśnienie przepisów prawnych budzących wątpliwości, rozpoznawanie innych spraw należących do właściwości S.N. na mocy ustawy. Do właściwości S.N. należy również rozpatrywanie środków odwoławczych od orzeczeń sądów dyscyplinarnych w tym także adwokatów, radców prawnych. Orzeka również w sprawach ważności wyborów do Sejmu, Senatu, na prezydenta RP, referendach. Trybunał Konst. – składa się z 15 sędziów wybieranych przez Sejm na 9 lat. Sprawuje on kontrole adm. nad zgodnością z prawem przepisów wdanych przez centralne organy państwowe, rozpatruje skargi konstytucyjne, sprawdza zgodność ustaw i umów międzynarodowych z konstytucją. Wszczęcie postępowania przed Trybunałem następuje na podstawie wniosku, pytania prawnego albo skargi konstytucyjnej uprawnionego podmiotu. Do rozpoczęcia rozprawy wnioskodawca może wycofać skargę. Orzeczenia Trybunału mają moc powszechnie obowiązującą i są ostateczne. Trybunał Stanu – pociągnięcie do odpowiedzialności za naruszenie prawa lub ustawy w związku z zajmowanym stanowiskiem. Odpowiedzialność przed Trybunałem Stanu ponoszą: Prezydent RP, Prezes Rady Ministrów i członkowie, Prezes NBP, Prezes NIK, członkowie KRRiT, Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych. Kary: utrata prawa wyborczego na okres od 2 do 10 lat, zakaz zajmowania kierowniczych stanowisk w organach państwowych i organizacjach społ., utrata wszystkich lub niektórych orderów i tytułów honorowych. Trybunał Stau powoływany jest na pierwszym posiedzeniu Sejmu na okres jego kadencji.
15. Wymień i scharakteryzuj podziały terytorialne funkcjonujące w obrocie adm – prawnym. Podziałem terytorialnym nazywamy względnie trwałe rozczłonkowanie terytorialne państwa. Dokonywane w celu wykonania zadań adm. publ. i podporządkowujące całej jednostce terytorialnej właściwy jej organ adm (ustawa z 24.07.1998r o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa). Podziały teryt. w Polsce:
A) Podział zasadniczy – ustawa z 24 VII 1998 r. O wprowadzeniu zasadniczego , trójstopniowego podziału terytorialnego państwa W tym podziale organy administracji dzielą się na terenowe organy rządowe o właściwości ogólnej oraz organy samorządu terytorialnego. .Jednostkami podziału zasadniczego są: województwa, powiaty i gminy. Podstawową jednostką samorz. teryt. jest gmina (art..164 ust.1 Konstytucji)
Województwa 16, tworzenie i znoszenie województw następuje w drodze ustawy, a ustalone granice podlegają zmianie w drodze rozporządzenia Rady Ministrów
Powiat- Rada Ministrów z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanej rady powiatu, rady miasta na prawach powiatu lub rady gminy, w drodze rozporządzenia ; tworzy, dzieli , łączy, i znosi powiaty oraz ustala ich granice ( wskazanie gmin wchodzących w skład powiatu)ustala i zmienia nazwy powiatów oraz siedziby ich władz.
Powiat -lokalna wspólnota samorządowa oraz odpowiednie terytorium, wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własna odpowiedzialność. Posiada osobowość prawną a jego samodzielność podlega ochronie sądowej.
Gmina -Rada Ministrów z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanej rady gminy, w drodze rozporządzenia tworzy, łączy dzieli i znosi gminy oraz ustala ich granice ,nadaje gminie status miasta i ustala jego granice, ustala i zmienia nazwy gmin oraz siedziby ich władz. Zgodnie z ustawa o samorz. gminnym mieszkańcy tworzą z mocy prawa wspólnotę samorządową. Gmina jako wspólnota samorządowa wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Posiada również osobowość prawną
B) Podział pomocniczy- uzupełnienie podziału zasadniczego , poprzez stworzenie organów o charakterze pomocniczym które przejmują kompetencje w zakresie bieżącego zarządzania sprawami najmniejszych jednostek instytucjonalnych. Według ustawy o samorządzie gminnym z 1990 roku Rada gminy może tworzyć jednostki pomocnicze ;sołectwa dzielnice ,osiedla i inne. Jednostki wyłącznie o charakterze pomocniczym, działające w ramach osobowości prawnej gminy(same nie posiadają osob.prawnej)
C) Podział specjalny – jest tworzony dla potrzeb organów nie wchodzących w skład ogólnych organów administracji rządowej lub samorządu terytorialnego w celu usprawnienia zarządzania określonymi dziedzinami administracji jak górnictwo sieci kolejowe, administracja morska
17. Wymień organy wewnętrzne wojewódzkich Sądów Adm. i Naczelnego Sądu Adm.
Org. Woj. Sądu Adm.: Prezes woj. sądu adm., zgromadzenie ogólne sędziów woj. sądu adm., zwane ,,zgromadzeniem ogólnym”, kolegium woj. sądu adm., zwane ,,kolegium sądu”. Org. Naczelnego Sądu Adm.: Prezes Naczelnego Sądu Adm., Zgromadzenie ogóle sędziów Naczelnego Sądu Adm., Kolegium Naczelnego Sądu Adm.
Administracja zespolona- obejmuje działających pod zwierzchnictwem wojewody kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży, wykonujących zadania i kompetencje określone w ustawach, w imieniu wojewody- z ustawowego upoważnienia lub w imieniu własnym jeżeli ustawy tak stanowią. Obejmuje także działających pod zwierzchnictwem starosty kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży, wykonujących zadania i kompetencje określone w ustawach. Zwierzchnikiem zespolonej administracji rządowej jest wojewoda. Organem zespolonej administracji rządowej w województwie (powiecie) jest wojewoda (starosta). Organizację zespoloną w województwie określa statut urzędu wojewódzkiego. W skład wchodzą: np. organy Inspekcji Handlowej, Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, Organy Policji i Państwowej Straży Pożarnej, kurator oświaty itp.
Administracja niezespolona- są to organy administracji rządowej podporządkowane właściwym ministrom, oraz kierownicy państwowych osób prawnych i kierownicy innych państwowych jednostek organizacyjnych wykonujących zadania z zakresu administracji rządowej na obszarze województwa.
Ustanowienie organów administracji niezespolonej może następować wyłącznie w drodze ustawy i pod warunkiem, że jest to uzasadnione ogólnopaństwowym charakterem wykonywanych zadań lub terytorialnym zasięgiem działania przekraczającym obszar jednego województwa. Obecnie w skład administracji niezespolonej wchodzą: Dowódcy okręgów wojskowych, szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych, wojskowi komendanci uzupełnień, Dyrektorzy Izb Skarbowych, naczelnicy urzędów skarbowych, inspektorzy kontroli skarbowej, Dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych, Dyrektorzy okręgowych urzędów miar i naczelnicy okręgowych urzędów miar, Dyrektorzy regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych, Dyrektorzy regionalnych zarządów gospodarki wodnej, Dyrektorzy urzędów celnych, Dyrektorzy urzędów morskich, Dyrektorzy urzędów statystycznych, Główny Inspektor i inspektorzy dozoru technicznego żeglugi morskiej, Kierownicy inspektoratu żeglugi śródlądowej, Komendanci oddziałów Straży Granicznej, komendanci strażnic oraz komendanci granicznych placówek kontrolnych i dywizjonów Straży Granicznej, Prezes Agencji Rynku Rolnego, Regionalni inspektorzy celni Organy centralne-dotyczą administracji rządowej, znajdują się na najwyższym szczeblu w strukturze administracji. Ich terytorialny zasięg działania z reguły obejmuje cały obszar państwa. Orany centralne dzielą się na 2 grupy: organy naczelne, urzędy centralne Organy naczelne: są nimi: Rada Ministrów, Prezes Rady Ministrów i ministrowie oraz Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, a także komisje i komitety, które z mocy ustawy sprawują funkcje naczelnych organów administracji. Urzędy centralne- mianem urzędów centralnych określa się te organy centralne, które nie są organami naczelnymi. Organy te podlegają bądź Prezesowi Rady Ministrów, bądź poszczególnym ministrom. Są to np. Polski Komitet Normalizacyjny, Główny Urząd Ceł, Wyższy Urząd Górniczy. Organy terenowe- zawsze zarządzają tylko częścią terytorium państwa- jedną z jednostek podziału organizacyjnego- i znajdują się na niższym szczeblu struktury zarządzania niż organy centralne. Dotyczą administracji rządowej. Dzielą się one na: organy administracji rządowej (np. wojewoda) i organy samorządu terytorialnego (np. sejmik województwa i zarząd województwa), w zależności od szczebla podziału terytorialnego na organy województwa (rządowe i samorządowe) oraz organy powiatu, organy gminy, organy administracji zespolonej i niezespolonej
Akt administracyjny- jest podstawową formą działania administracyjnego. Jest to oparte na przepisach prawa administr. władcze, jednostronne oświadczenie woli organu administracji publicznej, określające sytuację prawną konkretnie wskazanego adresata w indywidualnie oznaczonej sprawie. Akt taki musi być wydany zawsze w oparciu o właściwą podstawę prawną, którą powinny być przepisy rangi ustawowej lub przepisy wydane z wyraźnego upoważnienia ustawy. Termin „akt administracyjny” jest prawie nie stosowany w przepisach prawa. Używa się natomiast takich nazw jak „decyzja administracyjna”, „postanowienie”, „zezwolenie”, „nakaz”.
Czynności faktyczne w administracji- bardzo trudno odróżnić je od czynności prawnych. Czynności faktyczne mogą kształtować stosunki prawne przez fakty, a nie reguły postępowania. Jest to dokonanie pewnego działania w sensie czysto fizycznym np. doręczenie, ogłoszenie, zapisanie. Czynności faktyczne są dokonywane na podstawie prawnej, przepisów prawa i każda czynność musi się legitymizować podstawą prawną.
Czynności faktyczne dzielą się na: wewnętrzne- obejmują wszystkie czynności znajdujące zastosowanie w sferze wewnętrznej działalności administracji, czyli czynności dotyczące wykonywania poleceń służbowych w organie administracji np. sporządzanie sprawozdań, statystyki, zewnętrzne- obejmują działania skierowane na zewnątrz, w stosunku do adresatów nie podporządkowanych ani służbowo ani organizacyjnie. Uznanie administracyjne- jest to takie uregulowanie kompetencji organu administracji, że organ ten może rozstrzygnąć sprawę w różny sposób przy tym samym stanie faktycznym i każde rozstrzygnięcie sprawy jest legalne. Przepisy ustanawiające uznanie administracyjne mogą być sformułowane w różny sposób. Mogą one określać dokładnie stan faktyczny, lecz nie wiązać z nim obowiązku podjęcia określonego działania, bądź też określać działanie administracji bez wskazania stanu faktycznego kiedy działanie to może być dokonane. Trzeci sposób występuje wtedy gdy przepis prawny posługuje się zwrotami niedookreślonymi przy opisie stanu faktycznego uzasadniającego działanie organu.Uznanie administracyjne nie oznacza dowolności organów administracyjnych w decydowaniu. Organ jest związany wieloma czynnikami, które ograniczają jego swobodę. Akty administracyjne wydawane w ramach uznania administracyjnego są poddawane kontroli sądowej. Obecnie wymaga się aby działanie to było nie tylko legalne, ale i rzetelne, dające się racjonalnie wyjaśnić okolicznościami faktycznymi konkretnej sprawy. Czynności cywilno-prawne w administracji- organy administracji w szerokim zakresie działają według przepisów prawa cywilnego. Składają one oświadczenia woli i dokonują czynności prawnych regulowanych przez kodeks cywilny. Działalność administracji oparta na prawie cywilnym dotyczy przede wszystkim tej sfery, w której administracja zajmuje się sprawami gospodarczymi, dokonuje pewnych świadczeń na rzecz społeczeństwa, organizuje zaspokojenie określonych potrzeb jak np. dostarczenie energii, wody. Instytucje i rozwiązania prawa cywilnego mają duże znaczenie w sferze obrotu towarowego, zapewniając możliwość optymalnego ukształtowania wzajemnych praw i obowiązków przez strony czynności prawnej. Administracja wykorzystuje instytucję prawa cywilnego w dwóch celach: uzyskanie niezbędnego wolumenu dóbr dla utrzymania aparatu administracji i możliwości świadczeń rzeczowych na rzecz społeczeństwa przez ten aparat, zapewnienie usług i świadczeń o podstawowym znaczeniu społecznym, których dostarczanie stanowi obowiązek administracji publicznej Ugoda administracyjna- jest pisemnym porozumieniem zawartym między stronami postępowania administracyjnego, przed organem I lub II instancji, przed którym toczy się postępowanie administracyjne, i zatwierdzonym przez ten organ po skontrolowaniu jego prawidłowości. Przesłanką dopuszczalności zawarcia ugody jest przede wszystkim sporny charakter sprawy, co oznacza, że strony mają sprzeczne interesy w toczącym się postępowaniu administracyjnym. Aby ugoda doszła do skutku postępowanie administracyjne musi być w toku. Ugodę sporządza się w formie pisemnej. Niezbędne jest zatwierdzenie ugody przez organ administracji prowadzącej postępowanie. Porozumienie administracyjne-jest dwustronną lub wielostronną czynnością z zakresu prawa administracyjnego, dokonaną przez podmioty wykonujące administrację publiczną, a dochodzącą do skutku na podstawie zgodnych oświadczeń woli tych podmiotów. Opiera się na zasadzie równości stron, zawierane jest między podmiotami nie powiązanymi węzłami podległości administracyjnej lub służbowej. Przedmiotem porozumienia są zobowiązania dotyczące realizacji zadań ze sfery administracji publicznej. Porozumienia przewidują wspólne wykonywanie zadań nałożonych na podmioty będące stronami porozumienia, bądź przeniesienie pewnych zadań z jednego podmiotu na drugi. Stronami porozumienia administracyjnego mogą być wszelkie podmioty prawa administracyjnego, a więc także jednostki nie posiadające osobowości prawnej, ale przynajmniej jedna ze stron porozumienia powinna być jednostką realizującą funkcje administracji publicznej. Porozumienia mogą być zawierane tylko w takiej sferze działania organów państwa, w której są one samodzielne. 20. Scharakteryzuj ustrój Miasta Stołecznego Warszawy Ustawa z 15 marca 2002r o ustroju m.st.Warszawy „ustawa warszawska” Jednym z najważniejszych jej postanowień jest ustanowienie Warszawy gminą mającą status miasta na prawach powiatu. Gminę warszawską podzielona na osiemnaście jednostek pomocniczych – dzielnic( Bemowo, Białołęka Bielany, Mokotów , Ochota, Praga południe , Praga Północ , Rembertów ,Śródmieście, Targówek , Ursus, Ursynów , Wawer, Wilanów, Włochy, Wesoła, Wola, Żoliborz)
stary_hipis