Rozmieszczenie znaków ewakuacyjnych.doc

9

SPOSOBY ROZMIESZCZANIA ZNAKÓW BEZPIECZEŃSTWA NA DROGACH EWAKUACYJNYCH I DROGACH POŻAROWYCH

1.              WSTĘP

W niniejszej normie ustalono zasady umieszczania znaków bezpieczeństwa na drogach ewakuacyjnych i drogach pożarowych.

Norma dotyczy obiektów budowlanych, w których wymagane lub celowe jest oznakowanie ewakuacyjnych w celu zapewnienia w przypadku zagrożenia bezpiecznej i szybkiej ewakuacji ludzi. Norma dotyczy także oznakowania dróg pożarowych w celu umożliwienia jednostkom ochrony przeciwpożarowej dojazdu do określonych obiektów ustalonymi drogami w przypadku pożaru. Przedstawiono przykłady oznakować dróg ewakuacyjnych znakami bezpieczeństwa, które ilustrują treść normy lecz nie są konkretnymi rozwiązaniami.

Normy powołane

Pn-E-02033:1984 (PN-84/E-02033) Oświetlenie wnętrz światłem elektrycznym

Pn-N-01256-1:1992 (PN-92/N-01256/01) Znaki bezpieczeństwa - Ochrona przeciwpożarowa

Pn-N-01256-2:1992 (Pn-92/N-01256/02) Znaki bezpieczeństwa - Ewakuacja

Pn-N-01256-4:1997 Znaki bezpieczeństwa - Techniczne środki przeciwpożarowe

Droga ewakuacyjna

Cały odcinek drogi poziomej i pionowej do przebycia z dowolnego punktu budynku do wyjścia końcowego na przestrzeń otwartą lub do innej strefy pożarowej

Droga pożarowa

Droga o określonych parametrach, umożliwiająca dojazd do określonych obiektów jednostkom ochrony przeciwpożarowej.

Pomieszczenia zagrożone wybuchem

Pomieszczenia, w którym może wytworzyć się mieszanina wybuchowa powstała z wydzielającej się takiej ilości palnych gazów, par, mgieł lub płynów, której wybuch mógłby spowodować przyrost ciśnienia w tym pomieszczeniu przekraczający 5kPa.

System oświetlenia i oznakowania dróg ewakuacyjnych

Komplikacja oświetlenia i oznakowania ewakuacyjnego i znaków ewakuacyjnych umożliwiającą szybką i bezpieczną ewakuację ludzi z miejsca zagrożenia.

2.              OŚWIETLENIE I OZNAKOWANIE DRÓG EWAKUACYJNYCH

Ogólne wymagania

System oświetlenia i oznakowania dróg ewakuacyjnych polega na odpowiednim dobraniu sposobu oświetlenia drogi ewakuacyjnej z odpowiednim rozmieszczeniem znaków ewakuacyjnych. Rozróżnia się:

·                wysoko umieszczone oświetlenie podstawowe

·                wysoko umieszczone oświetlenie ewakuacyjne

·                nisko umieszczone oświetlenie ewakuacyjne

·                wysoko umieszczone znaki ewakuacyjne

·                nisko umieszczone znaki ewakuacyjne.

W zależności od obiektu w jakim przebiega droga ewakuacyjna, stopnia niebezpieczeństwa, liczby potencjalnych osób przebywających w danym obiekcie, rodzaju obiektu i innych warunków środowiskowych system oświetlenia i oznakowania dróg ewakuacyjnych powinien być dobrany indywidualnie.

Podstawowy system oświetlenia o oznakowania dróg ewakuacyjnych powinien składał się z wysoko umieszczonego oświetlenia ewakuacyjnego oraz wysoko umieszczonych znaków ewakuacyjnych. System ten może być uzupełniony nisko umieszczonymi znakami ewakuacyjnymi, na przykład w przypadku możliwości dużego zadymienia.

Jeżeli zastosowanie wysoko umieszczonego oświetlenia ewakuacyjnego i wysoko umieszczonych znaków ewakuacyjnych nie jest możliwe, system ten może składać się tylko z nisko umieszczonego oświetlenia ewakuacyjnego i nisko umieszczonych znaków ewakuacyjnych.

W przypadku braku oświetlenia ewakuacyjnego (występuje tylko oświetlenie podstawowe), należy stosować dodatkowe oznakowanie dróg ewakuacyjnych.

Wymagania dotyczące oświetlenia i znaków ewakuacyjnych.

Wysoko umieszczone oświetlenie podstawowe i/lub ewakuacyjne powinno być usytuowane powyżej 200cm od podłogi. Pozostałe wymagania dotyczące oświetlenia - wg PN-E-02033:1984 (PN-84/E-02033).

Wysoko umieszczone znaki ewakuacyjne powinny być zgodne z PN-N-01256-1:1992 (PN-92/N-01256/1) i PN-N-01256-2:1992 (PN-92/N-01256/2) pod względem barwy, wielkości i grafiki. Wysokość umieszczenia znaków:

¨      na ścianach – od 150cm do 200cm od podłogi,

¨      zawieszone – powyżej 200 cm od podłogi.

Nisko umieszczone oświetlenie ewakuacyjne powinno być osiągnięte poprzez:

¨      punktowe źródła światła – źródło światła emitujące światło o powierzchni punktowej rozstawione w łańcuszku w odległościach max 20cm lub przez płaskie oprawy oświetlenia miejscowego o wymiarach od 7,5cm do 10cm x 15 cm do 20cm ustawione w łańcuszku w odległościach max 35cm;

¨      liniowe źródła światła w postaci pasa o szerokości od 2cm do 5cm o wysokich wartościach natężenia oświetlenia lub w postaci pasa o szerokości od 15cm do 20cm o niskich wartościach natężenia oświetlenia.

Nisko umieszczone oświetlenie ewakuacyjne wytyczające drogę ewakuacji powinno być usytuowane nie wyżej niż 40cm od podłogi. Pozostałe wymagania dotyczące oświetlenia – wg PN-E-02033:1984 (PN-84/E-02033).

2.2.4              Nisko umieszczone znaki ewakuacyjne powinny być zgodnie z PN-N-01256-1:1992 (PN-92/N-01256/1) i PN-N-01256-2:1992 (PN-92/N-01256/2) pod względem barwy, wielkości i grafiki i powinny być usytuowane - nie wyżej niż 40cm od podłogi.

3. OZNAKOWANIE DRÓG EWAKUACYJNYCH

Wymagania dotyczące oznakowania

Niezbędne informacje do ewakuacji można uzyskać poprzez:

a.               umieszczanie w miejscach widocznych wykazu telefonów alarmowych oraz instrukcji postępowania na wypadek pożaru;

b.              oznakowanie znakami bezpieczeństwa zgodnie z Polskimi Normami PN-N-01256-1:1992, PN-N-01256-2:1992 i PN-N-01256-4:

¨      drogi, wyjścia i kierunki ewakuacji;

¨      miejsca usytuowania urządzeń przeciwpożarowych;

¨      lokalizacją przeciwpożarowych wyłączników prądu oraz głównych zaworów gazu;

¨      pomieszczeń, w których występują materiały niebezpieczne pożarowo

Podstawową zasadą rozmieszczenia znaków ewakuacyjnych na drodze ewakuacyjnej jest to, że z każdego miejsca na drodze ewakuacyjnej, w którym może pojawić się wątpliwość co do kierunku ewakuacji, powinien być widoczny znak ewakuacyjny. Przy rozmieszczeniu znaków ewakuacyjnych należy zwrócić uwagę na ich rozmieszczenie w stosunku do źródeł światła. Należy dążyć do umieszczania znaków ewakuacyjnych możliwie blisko źródeł światła w celu zapewnienia ich dostatecznej luminacji. Wymiary znaków ewakuacyjnych są uzależnione od odległości z jakiej powinien ten znak by dostrzegany przez ewakuujących się ludzi.

Rodzaje oznakowania ewakuacyjnego

W zależności od pomieszczeń i oświetlenia drogi ewakuacyjne można oznaczać:

a.               znakami ewakuacyjnymi fotoluminescencyjnymi

b.              znakami ewakuacyjnymi podświetlanymi

c.               znakami ewakuacyjnymi fotoluminescencyjnymi i znakami ewakuacyjnymi podświetlanymi.

Znaki ewakuacyjne wykonane na materiale fotoluminescencyjnym powinny być stosowane tam, gdzie funkcjonuje oświetlenie dzienne i/lub elektryczne podstawowe, oświetlające te znaki w czasie wystarczającym do dostarczenia materiałom fotoluminescencyjnym niezbędnej energii.

Znaki ewakuacyjne podświetlane powinny być stosowane tam, gdzie pomieszczenia lub drogi ewakuacyjne nie są oświetlone światłem dziennym lub sztucznym przez długie okresy i materiały fotoluminescencyjne nie mogą się naładować, a mianowicie:

¨      w teatrach, kinach, gdzie drogi ewakuacyjne nie mogą być okresowo oświetlone podczas przedstawień

¨      tam gdzie drogi ewakuacyjne nie mogą być okresowo oświetlone z powodu braku instalacji elektrycznej

¨      tam, gdzie drogi ewakuacyjne lub ich części nie są oświetlone przez długie okresy.

Znaki ewakuacyjne fotoluminescencyjne można stosować na przemian ze znakami ewakuacyjnymi podświetlanymi, na przykład w teatrach i kinach, gdzie drogi ewakuacyjne nie mogą być okresowo oświetlone podczas przedstawień, można zastosować na sali widowiskowej znaki ewakuacyjne podświetlane a na korytarzach i schodach mogą być znaki ewakuacyjne fotoluminescencyjne.

Lokalizacja znaków ewakuacyjnych na drodze ewakuacyjnej
Znak WYJŚCIE EWAKUACYJNE

należy stosować do oznakowania drzwi, przegradzających drogę ewakuacji, takich jak:

a.               wyjścia ewakuacyjne z pomieszczeń, w których są wymagane co najmniej dwa takie wyjścia

b.              wyjścia prowadzące z budynku, innego obiektu budowlanego - na zewnątrz

c.               wyjścia prowadzące do innej strefy pożarowej, w tym na obudowaną i zamkniętą drzwiami klatkę schodową w budynku o wysokości ponad 25m (wysokim lub wysokościowym)

d.              wyjścia prowadzącego przez przedsionek i dotyczy drzwi wyjściowych z przedsionka.

Znak WYJŚCIE EWAKUACYJNE powinien być umieszczony nad drzwiami.

Rozmiary znaku WYJŚCIE EWAKUACYJNE powinny być dostosowane do odległości, z jakiej ten znak powinien być dostrzegany przez ewakuujących się ludzi, a także do ewentualnego jego przesunięcia w stosunku do normalnej linii środkowej widzenia. Na rysunku podano zależność szerokości znaku od kąta przesunięcia w stosunku do linii środkowej widzenia dla odległości 10m.

Znak DRZWI EWAKUACYJNE

znak umieszczany nad drzwiami skrzydłowymi otwierającymi się w lewo lub w prawo

Znak: KIERUNEK DROGI EWAKUACYJNEJ

Znak drzwi ewakuacyjne i znak kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej  należy stosować do oznakowania drzwi skrzydłowych przegradzających ustaloną drogę ewakuacyjną w tym także drzwi wyjściowych do przedsionka.

Znakowi DRZWI EWAKUACYJNE  powinien towarzyszyć znak KIERUNEK DO WYJŚCIA DROGI EWAKUACYJNEJ  umieszczony na drodze ewakuacyjnej, chyba, że drzwi są bezpośrednio widoczne. W przypadku zmiany kierunku drogi ewakuacyjnej za drzwiami skrzydłowymi przegradzającymi ustaloną drogę ewakuacyjną należy znak DRZWI EWAKUACYJNE i znak DO WYJŚCIA DROGI EWAKUACYJNEJ umieścić razem nad drzwiami skrzydłowymi zgodnie z wariantami zmiany kierunku drogi ewakuacyjnej według tablicy 1.

W przypadku gdy droga ewakuacyjna nie zmienia kierunku, nad drzwiami skrzydłowymi należy umieścić sam znak DRZWI EWAKUACYJNE.

Warianty i zastosowanie znaków przy zmianie kierunku drogi ewakuacyjnej – tablica 1.