1. Nauczanie elementów technicznych podczas gry w piłki; ręczną
a) dwa zespoły 5-7 osobowe ~ gra na dwie bramki w piłkę ręczną
Założenia: chwyt piłki rękami, podania do partnera prostym podbiciem, strzał do bramki głową
b) gra jak wyżej, z tym, że ćwiczący przed chwyceniem piłki rękami przyjmuje ją piersią lub udem
c) gra jak w pkt "b", lecz podanie piłki do partnera głową a strzał do bramki prostym podbiciem
d) zespoły 4 - 5 osobowe - gra w siatkówkę bez siatki, strzały do bramki głową lub nogą
e) zespoły 4—5 osobowe gra w piłkę nożna na małe bramki na dwa dotknięcia piłki przyjęcie jedną nogą - oddanie lub strzał druga nogą
f) gra jak w pkt "e" z jednym, dotknięciem piłki
g) jak "e" lecz przed przyjęciem piłki zwód
h) inne
Podane wyżej ćwiczenia i gry stanowią tylko nieliczne wybrane formy, dzięki którym można utrwalać pewne nawyki ruchowe, kształtować koordynację ruchową, spowodować dużą aktywność ruchową oraz zwiększyć zainteresowanie zajęciami,
1. „Piłka w kole” - ćwiczący tworzą koło, jeden wchodzi do środka ćwiczący na obwodzie podają sobie piłkę ciągle zmieniając miejsca, zawodnik w koło stara się dotknąć piłki nogą, W takim przypadku zmienia miejsce z zawodnikiem, który niedokładnie podał. Stosować różne rodzaje uderzeń piłki. Przy większej ilości ćwiczących utworzyć dwa koła.
2. Jak wyżej, podania w kole z dwoma odbierającymi. Zawodnicy ustawieni na obwodzie koła podają sobie piłkę, która nie może wyjść z koła. Obaj odbierający próbują dotknąć (przechwycić piłki). "Trzy pola" - pola karne dzieli się na trzy części, jeden zespół staje w środkowym polu, dwa pozostałe w skrajnych sektorach. Środkowy sektor tworzy korytarz szerokości bramki. Zawodnicy bocznych pól 3-4 piłkami starają się trafić w poszczególnych zawodników środkowego pola. Wygrywa zespół, który w określonym czasie ma więcej trafień. Zmiana pól po każdej ‘ucie lub dwóch ‘utach.
3. „Bitwa o piłki”. Dwa pola gry rozdziela się dwumetrowym polem neutralnym. Każdy zespół posiada 4 piłki i ma je jak najszybciej przerzucić na pole przeciwnika. Po przerzuceniu wszystkich piłek do jednego pola, przerywa się grę i ten zespół, któremu wrzucono wszystkie piłki otrzymuje punkt ‘usowy. Zwycięża drużyna o najmniejszej ilości punktów ‘usowych.
4. „Kto celniej strzela”. Ćwiczący zataczają określonej wielkości koło, do którego wchodzi jeden z zawodników, pozostali starają się go trafić piłka. Trafiający zmienia zawodnika w kole. Sposób uderzenia ustala trener. Grę prowadzić z jednym lub kilkoma w kole.
5. „Polowanie na lisa” Ćwiczący biegają po dowolnie określonym terenie. Na sygnał zatrzymują się, a wyznaczonych 2-5 „myśliwych” strzałem z miejsca stara się trafić któregoś z „lisów”. Gdy strzał jest niecelny, myśliwy zmienia miejsca z licem. Wygrywa myśliwy który w określonym czasie "upoluje" najwięcej lisów, lisy mogą uchylać się przed strzałami, ale nie wolno im się ruszać z miejsca, zaś myśliwym prowadzić piłkę.
6. „Wybijanka”. Grający dzielą się na dwie drużyny, jedna ustawia się w kole w rozsypce a druga na jego obwodzie. Ci na obwodzie podają sobie piłkę w odpowiednim momencie starają się trafia któregoś z zawodników w kole. Trafiony wychodzi z koła. Gra trwa do momentu wybicia wszystkich zawodników w kole. Następuje zmiana pól. Trener mierzy czas a zwycięża drużyna , która w krótszym czasie wykona zbicie zawodników.
7. „Piłka graniczna”. Gra toczy się na całym boisku lub na jego połowie. Dwie drużyny ustawiają się w rozsypce na swoich połowach zawodnicy wykopują piłkę określonym sposobem na pole drużyny przeciwnej starając się zdobyć teren i zepchnąć przeciwnika za linie końcową.
8. „Piłka myśliwska” zawodnicy ustawiają się w rozsypce na boisku (16 x 20 m). Jeden wyznaczony na myśliwego stara się ustrzelić któregoś z uciekających. Sposób uderzenia dowolny, a każdy trafiony pomaga myśliwemu. Wygra ten który do końca gry nie zostanie trafiony. Myśliwi podają sobie piłkę. Z piłką nie wolno przebiec więcej jak 5—5 kroków.
9. „Wyścig piłek” Drużyny ustawiają się w określonej odległości od siebie w zwartych rzędach. Naprzeciw staje zawodnik z piłką. Na sygnał zawodnik z piłką podaje ją •ustalonym wcześniej sposobem kolejno do każdego zawodnika w rzędzie. Zwycięża drużyna kończąca wcześniej grę.
10. Jak wyżej, piłka podawana jest górą. Po odbiciu piłki odbijający wykonuje przysiad umożliwiając tym wykonanie ćwiczenia. następnemu. Ostatni w rzędzie odbija piłkę głową i biegnie na czoło kończąc grę okrzykiem "gotów"'.
11. „Poczta” Określona ilość zespołów ustawia się w dwóch szeregach, 6-8 zawodników w ustalonej odległości. Na sygnał zawodnik stojący na lewym lub prawym skrzydle startuje a piłką do najbliższego partnera stojącego w szeregu naprzeciw. Po przekazaniu piłki zajmuje miejsce na końcu szeregu, do którego przekazał piłkę.
12. „Wyścig piłek” Ustawienie zespołów .jak w poprzedniej erze, z tym, że zamiast prowadzenia piłki, zawodnicy podają piłkę określonym sposobem. Odległość między szeregami należy regulować;w zależności od stopnia zaawansowania technicznego ćwiczących.
13. „Król” Zawodnicy podzieleni na grupy, ustawiają się w półkola z tym,.zamiast prowadzenia piłki; jeden z nich ustawia się w określonej odległości przed półkolem i na sygnał rzuca ręką piłkę do stojących w półkolu. Zawodnicy w półkolu oddają piłkę określonym sposobem. Za złe wykonanie zadania zawodnik idzie na koniec półkola. Zwycięża zawodnika który miał najmniej złych przyjęć i podań.
14. „Piłka w tunelu” Zawodnicy ustawieni w .rzędach w szerokim rozkroku przytrzymują się za biodra na odległość wyprostowanych ramion. Na sygnał ostatni a rzędu startuje prowadząc piłkę do przodu, gdzie z półobrotu, uderza piłkę wewnętrzną częścią stopy, kierując ją między rozstawionymi, nogami do ostatniego który kontynuuje ćwiczenie.
15. „Wyzwalanie się piłki”. Dwie drużyny po 5-6 ćwiczących ustawiają się w rozsypce na połowach boiska do siatkówki. Na sygnał zawodnicy odbijają piłkę nogą lub głową na pole gry przeciwnika, starając się ażeby obydwie piłki znalazły się równocześnie na jego połowie. Każdorazowo, gdy dwie piłki znajdą się na połowie . przeciwnika drużyna zdobywa punkt.
16. „Dwa ognie”. Boisko o wymiarach 20 x 16 m podzielone na dwie części. Z prawej i lewej strony boiska -tworzymy 2 metrowy korytarz oznaczony liniami. W ten sposób boisko składa się z czterech pól; dwóch szerszych (miasta) i dwóch węższych („obozy jeńców). Drużyny zajmują w rozsypce miejsca w "miastach" licząc po 8 - 12 zawodników. Zawodnicy po przechwyceniu piłki zaczynają bombardowanie przeciwnika. Trafiony zawodnik wycofuje się do obozu jeńców znajdującego się poza miastem drużyny przeciwnej. Jeniec może przejmować piłki przebywające na jeno polu ery i strzelać do przeciwnika. Może również zostać wykupiony, o ile zdoła przejąć podana piłkę do niego. W takim przypadku jeniec prowadzi ją z powrotem do swojego miasta, skąd albo strzela do przeciwnika albo podaje ją górą do pozostającego w niewoli partnera, ażeby go oswobodzić. Obie drużyny starają się; ażeby jeńcy nie zdobywali piłki. Zwycięża drużyna, która weźmie do niewoli wszystkich przeciwników, lub jeżeli po upływie określonego czasu weźmie do niewoli więcej jeńców. Jeżeli zawodnik tak przyjmie strzał, że piłka się od niego odbije trafienie jest ważne.
17. „Przewodzenie piłek” Zawodnicy ustawieni w 3 - 4 rzędach Naprzeciw rzędów w odległości 10 - 15 m narysowano linie. Ma bliższej linii naprzeciwko rzędów ustawiamy po 2 - 4 piłek Na sygnał pierwsi z rzędów startują do swoich piłek i przewodzą po jednej piłce na wysokość drugiej linii. Po przeprowadzeniu wszystkich piłek ćwiczący biegnie do swego rzędu i dotknięciem ręki upoważnia drugiego ćwiczącego do powtórzenia tej samej czynności, z tym, że piłki będą przenoszone z drugiej linii na pierwszą. Zwycięża rząd który najszybciej wykonał zadanie.
18. „Obrona palików”. Z ośmiu palików wbitych w boisko tworzymy koło o średnicy 10 m. Dwie drużyny po 7 zawodników prowadzi grę przez określony czas ( 10 - 15‘. Jedna drużyny broni a druga stara się dowolnie prowadzonymi zagrywkami doprowadzić do trafienia piłką w palik. Za każde trafienie w palik zalicza się drużynie atakującej 1 pkt. Po upływie określonego czasu następuje zmiana ról.
atimere