Kodeks Etyki Hotelarza.pdf

Kodeks Etyki Hotelarza

Wstęp

Naturalnym dążeniem człowieka, niezależnie od światopoglądu, jest pragnienie

psychiczne do uczciwości, rzetelności i zgody.

Dążność ta charakteryzuje, w sposób oczywisty, także i przedsiębiorców, dla których

przestrzegania powszechnie przyjętych wzorców zachowań jest oczywiste.

W zantagonizowanym ekonomicznie i politycznie świecie, zjawisko

konkurencyjności występuje w prawie każdym przejawie życia społecznego.

Właśnie w takim świecie etyka, także i w gronach biznesowych, staje się pożądanym

przejawem

ładu

homo

sapiens.

Polska Izba Hotelarstwa działająca w obrębie branży, którą reprezentuje, propaguje

takie zachowania, które są warunkiem koniecznym dla osiągnięcia stabilności

przedsiębiorstwa hotelowego, jego sukcesu gospodarczego i jego dobrej opinii jako

usługodawcy.

Kodeks Etyki Hotelarza propagowany przez naszą samorządową Organizację

uwzględnia prawie wszystkie aspekty organizacji pracy, określa stosunki na styku

„hotelarz – gość hotelowy”, „personel – zarząd”, „zarząd – personel”, „personel –

personel”, „management – management”, „hotel – współpracownicy zewnętrzni”,

„kontakty z konkurencją”, „hotelarz – władze branżowe”, hotelarz – instytucje

zewnętrzne”, „hotel a środowisko przyrodnicze”.

Kodeks Etyki Hotelarza opiera się z wygłoszonej na Uniwersytecie Wiedeńskim

przez prof. Władysława Bartoszewskiego tezie : opłaca się być uczciwym.

Teza ta całkowicie obala stereotyp z początku światowego kapitalizmu „bogaćcie się

za wszelką cenę”. Ten bezwstydny slogan nie jest powtarzany nawet przez „młode

wilki” gospodarki rynkowej w krajach postkomunistycznych.

Głosicielom tego hasła chodzi o to, by z etyki zrobić jak najlepszy użytek, by przez

powołanie się na etykę w jak najlepszym świetle ukazać swoim klientom – gościom

wizerunek obiektu hotelarskiego i jego usługom.

Dlatego właśnie, o obiekcie stosującym etykę w biznesie będziemy mogli mówić, że

jego produkt turystyczny jest uczciwy czyli przyjazny.

W takim świetle praktycznej filozofii współżycia, rezygnuje się z cech osobowych

załóg pracowniczych negatywnych i z takich działań marketingowych i zarządczych,

które nie zasługują na miano „dobry”.

Filozofia ta redukuje w hotelarstwie ludzi niemoralnych, redukuje stosunki

międzyludzkie nieuczciwe i niesprawiedliwe.

I. „Hotelarz – gość hotelowy”

1. Główna zasada obsługi „Gość hotelarzowi święty”

2. Wszystkie czynności zawodowe hotelarza wynikają z nadrzędnego celu :

usługiwania

3. Oferta usług ściśle określona i perfekcyjnie realizowana

4. Wykonywanie obowiązków służbowych według najlepszych wzorców

zawodowych (fachowości) z wykorzystaniem najbardziej pozytywnych cech

osobowych i kultury osobistej

5. Dbałość o poziom usług zgodnie z wymaganiami kategoryzacyjnymi.

Świadczenie usług nawet ponad standard za tą samą cenę

6. Rozstrzyganie sporów na korzyść gościa hotelowego

7. Wykluczona nachalność w sugestiach o napiwki

8. Pełna dyskrecja o danych personalnych gościa i zachowaniach podczas jego

wizyty w obiekcie

9. Tolerancja wobec gościa nadużywającego gościnności (np. spełnianie

dodatkowych życzeń i zleceń od gościa nie mieszczących się w usługach

standardowych)

10.Wykluczone oferty z usługami dopiero planowanymi lub w trakcie organizacji

11.Bieżący nadzór nad sprawnością wszystkich urządzeń, wyposażenia i

czystością obiektu wraz z infrastrukturą zewnętrzną.

II. Grupa relacji „Personel – dyrekcja”

1. Deklaracja lojalności względem pracodawcy (mowa wyłącznie w stosunkach

służbowych i obiektywnych racjach stron)

2. Rzetelność w wykonywaniu poleceń służbowych

3. Incjatywność. Zgłaszanie kreatywnych sugestii

4. Wyrozumiał tolerancja w niepowodzeniach organizacyjnych i finansowych

pracodawcy

5. Dążność do zrozumienia intencji zawodowych dyrekcji

6. Niewykorzystywanie zawodu do potrzeb prywatnych

7. Troska o dobro przedsiębiorstwa hotelowego (pod każdym względem)

8. Stała dążność do pogłębiania wiedzy zawodowej

9. Przedkładanie dobra obiektu hotelarskiego nad własne

10.Unikanie kłamstwa w celach wyrobienia sobie wyższej pozycji społecznej w

gronie pracowniczym.

III. Grupa relacji „Zarząd – personel hotelowy”

1. Wprowadzanie i konsekwentne przestrzeganie obowiązku przyjaźni

zawodowej

2. Wykluczenie motywacji egoistycznej

3. Tolerancja do chwilowych niepowodzeń pracowników

4. Przydzielanie obowiązków służbowych pracownikom zgodnie z ich

wykształceniem i predyspozycjami psychofizycznymi

5. Empatia z pracownikami (z ich przemyśleniami zawodowymi, kłopotami

prywatnymi, ambicjami w karierze)

6. Unikanie pozerstwa

7. Unikanie narzucania niezdrowych, wygórowanych niesłusznie ambicji

8. Staranność i obiektywizm w ocenie (karaniu i nagradzaniu) pracowników

9. Równe (z szacunkiem) traktowanie poszczególnych członków zespołu

pracowniczego

10.Zgodnie z nowoczesną organizacją pracy, przekazywanie decyzyjności wg

kwalifikacji pracownikom niższego szczebla

11.Propagowanie pozytywnych wartości moralnych i obyczajowych

12.Nie narzucanie swoich przekonań politycznych

13.Odnoszenie się z szacunkiem do poprzedników na swoim stanowisku pracy i

dyskrecja o pracy poprzednich pracowników obiektu

14.Wykluczone zachowania dwuznacznie seksualne.

IV. Grupa relacji „Personel – personel”

1. Życzliwe współdziałanie w gronie pracowniczym dla polepszenia atmosfery

2. Unikanie rozpowszechniania negatywnych informacji o współpracownikach

3. W dążeniu do osiągnięcia kolejnych stopni w karierze zawodowej zachowywać

wszelkie formy „fair play”

4. Zachowywać w pamięci naczelną zasadę : odpowiedzialność za rozwój firmy i

opinię o usługach w niej prowadzonych

5. Dla dobra obiektu, sugestie fachowe współpracowników traktować jak

polecenie służbowe

6. Wykazywać tolerancję względem osób o innej kulturze, pochodzeniu, wieku, o

niższym statusie społecznym

7. Wzajemne udzielanie pomocy zawodowej

8. W ocenach pracy współpracowników kierować się własnym rozumem, dobrą

wolą, sumieniem i obiektywizmem

9. Traktować moralność jako korzyść wzajemną

V. Grupa relacji „Management – management”

1. Realizowanie zasady wzajemnego respektu i szacunku

2. Wzajemna lojalność zawodowa względem członków zarządu

3. Prawo do zachowania własnych opinii o współpracownikach, polityce, biznesie

itp.

4. Niestosowanie nadmiernego egoizmu i niedostatecznego altruizmu

5. Pełna dyskrecja o posiadanych prywatnych informacjach ( pożyciu osobistym,

komplikacjach życiowych, rodzinnych, płciowych, finansowych,

nadużywanych używek, itp.) kolegów

6. Dążenie do harmonijnego współdziałania środowiska menedżerskiego ( które

jest warunkiem stabilności całego grona pracowniczego a w konsekwencji

przedsiębiorstwa jako całości )

7. Usilna dbałość o dobre imię zarządu, które skutkuje dobrym wizerunkiem

całego przedsiębiorstwa

8. Indywidualne decyzje handlowe jednego menedżera powinny być

podporządkowane totalnej polityce przedsiębiorstwa

9. W karierze członka managementu niedopuszczalne jest tworzenie grupy

nacisku ( kliki, siuchty ) spośród współpracowników.

W grze zawodowej o powodzenie stosować reguły „walki jeden na jeden”

preferując zasady rycerskości

10.W ocenach kolegów nie posługiwać się językiem niedomówień i podwójnego

znaczenia

VI. Grupa relacji „Hotel – współpracownicy zewnętrzni”

(zaopatrzenie, wyposażenie, biura podróży, itp.)

1. Współpraca powinna opierać się wg obiektywnie najlepszych ofert partnerów

2. Stosunki regulowane wg postawy zaufania (współpracy w dobrej wierze)

3. Pracownicy przedsiębiorstwa hotelowego zobowiązani są do przestrzegania

poufności zawodowej

4. Wzajemne regulowanie umówionej należności w pełnej wysokości i

uzgodnionym terminie

5. Przedsiębiorstwo jako całość powinno sprawnie reagować na zmiany

zachodzące w otoczeniu zawodowym

6. Nie uleganie pokusie osobistych korzyści czy zysku ( dotyczy całej struktury

przedsiębiorstwa hotelowego oraz poszczególnych członków zespołu

pracowniczego )

7. W kontaktach z bezpośrednim otoczeniem przedsiębiorstwa unikać zakłócania

społecznego działania konkurencyjnych mechanizmów wolnego rynku

8. Angażowanie się ( szczególnie menadżera ) w działania stale podwyższające

poziom usług ( monitorowanie rynku nowych technologii usług )

9. Dla sprawnej ciągłości współpracy z partnerami zewnętrznymi określić

procedury i pracowników wdrażających reguły

VII. Grupa relacji „Hotel a konkurencja”

1. Bezwzględna zasada : współzawodniczyć – nie zwalczać, nie podważać

reputacji konkurencji

2. Zachowanie poufności zawodowej w kontaktach osobistych z

przedstawicielami konkurencji

3. Nie realizować szpiegostwa przemysłowego, a jednocześnie zabezpieczyć

organizacyjnie własne przedsiębiorstwo przed „wyciekami informacji”

4. Działać na wolnym rynku zgodnie z obowiązującym prawem materialnym,

Kodeksem Etyki Hotelarza, norami zwyczajowymi w duchu pokojowym

5. Współpracować zgodnie z zasadą wolnorynkową „żyj i daj drugiemu żyć” (tj.

wspierać rynek otwarty)

6. Nie stosować nieuczciwej konkurencji :

· nie ujawniać i nie wykorzystywać cudzych informacji stanowiących

tajemnicę przedsiębiorstwa

· nie rozpowszechniać nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd

wiadomości w celu wyrządzenia szkody innym przedsiębiorstwom

· nie utrudniać konkurencji dostępu do rynku ( np. poprzez stosowanie

dampingu, monopolu czy oligopolu)

VIII. Grupa relacji „Hotel – władze branżowe”

1. W celach rozwoju biznesu utrzymanie łączności z organizacjami branżowymi

wydaje się i korzystne i konieczne ze względu na integrację środowiska

2. Uczestnictwo poprzez władze branżowe w tworzeniu prawa hotelowego i

innych aktów ustawodawczych stabilizujących pracę

3. Oczekiwanie od organizacji samorządu branżowego rozwiązywania

problemów zawodowych jest zrozumiałe i słuszne

4. W przypadku przynależności do organizacji brać żywy udział w pracach

statutowych i regularnie uiszczać składki

5. Poddawać się ocenie standardów i oczekiwać w przypadku decyzji

pozytywnych wyróżnień działaczy, menadżerów i obiektów

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: