mikro_001.doc

(212 KB) Pobierz
MIKROEKONOMIA - WYKŁAD 17

Mikroekonomia

MIKROEKONOMIA - WYKŁAD 17.02.2004

 

Ekonomia - nauka oprawach rządzących procesami produkcji, wymiany i dystrybucji oraz konsumpcji w historycznym rozwoju człowieka.

 

Zagadnienia semestralne:

1.       Rzadkość, a możliwości produkcyjne (logika wyboru ekonomicznego):

a)      krzywa możliwości produkcyjnych

b)      inwestycje, a konsumpcja

c)       dobra prywatne i publiczne

2.       Teorie popytu (elementy rynku: cena, popyt, podaż, elastyczność, cenowe równoważenie rynku, dobra Giffena, równowaga konsumenta, teoria krzywych segmentów,         krzywe cenowo - konsumpcyjne, efekt dochodowy)

3.       Teorie produkcji (cele przedsiębiorstwa, jedno- i wieloczynnikowa funkcja produkcji, prawa malejącej produktywności)

4.       Izokwanty, izokoszta

5.       Klasyfikacja kosztów

6.       Formy rynku (konkurencja, rodzaje oligopoli, monopoli, niedoskonałości mechanizmu rynkowego)

7.       Rynek zasobów i usług (charakterystyka, rynek pracy, kapitału, ziemi)

 

Zasada wydajności – maksymalne wykorzystanie środków na cele.

 

Graficzna prezentacja możliwości produkcyjnych:

 

Temat: Elementy rynku

 

Gospodarka rynkowa – występuje, gdy podmioty gospodarcze podejmują decyzje samodzielnie na podstawie cen, stóp procentowych, podatków itp.

 

Rynek – proces, w którym dochodzi do kupna i sprzedaży (cena, popyt, podaż).

Cena – pieniężny wyraz wartości rynkowej. Funkcje ceny:

a)      dochodowa

b)      informacyjna

c)       stymulacyjna

 

Popyt – relacje między dwiema zmiennymi, ilością, a ceną.

 

 

Funkcje popytu: cena, dochody i ilość nabywców.

Funkcje podaży: decyduje cena, technologia, koniunktura, ilość przedsiębiorców w danej branży.

 

                  ­D=>­Prówn. ­Qrówn.   ¯D=>¯Prówn. ¯Qrówn.     ¯D=>­Prówn. ¯Qrówn.    ­D=>¯Prówn. ­Qrówn.

 

Krzywe Engla

 

Dobra podstawowe (podrzędne):              ­I ® ­D              ­I ® ­D             

Dobra luksusowe:                                          ­I ® ­D              ­I ® ­D

 

 

T: Problemy elastyczności.

 

Zagadnienia:

1.       Istota elastyczności

2.       Elastyczność cenowa popytu

3.       Elastyczność dochodowa popytu

4.       Elastyczność cenowa podaży

5.       Elastyczność krzyżowa (mieszana)

 

Elastyczność – odzwierciedla reakcję konsumentów na zmianę cen i dochodów

 

Elastyczność cenowa popytu wskazuje relację pomiędzy procentową zmianą wielkości popytu, a procentową zmianą wielkości ceny.

Metoda punktowa:

Metoda łukowa:

Współczynniki elastyczności cenowej popytu przyjmują wartości od 0 do ¥, wartość tego czynnika jest ujemna.

 

                                    E=¥                            E=0                               E= -1

 

 

E=¥               popyt wysoce elastyczny

E=0              popyt nieelastyczny

E= -1              popyt neutralny

 

Popyt wysoce elastyczny               = procentowa zmiana wielkości D > procentowa zmiana ceny

Popyt neutralny                             = procentowa zmiana wielkości D = procentowa zmiana ceny

Popyt nieelastyczny                             = procentowa zmiana wielkości D < procentowa zmiana ceny

 

Elastyczność, a wydatki nabywców.

 

R – przychód (revenue)

E – wydatek (expense)

 

TR=P pomnożone przez Q              TE=P pomnożone przez Q              TR=TE               

 

Dla popytu elastycznego, spadek cen oznacza wzrost przychodu., a wzrost cen – spadek przychodu

Dla popytu nieelastycznego, spadek cen oznacza spadek przychodu, a wzrost cen – wzrost przychodu

 

Czynniki wpływające na poziom elastyczności:

a)      ilość substytutów

b)      czas na podjęcie decyzji

c)       znaczenie dobra w koszyku zakupów

d)      skuteczność działań marketingowych

 

                           

 

         Esp=1                          Esp=0                           Esp=¥                           1<Esp<¥                 0<Esp<1                     EspR<1

`                                                                                                  EspK>EspL              EspM<EspN                     EspT>1

 

 

Dobra komplementarne ® spadek ceny = wzrost popytu

Dobra substytucyjne ® spadek ceny = spadek popytu

 

 

 

 

 

T: Teoria popytu, część pierwsza.

 

Zagadnienia:

1.       Triada konsumenta

2.       Pojęcie użyteczności

3.       Prawa malejącej użyteczności końcowej

4.       Wyrównywanie użyteczności podczas konsumpcji dwóch dóbr – ostateczny wybór konsumenta

 

Triada konsumenta:

a)      każdy konsument ma swoje preferencje

b)      każdy z nas potrafi odróżnić co jest najbardziej pożądane od tego co jest niechciane

c)       dokonujemy wyboru maksymalizującego nasze korzyści

 

skuteczność (W) i korzyść (K) ® W – K>0

ekonomiczność ®

 

Pojęcie użyteczności – zdolność do zaspokajania potrzeb.

 

Użyteczność – satysfakcja z tytułu konsumpcji danego dobra.

 

Użyteczność (U – utility), użyteczność całkowita (TU – total utility), użyteczność marginalna (MU – marginal utility), Qx – konsumowane dobro

 

                           

 

Prawo malejącej użyteczności końcowej i krzywa użyteczności marginalnej

 

I Prawo Gossena

W miarę wzrostu konsumpcji danego dobra, jego użyteczność spada.

 

II Prawo Gossena

Konsument znajduje się w stanie równowagi w przypadku zrównania relacji użyteczności marginalnej konsumowanych dóbr z relacjami ich cen.

 

 

 

T: Teoria popytu, część druga.

 

Zagadnienia:

1.       Istota krzywych obojętności

2.       Rodzaje krzywych obojętności

 

Krzywa obojętności – kombinacja konsumpcji dwóch różnych dóbr dająca konsumentowi identyczną użyteczność  (poziom zadowolenia). Graficzne przedstawienie równowagi konsumenta.

 

Krzywe obojętności nie mogą się przeciąć.

 

Prawo substytucji – im rzadsze dobro, tym wyższa jego wartość w procesie substytucji

 

Krańcowa stopa substytucji – ilość jednego dobra zastępowanego jednostką dobra drugiego gdy zmieniają się ich proporcje ilościowe, ale poziom satysfakcji nie zmienia się.

 

Malejąca krańcowa stopa zwrotu – w miarę ubytku jednego z dóbr, jednostka dobra drugiego rekompensuje coraz mniejsze ilości dobra ubywającego

 

Rosnąca krańcowa stopa zwrotu – w miarę jak zmniejsza się konsumpcja dobra Y, kolejne jednakowe przyrosty dobra X substytuują coraz większe ilości dobra Y.

 

Nachylenie krzywej obojętności jest równe stopie substytucji lub względnej użyteczności krańcowej obu dóbr.

 

Paradoks wartości

 

Całkowita użyteczność wody nie określa ani jej ceny ani popytu na nią. Jedynie krańcowa użyteczność ostatniej szklanki wody wyznacza jej cenę. Woda jest sprzedawana, bo jej kropla jest niemal nic nie warta.

 

Im więcej jest jakiegoś towaru, tym mniej pożądana staje się jego ostatnia jednostka choć jednocześnie użyteczność całkowita tego dobra rośnie w miarę jak uzyskujemy coraz większe jego ilości.

 

 

Linia budżetowa

 

                                         

Kształtowanie krzywej cenowo – konsumpcyjnej

 

PCC – krzywa cena – konsumpcja

 

I = 150 j              I = const

Px= 50 j                            Px = 30 j

Py – 30 j               Py = const

 

ICC – krzywa przychód – konsumpcja

 

I = 150 j              ¯75

Px= 50 j                            const

Py – 30 j               const

 

T: Teoria produkcji, część pierwsza.

 

Celem przedsiębiorcy jest maksymalizacja zysku, zadowolenie klientów i podwyższenie wartości firmy.

 

Funkcja jednoczynnikowa = Qx = f(L)

 

N – nakład, E – efekt

N=E – zysk normalny

N<E – zysk duży

N>E – strata

 

TPP – produkt całkowity =

MPP – produkt marginalny =

APP – produkt przeciętny =

L – linia zatrudnienia (koszty zatrudnienia)

 

 

 

Produkt marginalny jest większy od przeciętnego gdy ten jest rosnący.

Produkt marginalny jest mniejszy od przeciętnego gdy ten jest malejący.

W obu przypadkach produkt przeciętny jest większy.

Produkt całkowity jest rosnący dopóki marginalny osiągnie zero.

 

Izokwanty i Izokoszty

 

L – praca, w – cena pracy Þ Lw – kupujemy pracę

K – kapitał, r – cena kapitału Þ Kr – kupujemy kapitał

TC – total cost, koszt całkowity

 

TC = Lw + Kr

 

Izokwanta – graficzna ilustracja kombinacyjnego wykorzystanie czynników wytwórczych przy założeniu tego samego poziomu produkcji.

 

MRTS – marginalna stopa substytucji technicznej

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin