Co właściwie widzi aparat - parę słów o światłomierzu.pdf - fotografia poradniki - canpoldaro

| fotopolis.pl © | sharing >> a u d i o k s i a z k i.org |

Co właściwie widzi aparat - parę słów o światłomierzu

Fotografując rzadko zastanawiamy się, jak aparat rozpoznaje co fotografujemy. A czy w

ogóle rozpoznaje? Warto przyjrzeć się z bliska światłomierzowi i jego działaniu. To on jest

okiem aparatu. A przy okazji napiszemy parę słów o trybach pomiaru światła.

Podczas wykonywania zdjęć nie mamy potrzeby zastanawiać się nad tym, jak działa światłomierz

aparatu. Ale wiele razy nie byliśmy zadowoleni z efektów fotografowania. Zdjęcia były za ciemne

albo za jasne. Wtedy wiedza o sposobie działania światłomierza byłaby bardzo przydatna i

pozwoliła na wykonanie właściwie naświetlonej fotografii.

Na początek wykonajmy pewien test, którego wynik dla wielu osób będzie zaskakujący.

Wykonajmy dwa zdjęcia: jedno białej powierzchni i drugie czarnej. Powierzchnie te powinny

wypełniać cały kadr. Ostrość należy ustawić tak, aby zdjęcie było zupełnie rozostrzone (szczegóły

nie będą nam potrzebne). Oba zdjęcia wykonujemy według wskazań światłomierza wbudowanego

w aparat. Co powinniśmy uzyskać? Jeśli ćwiczenie to było wykonane poprawnie oba zdjęcia nie

powinny się od siebie niczym różnić. Oba będą szare. Naturalne będzie postawienie sobie pytania

dlaczego tak się dzieje. Odpowiedź na nie będzie kluczem do zrozumienia sposobu działania

światłomierza.

zdjęcie białej powierzchni - arkusza papieru, czas 1/90 s, przysłona F5.6, ISO 200

| fotopolis.pl © | sharing >> a u d i o k s i a z k i.org |

zdjęcie czarnej powierzchni - czarna koszulka, czas 1/4 s, przysłona F4, ISO 200

zdjęcie obu powierzchni, tutaj wyraźnie widać, jaki mają kolor

18% szarości

Z przeprowadzonego przed chwilą testu wynika, że światłomierz nie rozpoznaje, czy

fotografowany przedmiot jest jasny czy ciemny. To pierwszy wniosek jaki nasuwa się na myśl.

Drugi jest mniej oczywisty i wymaga wyjaśnienia. Kiedy w dobie fotografii czarno-białej

wprowadzano do użytku światłomierze, należało je tak wyskalować, aby wskazywały one

prawidłowe parametry ekspozycji. Należało wtedy podjąć decyzję, jak mocno powinien być

naświetlony fotografowany motyw. Najczęściej w przyrodzie występuje motyw o 18% szarości (w

fotografii czarno-białej myślano kategoriami czarno-białymi), czyli taki, który odbija 18%

padającego na niego światła. Uznano, że najlepszym rozwiązaniem będzie wyskalowanie

światłomierza tak, aby ten właśnie motyw był oddany na zdjęciu prawidłowo. Jeśli więc 18-

procentowy motyw naświetlimy tak, aby na zdjęciu był on również 18-procentowym motywem,

wtedy zdjęcie będzie wykonane właściwie. A ponieważ ten właśnie motyw występuje w przyrodzie

najczęściej, większość wykonywanych zdjęć będzie poprawnie naświetlona. Gorzej ma się sprawa,

| fotopolis.pl © | sharing >> a u d i o k s i a z k i.org |

gdy fotografowana scena nie jest motywem średnim. Światłomierz tak dobierze parametry

naświetlania, aby na zdjęciu wyszła ona jako motyw średni. I to jest drugi wniosek, jaki można

wyciągnąć po przeprowadzeniu zaproponowanego na wstępie ćwiczenia.

Tak więc scena fotografowana według wskazań światłomierza da na zdjęciu efekt średniego

motywu. Należy o tym pamiętać przy wyborze trybu pomiaru światła. Zastanówmy się zatem, w

jakiej sytuacji korzystać z poszczególnych trybów. Aby ułatwić zrozumienie tego problemu,

będziemy posługiwać się określeniem motywu średniego, które odnosi się zarówno do fotografii

czarno-białej i kolorowej.

Pomiar matrycowy

W tym trybie element światłoczuły zbiera informacje z całej powierzchni kadru. Podzielono go na

kilka do kilkudziesięciu pól (w zależności od aparatu), z których każde mierzy światło osobno.

Odpowiedni algorytm, opracowany na podstawie tysięcy zdjęć wykonanych przez zawodowych

fotografów, przelicza dane uzyskane z poszczególnych pól ustalając odpowiednie parametry

ekspozycji. Stopień zaawansowania tego algorytmu zależy od klasy sprzętu. Dla nas ważne jest, że

poszczególne pola "widzą" motywy średnie. Dopiero elektronika aparatu ustala, które pola przy

fotografowaniu konkretnej sceny są ważniejsze, a co za tym idzie odczyt z nich będzie miał

większe znaczenie przy doborze parametrów ekspozycji. Wynika z tego, że ten typ pomiaru światła

sprawdzi się w większości sytuacji, gdy fotografowana scena jest w miarę równo oświetlona i nie

ma na niej dużych kontrastów. Gorzej będzie, gdy w kadrze znajdzie się jakieś silne źródło światła,

wtedy nie każdy aparat poradzi sobie z poprawną interpretacją informacji otrzymanych z elementu

światłoczułego. Efekt nie będzie łatwy do przewidzenia i zdecydowanie może odbiegać od

oczekiwań fotografującego.

pomiar matrycowy, aparat dobrał parametry ekspozycji tak, że całe zdjęcie wygląda dobrze

| fotopolis.pl © | sharing >> a u d i o k s i a z k i.org |

Matrycowy pomiar światła będzie użyteczny dla osób o małym doświadczeniu fotograficznym. Jest

on zdecydowanie najbezpieczniejszy.

Pomiar centralnie ważony

W sytuacji, kiedy wykonujemy komuś portret, informacje o ekspozycji z całego kadru nie są dla

nas istotne. Ważna jest twarz modela. W takich sytuacjach najlepszy będzie pomiar centralnie

ważony. Działa on tak, że około 10% powierzchni kadru (w różnych aparatach wartość ta może być

inna, ale zawsze jest to środek klatki) ma decydujące znaczenie dla obliczenia wartości ekspozycji,

natomiast informacje z pozostałej części kadru nie są tak istotne i program bierze je pod uwagę w

dużo mniejszym stopniu (z mniejszą wagą). Jak widać wykorzystanie tej metody pomiarowej przy

wykonywaniu portretu da znakomite rezultaty. Łatwo sobie wyobrazić, że w sytuacjach, gdy mamy

do czynienia ze światłem bardziej kontrastowym, ale znaczenie dla końcowego efektu ma przede

wszystkim informacja z centrum kadru, ten pomiar światła spisze się bardzo dobrze. Będzie też

przydatny, gdy główny bohater fotografii nie znajduje się w centrum kadru. Duża przewidywalność

pomiaru centralnie ważonego da dobre wyniki przy tak zwanym przekadrowaniu, czyli zmierzeniu

parametrów ekspozycji w najistotniejszym miejscu kadru, zapamiętanie ich (np. w trybie AEL

przez naciśnięcie do połowy spustu migawki i przytrzymanie go), a następnie ustawieniu

właściwego kadru i wykonaniu zdjęcia.

pomiar centralnie ważony - światło zmierzone na twarzy modelki ma decydujące znaczenie dla

zdjęcia, ale mniej istotne szczegóły, jak na przykład włosy, ramiona i dekolt też wpływają na

parametry ekspozycji, choć w dużo mniejszym stopniu

Pomiar punktowy

Korzystanie z punktowego pomiaru światła to wyższa szkoła jazdy. Jest on zdecydowanie

najtrudniejszy do uzyskania efektu, jakiego oczekuje fotograf. Powierzchnia elementu

pomiarowego zajmuje od 1,5% do 6% powierzchni kadru, więc jest tak mała, że obejmuje często

fragment sceny o jednolitej jasności. Jeśli posłużymy się tak zmierzonymi parametrami ekspozycji,

ten element na zdjęciu oddany będzie jako ton średni, a reszta kadru oczywiście zostanie

dostosowana do niego. Co będzie jeśli będziemy fotografować nocną scenę ze świecącą latarnią w

kadrze i dokonamy pomiaru właśnie w tym najjaśniejszym punkcie? Światło latarni będzie

sprowadzone do tonów średnich, a cała reszta kadru praktycznie idealnie czarna. I na odwrót, gdy

zmierzymy światło w najgłębszych czerniach latarnia i duży obszar wokół niej będzie białą plamą,

najciemniejsze miejsce okaże się szare lub szaro-bure (choć miało być czarne), a cały kadr będzie

zdecydowanie prześwietlony. Jak widać stosowanie tej metody wymaga dużej uwagi podczas

wykonywania pomiaru oraz wiedzy, jak oddane zostaną na zdjęciu przedmioty, które widziane są

przez światłomierz w średnich tonach. Ważne jest również, że w tym trybie do fotografującego

Co właściwie widzi aparat - parę słów o światłomierzu.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: