Droga dla męża i żony - słowa Siwy do Parwatii (Maha Nirwana Tantra).rtf

Doskonali żona i mąż

tłumaczone z Maha Nirwana Tantry

[Siwa powiedział do Swojej Małżonki, Paarwatii:]

              Posiadacz rodziny nie powinien nigdy karać swojej żony, ale pielęgnować ją jak matkę. Jeśli jest prawa i oddana mężowi, nigdy nie powinien jej opuścić, nawet w czasach najgorszych nieszczęść losu. Mądry człowiek, gdy żona żyje,  nigdy nie powinien dotknąć - z podłym zamiarem - innej kobiety, inaczej pójdzie do piekła. Mądry człowiek, będąc w odosobnionym miejscu, nigdy nie powinien mieszkać, spać ani kłaść się blisko żon innych mężczyzn.  Powinien unikać wszelkiej niestosownej mowy i zuchwałej śmiałości w obecności żon innych.

              Należy zadowalać swoją żonę bogactwami, ubraniami, miłością, szacunkiem, i miłymi słowami. Mąż nigdy nie powinien czynić jej nic niemiłego. Mądry człowiek nie powinien posyłać swej żony na żadne święto, zgromadzenie ludzi, pielgrzymkę ani do domu innego mężczyzny, chyba że będzie jej towarzyszył jego syn albo jakiś mieszkaniec jego domu.

              O Maheśwari! na mężczyznę, którego żona jest i wierna, i szczęśliwa, patrzy się tak, jakby wypełnił wszelką Dharmę i zaprawdę jest on również Twoim ulubieńcem (...).

              Dla tych, co, zaniedbując naukę Wed, służenie ojcu i matce oraz ochronę swojej żony, udają się do miejsc pielgrzymkowych, takie święte miejsca są zamieniane w piekło. Jeśli chodzi o kobiety, nie ma dla nich konieczności ruszać na pielgrzymki, pościć ani dokonywać innych podobnych rzeczy, nie trzeba im też odprawiać żadnego nabożeństwa z wyjątkiem tego, polegającego na służeniu swojemu mężowi.

              Dla kobiety to mąż jest miejscem pielgrzymek, czynieniem pokuty, dawaniem jałmużny, przestrzeganiem różnych ślubowań i jej nauczycielem duchowym. Dlatego kobieta powinna poświęcać się służeniu mężowi całą sobą. Powinna zawsze słowami i czynami oddania, działać dla przyjemności męża, a będąc wierną jego rozkazom, powinna być miła dla jego krewnych i przyjaciół.
              Kobieta, dla której mąż jest jej ślubowaniem, nie powinna patrzeć na niego twardym wzrokiem, ani wypowiadać szorstkich słów przed nim. Nawet w myślach nie powinna robić niczego, co jest niemiłe jej mężowi. Kobieta, która ciałem, umysłem i słowem - i miłymi czynami - zawsze dogadza swemu mężowi, osiąga siedzibę Brahmama [Boga].

              Pozostając zawsze wierną życzeniom swego męża, nie powinna nigdy patrzeć na twarz innych mężczyzn, ani rozmawiać z nimi, ani odsłaniać przed nimi swego ciała.
              W dzieciństwie powinna pozostawać pod władzą swych rodziców, w młodości pod władzą swego męża, a w starości pod władzą przyjaciół i krewnych swego męża. Nigdy nie powinna być niezależna.
              Ojciec nie powinien wydawać swej córki za mąż, jeśli nie zna ona swych obowiązków wobec męża i nie wie, w jaki sposób mu służyć, nie znając też innych zasad postępowania kobiet.