Mechanika Techniczna I - Statyka - Tarcie.pdf

(443 KB) Pobierz
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/strict.dtd">
Przykład 1
Jednorodna belka o długości 2 l i ciężarze G jest oparta dolnym końcem A o chropowatą poziomą
płaszczyznę, a w punkcie C o gładki występ. W położeniu równowagi belka tworzy z
płaszczyzną poziomą kąt , a odcinek AC = 1,5 l . Znaleźć współczynnik tarcia ślizgowego
statycznego w punkcie A .
R o z w i ą z a n i e
W położeniu równowagi belki jej koniec A ma tendencję do przesuwania się w lewo.
Siła tarcia T 1 jest skierowana przeciwnie do możliwego ruchu, a więc w prawo. Po
przyjęciu prostokątnego układu współrzędnych otrzymuje się następujące równania
równowagi belki
W przypadku poszukiwania współczynnika tarcia ślizgowego statycznego w
położeniu granicznym równowagi belki (tarcie całkowicie rozwinięte) otrzymuje się
Po rozwiązaniu powyższego układu równań współczynnik tarcia wynosi
863512799.015.png 863512799.016.png 863512799.017.png 863512799.018.png
Przykład 2
Jednorodny pręt AB o ciężarze G opiera się końcem A o poziomą podłogę i
końcem B o pionową ścianę. Dane są współczynniki tarcia o podłogę i ścianę, równe
odpowiednio i . Znaleźć reakcje w punktach A i B oraz graniczną wartość
kąta  nachylenia pręta.
R o z w i ą z a n i e
Po przyjęciu prostokątnego układu współrzędnych Axy otrzymamy następujące
równania równowagi
W przypadku poszukiwania granicznej wartości kąta  nachylenia pręta, siły
tarcia T 1 i T 2 osiągają swe graniczne wartości (są całkowicie rozwinięte), a wiec są
równe
Po rozwiązaniu otrzymanego układu równań otrzymany poszukiwane wartości
reakcji R A i R B oraz kąta 

863512799.001.png 863512799.002.png 863512799.003.png 863512799.004.png
Przykład 3
Na dwóch równiach pochyłych, tworzących z poziomem kąty  i , ustawiono dwa
ciała A i B o ciężarach G i Q połączone nieważkim cięgnem wiotkim przerzuconym
przez krążek C . Współczynniki tarcia obu ciał o równie są równe i 2 . Określić, w
jakich granicach może się zmieniać wartość ciężaru Q ciała B ( przy założeniu, że
ciężar G ciała A jest stały), aby układ ciał A i B pozostawał w równowadze.
R o z w i ą z a n i e
Zacznijmy od przypadku, gdy ciężar Q ciała B ma wartość maksymalną, przy której
możliwa jest jeszcze równowaga. Po przekroczeniu tej wartości ciało B zacznie
zjeżdżać z równi pochyłej o kącie , a ciało A zacznie się poruszać do góry po równi
pochyłej o kącie . W rozważanym granicznym przypadku (rys. b) siły
tarcia T 1 i T 2 osiągną maksymalne wartości i skierowane są przeciwnie do możliwego
ruchu. Przyjmując prostokątne układy współrzędnych Oxy , związane z obydwoma
ciałami, w których oś Oy jest prostopadła do równi, a oś Ox równoległa do równi,
otrzymujemy następujące równania równowagi dla:
ciała A
863512799.005.png 863512799.006.png
ciała B
Ponadto na podstawie praw tarcia możemy napisać
Po rozwiązaniu otrzymanego układu równań znajdujemy maksymalną wartość
ciężaru ciała B
Postępując podobnie jak poprzednio, przy założeniu, że wartość ciężaru Q będzie
minimalna, tzn. układ będzie miał tendencję ruchu w przeciwną
stronę ciało A będzie miało tendencję do zjeżdżania z równi kącie , a
ciało B zacznie poruszać się do góry po równi pochyłej o kącie . W tym granicznym
przypadku (rys. c), siły tarcia T 1 i T 2 są skierowane przeciwnie do możliwego ruchu.
Pisząc odpowiednie równania równowagi i zależności między siłami tarcia a siłami
normalnymi (korzystając z praw tarcia), otrzymamy również układ równań. Po
rozwiązaniu równań otrzymamy minimalną wartość ciężaru ciała B
Na podstawie otrzymanych wyników możemy stwierdzić, że wartość ciężaru
ciała B powinna pozostawać w następujących granicach
863512799.007.png 863512799.008.png 863512799.009.png 863512799.010.png 863512799.011.png
Przykład 4
Ciało A o ciężarze G położono na płycie B o ciężarze Q i połączono je nieważkim
cięgnem wiotkim przerzuconym przez krążek C . Obliczyć maksymalną wartość
poziomej siły P przyłożonej do ciała A , przy której ciało A będzie pozostawać w
spoczynku, jeżeli współczynnik tarcia ślizgowego (statycznego) ciała A o
płytę B wynosi , a płyty B o podłoże 2 .Tarcie cięgna o krążek C należy pominąć.
Ponadto wyznaczyć napięcia cięgna S 1 i S 2 , reakcje normalne N 1 i N 2 oraz siły
tarcia T 1 i T 2 .
R o z w i ą z a n i e.
Przedmiotem rozważań jest układ złożony z dwóch ciał A , B i krążka C . Na
ciało A działa ciężar własny G , siła P , napięcie sznura S 1 oraz siły T 1 i N 1 oddziaływania
płyty B . Na płytę B działa jej ciężar Q , napięcie sznura S 2 , reakcja normalna
podłoża N 2 i nacisk N 1 ciała A oraz siły tarcia T 1 i T 2 . Na krążek C działają napięcia
sznura S 1 i S 2 .
W rozpatrywanym układzie występuje zatem siedem niewiadomych:
P, S 1 , S 2 , N 1 , N 2 , T 1 i T 2 musimy więc ułożyć siedem równań.
Równania równowagi ciała A
Równania równowagi płyty B
863512799.012.png 863512799.013.png 863512799.014.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin