BOCIANEK KLEKOTEK.doc

BOCIANEK KLEKOTEK

1. Buli, śliczny cielaczek zamuczał radośnie do swego przyjaciela źrebaczka o dumnym imieniu Baron:

­          Spójrz, bocianek Klekotek krąży nad naszą łąką!

2. Nowinę usłyszały kaczki i kogut mieszkające w pobliskim gospodarstwie.

­          Nasz bociek Klekotek umie już latać, jak dorosłe bociany – gdakały i kwakały wniebogłosy. Obudziły pieska Burka i kotka Mruczka.

3. Nad stawem zaszumiały trzciny:

­          Klekotek lata – kum, kum – ucieszyły się żabki – To znak, że niedługo wszystkie bociany odlecą do ciepłych krajów.

4. A bocianek Klekotek zgrabnie szybował w powietrzu razem z mamą i tatą.

­          Żegnajcie przyjaciele – zawołał do zwierzątek – Odlatujemy do ciepłych krajów, zanim zrobi się zimno.

­          Szczęśliwej podróży! – odpowiedziały chórem zwierzęta, troszkę zasmucone, ze Klekotek musi je opuścić.

­          Kle, kle! Do zobaczenia za rok, na wiosnę. Będę za wami tęsknił – klekotał młody bocianek, wznosząc się coraz wyżej i wyżej ponad łąki.

Barbara Tylżanowska