Tomasz Muszyński
Pielęgniarstwo II
Żylaki kończyn dolnych
Żylaki kończyn dolnych to poważny problem, nie tylko kosmetyczny, ale i zdrowotny. Wiele osób cierpi na żylaki - częściej kobiety niż mężczyźni. Żylaki kończyn dolnych należą do najczęściej spotykanych chorób, częstość występowania choroby rośnie z wiekiem. Żylakami nazywamy trwałe poszerzenie żył powierzchownych. Pojawienie się ich jest świadectwem rozwoju przewlekłej niewydolności żylnej.
Z rozpoznaniem żylaków nie ma problemów, ponieważ są zwykle dobrze widoczne. Wyglądają jak sieć widocznych, niebieskawych, poszerzonych i krętych żył albo jako niebieskie, wypukłe linie wzdłuż łydek, w zgięciu kolanowym (pod kolanem) lub na udach. Może towarzyszyć im uczucie ciężkości w nogach, bóle lub obrzęk kostek. Jednak żylaki, oprócz nieestetycznego wyglądu, mogą nie dawać żadnych dolegliwości.
W początkowym etapie choroby, kiedy żylaki nie są widoczne, uwagę może zwrócić uczucie ciężkości nóg (zwłaszcza w godzinach wieczornych). Pojawić się mogą tzw. pajączki i żyły siateczkowate. Sygnałem żylaków są pojawiające się obrzęki wokół kostek, potem również obrzęki całego podudzia. W zaawansowanej chorobie widoczne są zmiany troficzne skóry, czyli przebarwienia, wypryski, stwardnienia czy też nawet owrzodzenia.
Do powstania żylaków przyczyniają się różne czynniki. Wpływ ma środowisko, wiek, styl życia a także czynniki dziedziczne. Nie na wszystkie czynniki ryzyka można wpływać, jednak są sposoby zapobiegania chorobie żył.
Ścianki żył wraz z wiekiem tracą swoją elastyczność i sprężystość, grubieją. Może ponadto dojść do uszkodzenia tzw. zastawek żylnych (kontrolują one przepływ krwi, tak aby płynęła ona tylko w kierunku serca). W przypadku nieprawidłowego działania zastawek krew spływa z powrotem do nogi, nie przesuwa się w stronę serca i gromadząc się, powoduje powstanie żylaków.
Czynnikiem ryzyka jest siedzący (np. praca w biurze, kierowca) lub stojący (np. fryzjer, sprzedawca) tryb życia. W przypadku takiego stylu życia należy zadbać o usprawnianie krążenia w nogach. Najprostszym sposobem są częste spacery, rekreacyjna jazda na rowerze, pływanie, itp. Ruch jest bardzo istotnym czynnikiem profilaktycznym. Aktywność fizyczna powoduje uruchamianie tzw. „pompy łydkowej”. Skurcze mięśni nóg pobudzają krążenie żylne, przepychając krew w kierunku serca.
Na pojawienie się żylaków narażone są również kobiety w ciąży - znaczne zwiększenie objętości jamy brzusznej i obniżenie aktywności fizycznej powoduje trudniejszy przepływ żylny, a w pierwszym trymestrze ciąży także hormony, których proporcje zmieniają się, rozluźniają żyły. Pozytywnie działać będą tutaj masaże nóg, uniesienie nóg podczas siedzenia, mycie nóg chłodną wodą. Przyszłe mamy nie powinny martwić się żylakami. Odpowiednie postępowanie w ciąży, a później zajmowanie się małym dzieckiem odsuwają od nich ten problem.
Bardziej narażone na wystąpienie choroby są osoby po przebytym zapaleniu żył. Niedrożność żył powoduje zwiększenie ciśnienia w układzie żylnym kończyn i wytworzenie się krążenia obocznego. Zapalenie żył uszkadza trwale zastawki, co nasila zaburzenia w krążeniu krwi i zwiększa dolegliwości w chorobie żylakowej.
Następnym ważnym czynnikiem mogącym wpływać na pojawienie się żylaków są leki hormonalne, o których wdrożeniu lub odstawieniu decydować może tylko lekarz.
Należy dbać o zachowanie właściwej masy ciała, czyli niedopuszczanie do otyłości. Odstawienie alkoholu i przede wszystkim (!) rzucenie palenia będzie mieć z pewnością duże znaczenie w zachowaniu zdrowia naczyń żylnych.
Zawsze pozytywnie działać może wieczorny masaż nóg odprowadzający krew w stronę serca. Ulgę może przynieść również stosowanie chłodnych kąpieli nóg. Należy unikać wody bardzo ciepłej, sauny – powodują one rozszerzanie naczyń żylnych i zaleganie w nich krwi.
Żylaki często nie powodują żadnych powikłań. Niekiedy mogą jednak być przyczyną stanów zapalnych. Na skórze, pod którą znajdują się żylakowate poszerzenia żył pojawić się mogą bolesne stwardnienia i zaczerwienienia. Ten stan to zapalenie żył lub zamknięcie żyły przez skrzep krwi. Oderwanie się takiego skrzepu i jego przemieszczanie wraz z krwią może wywołać bardzo groźne skutki (zator tętnicy płucnej – groźny dla życia).
W przewlekłych stanach takiego zaczerwienienia skóry łydek jej kolor może zmienić się na brązowy, wskutek nieprawidłowego krążenia krwi. Jest to bardzo niepokojący objaw, ponieważ potem pojawią się swędzenie, wypryski, pęknięcia pokrywającej żylaki zniszczonej skóry i następnie owrzodzenie podudzi. Z tych powodów żylaki możliwie wcześnie powinny być zbadane przez lekarza i odpowiednio leczone.
Jeśli pojawiają się niepokojące objawy (opisane powyżej) należy pamiętać, że możliwie wczesna ocena układu żylnego może zapobiec dalszemu rozwojowi choroby i pozwoli uniknąć bardziej inwazyjnych metod leczenia w przyszłości.
Gdy noga nagle puchnie, zmienia kolor na sino-czerwony oraz towarzyszy temu ból, powodem dolegliwości może być skrzep krwi, tkwiący głęboko w żyle. Wówczas należy udać się również do lekarza, ponieważ badanie układu żylnego należy przeprowadzić jak najszybciej.
Gdy żylakom towarzyszą bóle, zmiany na skórze (skóra zaczerwieniona lub brązowa) lub otwarte rany (owrzodzenia) niezbędna jest prawidłowa diagnostyka i odpowiednie leczenie lekarskie.
Jeśli żylaki stają się uciążliwe ze względów kosmetycznych również należy zgłosić się do lekarza po pomoc.
Zapobieganie powstawaniu żylaków kończyn dolnych.
Istnieją metody łagodzenia dolegliwości oraz usuwania samych żylaków. Niezwykle istotną kwestią jest podejmowanie działań zapobiegających powstawaniu tych przykrych dolegliwości, zanim sytuacja stanie się krytyczna. Zapobieganie to zarówno kontrola pewnych nawyków życia codziennego jak i zabiegi pielęgnacyjne przy użyciu odpowiednich preparatów farmakologicznych. Podstawową metodą zapobiegającą są odpowiednie ćwiczenia gimnastyczne i stosowanie leków farmakologicznych z grupy tzw. uszczelniających ściany naczyń krwionośnych. Należą do nich preparaty zawierające związki z grupy tzw. flawonoidów i rutozoidów (np. Alpa Medical seria Venoterapia i inne).
Niektóre ćwiczenia wzmacniają naczynia żylne, zapobiegają również powstawaniu obrzęków. Należą do nich:
· Ćwiczenia polegające na zginaniu i prostowaniu stóp obu nóg naprzemiennie w pozycji leżącej na plecach,
· Wykonywanie ruchów okrężnych stóp zgodnie i przeciwnie do ruchów wskazówek zegara, leżąc na plecach z nogami pionowo uniesionymi do góry.
Hydroterapia może stanowić uzupełnienie innych metod zapobiegawczych powstawaniu niewydolności żylnej. Jej celem jest poprawienie ukrwienia kończyn oraz regulacja przemiany materii. Uzyskuje się to dzięki stosowaniu naprzemiennie ciepłej i zimnej wody. Oprócz tego można po takiej serii kąpieli nóg natrzeć je płynem poprawiającym ukrwienie i przyczyniającym się do zmniejszenia obrzęków (np. preparat Alpa Medical seria venoterapia w postaci mikstury i inne). Terapię należy powtarzać regularnie, dopiero po jakimś czasie odczuwa się jej działanie.
Istnieją cztery główne metody leczenia żylaków:
· Stosowanie leków zewnętrznie i doustnie
· Stosowanie opasek uciskowych, pończoch
· Nastrzykiwanie
· Leczenie operacyjne
Często stosuje się je kompleksowo, łącząc efekty działania np. skleroterapii, środków farmakologicznych i opasek oraz pończoch uciskowych. Nie wolno żylaków bagatelizować, ponieważ nieleczone mogą prowadzić do poważnych powikłań, zagrażających naszemu zdrowiu a nawet życiu.
Bibliografia:
potajemna