MIK, Idea dialogu i dialogizmu - Brocki
Fakty istnieją w przestrzeni kultury, a nie w języku etnologii. Ową przestrzeń kultury należy za pomocą pewnych metod, aby te fakty wyodrębnić.
Materiał antropologiczny - wszystko to, co zwraca powszechną uwagę uczonych.
Stephen Tyler - równoczesność kryzysu reprezentacji i odkrycia dialogizmu w antropologii - wynik silnego pragnienia powrotu do pierwotnej obecności - jest on niemożliwy ze względu na fakt, że każda reprezentacja zmienia to, co ma przedstawiać.
badany-badacz-tekst-odbiorca- te relacje zaczęto w latach 70-tych coraz częściej określać mianem dialektycznych lub dialogicznych.
Rzeczywistość opisywana przez etnografów - jest już czyjąś interpretacją, społeczną wizją rzeczywistości.
Frantisek Vrhel - w koncepcji dialogizmu etnografia sama w istocie jest transformacją cudzego głosu i cudzej mowy. Obca mowa jest mową o mowie, wypowiedzią etnografa o wypowiedzi badanego. Bachtin pisze o niej, że jest wypowiedzią o "cudzych przemyśleniach, aktach woli, manifestacjach, ekspresjach, znakach".
Vrhel - Słowo jako słowo jest wypadkową relacji między mówiącym i słuchającym, badanym i etnografem. Jeżeli istnieje wewnętrzna dialogowość języka to i każde rozumienie ma charakter dialogowy. Rozumienie, które przeciwstawia się wypowiedzi tak jak w dialogu replika preciwstawia się replice, status obu jest równorzędny, więc zamiast o mówiącym i słuchającym - lepiej jest mówić o 2 partnerach.
Paul Rabinow - podobne wnioski do Vrhela + uważa, że dane terenowe (tak samo jak każdy inny rodzaj danych w humanistyce) nie są rzeczami samymi w sobie, lecz pochodnymi procesu ich pozyskiwania. Zarówno doświadczenie jak i aktywność interpretacyjna badacza nie są "urządzeniami do matrycowania" rzeczywistości. Zawsze mamy w nich do czynienia z przekładem, który można określić jako negocjację angażującą przynajmniej dwa, a zwzwyczaj więcej podmiotów - często świadomych swej woli.
Analiza i dialog
Bachtin - istnieje wyraźna różnica między naukami przyrodniczymi (monologicznymi), a humanistycznymi (dialogicznymi). Humanistyka - mamy do czynienia z relacjami typu podmiot-podmiot, w przyrodniczych jest to relacja podmiot-przedmiot. Przedmiot, martwa rzecz, istnieje wyłącznie dla innego (poznającego) odsłonięta cała i bez reszty za pomocą jednostronnego aktu. Przedmiotem humanistyki jest tekst (zobiektywizowany w słowie głos innego człowieka, z którym badacz wstępuje w swoisty dialog). Z tymi dwoma typami wiąże się konieczność rozróżnienia wyjaśnienia i rozumienia. Wyjaśnianie - jedna świadomość, jeden podmiot. Rozumienie wymaga 2 świadomości, 2 podmiotów. Do przedmiotu nie można mieć stosunku dialogicznego - wyjaśnianie w przeciwieństwie do rozumienia pozbawione jest momentów dialogicznych.
Sobakina