J-lit.pdf

(389 KB) Pobierz
329473934 UNPDF
E wangElia wEdług św. Jana
Autor : apostoł Jan
Czas : Pomiędzy 85 a 90 r. po Chr.
Miejsce : Efez
Cel : Przekazanie ludziom najważniejszych faktów i prawd
zapewniających zbawienie.
Temat : Jezus Chrystus, Zbawca świata, najpełniejszym obja­
wieniem Boga.
Słowo było u Boga
i Bogiem  c było Słowo.
2 Ono było na początku  a u Boga.
3 wszystko  a dzięki niemu się stało
i z tego, co istnieje,
nic nie stało się bez niego.
4 w nim było życie,  a
a życie było światłem  b ludzi.
5 światło  a zaś świeci w ciemności  b
i ciemność go nie ogarnęła.
6 Pojawił się człowiek posłany przez Boga.
Miał na imię Jan.  a
7 Przyszedł jako świadek,
by zaświadczyć  a o świetle,
by dzięki niemu wszyscy uwierzyli.  b
8 nie on był światłem,  a
miał jedynie o nim zaświadczyć.
9 na świat bowiem nadciągało prawdziwe światło,  a
które oświeca  b każdego człowieka.
10 Przebywał na świecie  a
i dzięki niemu świat powstał,
ale świat go nie rozpoznał.  b
11 Przyszedł do swego,
swoi go jednak nie przyjęli.  a
12 lecz tym wszystkim,
którzy go przyjęli,  a
dał przywilej stania się dziećmi  b Boga
1 a  Rdz 1:1, Kol
1:17; 1J 1:1 b  Ps
33:6; Iz 55:11; Obj
19:13 c  Rz 9:5;
Flp 2:5-6; Hbr 1:8;
1J 5:20
2 a  J 8:58; 17:5,24;
Obj 1:8
3 a  1Kor 8:6; Kol
1:16; Hbr 1:2
4 a  Ps 36:10; J
5:26; 11:25; 14:6;
Dz 3:15; Hbr 7:16;
1J 1:2; 5:11-12 b  J
8:12; 9:5; 12:46
5 a  Mt 4:16; J 3:19
b  Ps 18:29; 1J
1:5-7
6 a  Mt 3:1
7 a  J 1: 15,19,32;
3:26; 5:33 b  J 3:15
8 a  J 1:20
9 a  Iz 49:6; 1J 2:8
b  Ef 1:18; 3:9; Hbr
6:4; 10:32
10 a  J 1:14
b  J 17:25
11 a  Iz 53:3;
Mk 12:1-8
12 a  Kol 2:6 b  Rz
8:14,16,21; Ga
3:26; Ef 5:1;
1J 3:1-2
Jezus najpełniejszym objawieniem Boga
1 na początku  a było Słowo;  b
Ewangelia według św. Jana 1:13
190
c  J 3:15; 1J 3:23
13 a  J 3:6; Tt 3:5;
Jk 1:18; 1P 1:23;
1J 3:9; 4:7; 5:1,4
– tym, którzy wierzą  c w Jego imię,
13 którzy narodzili się nie z krwi
ani z woli ciała,
ani z woli mężczyzny,
lecz z Boga.  a
14 Słowo zatem stało się ciałem;  a 1
pełne łaski  b i prawdy  c zamieszkało  d wśród nas
– i zobaczyliśmy Jego chwałę,  e
chwałę jako Jedynego,
który pochodzi od Ojca.
15 Jan świadczy o nim w donośnym wołaniu:
To o nim powiedziałem:
Ten, który idzie za mną,
pojawił się przede mną,
był On wcześniej niż ja.
16 Z Jego pełni  a my wszyscy wzięliśmy
– łaskę  b w miejsce łaskawości.
17 O ile bowiem Prawo zostało nadane przez Mojżesza,  a
łaska i prawda  b zaistniały dzięki Jezusowi Chrystusowi.
18 Boga nikt nigdy nie widział;  a
objawił go On,  b
jednorodzony  c Bóg,
który jest w łonie Ojca.
14 a  Ga 4:4; Flp
2:7; 1Tm 3:16; Hbr
2:14; 1J 4:2 b  Rz
3:24; 5:2 c  J 8:32;
14:6 d  Wj 25:8 Obj
21:3 e  Wj 33:18;
40:34; Mt 17:1-
2,5; Łk 9:32; J
2:11; 2P 1:16-18
16 a  Ef 1:23; Kol
1:19; 2:9 b  Rz 3:24
17 a  Pwt 32:46; J
7:19 b  J 8:32
18 a  Wj 33:20; J
6:46; Kol 1:15;
1Tm 6:16; 1J 4:12
b  Mt 11:27; Łk
10:22 c  J 3:16,18;
1J 4:9
Mt 3:1-12;
Mk 1:2-8;
Łk 3:15-17
Jan Chrzciciel o sobie i o Jezusie
19 Takie natomiast świadectwo złożył Jan, gdy Żydzi
z Jerozolimy posłali do niego kapłanów i lewitów z zapy­
taniem: Kim ty jesteś? 20 wyznał on wtedy wyraźnie:
Ja nie jestem  a Chrystusem.  b 21 więc kim? – dopytywali
się. – Czy jesteś Eliaszem?  a On na to: nie jestem. Czy
jesteś oczekiwanym przez nas Prorokiem?  b Odpowiedział:
nie. 22 w takim razie kim? – chcieli wiedzieć. – Musimy
bowiem dać odpowiedź tym, którzy nas przysłali. Za kogo
się uważasz? 23 Jan na to:
20 a  J 3:28;
Dz 13:25 b  Dn
9:25-26
21 a  Ml 3:23;
Mt 11:14;
17:10-13; Mk 9:13
b  Pwt 18:15,18
23 a  Iz 40:3
Jajestemgłosemwołającegonapustkowiu:
ProstujciedrogęPana  a
1   To jest istotązciałaikości .
   lub: łaskępołasce .
191
Ewangelia według św. Jana 1:4 
– jak powiedział prorok izajasz.
24 a ponieważ wysłannicy należeli do grona faryzeuszów,
25 zadali mu takie pytanie: dlaczego zatem chrzcisz, skoro
nie jesteś Mesjaszem ani Eliaszem, ani oczekiwanym przez
nas Prorokiem?  a 26 Ja chrzczę w wodzie – powiedział
Jan – lecz pośród was stoi ktoś, kogo wy nie znacie. 27 To
Ten, który idzie za mną i któremu nie jestem godny roz­
wiązać rzemyka u sandała.  a 28 wydarzenie to miało miej­
sce w Betanii za Jordanem,  a gdzie Jan przebywał i chrzcił.
25 a  Mt 21:25-26
27 a  Dz 13:25
28 a  J 10:40
29 następnego dnia Jan zobaczył idącego w jego stronę
Jezusa i powiedział: Oto Baranek Boży,  a który bierze na sie­
bie grzech świata.  b 30 To jest Ten, o którym powiedziałem:
Za mną idzie ktoś, kto pojawił się przede mną, kto istniał
wcześniej niż ja. 31 Ja także wcześniej go nie znałem; lecz
dlatego przyszedłem i chrzczę w wodzie, aby izrael mógł
go poznać. 32 Jan złożył też takie świadectwo: widzia­
łem ducha, który niby gołąb zstąpił z nieba i spoczął na
nim.  a 33 Ja także wcześniej go nie znałem; lecz Ten, który
mnie posłał, abym chrzcił w wodzie, powiedział do mnie:
Jeśli zobaczysz kogoś, na kogo duch zstępuje i pozostaje
na nim, wiedz, że to jest Ten, który chrzci w duchu świę­
tym. 34 Ja to widziałem i potwierdzam, że właśnie On jest
Synem Boga.  a
29 a  Rdz 22:8; Wj
12:3-4; Iz 53:7; J
1:36; 1P 1:19; Obj
5:6; 7:14; 12:11;
14:1; 21:9,22-23;
22:1,3 b  1Kor 15:3;
1P 2:24; 1J 2:2
32 a  Mt 3:16
34 a  J 20:31
Powołanie pierwszych uczniów
35 nazajutrz znów stał Jan wraz ze swoimi dwoma ucz­
niami. 36 wpatrując się w przechodzącego Jezusa, powie­
dział: Oto Baranek Boży.  a 37 Po tych słowach obaj ucz­
niowie poszli za Jezusem. 38 a gdy Jezus się odwrócił
i zobaczył, że za nim idą, zapytał: Czego szukacie? Odpo­
wiedzieli: Rabbi (to znaczy: nauczycielu), gdzie miesz­
kasz? 39 a On: Chodźcie, to zobaczycie. Poszli więc i zoba­
czyli, gdzie mieszka, i tego dnia zostali już u niego. Było
to około godziny szesnastej. 40 andrzej, brat Szymona
Piotra, był jednym z tych dwóch, którzy usłyszeli słowa
Jana i poszli za Jezusem.  a 41 Odszukał on najpierw swego
brata Szymona i tak powiedział: Znaleźliśmy Mesjasza  a
(to znaczy: Chrystusa). 42 Przyprowadził go też do Jezusa.
36 a  J 1:29
40 a  Mt 4:18-22
41 a  J 4:25
Ewangelia według św. Jana 1:43 
19
42 a  Rdz 17:5,15;
32:28; 35:10 b  Mt
16:18; 1Kor 3:12;
1P 2:5
Jezus zaś przyjrzał mu się uważnie i powiedział: Ty jesteś
Szymon, syn Jana; ty będziesz nazywał się  a Kamień  b (to
znaczy: Piotr).
43 a  Mt 10:3; J
6:5-7; 12:21-22;
14:8-9 b  Mt 4:19;
Mk 1:17; 2:14
44 a  Mt 11:21
45 a  J 21:2 b  Pwt
18:18 c  Iz 7:14;
53:2; Jr 23:5; Ez
34:23 d  Łk 3:23
43 Z nastaniem dnia Jezus zamierzał wyruszyć do gali­
lei. właśnie wtedy spotkał Filipa  a i zwrócił się do niego:
Chodź za Mną!  b 44 Filip był z Betsaidy,  a z miasta andrzeja
i Piotra. 45 natknął się on na natanaela  a i powiedział: Zna­
leźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie,  b a także
prorocy  c – Jezusa z nazaretu, syna Józefa.  d 46 a natanael
odpowiedział: Czy z nazaretu może być coś dobrego? Filip
na to: Przyjdź i sam się przekonaj.  a 47 gdy Jezus zobaczył
zbliżającego się natanaela, powiedział o nim: Oto praw­
dziwy izraelita,  a człowiek wolny od obłudy.  b 48 natanael
zapytał: Skąd mnie znasz? a Jezus: Zanim cię zawołał
Filip, widziałem cię pod figowcem. 49 Mistrzu! – zawołał
natanael. – Ty jesteś Synem Boga,  a Ty jesteś Królem  b izra­
ela. 50 wtedy Jezus mu powiedział: wierzysz dlatego, że
widziałem cię pod figowcem? Zobaczysz o wiele więcej.  a
51 i dodał: Ręczę i zapewniam: Zobaczycie otwarte niebo,  a
a wokół Syna Człowieczego wstępujących i zstępujących
aniołów Boga.  b
47 a  Rz 9:4,6
b  Ps 32:2
49 a  Mt 4:3; 14:33;
16:16 b  Mt 2:2; J
12:13; 19:19
50 a  J 14:12
51 a  Mt 3:16; Dz
7:56 b  Rdz 28:12
1 a  J 4:46; 7:52;
21:2 b  Mt 12:46
Była na nim matka Jezusa.  b 2 Jezus wraz z uczniami
też został na nie zaproszony. 3 w pewnej chwili zabrakło
wina. wtedy matka Jezusa powiedziała do niego: nie mają
wina. 4 Jezus jej odpowiedział: Rozumiem twoje zatroska­
nie, ale co Mnie do tego, kobieto?  a Jeszcze nie nadeszła
moja godzina.  b 5 wtedy Jego matka zwróciła się do posłu­
gujących: Zróbcie, cokolwiek wam powie! 6 a było tam
sześć kamiennych stągwi, ustawionych według żydow­
skich reguł czystości,  a każda mieszcząca około stu litrów
wody. 7 Jezus polecił: napełnijcie stągwie wodą! i napeł­
nili je aż po brzegi. 8 wówczas powiedział: Teraz zaczerp­
nijcie i zanieście staroście wesela! i zanieśli. 9 gdy starosta
spróbował wody, która stała się winem  a – a nie wiedział,
skąd się ono wzięło, choć wiedzieli posługujący, którzy
jej zaczerpnęli – zawołał pana młodego 10 i powiedział:
4 a  J 19:26 b  Mt
26:18; J 7:6,8,30;
8:20
6 a  Mk 7:3-4;
J 3:25
9 a  J 4:46
Wesele w Kanie Galilejskiej
Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie galilejskiej.  a
193
Ewangelia według św. Jana :5 
Każdy stawia najpierw dobre wino, a gdy goście sobie
podpiją – gorsze; ty jednak dobre wino zachowałeś aż do
tej pory.
11 w taki właśnie sposób, w Kanie galilejskiej, Jezus dał
początek znakom,  a ukazał swą chwałę i sprawił, że ucz­
niowie uwierzyli w niego. 12 Potem wraz z matką, braćmi  a
i uczniami udał się do Kafarnaum,  b gdzie razem spędzili
kilka dni.
11 a  Mt 12:38; J
2:23; 3:2; 4:54;
6:2,14,26,30; 7:31;
9:16; 10:41; 11:47;
12:18,37; 20:30
12 a  Mt 12:46
b  Mt 4:13
Jezus i lekcja o świątyni
13 Zbliżała się Pascha  a i Jezus udał się do Jerozolimy.
14 Zastał w świątyni  a sprzedających woły, owce i gołębie  b
oraz – przy swoich stanowiskach – ludzi, którzy trudnili
się wymianą pieniędzy. 15 wtedy ze sznurków ukręcił bicz
i wszystkich – w tym owce i woły – wypędził ze świątyni,
wymieniającym pieniądze rozsypał monety, powywracał
stoły, 16 a sprzedawcom gołębi powiedział: Zabierzcie to
stąd, przestańcie robić targowisko z domu mego Ojca!  a
17 Jego uczniowie przypomnieli sobie słowa Pisma: Żarli-
wośćodomTwójMniepochłonie.  a
Mt 21:12-13;
Mk 11:15-17;
Łk 19:45-46
13 a  Pwt 16:1-6; Łk
2:41; J 6:4; 11:55
14 a  1Krl 6:1; Ezd
5:2 b  Kpł 1:14;
Pwt 14:26
16 a  Łk 2:49;
J 14:2
17 a  Ps 69:10
18 wtedy Żydzi zwrócili się do niego: Jakim znakiem  a
uzasadnisz ten swój czyn? 19 Jezus odpowiedział: Zburz­
cie tę świątynię, a ja wzniosę ją w trzy dni.  a 20 Ży­
dzi na to: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię,
a Ty wzniesiesz ją w trzy dni? 21 Jednak mówiąc o świą­
tyni, Jezus miał na myśli swoje ciało.  a 22 gdy więc zo­
stał wzbudzony z martwych,  a Jego uczniowie przypo­
mnieli sobie,  b że to mówił – i uwierzyli Pismu  c oraz Słowu,
które wypowiedział.
18 a  Mt 12:38;
21:23
19 a  Mt 16:21;
17:23; 20:19;
26:61; 27:40,63;
Mk 14:58; 15:29;
Dz 6:14
21 a  1Kor 3:16-17;
6:19; Ef 2:21-22
22 a  Ps 16:10; Dz
2:30-32 b  Łk 24:5-
8; J 12:16; 14:26
c  Łk 24:27
Jezus wobec ludzkich tajemnic
23 a gdy przebywał w Jerozolimie w czasie Paschy, wielu
uwierzyło w Jego imię, widząc znaki, które czynił.  a 24 Jezus
jednak im nie ufał, dlatego że znał wszystkich 25 i nie
potrzebował świadectwa o człowieku. Sam bowiem roz­
poznawał, co się w każdym kryje.  a
23 a  J 7:31;
11:47-48
25 a  Pwt 31:21;
1Sm 16:7; 1Krl
8:39; 1Krn 29:17;
Ps 7:10; Iz 11:3;
Jr 11:20; Mt 9:4; J
6:61,64; 13:11
Zgłoś jeśli naruszono regulamin