Thurijatitawadhutopaniśad.rtf

(6 KB) Pobierz

 

Thurijatita Awadhuta Upaniśad
 


Aum ! Tamto jest nieskończone i to jest nieskończone.

Nieskończone wydobywa się z nieskończonego. 

Zabierając nieskończoność nieskończonego,

pozostaje jedynie jako nieskończone.

 

Aum ! Śantih (Niech będzie Pokój we mnie) !

Śantih ! Niech będzie Pokój w moim otoczeniu !

Śantihi ! Niech będzie Pokój wśród sił, które działają na mnie !  



1. Teraz dziedek wszystkich ludzi (Brahma) z szacunkiem podchodząc do swego ojca, Aadinaaraajany (Bhagawana Wisznu), powiedział: "Jaka jest droga Awadhutów po (osiągnięciu) odcinak Thurijatita i jaka jest ich pozycja? 

Bhagawaan Naaraajana odpowiedział mu:  Mądrzy mędrcy uważają, że ten, kto pozostaje na drodze Awadhuty jest bardzo rzadki na tym świecie i nie ma takich wielu. Jeśli ktoś staje się (Awadhutą), jest on zawsze czysty, jest zaprawdę ucieleśnieniem niewzruszoności, jest zaprawdę widzialną postacią mądrości i zaprawdę jest Wedapuruśą (uosobieniem Wedy). Jest on wielkim człowiekiem, ponieważ jego umysł przebywa jedynie we Mnie. Zaprawdę Ja również przebywam w nim. W odpowiedniej kolejności, najpierw będąc ascetą mieszkającym w chatce (Kutićaką), osiąga etap żebrzącego mnicha (Bahudaki); ten żebrzący mnich dochodzi do etapu mnicha Hamsy; ten mnich Hamsa staje się ascetą najwyższego rodzaju  (Paramahamsą). Przez samoobserwację uświadami sobie cały świat. Wyrzekłszy się, w wodach, wszelkich posiadanych rzeczy, kija - swojej oznaki, naczynia na wodę, opaski biodrowej, tkaniny biodrowej okrywającej (miejsce osobiste) i wszelkich zalecanych mu obowiązków obrzędowych, stawszy się nieodzianym, odrzucając przyjęcie nawet wypłowiałego, znoszonego ubrania z kory albo skóry, zachowując się odtąd jak ktoś nie podlegający żadnym mantrom i zarzuca golenie się, kąpiel w oliwie, pionowy znak z pasty sandałowej na czole itd.
2. Jest ty, który kończy wszelkie obowiązki religijne i świeckie. Wolnym od zasług religijnych i win religijnych we wszystkich sytuacjach. Zarzucający zarówno wiedzę jak i niewiedzę; pokonujący zimno i gorąco, szczęście i nieszczęście, honor i hańbę, spaliwszy z wyprzedzeniem, z ukrytym wpływem ciała itp. potępienie, pochwałę, pychę, współzawodnictwo, ostentację, hardość, pragnienie, nienawiść, miłość, złość, pożądliwość, ułudę, radość, nietolerancję, zawiść, kurczowe trzymanie się życia itd., postrzegając swe ciało jako zewłok jak gdyby, stając się spokojnym bez wysiłku i w pełni - przy stracie i przy zysku; Podtrzymując swe życie jak krowa, jedzeniem takim jakie się nadarza bez żarliwego tęsknienia doń; obracając na popiół mnóstwo wiedzy i uczoności; pilnując swego zachowania, nie uznając wyższości i niższości; utrwalony w niedwoistości, która jest tym, co najwyższe i która wszystko w sobie mieści, żywiąc przekonanie: "Nie ma nic innego, co różne ode mnie"; wchłaniając w Ja opał inny niż ta tajemnica znana jedynie Dewom (Bóstwom); niedotykany smutkiem; obojętny na szczęście; wolny od pragnienia miłości; nieprzywiązany nigdzie do tego co pomyślne czy też niepomyślne; ze wszystkimi zmysłami w bezruchu, nie zważający na wyższość swojego zachowania, wiedzy i dharmy (moralnej zasługi), nabytych w poprzednich etapach życia; porzuciwszy zachowanie stosowne kaście i okresowi życia (Wanaprasthy); bez snu gdyż noc i dzień to dla niego to samo; zawsze poruszający się wszędzie [nie pozostający w jednym miejscu]; pozostawiwszy sobie jedynie ciało; jego naczyniem na wodę jest wodopój; zawsze rozsądny, wędrujący w pojedynkę jakby był dzieckiem, obłąkanym lub duchem-upiorem, zawsze zachowujący milczenie i głęboko medytujący o swoim Ja, ma za podporę Tego, Co Bez Podpory (Brahmama); zapomniawszy o wszystkim w sytuacji pochłonięcia swoim Ja. Ten mędrzec Thurijatita, osiągnąwszy stan ascety Awadhuta i całkowice pochłonięty niedwoistością porzuca ciało, kiedy stał się jednością z Pranawą [Aum]. Taki asceta jest Awadhutą; on osiągnął cel swojego życia. Tak oto - ta Upaniśada

.
Aum ! Tamto jest nieskończone i to jest nieskończone.

Nieskończone wydobywa się z nieskończonego. 

Zabierając nieskończoność nieskończonego,

pozostaje jedynie jako nieskończone.

 

Aum ! Śantih (Niech będzie Pokój we mnie) !

Śantih ! Niech będzie Pokój w moim otoczeniu !

Śantihi ! Niech będzie Pokój wśród sił, które działają na mnie !  

 

Tu kończy się ta Thurijatitawadhutopaniśad, należąca do Śukla-Jadźur-Wedy. 

 

 

 

--------------------------------

Na angielski przetłumaczone przez prof. A. A. Ramanathana 


Wydana przez Teozoficzny Dom Wydawniczy w Ćennai w Indiach.

 

---------------

 

tekst do tłumaczenia polskiego (z angielskiego) wzięty z www.astrojyoti.com  za miłą zgodą Pandita Taty publikowany dla Czytelniczek i Czytelników polskojęzycznych.

Aum Sai Ram

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin