matlab_skrypty.pdf

(259 KB) Pobierz
Podstawy Informatyki, Matlab – opis do ćwiczeń laboratoryjnych
Podstawy Informatyki, Matlab – opis do ćwiczeń laboratoryjnych
PRACA ZE SKRYPTAMI
1. Informacje ogólne
Pliki, które zawierają kod w języku Matlaba nazywane są M-plikami.
Pliki te charakteryzują się rozszerzeniem .m .
M-pliki można tworzyć używając dowolnego edytora tekstowego,
chociażby Notatnika. Dużo efektywniejsze jest jednak używanie programów,
które kolorują składnie skryptu tak, jak to czyni edytor, który dostarczany jest z
Matlabem (Rys. 1). Inne edytory oferujące to oraz wiele innych udogodnień to
TextPad dla środowiska Windows oraz Nedit dla Linuksa.
Rys. 1 Przykład kolorowania składni w skrypcie
Stworzony przy użyciu edytora tekstowego skrypt może być użyty jako
funkcja lub polecenie.
Zalecenia co do nazywania M-plików – nazwa pliku:
musi zaczynać się literą,
nie może zawierać spacji,
nie może zawierać znaku – (minus) oraz innych operatorów,
powinna być bez polskich liter.
PRz, KMK, 01’2005
str. 1/12
 
86508432.005.png
Podstawy Informatyki, Matlab – opis do ćwiczeń laboratoryjnych
2. Wyświetlenie katalogu roboczego
Wyświetlenie katalogu roboczego odbywa się przy użyciu polecenia:
» pwd
W odpowiedzi dostaniemy:
ans =
C:\moje dokumenty
3. Zmiana katalogu roboczego
Zmiana katalogu odbywa się przy użyciu polecenia:
>> cd nazwakatalogu
Przykładowo:
>> cd pi
jeżeli nazwa katalogu była skrótem od Podstawy Informatyki, lub:
>> cd 'podstawy informatyki'
jeżeli nazwa katalogu była dwuwyrazowa, rozdzielona spacją. W tym
drugim przypadku niezbędne jest użycie apostrofów.
Katalog roboczy jest cały czas wyświetlana w polu: Current Directory tak,
jak to jest widoczne na Rys. 2.
Rys. 2 Katalog roboczy
4. Utworzenie nowego skryptu
W celu rozpoczęcie pracy nad nowym skryptem należy wybrać z menu File
polecenie New i następnie M-File . Innym sposobem jest napisanie w linii
komend Matlaba:
>> edit silnia
PRz, KMK, 01’2005
str. 2/12
 
86508432.006.png
Podstawy Informatyki, Matlab – opis do ćwiczeń laboratoryjnych
gdzie silnia będzie nazwą pliku, w którym zapisany zostanie skrypt.
Rozszerzenie .m zostanie przyporządkowane automatycznie. Użycie funkcji
edit spowoduje sprawdzenie czy w katalogu roboczym istnieje już plik o
podanej nazwie (w tym przykładzie silnia.m ), a jeśli nie, to zostanie wyświetlone
okienko dialogowe jak to pokazane na Rys. 3 – potwierdzenie spowoduje
uruchomienie wbudowanego edytora.
Rys. 3 Potwierdzenie utworzenia nowego M-pliku
5. Edycja istniejącego skryptu
W celu edycji istniejącego skryptu należy wybrać z menu File polecenie
Open . Następnie wystarczy wskazać w standardowym okienku dialogowym
(Rys. 4) nazwę pliku, który ma być poddany edycji.
Rys. 4 Okienko dialogowe – otwórz skrypt
Innym sposobem jest napisanie w linii komend Matlaba:
>> edit nazwapliku
PRz, KMK, 01’2005
str. 3/12
86508432.001.png 86508432.002.png 86508432.003.png
Podstawy Informatyki, Matlab – opis do ćwiczeń laboratoryjnych
gdzie nazwapliku jest nazwą istniejącego w katalogu roboczym pliku o
rozszerzeniu .m .
6. Uruchomienie skryptu
Wykonanie skryptu można wywołać na dwa sposoby. Pierwszy z nich
użycie jednego z mechanizmów, w które wyposażony został wbudowany edytor
M-plików. Do dyspozycji mamy polecenie Run z menu Debug lub aktywny
przycisk spośród pokazanych na Rys. 5.
Rys. 5 Belka
narzędziowa Debug
Drugi sposób pozwala uruchamiać skrypty bezpośrednio z linii poleceń
Matlaba, bez konieczności uruchamiania edytora i wczytywania do niego
M-pliku. Załóżmy, że chcemy wykonać skrypt zapisany w pliku silnia.m . W tym
celu wydajemy polecenie:
>> silnia
Jeżeli w katalogu roboczym nie ma pliku silnia.m otrzymamy następujący
komunikat:
>> silnia
??? Undefined function or variable 'silnia'.
Niezależnie od sposobu uruchomienia skrypt będzie wykonywany linijka po
linijce z pominięciem tych jego fragmentów, które poprzedzone są znakiem
procentu – fragmenty te stanowiące komentarz są wyróżnione kolorem zielonym.
7. M-pliki jako funkcje użytkownika
Funkcje są M-plikami, które mogą akceptować argumenty (dane wejściowe)
i w wyniku swojego działania zwracać wartości (dane wyjściowe).
Po zdefiniowaniu i zapisaniu jako M-pliku na dysku, funkcję można
wywoływać ze zwykłych skryptów.
PRz, KMK, 01’2005
str. 4/12
 
86508432.004.png
Podstawy Informatyki, Matlab – opis do ćwiczeń laboratoryjnych
Przykład:
W Matlabie argumenty funkcji trygonometrycznych muszą być podawane w
radianach, więc zachodzi konieczność przeliczania kątów z miary stopniowej na
radiany.
Pierwsza linia (nie licząc komentarzy) M-pliku zawiera definicję składni
funkcji. Po słowie kluczowym function następuje określenie nazw
zmiennych, w których zostaną zapisane obliczone wartości funkcji – w
omawianym przykładzie jest to [ R ] . Następnie, po znaku = podana jest nazwa
funkcji wraz z argumentami czyli rad ( D ) . Kolejne linie M-pliku zawierają
polecenia służące do obliczenia wartości funkcji na podstawie znanych
argumentów.
% przeliczanie stopni [Deg] na radiany [Rad]
function [ R ] = rad ( D ) ;
R = D * ( pi/180 ) ;
Nazwa funkcji, którą podano w pierwszej linii M-pliku musi być taka sama
jak nazwa pliku (nie licząc rozszerzenia .m ). W naszym przykładzie poniższa
funkcja musi być zatem zapisana w pliku rad.m .
PRz, KMK, 01’2005
str. 5/12
Zgłoś jeśli naruszono regulamin