Na_bruk.pdf
(
1572 KB
)
Pobierz
lipiec05.p65
budownictwo
na stronie obok po lewej:
ręcznie formowane kostki brukowe
Rembrandt Orange
Dobrane ze smakiem kostki
brukowe decydują o nieodpartym
uroku tego zakątka.
Na bruk
Aby otoczenie naszego
domu było miłe dla oka
i wygodne w użytkowaniu,
musimy najpierw zadbać
o sporządzenie dobrego
projektu. Musi on
uwzględniać zarówno
obsadę roślin, jak
i nawierzchnie użytkowe
takie jak: podjazd do
garażu, miejsce do
parkowania lub ścieżki,
które zapewniają wygodną
komunikację i pozwalają
oddzielić powierzchnie
o różnym przeznaczeniu.
Szeroka gama oferowa-
nych na rynku materiałów
na nawierzchnię pozwoli
nam wybrać to, z czego
będziemy zadowoleni
przez długie lata.
Katarzyna Mardoń
być dopasowany do stylu archi-
tektonicznego domu i ogrodu,
musi być trwały i odporny na warunki at-
mosferyczne oraz sprostać funkcji użytko-
wej nawierzchni. Materiały naturalne o nie-
regularnych kształtach i fakturach, kręte
ścieżki bez wytyczonych ostro granic pod-
kreślą swobodny styl ogrodu. Z kolei geo-
metryczne wzory, proste ścieżki i foremne
place z nowoczesnych materiałów pasują do
ogrodów regularnych i nadają otoczeniu
modernistyczny charakter. Plac lub ścież-
ka nie wydadzą się monotonne, jeżeli połą-
czymy ze sobą różne materiały (np. kamień
ze żwirem, kostkę granitową z otoczakami,
drewno z cegłą), czy elementy o różnych
rozmiarach i kolorach. Jest to ważne
zwłaszcza przy dużych, niezagospodarowa-
nych płaszczyznach, które mogą stać się
dominującym, ale niekoniecznie ładnym
elementem krajobrazu.
nakładów finansowych i lepszego przygo-
towania podłoża, ale dłużej zachowują
swoje początkowe właściwości. Są odpor-
ne na duży nacisk i intensywną eksplo-
atację; nadają się na podjazdy, parkingi,
czy drogi.
Nawierzchnia ziemna
Zalety
: bardzo niski koszt budowy, łatwa
do naprawy i samodzielnego wykona-
nia.
Wady
: nietrwała, wymaga częstych
napraw i odchwaszczania, ulega
rozmakaniu.
Ziemia do budowy powinna być zwię-
zła, z dużą domieszką piasku (w propor-
cjach ok. jednej części gliny do dwóch czę-
ści piasku). Aby podłoże było trwalsze,
można dodać drobnego żwiru. Ścieżce na-
leży nadać wypukły profil w przekroju po-
przecznym oraz zapewnić odpływ wody
poprzez kanały odwadniające usytuowane
po bokach, wzdłuż ścieżki. Przed ostatecz-
nym ubiciem można ułożyć na wierzch war-
stwę miału kamiennego lub piasku, co do-
datkowo zabezpieczy nawierzchnię i uatrak-
cyjni jej wygląd.
Rodzaje nawierzchni
To, na jaki rodzaj nawierzchni ostatecz-
nie się zdecydujemy, jest w dużej mierze
uwarunkowane zakładanym budżetem
i późniejszym sposobem jej użytkowania.
Miękkie nawierzchnie są łatwe do ułoże-
nia i stosunkowo niedrogie, mogą przy-
bierać dowolny kształt, jednak wymagają
systematycznej pielęgnacji i nie są zbyt
trwałe. Są to np. wszelkiego rodzaju zie-
leńce, które pełnią głównie funkcje rekre-
acyjne i ozdobne. Ze względu na niskie
koszty w przeliczeniu na m
2
służą one
przeważnie do zagospodarowania dużych
powierzchni. Z kolei nawierzchnie utwar-
dzone wymagają wprawdzie większych
Nawierzchnia żwirowa
Zalety
: stosunkowo tania i łatwa do
samodzielnego wykonania, ładnie
komponuje się z ogrodem.
Wady
: niezbyt trwała, wymaga okreso-
wego uzupełniania materiału i odna-
wiania, nie zabezpieczony krawężni-
kiem materiał „roznosi” się po
ogrodzie i domu; z uwagi na osypywa-
nie się materiału musimy zniwelować
powierzchnie pochyłe.
30
KREATOR – PROJEKTY
domy wnętrza
•
4/2005
lipiec–sierpień
4/2005
lipiec–sierpień
• KREATOR – PROJEKTY
domy wnętrza
31
M
ateriał na nawierzchnię musi
budownictwo
W zależności od grubości ziaren nada-
je się jako materiał na ścieżki, podjazdy
lub parkingi. Ważne, aby ziarna miały
ostre krawędzie, wtedy „szczepiają się” ze
sobą i nawierzchnia jest bardziej spoista.
Warstwa żwiru powinna mieć 2,5–3 cm.
Wysypujemy ją na zagęszczony podkład
z gruzu, który można wcześniej wyłożyć
tzw. agrowłókniną, czyli przepuszczającą
wodę włókniną polipropylenową o siatko-
wej strukturze. Następnie teren grabimy
i dokładnie ubijamy, dbając by jego gór-
ny poziom był poniżej sąsiedniej na-
wierzchni, co powinno zapobiec roznosze-
niu materiału.
wiedniejsze są twarde gatunki drewna od-
porne na wilgoć i gnicie, dodatkowo impre-
gnowane ciśnieniowo. Na rynku dostępne
już są gotowe panele drewniane ze żłobko-
waną, antypoślizgową powierzchnią, bardzo
łatwe w montażu i idealnie nadające się
drewniane tarasy. Można też wykonać ścież-
ki z krążków pnia lub kostki drewnianej, ale
ich wykonanie lepiej zlecić fachowcom.
Nawierzchnia betonowa
Zalety
: stosunkowo tania, odporna na
ścieranie i warunki atmosferyczne,
odporna na duże obciążenia, posiada
lepsze parametry antypoślizgowe od
nawierzchni kamiennych.
Wady
: z czasem odbarwia się, mało
odporna na plamy ze smarów i olejów.
Do wykonania nawierzchni betonowej
możemy wykorzystać kostkę brukową lub
płyty chodnikowe. Płyty chodnikowe potra-
fią imitować naturalny kamień lub wzory
z kostki brukowej, a przy tym są łatwe do
Dobrane ze smakiem płyty chodnikowe (zdjęcie obok)
lub kostki kamienne (zdjęcie ponizej)
Nawierzchnia drewniana
Zalety
: naturalna i przyjazna otoczeniu,
komponuje się praktycznie z każdym
stylem ogrodu.
Wady
: wymagająca corocznej konserwa-
cji i częstej wymiany uszkodzonych
elementów; w ogrodach wilgotnych,
zacienionych i po deszczu jest śliska.
Stosowana jest głównie do wykładania
patio, tarasów, rzadziej ścieżek. Najodpo-
Nawierzchnia kamienna
Zalety
: trwała i stylowa, odporna na
warunki atmosferyczne i intensywne
użytkowanie, nie wymaga konserwacji
i specjalnych zabiegów pielęgnacyj-
nych.
Wady
: dość kosztowna, śliska po deszczu.
Najpopularniejszym surowcem wyko-
rzystywanym do układania nawierzchni
kamiennych jest granit, bazalt lub sjenit.
Wapień i piaskowiec są mniej trwałe, na-
siąkliwe, szybko się starzeją i kruszeją. Do
budowy nawierzchni można użyć atrakcyj-
nych kamieni nieobrobionych (otoczaki,
kamienie łamane itp.), kamieni ciętych, płyt
lub kostki brukowej.
Nawierzchnia ceramiczna
Zalety
: atrakcyjna ze względu na szeroką
gamę kolorów, bardzo dobrze kompo-
nuje się z roślinnością i innymi
materiałami.
Wady
: niezbyt trwała, kruszeje.
Cegła klinkierowa jest materiałem o ni-
skiej nasiąkliwości i odznacza się dość dużą
twardością. Może mieć szkliwioną powierzch-
nię, co stanowi dodatkową ochronę przed
warunkami atmosferycznymi. Jednak szkli-
wo sprawia, że nawierzchnia po deszczu robi
się niebezpiecznie śliska, nie wszystkim od-
powiada również jej połyskliwa powierzchnia.
Oprócz cegły klinkierowej możemy wykorzy-
stać też cegłę budowlaną. Jest ona bardziej
nasiąkliwa i po paru sezonach niszczeje. Po-
pularność zyskuje również stosowana głów-
nie na tarasy i schody, dostępna w wielu wzo-
rach mrozoodporna terakota.
Kamienne nawierzchnie z granitu są trwałe,
nadają styl i doskonale harmonizują z elementami
małej architektury.
32
KREATOR – PROJEKTY
domy wnętrza
•
4/2005
lipiec–sierpień
4/2005
lipiec–sierpień
• KREATOR – PROJEKTY
domy wnętrza
33
budownictwo
Na zdjęciach obok:
różne propozycje wykończenia nawierzchni
tego samego miejsca
poniżej: mozaika ułożona z kostek
brukowych Romano w kolorach: szary
antracyt, piaskowo-beżowy i brązowy
Na zdjęciach obok: propozycje ułożenia nawierzchni.
Sposób ułożenia kostki na zdjęciu z lewej strony
akcentuje wejście do budynku mieszkalnego.
ułożenia. Ich najczęściej spotykany kwadra-
towy kształt sprawia, że nadają się głównie
na patio i ścieżki o regularnych kształtach.
Betonową nawierzchnię możemy przygoto-
wać sami, sporządzając mieszankę betonu
i wylewając ją na przygotowaną podsypkę
z gruzu. Niestety monotonna powierzchnia
betonu, nawet po koloryzacji rzadko dobrze
komponuje się z otoczeniem.
walorami estetycznymi kostkę jednowar-
stwową, która z uwagi na koszty produk-
cji nie może mieć na całej objętości tak do-
brej mieszanki i takiej ilości barwnika. Je-
żeli zależy nam na trwałości nawierzchni,
należy wybrać kostkę brukową o odpowied-
niej grubości i odporności. I tak: na ścieżki
piesze wystarczy kostka o grubości 4 cm,
dla ruchu samochodowego odpowiednia
będzie ta o grubości 6 cm, intensywny ruch
samochodów osobowych i ciężarowych wy-
maga już kostki o grubości 8 cm.
Najczęściej oferuje się w sprzedaży kost-
ki w następujących kolorach: szary, grafito-
wy, jasnoczerwony, ciemnoczerwony, spoty-
ka się różne odcienie żółtego, ochry i brązu,
nowością są kolory łączone typu melanż.
Nawierzchnie możemy układać w jed-
nym z dwóch systemów: jednoelementowym
lub wieloelementowym. W systemie jedno-
elementowym całą nawierzchnię układamy
z jednakowych kostek, które zazwyczaj mają
gładką powierzchnię, prostą linię brzegu
i ukośnie ścięte krawędzie tzw. fazy, które
chronią je przed uszkodzeniami mechanicz-
nymi. Możemy je układać w jodełkę, naprze-
miennie, w koszyczek, z równoległym prze-
sunięciem itp. Szeroka gama kolorystyczna
pozwala na tworzenie ciekawych wzorów.
Systemy wieloelementowe charaktery-
zują się bogactwem rozmiarów i kształtów.
Do układania nawierzchni w tym systemie
wykorzystujemy kilka rodzajów elemen-
tów. Mogą one mieć gładką powierzchnię
i zaokrąglone fazy, które nadają im rusty-
kalnego charakteru. Dzięki elementom
trójkątnym (trapezom, klinom itp.) można
tworzyć z nich bardzo dekoracyjne układy
– na bazie koła, w tzw. rybią łuskę czy falę.
Niezwykle popularne są tzw. starobru-
ki. Ich obłe kształty, nierówne brzegi i za-
okrąglone lub nieregularnie obite krawę-
dzie upodabniają nawierzchnię do wieko-
wych, ręcznie układanych bruków. Często
ich powierzchnia jest chropowata z fakturą
upodobnioną do naturalnych surowców,
np. granit, czy łupki, lub z uwidocznioną
wierzchnią warstwą kruszywa (kwarcu,
granitu, bazaltu).
Odrębną grupę stanowią kostki ekolo-
giczne, które pozwalają na uzyskanie prze-
puszczalnej nawierzchni. Są to popularne
kostki ażurowe, tzw. trawiaste, kostki be-
tonowe o szerokich fugach, które umożli-
wiają swobodny przepływ wody przez od-
stępy pomiędzy nimi, czy też kostki z be-
tonu o mocno porowatej, przepuszczalnej
strukturze.
Układanie nawierzchni składa się z kil-
ku etapów. Ważne jest stworzenie projek-
tu, który pozwoli właściwie przygotować
podłoże i określić zapotrzebowanie na po-
szczególne kształtki i kolory.
Po wytyczeniu granic nawierzchni usuwa-
my 30–50 cm warstwę gruntu i dokładnie
oczyszczamy teren z korzeni. Powierzchni na-
dajemy spadek w kierunku poprzecznym
i wzdłużnym tak aby różnica poziomów po-
między krawędziami bocznymi ścieżki wyno-
siła 3% (przy płytach ekologicznych 1%),
a na każdy 1 m długości ścieżki – spadek wy-
nosił ok. 0,5 cm, co zapewni odpływ wody na
sąsiednie bardziej przepuszczalne nawierzch-
nie. Tak wyprofilowaną powierzchnię utwar-
dzamy i wysypujemy na nią 10 cm odsączają-
cej warstwy piasku o frakcji ziaren 2 mm.
Następnie przygotowujemy warstwę
nośną i odwadniającą tzw. podbudowę.
Dobrym materiałem na tą warstwę będzie
tłuczeń (najlepiej o frakcji 30–60 mm), żwir
lub gruz (z wyjątkiem gruzu ceglanego)
dokładnie ubity wibromłotem. W zależno-
ści od obciążeń podbudowa powinna mieć
od 20 cm dla ruchu pieszego do 45 cm dla
ruchu samochodowego. Na tym etapie
wzdłuż wytyczonych granic montujemy
krawężniki i umacniamy je zaprawą ce-
mentową lub betonem. Następnie wysypu-
jemy 3–5 cm warstwę podsypki z piasku
(może być z dodatkiem cementu) lub żwiru
o frakcji od 3–4 mm. Po wyrównaniu pod-
sypki można przystąpić do rozkładania
kostki, uważając aby przy pracy nie stawać
na podkładzie.
Na ułożonej kostce rozprowadzamy
szczotką warstwę piasku lub drobnego
żwiru (frakcja do 2 mm) tak by wypełnił
szczeliny pomiędzy kostkami. Nawierzch-
nię wyrównujemy i ubijamy za pomocą za-
gęszczarki. Otwory nawierzchni ażurowych
wypełniamy mieszaniną ziemi i piasku do
wysokości ok. 1 cm poniżej poziomu na-
wierzchni i wysiewamy trawę. W ten spo-
sób przygotowujemy również podłoże pod
nawierzchnie kamienne czy ceglane.
Bogactwo wzorów i materiałów spra-
wia, że każdy może znaleźć wśród kostek
brukowych coś dla siebie i niekoniecznie
wymaga to ogromnych nakładów finanso-
wych, o wiele częściej liczy się dobry po-
mysł. Końcowy efekt możemy wzmocnić
pokrywając nawierzchnię impregnatami
lub bejcami, które dodatkowo zabezpieczą
ją przed wodą lub olejem, wzmacniają i na-
dają ciekawy kolor, pomagają ukryć pla-
my i przebarwienia.
Trochę więcej o betonowej kostce
brukowej
Kostka brukowa stanowi alternatywę dla
osób szukających wysokiej trwałości i este-
tyki, ale nie zrażających się wysokim kosz-
tem inwestycji. Ponadto różnorodność
kształtów, kolorystyki i faktur pozwala na
ułożenie rozmaitych wzorów ograniczonych
tylko naszą wyobraźnią. Cechy te sprawiają,
że kostka brukowa pasuje zarówno do ogro-
dów w stylu naturalnym, jak i nowoczesnych
ogrodów regularnych. Estetyczna i łatwa
w układaniu, nie wymaga od nas specjalnych
zabiegów pielęgnacyjnych czy konserwacyj-
nych w późniejszym użytkowaniu.
Kostka brukowa jest produkowana me-
todami wibrowania lub wibroprasowania,
przy czym kostki wibroprasowane z regu-
ły mają lepsze właściwości mechaniczne niż
kostki wibrowane. Surowcem do produk-
cji jest mieszanka czystego cementu i kru-
szywa, wzbogacona różnego rodzaju uszla-
chetniaczami w celu poprawy parametrów
wytrzymałościowych i estetyki. Kostki
mogą być jedno lub dwuwarstwowe.
W dwuwarstwowych, dolna warstwa jest
niewidoczna i może być gorszej jakości,
górna jest warstwą ozdobną. Dzięki temu
kostka dwuwarstwowa często przewyższa
Katarzyna Mardoń
34
KREATOR – PROJEKTY
domy wnętrza
•
4/2005
lipiec–sierpień
4/2005
lipiec–sierpień
• KREATOR – PROJEKTY
domy wnętrza
35
Plik z chomika:
kamil151992
Inne pliki z tego folderu:
Zrób to sam.rar
(63475 KB)
Wykonywanie zaprawy (pdf).rar
(823 KB)
Nakładanie zaprawy samopoziomującej (pdf).rar
(1568 KB)
Odnawiamy spoiny (pdf).rar
(1092 KB)
Naprawa pękniętego tynku (pdf).rar
(922 KB)
Inne foldery tego chomika:
☻- ZRÓB TO SAM - FILMY
♣ Zrób motocykl z papieru!
1000 Mailles
500 projektow z drewna
dla majsterkowicza
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin