Techniki w resocjalizacji.docx

Techniki w resocjalizacji- są to techniki, które stosuje się podczas zabiegów wychowawczych i terapeutycznych zmierzających do przywrócenia jednostkom społecznie niedostosowanym prawidłowego kontaktu ze społeczeństwem. Pomagają one  w przyswojeniu społecznie aprobowanych sposobów realizacji własnych potrzeb, przyjętych w danej społeczności norm i standardów postępowania, ukształtowania w niej zdolności do podejmowania i realizowania właściwych jej ról społecznych.

PSYCHOTECHNIKI (wywieranie bezpośredniego wpływu przez osobę resocjalizującą)

Ø       WPŁYW OSOBISTY

·          przykład własny

·          doradzanie wychowawcze

·          przekonywania

Ø       ODDZIAŁYWANIE SYTUACYJNE

·          organizowanie doświadczeń uczących

·          nagradzanie i karanie

·          uświadamianie skutków zachowań

·          trening

SOCJOTECHNIKI (wywieranie pośredniego wpływu poprzez grupę)

Ø       GRUPA JAKO ŚRODEK RESOCJALIZACYJNY

·          metoda samorządu grupowego

·          kształtowanie celów, norm i struktury grupy

·          podnoszenie prestiżu i spoistości grupy

·          sposoby kierowania grupą

KULTUROTECHNIKI (wywieranie wpływu pośredniego poprzez wytwory kultury)

Ø       RESOCJALIZACYJNA ROLA KULTURY

·          nauczanie resocjalizujące

·          aktywizowanie pracownicze

·          organizowanie rekreacji i sportu

·          wzory kulturowe

1.WPŁYW OSOBISTY- aby można było zastosować tę metodę muszą zaistnieć dwa czynniki:  stosunek wychowawczy wewnętrzny i autorytet wychowawczy

ð       przykład własny- polega na odwzorowaniu przez wychowanka postępowania wychowawcy

czynniki warunkujące skuteczność:

§          zachowanie musi być ogólnie aprobowane, zwłaszcza przez grupę w której wychowanek się znajduje

§          wychowanek musi być przekonany, że dzięki naśladowaniu osiągnie ważne dla siebie cele

ð       doradzanie wychowawcze- stwarzanie przez wychowawcę takich sytuacji, w których wychowanek będzie oczekiwał od niego rad, wskazówek i propozycji postępowania

czynniki warunkujące skuteczność:

§          doświadczenie wychowawcy, empatia, poznanie oczekiwań

§          ukazanie kilku alternatywnych rozwiązań, zaufanie

§          wychowawca ma pełnić rolę stymulującą, zachęcającą i dodającą odwagi

§          bezwzględna akceptacja wychowanka, cierpliwość wychowawcy

ð       przekonywanie- kształtowanie i przekształcanie przekonań podopiecznego

·         cechy wychowanka i jego przekonania

·         cechy wychowawcy

·         rodzaj argumentów

·         sytuacja w jakiej odbywa się przekonywanie

2. DDZIAŁYWANIE SYTUACYJNE

ð       organizowanie doświadczeń uczących- stwarzanie takich sytuacji, w których pożądane zachowania wychowanka wywołują naturalna następstwa dodatnie, a zachowania niepożądane- ujemne

czynniki:

·          sytuacja, która jest źródłem nagród i kar

·          zadbanie by wychowanek znalazł się w takich sytuacjach

·          opracowanie zasad i norm regulujących życie społeczności

ð       nagradzanie i karanie- są to świadome zabiegi mające na celu wywołanie określonych, trwałych skutków w psychice wychowanka

czynniki (nagradzanie) (karanie)

·          wzmacnianie zachowań pożądanych bezpośrednie nagradzanie

·          wstępne wzmocnienie należy wzmacniać systematycznie

·          gdy zachowanie pojawia się częściej, należy przerwać wzmacnianie

·          karzemy czyn a nie osobę

·          wywarzona intensywność

·          poprzedzone wyjaśnieniem

·          bez nadmiernych emocji

·          bezpośrednio po wykroczeniu

·          odpowiedni czas kary

ð       uświadamianie skutków zachowań- wyobrażanie sobie przez wychowanka następstw postępowania, przez porównanie go z dotychczasowymi doświadczeniami, które wpływają na formy aktualnej i przyszłej aktywności

czynniki:

·         ukazywane konsekwencje muszą być dostępne wyobraźni i doświadczeniu

·         konsekw.nie mogą być obojętne, muszą mieć wartość nagrody lub kary

ð       trening- celowe stwarzanie odpowiednich warunków i sytuacji, w których  powtarzałby się te same zachowania, które zamierzamy utrwalić

czynniki:

·         wykorzystanie sytuacji naturalnych

·         organizowanie sytuacji sztucznych

·         poprawność przeprowadzenia treningu

v       trening autogenny- samokontrola nad reakcjami i odczuciami

v       trening interpersonalny- uczuciowe reakcje w kontaktach z innymi i kształtowanie stosunków międzyludzkich

v       socjodrama- kształtowanie zachowań międzyludzkich

v       psychodrama- ćwiczy sposoby wyrażania emocji

3. GRUPA JAKO ŚRODEK RESOCJALIZACYJNY

ð       metoda samorządu grupowego- aktyw wyodrębniony spośród wychowanków, traktowany jako pomoc wychowawcy

czynniki:

·         wiedza nt.samorządu

·         wprowadzenie samodyscypliny i samorządności

·         grupa będzie bardziej samorządna im bardziej

               będzie samodzielna

ð       kształtowanie celów, norm i struktury- tworzenie poprzez grupę konstruktywnych celów i norm grupowych oraz wykorzystania struktury grupy w procesie resocjalizacji

czynniki (cele)

·         przyjęcie celów które nie są sprzeczne z celami wychowawcy

·         podsuwanie grupie nowych i atrakcyjnych celów

·         nadanie im atrakcyjnej formy

czynniki (normy):

·         uświadamianie członkom nowych norm, których przestrzeganie doprowadzi do osiągnięcia celów

·         organizowanie sytuacji sprzyjających wprowadzeniu nowych norm

·         demokratyczne powoływanie organów egzekwujących przestrzeganie określonych norm

czynniki (struktura):

·         przydzielanie zadań o różnym znaczeniu dla życia grupy

·         zmiana udziału jednostek w życiu grpy

·         nadanie i pozbawienie członkom grupy określonych funkcji

ð       podnoszenie prestiżu i spoistości grupy- zwiększanie jej możliwości zaspokojenia potrzeb wychowanków

czynniki:

·         tworzenie grup elitarnych

·         zmiana cech grupy

·         przyjmowanie nowych  członków

czynniki(spójność)

·         wpływ na wzajemne stosunki osób należących do grupy

·         wprowadzanie atrakcyjnych zajęć

·         przydzielanie ról i funkcji grupowych

czynniki (prestiż)

·         organizowanie akcji współzawodnictwa między grupami

·         realizacja zadań cząstkowych

4. RESOCJALIZACYJNA ROLA KULTURY

ð       nauczanie resocjalizujące- oddziaływanie mające na celu kształtowanie postaw, sfery motywacji i charakteru za pośrednictwem nauki i pomocy naukowych

czynniki:

·         swoboda wyboru kierunku nauki

·         dostosowanie systemu wychowawczego do specyfiki stanu osobowości młodzieży niedostosowanej społecznie

·         stosowanie technik motywacyjnych

·         stopniowanie trudności

·         ocena nie musi odzwierciedlać stanu wiedzy- ma motywować

ð       aktywizowanie pracownicze- ukierunkowane i zgodne  z zainteresowaniem uczniów wykonywanie pracy

czynniki:

·         uświadamianie związków pracy z zyskiem  w zakresie życia osobistego i społecznego

·         odpowiednie warunki pracy

·         preferowanie pracy zespołowej

·         wykorzystanie prac społecznych

ð       organizowanie rekreacji i sportu-

v       metoda reso, poprzez sport- kreowanie określonych kompetencji osobowych orz współtworzenie parametrów tożsamości nieletnich wychowanków przez zajęcia fizyczne i sportowe

czynniki;

·         popularność sportu

·         okazja do wykazania się sprawnością

·         możliwość odreagowania frustracji i napięć

v       metoda reso.przez rekreację-  nastawiona na kreowanie twórczych postaw poprzez atrakcyjne wykorzystanie czasu wolnego

czynniki:

·         rekreacja- źródłem satysfakcji- powinna być atrakcyjna

·         powinna zaspokoić potrzebę zabawy

v       Podział zajęć rekreacyjnych:

·         turystyka

·         wypoczynkowo- rozrywkowa

·         zajęcia kulturalno- oświatowe

ð       wzory kulturowe- technika wykorzystująca wzory kulturowe (osobowe, społeczne i aktywności) w procesie resocjalizacji

...