PSYCHOLOGICZNO.doc

(32 KB) Pobierz
PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNE ASPEKTY PRACY

1

 

PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNE ASPEKTY PRACY

 

Praca jest jedną z najważniejszych funkcji społecznych człowieka. Jest zespołem czynności, których wykonywanie ma na celu wytwarzanie dóbr służących do zaspokojenia potrzeb ludzkich.

Praca prowadzi do zbliżenia i współdziałania ludzi, na jej bazie powstaje sieć stosunków międzyludzkich (Public Relations).

Pracą jest każda celowa czynność prowadząca do zaspokojenia dowolnych potrzeb ludzkich, czynność mająca społeczną doniosłość zapewniającą jednostkom i grupom określoną pozycję w społeczeństwie.

Praca jest podstawą organizacji dnia i nadaje sens życiu.

 

Podział pracy.

1.           Zespołowa.  2. Indywidualna.

 

A/ Produkcyjna . B/ Nieprodukcyjna.

A i B tworzą dochód narodowy.

 

Praca nieprodukcyjna (fizyczna, umysłowa, koncepcyjna, twórcza, kierownicza) jest niezbędna do zaspokojenia tych potrzeb, których nie może zaspokoić sama produkcja materialna, która nie może odbywać się bez pracy w sferze niematerialnej.

 

Pracę od zabawy odróżniają dwie wzajemnie powiązane cechy :

1.          Społeczna przydatność rezultatu - przybiera postać przedmiotów lub usług zadowalających potrzeby innych ludzi.

 

2.          Długofalowa, pośrednia motywacja : człowiek wykonuje daną czynność dla uzyskania środków do zaspokojenia innych potrzeb.

 

Praca stanowi jedną z form celowego działania, w którym występuje :

 

-          podmiot działający

-          środki pracy skierowane na

-          przedmiot pracy.

 

W wykonywaniu pracy ważne jest konsekwentne opieranie stosunków między pracownikami na solidarnym, harmonijnym i skutecznym udziale pracowników w rozwiązywaniu zadań i spełnianiu obowiązków. Dzięki temu następują zmiany pozycji pracownika w środowisku pracy, zmianom tym nadaje się cechy działalności twórczej, będącej formą zarabiania na życie oraz sprawdzania samego siebie, realizacji swoich ambicji zawodowych

i talentu, wzbogacania swojej wiedzy oraz osobowości.

 

PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNE ASPEKTY PRACY

 

Praca jest jedną z najważniejszych funkcji społecznych człowieka. Jest zespołem czynności, których wykonywanie ma na celu wytwarzanie dóbr służących do zaspokojenia potrzeb ludzkich.

Praca prowadzi do zbliżenia i współdziałania ludzi, na jej bazie powstaje sieć stosunków międzyludzkich (Public Relations).

Pracą jest każda celowa czynność prowadząca do zaspokojenia dowolnych potrzeb ludzkich, czynność mająca społeczną doniosłość zapewniającą jednostkom i grupom określoną pozycję w społeczeństwie.

Praca jest podstawą organizacji dnia i nadaje sens życiu.

 

Podział pracy.

2.           Zespołowa.  2. Indywidualna.

 

A/ Produkcyjna . B/ Nieprodukcyjna.

A i B tworzą dochód narodowy.

 

Praca nieprodukcyjna (fizyczna, umysłowa, koncepcyjna, twórcza, kierownicza) jest niezbędna do zaspokojenia tych potrzeb, których nie może zaspokoić sama produkcja materialna, która nie może odbywać się bez pracy w sferze niematerialnej.

 

Pracę od zabawy odróżniają dwie wzajemnie powiązane cechy :

1.        Społeczna przydatność rezultatu - przybiera postać przedmiotów lub usług zadowalających potrzeby innych ludzi.

2.        Długofalowa, pośrednia motywacja : człowiek wykonuje daną czynność dla uzyskania środków do zaspokojenia innych potrzeb.

 

Praca stanowi jedną z form celowego działania, w którym występuje :

 

-          podmiot działający

-          środki pracy skierowane na

-          przedmiot pracy.

 

W wykonywaniu pracy ważne jest konsekwentne opieranie stosunków między pracownikami na solidarnym, harmonijnym i skutecznym udziale pracowników w rozwiązywaniu zadań i spełnianiu obowiązków. Dzięki temu następują zmiany pozycji pracownika w środowisku pracy, zmianom tym nadaje się cechy działalności twórczej, będącej formą zarabiania na życie oraz sprawdzania samego siebie, realizacji swoich ambicji zawodowych

i talentu, wzbogacania swojej wiedzy oraz osobowości.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin