SM.doc

(31 KB) Pobierz
Anna Wiśniewska

Anna Wiśniewska

Fizjoterapia grupa 5

Numer indeksu 1166

                                                                                   

 

 

 

 

 

 

 

 

                                          Stwardnienie rozsiane

 

              Stwardnienie rozsiane to choroba polegająca na powstawaniu ognisk zapalnych, a następnie stwardnień rozsianych – rozrzuconych w obrębie układu nerwowego.

              Zmiany lokalizują się początkowo w istocie białej, jednak z czasem również w istocie szarej. Zazwyczaj ogniska zapalne pojawiają się najpierw w rdzeniu kręgowym, a następnie rozrzucają się w innych częściach układu nerwowego.

              W powstałych ogniskach zapalnych stopniowo rozwija się zwyrodnienie, które prowadzi do stwardnień i martwicy.

              Na tę chorobę zapadają częściej kobiety między 20 a 40 rokiem życia.

              Przyczyna choroby nie jest znana, jednak jej atak może wystąpić po:

- dużym stresie,

- niektórych chorobach zakaźnych,

- po okresie ciąży.

              Przebieg choroby jest powolny i długi, występują okresy zaostrzeń- tzw. rzutów i okresy remisji, czyli zwolnienia.

              Początkowo okresy zaostrzeń występują rzadko, a powstałe zmiany cofają się niemal całkowicie w czasie remisji. Każdy kolejny rzut  jest gorszy, trwa dłużej i zostawia większe uszkodzenia.

              Dolegliwościami wystepującymi  w  tej chorobie są:

- osłabienie nóg,

- duża męczliwość w zakresie chodzenia,

- powłóczenie jednej kończyny,

- utrata zręczności i precyzji ruchów kończyn górnych, głównie dotyczy palców rąk,

- zamglone, podwójne widzenie,

- przejściowa utrata wzroku.

              w późniejszym okresie choroby może pojawić się czasowa utrata kontroli nad pęcherzem moczowym i odbytnicą – zaburzenia w funkcjonowaniu zwieraczy.

              w obrębie mięśni zauważa się stan kurczowo- wyprostny, głównie niesymetryczny, tzn. bardziej nasilony w jednej z kończyn. późne okresy choroby charakteryzuje stan kurczowy- zgięciowy. we wszystkich przypadkach pojawia się utrata siły mięśniowej a chód chorego ma charakter spastyczny lub niezborny.

              Masaż w stwardnieniu rozsianym:

              Masaż w SM ma za zadanie usprawnienie krążenia i odżywienie tkanek zmienionych chorobowo.

Przeciwwskazaniem do masażu są okresy zaostrzeń  choroby. Należy dokonywać częstych konsultacji z lekarzem w celu ewentualneju zmiany sposobu lub zakresu masażu.

              Wyróżnia się dwa sposoby postępowania.

pierwszym sposobem jest masaż klasyczny.

              wykonuje się masaż ogólny lub masaż wybranych części ciała.

              początkowo wykonuje się:

-głaskania dosercowe,

-lekkie powolne rozcierania,

-lekkie powolne ugniatania podłużne,

- uciski jednoczesne,

- głaskanie odsercowe.

              w późniejszym okresie choroby ugniatanie podłużne i delkiatne rozcieranie mogą powodować zmęczenie mięśni i nasilenie spastyki. w takim przypadkuu należy zrezygnować z ich wykonywania.

              Można dołączyć opracowanie podbrzusza z wykorzystaniem:

-głaskania,

- rozcierania technika klasyczną,

oraz chwytu na pęcherz z technik segmentarnych.

              dodatkowo można wykonywać głaskania i delikatne rozcierania mięśni czworobocznych i przykręgosłupowych bezpośrednio przed zabiegiem ultradźwiękowym, co zwiększy skutecznoścv zabiegu oraz

             

              drugim sposobem jest wykonywanie drenażu limfatycznego częściowego lub ogólnego w zależności od potrzeb.

 

              masaż nie stanowi podstawowego punktu rehabilitacji osób chorych na stwardnienie rozsiane. Podstawą rehabilitacji jest przede wszytskim kinezyterapia, a masaz satnowi swoisty dodatek.

              Najlepsze efekty przynosi krótki masaż relaksacyjny, natomiast  masaż intensywny i rozgrzewający nasila napięcie mięśni i stan zapalny.

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin