Sieć Windows.docx

(37 KB) Pobierz

 

 

 

Maciej Wąsiewicz

 

 

Informatyka – semestr I

 

 

Praca kontrolna z przedmiotu „Administracja sieciowymi systemami operacyjnymi” – Sieć Windows

 

 

 

1. Charakterystyka systemów operacyjnych opartych na technologii NT

Microsoft Windows NT (ang. New Technology) jest to rodzina 32- i 64-bitowych systemów operacyjnych firmy Microsoft, początkowo przeznaczonych do zastosowań profesjonalnych, wywodząca się z systemu OS/2, opracowanego przez IBM we współpracy z Microsoftem. Początkowe wersje Windows NT w wersji 3.x mogły być instalowane na partycji HPFS (System plików OS/2), właśnie dlatego, że rodzina NT bazowała na kodzie OS/2.

Istnieje kilka wersji systemów Windows NT: dla domowych centrów rozrywki, dla zwykłych komputerów domowych, dla stacji roboczych oraz serwerów. Wszystkie korzystają z tego samego jądra i kodu systemu operacyjnego, lecz oprogramowanie serwera jest skonfigurowane do pracy z aplikacjami typu klient-serwer i może działać jako serwer aplikacji w sieciach lokalnych NetWare i Microsoft.

Najnowsza stabilna wersja NT to 6.3 czyli Windows 8.1 dla komputerów osobistych i stacji roboczych oraz Windows Server 2012 R2 dla serwerów. Na jądrze Windows NT oparto system Windows Phone 8 (w przeciwieństwie do Windows Phone 7, które było oparte na Windows CE).

1.1 Charakterystyka

System NT daje się przenosić na różne architektury procesorów, a także działa z wywłaszczeniem oraz wielozadaniowo.

Podstawowymi celami systemu Windows NT są:

· deklarowana zgodność z aplikacjami MS-DOS,

· przenośność,

· rozszerzalność,

· bezpieczeństwo,

· umożliwienie korzystania z kilku procesorów,

·    częściowa zgodność ze standardem IEEE 1003 interfejsu przenośnego systemu operacyjnego,

· adaptacje międzynarodowe.

1.2 Jądro NT

W systemie NT zastosowano architekturę mikrojądrową – podobnie jak w systemie Mach, dzięki czemu daną część systemu można ulepszać bez zbytniego naruszania jego innych części.

Budowa jądra NT odnosi się do architektur warstwowych systemów operacyjnych, co nie wyklucza jednak modułowości jądra.

2. Właściwości serwerów: wielozadaniowość, wielodostępność i wieloprocesorowość

2.1 Wielozadaniowość

Termin ten oznacza zdolność systemu operacyjnego do wykorzystania jednego procesora do wykonywania więcej niż jednego zadania. System Windows NT obsługuje wielozadaniowość z wywłaszczeniem, która polega na tym że steruje on długością czasu dostępu do procesora jaką przydziela każdej aplikacji. W odróżnieniu od wielozadaniowości kooperacyjnej (Windows 3.x) jest to metoda, która czyni system bardziej stabilny i mniej zależny od poprawności działania aplikacji.

2.2 Wielodostępność

Jest to cecha, która umożliwia wielu użytkownikom pracę na jednym systemie w tym samym czasie.

2.3 Wieloprocesorowość

Windows NT posiada wbudowaną obsługę symetrycznego wieloprzetwarzania, czyli SMP (ang. Symmetric Multi Processing). Dzięki wielu procesorom system może znacznie zwiększyć wydajność poprzez rozłożenie obciążenia na kilka procesorów. System Windows NT Server obsługuje do czterech procesorów, natomiast Windows NT Workstation maksymalnie dwa procesory.

3. Obsługa pamięci w serwerach

W tabeli przedstawiono zestawienie wielkości obsługiwanej pamięci fizycznej i dostępnej dla danej aplikacji w zależności od systemu operacyjnego, jego wersji oraz obsługi specjalnych trybów adresowania pamięci (jak PSE czy PAE).

Wersja systemu operacyjnego

Edycja systemu

Maks. obsługiwana wielkość pamięci dla pojedynczej aplikacji

Maksymalna obsługiwana przez system ilość pamięci fizycznej - RAM

Windows Server 2003 SP 1

Standard

4 GB

4 GB

 

Web

4 GB

2 GB

 

Enterprise

4 GB

64 GB – jeżeli sprzęt obsługuje tryb PAE

 

Enterprise (64-bit)

16 TB

1 TB

 

Datacenter

4 GB

128 GB – jeżeli sprzęt obsługuje tryb PAE

 

Datacenter (64-bit)

16 TB

1 TB

Windows Server 2003

Standard

4 GB

4 GB

 

Web

4 GB

2 GB

 

Enterprise

4 GB

32 GB – jeżeli sprzęt obsługuje tryb PAE

 

Enterprise (64-bit)

16 TB

64 GB

 

Datacenter

4 GB

128 GB – jeżeli sprzęt obsługuje tryb PAE

 

Datacenter (64-bit)

16 TB

512 GB

 

4. Usługi terminalowe

Usługi terminalowe zapewniają zdalny dostęp do komputera osobistego z systemem Windows przy użyciu oprogramowania typu „klient zubożony”, dzięki któremu komputer kliencki pełni rolę emulatora terminalu. Usługi terminalowe przesyłają do klienta tylko interfejs użytkownika programu. Wykonywane na kliencie operacje użycia klawiatury i myszy są przetwarzane przez serwer. Każdy użytkownik loguje się i ma dostęp tylko do własnej sesji, która jest zarządzana w przejrzysty sposób przez system operacyjny serwera i jest niezależna od innych sesji klientów.

Technologia usług terminalowych stanowi skuteczny i niezawodny sposób dystrybucji programów opartych na systemie Windows za pomocą serwera sieciowego. Za pomocą serwera terminali można ustanowić jeden punkt instalacji udostępniający wielu użytkownikom pulpit systemu operacyjnego, na którym użytkownicy mogą uruchamiać programy, zapisywać pliki i używać zasobów sieciowych.

Serwer terminali używa własnej metody licencjonowania klientów logujących się do serwerów terminali, niezależnej od metody licencjonowania klientów, na których uruchomiono jeden z systemów operacyjnych. Zezwolenie na logowanie się do serwera terminali jest udzielane tylko klientom, którzy otrzymali prawidłowe licencje wystawione przez serwer licencji.

Połączenie usług terminalowych stanowi łącze, którego klient używa do logowania się do sesji na serwerze. Jeżeli są zainstalowane usługi terminalowe, w porcie 3389 jest konfigurowane połączenie TCP/IP. Korzystając z konfiguracji usług terminalowych, można zmienić właściwości domyślne połączenia oraz inne ustawienia, które mają wpływ na sesje usług terminalowych.

Konta użytkowników można skonfigurować dla konkretnego komputera lub dla domeny komputerów. W ten sposób można także zarządzać kontami użytkowników.

Dzięki menedżerowi usług terminalowych można przeglądać informacje o serwerach terminali znajdujących się w zaufanych domenach. Narzędzie to służy do monitorowania użytkowników, sesji i aplikacji na poszczególnych serwerach terminali, a także umożliwia wykonywanie czynności związanych z zarządzaniem serwerem.

 

 

5. Rodzaje instalacji serwera

5.1 Zdalna

Usługi instalacji zdalnej (RIS) to opcjonalny składnik dostępny w systemach operacyjnych z rodziny Windows Server, za pomocą, których można tworzyć obrazy instalacji systemów operacyjnych lub pełnych konfiguracji komputerów, łącznie z ustawieniami pulpitu i aplikacjami. Utworzone obrazy instalacji można udostępnić użytkownikom komputerów klienckich. Można również określić wybrany serwer RIS, który będzie dostarczał instalacje do wskazanego komputera klienckiego, lub też można zezwolić dowolnemu serwerowi RIS na dostarczanie obrazów.

W przypadku korzystania z usług RIS instalacja systemu operacyjnego na komputerze klienckim nie wymaga stacji dysków CD-ROM. Komputery klienckie muszą obsługiwać rozruch zdalny za pomocą pamięci ROM przed rozruchem (PXE) lub też muszą być uruchamiane z dyskietki rozruchu zdalnego i być wyposażone w kartę sieciową obsługiwaną przez tę dyskietkę

5.2 Nienadzorowana

Instalacji nienadzorowanej systemu Windows można użyć do zdalnego zainstalowania oprogramowania usługi kolejkowania wiadomości przy użyciu pliku odpowiedzi. Zaleca się, aby ten plik znajdował się w folderze instalacyjnym Usługi kolejkowania wiadomości na komputerze źródłowym, z którego uruchamiana jest instalacja nienadzorowana, lub w folderze systemu Windows na komputerze docelowym, na którym ma zostać zainstalowana usługa kolejkowania wiadomości.

Podczas instalacji nienadzorowanej usługi kolejkowania wiadomości nie są wyświetlane żadne okna tekstowe i dialogowe. Błędy są rejestrowane w pliku Msmqinst.log znajdującym się w folderze systemu Windows na komputerze docelowym.

Ponieważ dla pewnych typów instalacji jest wymagana nazwa serwera usługi kolejkowania wiadomości w trybie online, najłatwiejszym rozwiązaniem jest tworzenie i uruchamianie osobnych skryptów instalacji nienadzorowanej dla komputerów z systemem z rodziny Windows w każdej lokacji. Można użyć pojedynczego pliku skryptu dla wielu lokacji, ale w takim przypadku trzeba utworzyć osobne wpisy w pliku dla każdego komputera, który nie znajduje się w określonej (domyślnej) lokacji.

Aby uruchomić instalację nienadzorowaną usługi kolejkowania wiadomości, należy wpisać następujące polecenie w wierszu polecenia: sysocmgr.exe /i:sysoc.inf /u: ścieżka i nazwa pliku odpowiedzi. Plik odpowiedzi określa różne ustawienia instalacji.

6. System plików NTFS

NTFS (ang. New Technology File System) jest to standardowy system plików systemu Windows NT i jego następców. Wywodzi się od systemu plików HPFS, opracowanego przez Microsoft i IBM dla systemu OS/2. Został wprowadzony w celu zastąpienia starszego FAT-u, używanego w MS-DOS. Zaczerpnięte z HPFS ulepszenia w stosunku do FAT-u obejmują obsługę metadanych oraz dodanie struktur poprawiających szybkość pracy z dużą liczbą plików oraz dyskami o dużej pojemności. Dalsze ulepszenia (w stosunku do HPFS) polegają na wprowadzeniu listy kontroli dostępu (ACL) i dziennika operacji dyskowych. Ponadto NTFS nie ma tak ostrego ograniczenia dotyczącego maksymalnego rozmiaru pliku (do 4GB w FAT32), co umożliwia na przykład przechowanie obrazu płyty DVD na dysku twardym, bez dzielenia go na mniejsze pliki.

6.1 Cechy NTFS

System NTFS ma szereg nowych funkcji niewystępujących w systemie FAT:

·     dyski dynamiczne – dysk może być podzielony na woluminy, a każdy z nich może zostać sformatowany i użyty jako dysk logiczny,

·     księgowanie – (od NTFS 3.0 w Windows 2000); wewnętrzny dziennik zmian poprawia ochronę danych przed błędami zapisu; wspomaga przy tym działanie narzędzi dyskowych,

·     szyfrowanie plików i katalogów – (od NTFS 3.0 w Windows 2000) przy pomocy nakładek tworzących EFS nie jest jednak możliwe zaszyfrowanie plików systemowych; od Windows XP, podsystem EFS dostępny jest tylko w wersjach Professional lub wyższych; EFS nie jest przeznaczony do szyfrowania prywatnych danych na komputerach domowych, a raczej do ochrony danych w systemach o wielu użytkownikach w środowiskach korporacyjnych, szczególnie w domenach Windows 2000 i Windows Server 2003; wersja EFS używana przez Windows 2000 różni się od wersji używanej w późniejszych wersjach i jest z nimi niezgodna,

·     kompresja danych "w locie"; pliki kompresowane przy pomocy wbudowanych funkcji NTFS nie mogą być szyfrowane przy pomocy EFS i odwrotnie,

·     prawa dostępu dla grup i użytkowników – dostęp do tej funkcji jest ograniczony w Windows XP Home i późniejszych; pełne wykorzystanie praw dostępu, wraz z możliwością wykonania inspekcji praw dostępu z zapisem do dziennika, możliwe jest w Window...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin