Opis elementu

Osoba odpowiedzialna

1.       Obrzędowe rozpoczęcie

Motyl

2.       Apel

Magda

3.       Gawęda – harcerz, skaut – obywatelem świata. Słów parę o światowym Jamboree, którym chcielibyśmy podzielić się z innymi harcerzami. Prezentacja zdjęć.

Wytłumaczenie zasad gry – każdy zastęp otrzymuje konturową mapę świata oraz spis placówek. Na każdej placówce może wykonać jedną rzecz związaną z danym państwem (a przywiezioną prosto z Jamboree). Za wykonanie zadania harcerze otrzymują nazwę państwa (lub jego kontury), które wklejają na swoją mapę konturową. Wygrywa zastęp, który zbierze największą ilość państw. 

Motyl

4.       Placówki na grze:

·         Malezja – „gra w kamyki”

Do gry podchodzi się dwójkami, wobec czego zastęp musi podzielić się na pary. Przed każdą osobą z pary stoi 7 kubków lub innych małych pojemników. W każdym kubku jest 7 koralików (lub innych małych przedmiotów). Kubki te stanowią domy. Oprócz tego dwa większe pojemniki stoją po bokach. Są to wioski. Jeden pojemnik to wioska pierwszego gracza, drugi to wioska drugiego. Gracz który zaczyna bierze sobie dowolny kubek i wysypuje z niego koraliki. Koraliki te następnie dosypuje kolejno do następnych kubków poczynając od pierwszego za tym, z którego koraliki zabrał. Wsypuje również po jednym koraliku do swojej wioski, ale omija wioskę przeciwnika. Nie omija natomiast jego kubków. Kiedy graczowi skończą się koraliki w ręku zabiera on wszystkie koraliki z kubka, do którego wrzucił ostatni koralik i zaczyna od nowa. Tura gracza kończy się w momencie, gdy ostatni koralik zostanie wrzucony do pustego kubka. Jeśli ów pusty kubek będzie po stronie gracza, zabiera on wszystkie koraliki z kubka przeciwnika stojącego naprzeciwko pustego kubka gracza i wrzuca je do swojej wioski. Jeśli natomiast ostatni koralik wpadnie do pustego kubka po stronie przeciwnika, nic się nie dzieje, następuje po prostu zmiana grających i grę rozpoczyna drugi gracz. Jeżeli ostatni koralik wpadnie do wioski gracza, zaczyna on raz jeszcze od dowolnego kubka.

Wygrywa osoba, która w momencie, gdy w kubkach nie zostanie już żadne koralik, będzie miała więcej koralików w wiosce.

·         Słowacja – „gra w pieńki”

W grze bierze udział dowolna liczba graczy. Wyznaczamy kwadratowe pole, którego wielkość zależeć będzie od ilości graczy. Na środku pola stawiamy dwa pieńki, jeden na drugim. Każdy gracz ma również swój pieniek (drewniany krążek), którym będzie rzucał. Celem każdego gracza jest zrzucenie drugiego pieńka. Wszyscy gracze poza jednym stają poza polem gry. Jeden z graczy staje przy pieńkach. Gracze stojący poza terenem gry kolejno rzucają w pieńki starając się je strącić. Jeśli jednemu graczowi się nie uda, zaczyna następny,. Każdy ma jedna szansę. Jeśli któremuś z graczy się uda, następuje moment, w którym cała reszta stara się odzyskać swoje drewniane krążki, którymi nie udało im się strącić pieńka. Aby to zrobić zaczynają biec wszyscy naraz do środka, starając się złapać swój krążek i wybiec poza teren gry. Jeżeli zanim to zrobią gracz stojący na środku ich złapie, zamieniają się z nim miejscami na czas następnej partii. Oprócz tego osoba, która zrzuciła pieniek zdobywa punkt. Wygrywa osoba, która będzie miała najwięcej punktów.

·         Ameryka – baseball (ewentualnie uproszczona wersja – „palant”); popcorn dla osoby, która odbije piłkę największa ilość razy.

·         Mongolia

–         kumys (tradycyjne picie kumysu)

–         gra w kości baranie

–         strzelanie z łuku

·         Kolumbia – arepa (potrawa)

Przepis: mieszamy mąkę kukurydziana z woda tak by powstała jednolita masa. Gotowe ciasto pieczemy. Następnie można je przekroić, posmarować masłem i zjeść.

·         Czechy – Jungle Speed

Gra składa się z 80 kolorowych kart oraz totemu. Totem leży na środku, karty rozdajemy w równej ilości każdemu z graczy. Gracze kolejno odsłaniają po jednej karcie. Odsłonięta karta zostaje na stole, zasłonięta zostanie dopiero przez następną kartę wyłożoną przez danego gracza. Jeżeli wśród kart na stole pojawią się dwie o takim samym symbolu, właściciele tych kart toczą pojedynek. Pojedynek wygrywa ten, kto pierwszy złapie totem stojący na środku. Osoba, która przegrała zabiera wszystkie wyłożone karty swoje i przeciwnika (i ewentualnie karty znajdujące się pod totemem). Przy rozpoznawaniu takich samych symboli liczy się ich kształt, a nie kolor. Oprócz tego istnieją trzy karty specjalne:

-          strzałki do środku – wszyscy gracze toczą pojedynek, ta osoba, która pierwsza złapie totem kładzie swoje karty pod totem, weźmie je następny gracz, który przegra pojedynek

-          strzałki na zewnątrz – na trzy cztery wszyscy gracze wykładają nową kartę; jeżeli pojawią się takie same symbole, toczy się normalny pojedynek

-          kolorowe strzałki – w momencie wyłożenia tej karty przestają liczyć się kształty, a zaczynają liczyć się kolory; innymi słowy pojedynek toczą ze sobą Ci, którzy mają karty w takim samym kolorze. Jeśli jest takich osób więcej, wygrany dowolnie rozdziela między przegranych karty.

Jeżeli ktoś się pomyli (tzn. złapie totem gdy na stole nie będzie takiego samego znaku) zabiera wyłożone karty wszystkich graczy. Wygrywa ten, kto najszybciej pozbędzie się kart.

Magda

·         Austria

-          nauka tańca (walc wiedeński)

-          dojenie krowy (wymiona przygotowane z gumowej rękawiczki)

·         Skandynawia – pismo Wikingów; harcerze mogą zapisać swoje imię na kawałku przygotowanej skóry, a następnie wypalić je. Z gotowej skóry można wykonać pierścień na chustę.

·         Francja – gra w Bule

·         Hawaje – taniec brzucha

·         Portugalia – tworzenie bransoletek z muliny

5.       Podsumowanie zbiórki

Motyl

6.       Obrzędowe zakończenie

Motyl