Glucosum (Rp)
Dextrose
Nutriens, infundibilium
ATC: B 05 BA
Pliva Kraków
Wykaz: B
inj.: (10,0%) 10 amp. 10 ml; SL 10 amp.
30%
inj.: (20,0%) 10 amp. 10 ml; SL 10 amp.
inj.: (20,0%) 50 amp. 10 ml; SL 10 amp.
inj.: (40,0%) 10 amp. 10 ml
PP
inj.: (40,0%) 10 amp. 50 ml
inj.: (40,0%) flakon 100 ml
Skład
100 ml roztworu zawiera 10 g, 20 g lub 40 g glukozy.
Działanie
Hipertoniczny w stosunku do krwi roztwór glukozy do podawania parenteralnego.
Glukoza stanowi główny substrat przemian energetycznych w organizmie, jest
niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania wszystkich tkanek organizmu,
szczególnie tych, które są uzależnione od jej bezpośredniego metabolizmu, jak np.
tkanka nerwowa. Uczestnicząc w glukoneogenezie wymaga odpowiedniej podaży
insuliny, co w pewnych stanach chorobowych ogranicza jej stosowanie. W
roztworach powyżej 15% wymaga podawania do dużych naczyń, gdyż w
wysokich stężeniach ma działanie drażniące na żyły obwodowe spowodowane
wysoką hiperosmicznością roztworu. Może również zwiększać diurezę przez
działanie osmotyczne, jeżeli podaż przekracza szybkość utylizacji glukozy
(maksymalnie 0,75 g/kg/h). W okresie bezpośrednio po operacjach często
obserwowana jest zmniejszona tolerancja glukozy. Przy nagłym przerwaniu wlewu
hipertonicznej glukozy może dochodzić do wtórnej hipoglikemii. 100 ml preparatu
10% dostarcza 40 kcal (167 kJ), osmolarność wynosi 557 mosmol/l. 100 ml
preparatu 20% dostarcza 80 kcal (334,5 kJ), osmolarność wynosi 1114 mosmol/l.
100 ml preparatu 40% dostarcza 160 kcal (669 kJ), osmolarność wynosi 2228
mosmol/l.
Wskazania
Hipoglikemia, źródło węglowodanów w żywieniu pozajelitowym całkowitym i
częściowym, krótkotrwałe podwyższenie wartości energetycznej podawanych
płynów.
Przeciwwskazania
Hiperglikemia, hiperosmia, odwodnienie hipotoniczne, w stężeniach powyżej 15%
nie podawać do naczyń obwodowych.
Działania niepożądane
Podawanie glukozy jest jedynie częścią postępowania terapeutycznego i wymaga
kontrolowania poziomu elektrolitów w surowicy krwi i korygowania ich zaburzeń,
oceny zapotrzebowania na płyny. Podawana jako jedyny płyn prowadzi do
hipoosmolarności, dyselekrolitemii. Podawana w stężeniach powyżej 15% do
naczyń obwodowych wywołuje miejscowe zmiany zakrzepowo-zapalne. Może
powodować diurezę osmotyczną, hiperglikemię, glikozurię, a po przerwaniu wlewu
wtórną hipoglikemię.
Interakcje
Niezgodna w roztworach z aminofiliną, rozpuszczalnymi barbituranami,
erytromycyną, hydrokortyzonem, warfaryną, kanamycyną, rozpuszczalnymi
sulfonamidami, witaminą B12.
Dawkowanie
Roztwory 5% glukozy można podawać podskórnie, domięśniowo i dożylnie, w
zależności od potrzeby. Roztwory 10% we wstrzyknięciach i wlewach dożylnych
do naczyń obwodowych, roztwory powyżej 15% we wlewach do naczyń
centralnych. Zapotrzebowanie dobowe na węglowodany stanowi zazwyczaj
1,5-3,0 g/kg i jest uzależnione od zapotrzebowania energetycznego organizmu
oraz podaży innych składników diety.
kasica171