Kierowanie sprowadza się do takiego oddziaływania na podwładnych, aby realizowali przyjęte cele organizacji. Proces kierowania – to takie działanie kierownika (zgodnie z jego kompetencjami i cechami), które polega na realizacji misjii celu organizacji. Działanie to winno być ściśle związane z kompetencjami i cechami osobowości jego pracowników.Głównym „narzędziem” sprawowania funkcji kierowniczej jest komunikowanie interpersonalne Niezbędne umiejętności kierownicze:
koncepcyjne – umiejętności myślenia abstrakcyjnego, patrzenie na organizację całościowo, myślenie strategiczne i podejmowanie takich decyzji
społeczne – zdolności do nawiązywania kontaktów z jednostkami oraz grupami, rozumienie ich i motywowanie
techniczne – zrozumienie w jaki sposób wykonywana jest praca na konkretnym stanowisku.
Kierowanie – jest procesem polegającym na planowaniu,
organizowaniu, przewodzeniu (motywowaniu) i kontrolowaniu działalności członków organizacji przy wykorzystaniu wszystkich jej zasobów do osiągnięcia ustalonych celów. Funkcje kierownicze:
Planowanie
Organizowanie
Motywowanie (przewodzenie)
4. Kontrolowanie
Planowanie – dostosowanie organizacji do zmieniających się warunków zewnętrznych i wewnętrznych.
Za proces planowania odpowiedzialni są kierownicy na poszczególnych szczeblach zarządzania.
Polega na – koordynowaniu zasobów ludzkich, materialnych, określeniu celów, działań, doborze odpowiednich ludzi do odpowiednich zadań.
Cechy dobrego planu:
celowy
wykonalny
zgodny wewnętrznie
elastyczny
długodystansowy
terminowy
kompletny
racjonalny
należycie ograniczony pod względem szczegółowości
ORGANIZOWANIE – polega na dobieraniu i wzajemnym dostosowywaniu elementów organizacji w taki sposób, aby jak najlepiej przyczyniały się do realizacji celów.
MOTYWOWANIE (przewodzenie) – zespół oddziaływań zmierzających do efektywnego skłaniania pracowników do podejmowania i realizacji oczekiwanych celów, funkcji, zadań, a także do przyjmowania preferowanych przez motywującego postaw i zachowań.
Teorie motywowania:
Taylora – człowiek z natury leniwy wymaga motywowania poprzez system wynagrodzeń pieniężnych
Podejście klasyczne
teorii hierarchii potrzeb Maslowa
teoria ERG
teoria dwuczynnikowa
KONTROLOWANIE – proces systematycznego oddziaływania kierownictwa na podwładnych w celu regulowaniai koordynowania wszystkich czynności dla zapewnienia sprawności i skuteczności.
Funkcje kontroli:
Informacyjna
Profilaktyczna
Korygująco – ochronna
Kreatywna
Instruktażowa
Pobudzająca
TYPY ORGANIZACJI z uwzględnieniem sposobów kierowania zespołami ludzkimi:
teoria cech
podejście behawioralne – wyodrębniono w nim dwie orientacje :
orientacja na ludzi - lider dba o dobre stosunki międzyludzkie w organizacji
orientacja na zadania – dla lidera liczą się głównie rezultaty i osiągnięte wyniki, członków zespołu traktuje jak wykonawców zadań
TYPOLOGIA RÓL KIEROWNICZYCH
role interpersonalne – reprezentacyjna, przywódca, łącznik
role informacyjne – obserwatora, programatora i przekazującego informację
role decyzyjne – przedsiębiorca, przeciwdziałającego zakłóceniom, negocjatora
Organizacja pracy – ustrukturyzowanie zadań w ramach poszczególnych pionów , komórek organizacyjnych, …, stanowisk pracy, następnie ich przyporządkowanie odpowiednim podmiotom oraz ustalenie zależności hierarchicznych i funkcjonalnych między nimi.
Zasady organizowania pracy zespołów pielęgniarskich:
Określenie priorytetów do wykonania
Wykonywanie zadań począwszy od najtrudniejszego
Uzupełnianie dokumentacji.
Reguły ułatwiające organizację pracy:
Czas pracy
Wiarygodność
Etyka zawodowa
Dobra atmosfera –
Stawianie wyznań
Zlecenie zadań do wykonania
Stanowisko pracy to według koncepcji:
funkcjonalnej – zbiór funkcji i zadań przypisanych jednemu pracownikowi do wykonania.
podmiotowej – miejsce zajmowane przez pracownika w strukturze organizacji z punktu widzenia dostępu do władzy
przedmiotowa – część przestrzeni roboczej wraz z wyposażeniem
systemowa – najmniejszy w strukturze instytucji system działania, stanowiący cząstkę systemu wyższego szczebla
Pielęgniarskie stanowiska kierownicze – celem ich jest stworzenie warunków, aby podlegli pracownicy mogli w maksymalny sposób wykorzystać swoje możliwości w zgodzie z celami organizacji
Prawidłowa budowa opisu stanowiska pracy zapewnia równowagę trzech elementów:
Obowiązków
Uprawnień
Odpowiedzialności
WARTOŚCIOWANIE PRACY
Usystematyzowany sposób oceny stopnia trudności pracy – na którego składają się następujące kryteria syntetyczne:
Wiedza i doświadczenie zawodowe
Wymagania psychofizyczne i umysłowe
Odpowiedzialność
Warunki środowiska pracy.
Metody wartościowania pracy:
Sumaryczne – oceny stopnia trudności pracy dokonuje się na podstawie doświadczenia i intuicji osoby oceniającej.
2. Analityczne – wieloaspektowa ocena, do której dochodzi się poprzez szczegółowe poznanie i opisanie wymagań oraz warunków związanych z wykonywaniem poszczególnych prac
Jedną z metod analitycznych jest metoda UMEWAP - 85 P opracowana przez Z. Martyniaka, Z. Czajkę, E. Karczmarczyka i A. Nehring.
Znajdują się w niej mierniki pracy przyjęte jako 4 kryteria syntetyczne oraz 17 kryteriów elementarnych (określa się w punktach, według których ocenia się każde stanowisko pracy.
Kryteria syntetyczne:
Fachowość (36,7%)
Odpowiedzialność za (26,6%) 100%
Wysiłek (16,7%)
Warunki środowiska pracy (20%)
Kryteria elementarne:
Fachowość
Wysiłek
Warunki środowiska pracy
Potrzeby zdrowotne – stan określający różnice między aktualnym stanem zdrowia, a stanem zdrowia określonym za idealny, pożądany. Potrzeby zdrowotne mogą być jednostkowe – zbiorowe, uświadomione – nieuświadomione, subiektywne – obiektywne, wyrażone – niewyrażone.
Ochrona zdrowia – wszelkie działania społeczeństwa skierowane na zapobieganie chorobom i ich leczenie, na utrzymanie rozwoju zdolności psychicznych, fizycznych człowieka, przedłużenie życia i zapewnienie rozwoju zdrowych pokoleń.
Organizacja ochrony zdrowia – cały system poczynań, które społeczeństwo dokonuje do zapobiegania chorobom c.d. – j.w
Opieka zdrowotna – system świadczeń zdrowotnych realizowanych przez formalnie uznany personel i instytucje opieki zdrowotnej, których celem jest umacnianie zdrowia, zapobieganie chorobom, leczenie i rehabilitacja.
Cel opieki zdrowotnej:
· Organizowanie
· Produkowanie
· Udzielanie : świadczeń zdrowotnych tym, którzy ich potrzebują oraz używanie dostępnych zasobów wiedzy i technologii by zapobiegać i przynosić ulgę w chorobie, niesprawności i cierpieniu w zakresie możliwym w istniejących warunkach!
Koncepcja Lalonda opiera się na czterech ogólnych płaszczyznach:
1.Czynniki biologiczne (cechy wrodzone, genetyka, dojrzewanie, starzenie się).
2.Czynniki środowiskowe (socjalne, fizyczne i psychiczne)
3.Style życia (wzór konsumpcji, rodzaj reakcji, forma zatrudnienia, czynniki ryzyka zawodowego)
4.System organizacji opieki zdrowotnej (prewencja, promocja zdrowia, leczenie i rehabilitacja)
Zdrowie Publiczne można podzielić na 3 zakresy teorii i działańZDROWIE PUBLICZNE; Polityka zdrowotna, Promocja zdrowia ,Organizacja i zarządzanie systemem opieki zdrowotnej
Polityka zdrowotna formułowana jest najczęściej jako całokształt działań w państwie i społeczeństwie dla zapewnienia możliwie najwyższego poziomu ochrony zdrowia, w tym z zakresu potrzeb zdrowotnych realizowanych przez opiekę zdrowotną
iziko