TEMAT: JEZUS NASZA ŚWIATŁOŚCIĄ – OFIAROWANIE PAŃSKIE
Cel dydaktyczny: zapoznanie katechizowanych z wydarzeniem Ofiarowanie Jezusa w Świątyni.
Cel wychowawczy: przyjęcie światłości którą jest Pan Jezus.
1.
Modlitwa:
2.
Sprawdzenie:
- Obecności
- Zeszytów
- Podręczników
- Wiadomości z ostatniej katechezy
3.
Zainteresowanie tematem:
Powiedzcie mi kiedy po raz pierwszy byliście w kościele? (naprowadzam na chrzest)
A kro was wtedy przyniósł? (rodzice)
Po co was przynieśli do kościoła? (aby ksiądz je ochrzcił i stało się Dzieckiem Boga).
Kiedy pan Jezus był małym chłopcem, Jego Mama Maryja i Opiekun św. Józef także zanieśli Go do świątyni. Jednak wtedy w Ziemi Świętej nie było chrztu, ale był zwyczaj, że gdy chłopiec przeżył 40 dni, przynoszono go do świątyni by pokazać Panu Bogu i podziękować za syna. Posłuchajcie jak to było z Jezusem (Łk 2:22-40)
Pogadanka
Wykład
4.
Wymiar biblijny:
22. Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu.
23. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu.
24. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
Jak myślicie kto przyniósł do świątyni Pana Jezusa?
Po co Maryja i Józef przynieśli Jezusa?
Co mieli złożyć w ofierze?
25. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim.
26. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego.
27. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa,
Kto przyszedł do świątyni?
Co objawił mu Duch św.?
Kto kazał mu przyjść?
28. on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
29. Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa.
30. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
31. któreś przygotował wobec wszystkich narodów:
32. światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela.
33. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono.
Co zrobił Symeon?
Jak Symeon nazywa Jezusa? (światłością)
Jak Maryja i Józef reagowali na te słowa?
34. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą.
35. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu.
Co przepowiedział Symeon Maryi?
36. Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem
37. i pozostawała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą.
38. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.
39. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta - Nazaret.
40. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.
Kogo jeszcze spotkała Świętą rodzina w świątyni?
Odczyt
Pismo św.
5.
Wymiar eklezjalny:
Św. Józef przyniósł do świątyni dwa gołąbki. Złożył je w ofierze Panu Bogu. Kiedy starzec Symeon zobaczył małego Jezusa nazwał go „Światłością na oświecenie pogan”. Na pamiątkę ofiarowania Dzieciątka Jezus w naszych kościołach kapłan poświęca zapalone świece. Jest to 40 dni po Bożym narodzeniu. (Wręczam uczniom kalendarz) Odszukajcie to święto. Kiedy ono przypada? (2 lutego).
Tę świecę, którą poświęca kapłan nazywamy gromnica, a ten dzień kiedy kapłan święci gromnicę nazywamy świętem Matki Bożej Gromnicznej.
Jezus oczyszcza nasze serca z ciemności zła i grzechu. Tylko On może zmyć nasze winy. Dokonuje tego podczas sakramentu chrztu. Wówczas to po raz pierwszy zapłonęło w nas Jego światło.
Zabawa
Kalendarz, gromnica
6.
Wymiar egzystencjalny:
Posłuchajcie teraz co wydarzyło się małej Agnieszce.
(nag. 37).
Agnieszka od niedawna mieszkała w nowym domu. Czeka la na gości: ciocię Jadzię, wujka Zbyszka i kuzyna Filipa. Mieli przyjechać wieczornym pociągiem, a ponieważ nie wiedzieli dokładnie gdzie mieszka Agnieszka i jej rodzice więc wyszła po nich na stację mama, bo tato nie wrócił jeszcze z Warszawy. Zatem Agnieszka musiała przez chwile pozostać sama w mieszkaniu. Nagle na całym osiedlu zgasło światło. Agnieszka aż krzyknęła z przerażenia. Wokół ciemności nie widziała nawet swojej ręki! Dyskretnie wyjrzała przez okno. Dookoła spowijał się gęsty mrok.
-Jak oni trafią? – pomyślała głośno dziewczynka.
Po chwili dostrzegła na ulicy światełko. Światło zbliżało się do ich płotu: jacyś „czarni ludzie” podeszli do drzwi domu. Agnieszce serce zaczęło bić mocniej. Co to będzie – pomyślała. Nagle zgrzytnął w zamku klucz. Dziewczynka usłyszała głos mamy:
-Agnieszko! Już jesteśmy!
Za chwilę mama zapaliła świeczki na dużym świeczniku, który stał w pokoju na szafce.
-Jak jasno! – krzyknęła radośnie Agnieszka.
-Trafiliśmy bez trudu bo mieliśmy światło – powiedziała ciocia Jadzia wskazując na latarkę, którą trzymał wujek.
Wujek podniósł Agnieszkę wysoko a po chwili powiedział:
-Pamiętaj! Zawsze miej przy sobie światło, a najważniejsze jest światło twojej duszy, abyś wiedziała jak postępować.
-A skąd ja mam wziąć „światło w duszy” – spytała zdziwiona Agnieszka.
-Daje je Pan Jezus – powiedział wujek, a po chwili zapytał. Masz Pismo św.?
-Oczywiście – odpowiedziała Agnieszka.
-To przynieś - powiedział wujek, stawiając Agnieszkę na podłodze.
Kiedy dziewczynka przyniosła biblię wujek zaczął przez chwile wertować w dużej księdze po czym wskazując na fragment ewangelii powiedział do Agnieszki:
-Popatrz. Przeczytaj to.
Agnieszka wzięła księgę, zbliżyła się do światła świec i zaczęła powoli czytać:
-„Ja jestem światłością świata. Kto idzie za mną, nie będzie chodzi w ciemności, lecz będzie miał światło życia”.
Co przytrafiło się Agnieszce?
Kto daje nam prawdziwe światło?
Jak możemy zdobywać to światło jakim jest Pan Jezus?
Słuchowisko
Nagranie CD
7.
Wymiar liturgiczny:
(nag. 38). – Nie boję się...
Arka Noego.
Śpiew
tekst dla uczniów
8.
didonka