Mulligan.pdf

TERAPIA

MANUALNA

TECHNIKI

'NAGS', 'SNAGS', 'MWM' itp.

Brian R. Mulligan

FNZSP (Hon), Dip. MT

Wydanie czwarte

(wersja polska)

Tytuł: Terapia Manualna. Techniki „NAGS", „SNAGS", „MWM", etc.

This translation of Manuał Therapy „NAGS", „SNAGS","MWMS", etc. 4 l h edition

is published by arrangement with Brian R.Mulligan

Mojej żonie Dawn,

która zachęciła mnte

do przeredagowania tej książki

Tłumaczenie: Bożena Szczygieł

Konsultacja merytoryczna: dr n. KF Andrzej Szczygieł

I wydanie 1989

II wydanie, poprawione 1992

III wydanie, poprawione 1995

IV wydanie, poprawione 1999

Wszystkie prawa zastrzeżone. Żadna część niniejszej publikacji nie może być

reprodukowana, przechowywana na żadnym nośniku danych ani przekazywa-

na w żadnej formie bez uprzedniej zgody właściciela praw wydawniczych na

rynek polski (Firma „Zdrowie dla Wszystkich") lub samego autora.

7 ara extremely grateful to Bożena, who with technical help from her

husband Andrzej, has translated my book into Polish. It would not have

been an easy task. Polish colleagues who read it and use the

techniąues will find that they add another satisfactory and rewarding

dimension to their manuał therapy skills.

Wszelkie informacje dotyczące szkoleń w zakresie metody B. Mulligana oraz

Innych można uzyskać pisemnie lub telefonicznie pod adresem: „Zdrowie dla

Wszystkich".

dr Andrzej Szczygieł

31-50 Kraków

ul: Wysockiej 2B/31

tel: 48 12 6496926

tel. kom. 0501 17375

e-mail: budrvsab@op.pl

Brian Mulligan

Druk i •»-i "i i mmliii (oix) <i2(> 12-20

UMI.g/

O AUTORZE

SPIS TREŚCI

Brian R. Mulligan otrzymał dyplom uprawniający go do wykonywa-

nia zawodu fizjoterapeuty w roku 1954, natomiast w 1974 roku - dy-

plom z zakresu terapii manualnej. W 1996 roku, uznając pracę jaką

włożył w rozwój fizjoterapii, przyznano mu honorowe członkostwo No-

wozelandzkiego Towarzystwa Fizjoterapeutów. W 1998 roku został

dożywotnim członkiem Nowozelandzkiej Szkoły Fizjoterapii.

O AUTORZE

SPIS TREŚCI

PRZEDMOWA

LITERATURA

W 1968 roku B. R. Mulligan wraz R.A. McKenzie i J. Cameron zało-

żył Nowozelandzkie Stowarzyszenie Terapeutów Manualnych (obecnie:

Nowozelandzkie Stowarzyszenie Fizjoterapeutów Manualnych), a

w 1988 roku został jego dożywotnim członkiem.

CZĘŚĆ PIERWSZA

1. MOBILIZACJE KRĘGOSŁUPOWE

Oprócz prywatnej praktyki w Wellington, od 1970 roku zaangażo-

wany jest w nauczanie terapii manualnej w Nowej Zelandii. Od 1972

roku naucza terapii manualnej za granicą, a jego kursy zawsze cieszy-

ły się dużą popularnością. Aby zaspokoić ogromne zapotrzebowanie ze

strony fizjoterapeutów pragnących nauczyć się jego technik i zapewnić

wysoki standard nauczania, założył w 1995 roku międzynarodową

organizację akredytującą nauczycieli. Nosi ona nazwę: Stowarzyszenie

Nauczycieli Koncepcji Mulligana (The Mulligan Concept Teachers As-

sociation). Uczestnicy kursów prowadzonych przez akredytowanych

nauczycieli mogą być pewni wysokiego poziomu nauczania i wierności

przekazu.

A. Kręgosłup szyjny i górny odcinek kręgosłupa

piersiowego

1. Techniki „NAGS"

2. „Odwrócone techniki NAGS"

3. Techniki „SNAGS"

4. Samodzielnie wykonywane techniki „SNAGS"

5. Mobilizacje kręgosłupa z ruchem ramienia (techniki „SMWAM")

6. Inne techniki mobilizacji z ruchem („MWM") dla kręgosłupa szyjnego

i górnego odcinka kręgosłupa piersiowego

B. Górny odcinek kręgosłupa szyjnego -

zabiegi specjalne

Brian Mulligan jest autorem licznych artykułów, które zostały opu-

blikowane w New Zealand Journal of Physiotherapy, jak również w czaso-

pismach zagranicznych. Aktualnie dostępne są trzy filmy video:

„Mobilizacje z ruchem" - wyprodukowany w 1993 roku, trwa ponad

dwie godziny i omawia głównie stawy obwodowe.

