Skocz do: nawigacji, szukaj
Zakażenie szpitalne – zakażenie, związane z pobytem w szpitalu, wtórne do podstawowego stanu pacjenta. Dotyczy zarówno pacjenta, jak i personelu. Najczęściej uznaje się zakażenie za szpitalne, jeśli wystąpiło 48 - 72 godzin od przyjęcia lub wypisania ze szpitala. Dla zakażenia o długim okresie wylęgania (HBV, HCV, HIV, gruźlica) przyjmuje się okres od 2 tygodni do wielu lat.
W niektórych przypadkach definicja zakażenia szpitalnego jest nieco inna:
· u noworodków za zakażenie szpitalne przyjmuje się zakażenie, które wystąpiło po upływie 48 godzin od porodu, a przed porodem u matki nie istniało zakażenie,
· w przypadku zakażenia miejsca operowanego (d. zakażenie rany operacyjnej) u pacjenta niezakażonego przed zabiegiem za zakażenie uznaje się zakażenie, które wystąpiło w ciągu miesiąca od zabiegu, a jeśli pacjent ma wszczepione ciała obce (np. implanty ortopedyczne), w ciągu roku od zabiegu.
Wyróżnia się zakażenia szpitalne:
· egzogenne - spowodowane przez drobnoustroje dominujące w środowisku szpitalnym;
· endogenne - spowodowane przez własną, naturalną florę pacjenta, np z powodu obniżonej odporności.
Wrota zakażeń:
· układ pokarmowy,
· układ oddechowy,
· Układ moczowo-płciowy,
· uszkodzona skóra.
Ryzyko zakażeń szpitalnych wzrasta wraz ze wzrostem specjalizacji zabiegów diagnostycznych i leczniczych. W warunkach szpitalnych istnieje zjawisko "otwarcia nowych wrót zakażeń", np poprzez:
· zabiegi endoskopowe,
· zabiegi chirurgiczne,
· zabiegi chirurgiczne w stomatologii,
· wszelkiego rodzaju implanty,
· dializoterapia,
· wkłucia dożylne i dotętnicze.
Ratują one zdrowie i życie chorym ale stwarzają ogromne ryzyko zakażeń szpitalnych.
Przeczytaj zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych i pokrewnych w Wikipedii!
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Zaka%C5%BCenia_szpitalne
grako2