Techniki olejne.pdf

Techniki olejne.

Malarstwo olejne jest wszechobecne . Cieszy się największą popularnością wśród artystów. Odkąd użyto techniki olejnej

po raz pierwszy we wczesnym renesansie, uznano to zjawisko za jedno z „najpiękniejszych odkryć”.

Według nas, jest to stwierdzenie jak najbardziej słuszne. Technika olejna jest zdecydowaną królową prowadzonej przez nas

Pracowni . Złośliwi nazywają malowanie farbami olejnymi „igraniem z losem”, mając na myśli trujące składniki

niektórych z pośród farb, np. biel cynkowa – może wywoływać ślepotę, cynk odkłada się również w kościach (zbadano kości

Rembrandta i znaleziono w nich śmiertelną ilość cynku). Podobnie jest z pigmentami, zawierającymi ołów… . Są to jednak

przypadki jedne na milion, stąd mało kto odmawia sobie malowania z wyżej wymienionych przyczyn. Tym bardziej biorąc

pod uwagę zalety malowania techniką olejną .

Zalety malowania farbami olejnymi zna każdy, kto się z nimi zetknął. Tłusta, gładka konsystencja farb oraz ich powolne

wysychanie dają swobodne działania i wiele możliwości operowania na różnych podłożach. W tym miejscu warto

opowiedzieć o czterech ważnych terminach, które nierozłącznie towarzyszą malarstwu olejnemu, a co za tym idzie –

towarzysza również nam jako wielbicielom tej techniki :

1 . Podmalówka.

Tradycyjny sposób rozpoczynania pracy nad obrazem olejnym. Jest to wykonany rozcieńczonymi farbami swoisty

„szkic”,podstawa, mająca na celu wykonanie z grubsza kształtów i tonów przed dalszymi krokami. Jako podmalówkę można

użyć farb olejnych, temperowych oraz akryli. Po wykonaniu podmalówki, można swobodnie pracować dalej nad obrazem .

2. „Tłuste na chude” .

Zasada, o której nie wolno zapomnieć. Podmalówka zawsze powinna być cienka i szybko schnąca, natomiast następne

warstwy bogatsze w olej i wolniej schnące. Dzięki stosowaniu tej zasady uniknie się późniejszego, niepożądanego efektu

spękania powierzchni farb. Zasada może i „stara jak świat”… jednak jak ważna.

3. Laserunek.

Kolejne zagadnienie należące do tradycyjnych technik malarskich. Dzięki temu zabiegowi można uzyskać nieograniczoną

paletę odcieni i świetlistość obrazu. Zamiast mieszać farby na palecie, można nakładać każdy kolor oddzielnie w cienkich,

przezroczystych warstwach (tzw. laserunki). Każdy laserunek zmienia leżący pod nim kolor, nie zakrywając go całkowicie.

Efekt ten w połączeniu z odbijającym się światłem jest nie do opisania .

Przykład położonego laserunku

4. Impasty.

To zdecydowanie przeciwieństwo laserunków. Technika impastu wymaga nakładania farby swobodnie i grubo, zachowane są

ślady pędzla (najlepiej używać pędzli szczecinowych lub syntetycznych) lub szpachli. To technika dla artystów lubiących

ekspresyjność efekty fakturowe . Polecamy szczególnie.

Przykład grubej faktury

O malarstwie olejnym można pisać godzinami, można spisywać wszystkie spostrzeżenia… .Jednak wystarczy, że pojawia się

nowy obraz – i całą ta sztukę odkrywa się na nowo.