„Techniki kręgosłupowe - odcinek lędźwiowy i odcinek piersiowy" oraz

„Techniki kręgosłupowe - odcinek szyjny" - to dwie 90-minutowe kase-

ly wyprodukowane w 1997 roku.

1. Ostry zespół bólowy szyi

2. Bóle głowy

3. Zawroty głowy, nudności i inne dolegliwości mające swoje źródło

w tętnicach kręgowych

C. Kręgosłup lędźwiowy

1. Techniki „SNAGS"

2. Samodzielnie wykonywane techniki „SNAGS"

D. Stawy krzyżowo-biodrowe (S/l)

E. Kręgosłup piersiowy

F. Klatka piersiowa

G. Konkluzja

H. Materiały szkoleniowe używane podczas kursów

I. Inne formy terapii kręgosłupa

PRZEDMOWA

CZĘŚĆ DRUGA

MOBILIZACJE KOŃCZYN POŁĄCZONE Z RUCHEM -

(TECHNIKI „MWM")

Moja książka została po raz pierwszy opublikowana w 1989 roku.

Została poprawiona w 1992 roku i ponownie w 1995 roku. Nie będę

tutaj przepraszać za ponowne dokonanie poprawek w 1999 roku, za-

istniała, bowiem konieczność dodania nowego materiału i poprawienia

pewnych treści w starym. W nowej dziedzinie zwanej „Mobilizacje

z ruchem" musimy obecnie uwzględnić klatkę piersiową i stawy krzy-

żowo-biodrowe, ponieważ w ciągu kilku ostatnich lat stwierdziłem, iż

to nowatorskie podejście zawiera techniki przywracające (w czasie

jednej sesji terapeutycznej) ruchy funkcjonalne w stawach, co kwe-

stionuje wiarygodność podręczników, które opisują przykurczę adap-

tacyjne. Obecnie, w naszych specjalistycznych czasopismach pojawiają

się artykuły odnoszące się do treści zawartych w tej książce

i chciałbym wyrazić szczególną wdzięczność autorom badań nauko-

wych dotyczących „łokcia tenisisty" (Vicenzino & Wright 1995) oraz

bocznego skręcenia stawu skokowego (O'Brien & Vicenzino 1998).

Potencjalne możliwości tego nowego typu mobilizacji połączonych

z ruchem są ogromne i niewątpliwie zostaną odkryte jeszcze inne ich

zastosowania. Jak pisałem w poprzednim wydaniu, wszystko zaczęło

się od technik „SNAGS" stosowanych na odcinek szyjny kręgosłupa,

które w rzeczywistości były formą mobilizacji połączonej z aktywnym

ruchem i które zostały następnie wykorzystane do leczenia pewnych

problemów występujących w odcinku piersiowym i lędźwiowym. Kolej-

ne, nowe zastosowania, odnosiły się do stawów kończyn, a ostatnio

dołączyły do nich techniki odnoszące się do klatki piersiowej

i połączenia krzyżowo-biodrowego. Obecne, poprawione wydanie, zak-

tualizuje wiadomości terapeutów dotyczące najnowszych technik sto-

sowanych w „Mobilizacjach z ruchem" - MWM (Mobilisations with

Movement). Pierwsza część książki dotyczy kręgosłupa, stawów krzy-

żowo-biodrowych i klatki piersiowej. Natomiast druga część odnosi się

do procedur stosowanych w przypadku problemów mięśniowo-szkie-

letowych w obszarach innych niż kręgosłup.

1 0

CZĘŚĆ TRZECIA

KOŃCZYNY. INFORMACJE RÓŻNE

154

A. Leczenie stawów kończyn technikami

kompresyjnymi

154

B. Techniki łączące się ze zjawiskiem uśmierzania

bólu - „PRP"

1 6

C. Inne formy leczenia dolegliwości kończyn

170

SKOROWIDZ

1 7

Pisząc podręcznik tego rodzaju zakładam, że czytelnik:

a) dobrze zna przeciwwskazania do stosowania terapii manualnej

i przestrzega ich w praktyce.

b) Posiada gruntowną wiedzę z zakresu anatomii i biomechaniki.

c) Zastosuje się do następującej wskazówki: „Jeżeli przed wykona-

niem mobilizacji, czy manipulacji, zniesiesz siły kompresyjne wy-

stępujące w stawie, a pacjent nadal odczuwa ból, przerwij zabieg".

d) Ma odpowiednie umiejętności manualne i umie komunikować się

z pacjentem, ponieważ w przeciwnym razie pacjent nie potrafi się

zrelaksować i podporządkować zaleceniom. Słabe umiejętności ma-

nualne mogą zniweczyć korzyści wynikające ze stosowania tego ro-

dzaju terapii.

Przedmowa do wydania polskiego:

Współczesna fizjoterapia nadążając za stale i systematycznie podle-

gającą rozwojowi szeroko pojętą medycyną ulega zmianom i doskonali

się. Powstają nowe techniki i metody, których celem jest podniesienie

efektywności zabiegu, ograniczenie dolegliwości bólowych, przekonanie

pacjenta do sposobów leczenia - szczególnie zachowawczego, wzbu-

dzenie jego zaufania do terapeuty, itp.

Koncepcja Briana Mulligana, cała jego metoda, na którą składa się

bardzo duża ilość technik, ich różnorodność opiera się na wielu zasa-

dach, które autor opisuje w niniejszej książce. Zrozumienie przez tera-

peutę całości i odpowiednie zastosowanie konkretnej techniki u pa-

cjenta wymaga podstaw z terapii manualnej, ukończenia specjali-

stycznego szkolenia rekomendowanego przez MCTA i realizowanego

przez jej instruktorów.

Jednakże, co jest najcenniejsze, to fakt, że wiedza teoretyczna

i praktyczna została przez niego zgromadzona i przekazana potomno-

ści na bazie doświadczeń własnych i innych terapeutów, popartych

konkretnymi efektywnymi zabiegami.

W dobie kiedy następuje wyraźna „zmiana pokoleń", a co za tym idzie

młodzi terapeuci (lekarze, fizjoterapeuci) szukają bardziej efektywnych

sposobów, metod, technik i środków oddziaływania na pacjenta bez-

pieczeństwo zabiegu jest podstawowym kryterium w świetle odpowie-

dzialności prawnej.

Terapia manualna jest formą nadbudowy - specjalizacją w obrębie

medycyny, a szczególnie fizjoterapii, tak widzi to Światowa Konfedera-

cja Fizjoterapeutów (WCPT), i tak postrzegają to specjaliści. Należy

podkreślić (za Mennellem), że terapia manualna jest pewną formą

„sztuki" i nie każdy musi być od razu wspaniałym artystą, jest to dzie-

dzina dla tych, którzy mówiąc krótko „Wiedzą-Chcą i Potrafią", a także

mają „serce" dla pacjenta.

Rzesze polskich terapeutów w przeddzień wejścia do Unii Europej-

skiej prezentują się jako grupa doświadczonych, świetnie wyszkolo-

nych specjalistów, co m.in. potwierdzają ich sukcesy zawodowe na

całym świecie. Dlatego też wydanie niniejszej książki, a szczególnie

rozpoczęcie w Krakowie szkoleń w zakresie metody Briana Mulligana

przy pełnej akceptacji oraz zgodzie jego i organizacji MCTA (Stowarzy-

szenie Nauczycieli Koncepcji Mulligana) z pewnością wyposaży wielu

obecnych i przyszłych terapeutów w jeszcze bardziej efektywny

i BEZPIECZNY „warsztat" oddziaływań leczniczych, a jednocześnie

zbliży nas do aktualnych tendencji i kierunków w zakresie terapii ma-

nualnej stosowanych w innych krajach.

Wszystkim wiadomo, że obecnie naucza się wielu różnych koncep-

cji i procedur stosowanych w terapii manualnej i że wszystkie one

stosowane są w leczeniu pacjentów. Jednak wszystkie techniki opisa-

ne w niniejszej publikacji odróżniają się od innych tym, że gdy są zale-

cane i stosowane, powinny przynieść natychmiastową poprawę stanu

pacjenta. Jeżeli taka poprawa nie nastąpi, skłonny byłbym sądzić, że

zastosowane techniki nie były odpowiednie dla pacjenta, lub, być mo-

że, nie zostały wykonane prawidłowo. Podczas moich kursów zawsze

powtarzam uczestnikom, że jeżeli stosowana technika nie przynosi

natychmiastowej poprawy, należy z niej zrezygnować i spróbować in-

nego podejścia. Nie powinno się również kontynuować stosowania

jakiejś techniki, jeżeli poprawa, którą uzyskamy nie utrzyma się do

następnej wizyty pacjenta. Upieranie się bez końca przy stosowaniu

jakiejś metody nie przynoszącej trwałych korzyści pacjentowi, nie mo-

że być w żaden sposób usprawiedliwione. Stosowanie technik „MWM"

często przynosi spektakularne rezultaty i ja, stosując je w swojej prak-

tyce, spodziewam się przynajmniej jednego „cudu" dziennie.

Sękowiec, Bieszczady

27.07. 2003 r.

dr Andrzej Szczygieł

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: