agroturystyka.pdf

(42 KB) Pobierz
Agroturystyka
Agroturystyka
Tereny wiejskie w Polsce to piękne krajobrazy, czyste powietrze, bogactwo natury, zabytki
architektury, regionalna kuchnia, kultura ludowa oraz Ŝyczliwi gospodarze. Coraz więcej
osób decyduje się na wypoczynek na wsi, w gospodarstwach agroturystycznych. Popyt rodzi
podaŜ, i wielu gospodarzy decyduje się na udostępnienie gościom swoich pomieszczeń.
Skutkiem tego jest systematyczny wzrost bazy gospodarstw agroturystycznych.
Agroturystyka obejmuje świadczenie usług turystycznych w czynnych gospodarstwach
rolnych, natomiast turystyka wiejska odnosi się do świadczenia usług turystycznych przez
gospodarstwa domowe na obszarach wiejskich, które nie prowadzą działalności rolniczej.
ZałoŜenie gospodarstwa agroturystycznego nie jest skomplikowane. Uruchomienie takiej
działalności wymaga minimum formalności w urzędzie gminy. Bardziej liczy się pomysł
na przyciągnięcie turystów i oferowane im atrakcje. Oprócz regionalnej kuchni, bardzo często
w ofertach pojawiają się wycieczki bryczką, urządzanie grilla czy teŜ ogniska, sporty wodne,
wypoŜyczanie rowerów itd.
Spore znaczenie ma lokalizacja gospodarstwa agroturystycznego. Planując otwarcie takiej
działalności warto wziąć pod uwagę walory otoczenia, które będą magnesem
przyciągającym przyjeŜdŜających.
Najmniej formalności związanych z załoŜeniem gospodarstwa agroturystycznego mają
rolnicy, dla których podstawą utrzymania jest uprawa ziemi czy hodowla, a którzy
agroturystykę chcą traktować jako dodatkowe źródło dochodu. W tym przypadku ustawa
o swobodzie działalności gospodarczej z dnia 2 lipca 2004 r. (Dz. U. Nr 173 poz. 1807
z późn. zmianami) nie przewiduje obowiązku rejestracji działalności gospodarczej.
Dla podtrzymania dotychczasowej polityki ułatwiania rolnikom nowo rozpoczynającym
świadczenie usług agroturystycznych, a takŜe świadczącym te usługi dodatkowo, w ramach
działającego gospodarstwa rolnego, w art. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej
ustalono, Ŝe przepisów tej ustawy nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie
w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa,
leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a takŜe wynajmowania przez rolników pokoi, sprzedaŜy
posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych
z pobytem turystów.
Ograniczenie to ma charakter wyjątku od ogólnej zasady, w związku z czym, powinno być
interpretowane w sposób ścisły. W związku z tym, naleŜy określić pojęcia:
1) kto jest rolnikiem,
2) co oznacza świadczenie usług w gospodarstwie rolnym,
3) zakres usług agroturystycznych.
Definicję ustawową rolnika zawiera art. 6 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu
społecznym rolników (Dz. U. z 1998 r. Nr 7 poz. 25 z późn. zm.), zgodnie z którym, przez
rolnika rozumie się pełnoletnią osobę fizyczną, zamieszkującą i prowadzącą na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, osobiście i na własny rachunek, działalność rolniczą
w pozostającym w jej posiadaniu gospodarstwie rolnym, w tym równieŜ w ramach grupy
producentów rolnych, a takŜe osobę, która przeznaczyła grunty prowadzonego przez siebie
gospodarstwa rolnego do zalesienia. Posiadaczem jest właściciel lub osoba działająca
w przekonaniu, Ŝe jest właścicielem(posiadacz samoistny), natomiast posiadaczem
zaleŜnym np. dzierŜawca, uŜytkownik czy inna osoba, której prawo do korzystania
z posiadanego gospodarstwa wynika z umowy zawartej z właścicielem (posiadacz zaleŜny).
W definicji rolnika pojawia się odwołanie do pojęcia gospodarstwa rolnego, dlatego
znaczenie mają definicje gospodarstwa rolnego.
Według art. 55 [3] kodeksu cywilnego, za gospodarstwo rolne uwaŜa się grunty rolne wraz
z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeŜeli
stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz wraz z prawami
i obowiązkami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.
Ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników, uznaje w art. 6 pkt 4 za gospodarstwo rolne
kaŜde gospodarstwo słuŜące prowadzeniu działalności rolniczej, to znaczy produkcji
roślinnej lub zwierzęcej, w tym produkcji ogrodniczej, sadowniczej, pszczelarskiej, rybnej
i leśnej. W art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jednolity
Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969) za gospodarstwo rolne dla celów podatku rolnego uwaŜa
się obszar uŜytków rolnych, gruntów pod stawami oraz sklasyfikowanych w ewidencji
gruntów i budynków jako uŜytki rolne, gruntów pod zabudowaniami związanymi
z prowadzeniem tego gospodarstwa o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha. To znaczy,
Ŝe suma tych gruntów musi przekraczać 1ha fizyczny, lub o powierzchni uŜytków rolnych
przekraczającej 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się
w posiadaniu (o którym była mowa powyŜej) osoby fizycznej lub osoby prawnej
albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.
KaŜda z przedstawionych wyŜej definicji została sformułowana w innym celu dla potrzeb
innej ustawy, jednak dla stosowania przepisów o działalności gospodarczej moŜna przyjąć,
Ŝe gospodarstwo rolne to grunty, budynki, urządzenia i inwentarz faktycznie słuŜący
produkcji rolnej.
W konsekwencji, świadczenie usług w gospodarstwie rolnym oznacza świadczenie
ich w oparciu o zabudowania, grunty i inne zasoby tego gospodarstwa, bez zmiany
ich charakteru i naruszenia podstawowej funkcji zachowania zdolności do produkcji rolnej.
Budynki i obszary o zmienionej trwale funkcji nie mogą być uznane za część gospodarstwa
rolnego. Kryterium to jest podstawowe w odniesieniu do innych usług turystycznych, dotyczy
zatem np. usług rekreacyjnych, jazdy konnej, przewozów bryczką, wynajmowania łódek,
udostępniania łowisk itp.
Natomiast wynajmowanie pokoi oraz sprzedaŜ posiłków domowych moŜe odbywać się takŜe
w oparciu o inne zasoby niŜ grunty i budynki słuŜące produkcji rolnej, jednak pod warunkiem,
Ŝe świadczy je rolnik, tzn. osoba prowadząca (realnie) działalność rolniczą, a działalność
ta ze względu na jej rozmiar i wyodrębnienie nie spowoduje utworzenia nowego
przedsiębiorstwa. Stąd przepisy o podatku dochodowym wyraźnie mówią o wynajmowaniu
pokoi w budynku mieszkalnym oraz posiłkach domowych.
Rolnik, który chce wynajmować pokoje na terenie swojego gospodarstwa, miejsca
do ustawienia namiotu, a takŜe sprzedawać posiłki domowe lub świadczyć inne usługi
związane z pobytem turystów, musi jedynie zgłosić ten fakt w urzędzie gminy, który włączy
prowadzone przez niego gospodarstwo agroturystyczne do ewidencji gospodarstw
agroturystycznych.
Zwolnienie z obowiązku rejestracji działalności gospodarczej jest jednak uzaleŜnione
od spełnienia przez rolnika jednego warunku. Jego baza noclegowa nie moŜe mieć więcej
niŜ pięć pokoi. W przypadku, gdy rolnik wynajmuje np. 6 pokoi, jest to juŜ traktowane jako
prowadzenie zwykłej działalności gospodarczej.
Ułatwieniem dla rolników prowadzących działalność agroturystyczną jest fakt, Ŝe nie płacą
oni podatku dochodowego od osób fizycznych.
Podatek dochodowy od osób fizycznych opłacany jest na podstawie ustawy z dnia 26 lipca
1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r.
Nr 14 poz. 176 z późn. zm.). Podatek ten z zasady dotyczy kaŜdej osoby fizycznej
osiągającej dochody, chyba, Ŝe odrębny przepis zwalnia z tego podatku.
Zwolnienie obejmuje w szczególności dochody objęte podatkiem rolnym, a takŜe szereg
innych dochodów, np. w turystyce wiejskiej. Art. 21 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym
od osób fizycznych przewiduje zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych
dochodów z tytułu wynajmowania pokoi gościnnych przez osoby, które spełniają
równocześnie poniŜsze warunki:
·
budynki mieszkalne, w których wynajmowane są pokoje naleŜą
do gospodarstwa rolnego; pojęcie gospodarstwa rolnego zgodnie z ustawą
o podatku dochodowym jest takie samo jak w art. 1.2. ustawy o podatku
rolnym: to obszar uŜytków rolnych, gruntów pod stawami oraz,
sklasyfikowanych w operatach ewidencyjnych jako uŜytki rolne, gruntów pod
zabudowaniami związanymi z prowadzeniem tego gospodarstwa o łącznej
powierzchni przekraczającej 1 ha lub o powierzchni uŜytków rolnych
przekraczającej 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących
się w posiadaniu osoby fizycznej lub osoby prawnej albo jednostki
organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, w tym przypadku
ustawodawca nie wymaga, aby wynajmujący był czynnym rolnikiem,
·
pokoje wynajmują osobom przebywającym na wypoczynku, oznacza to,
Ŝe zwolnienie nie dotyczy wynajmowania pokoi na stałe, wynajmowania
robotnikom sezonowym, podnajmowania mieszkań i itp.; w takich sytuacjach,
gdy najemcą nie jest osoba przebywająca na wypoczynku, naleŜy sporządzić
umowę najmu, z której czynsz będzie opodatkowany na tzw. zasadach
ogólnych lub w sposób zryczałtowany, o czym poniŜej,
·
wynajmowane pokoje znajdują się w budynkach mieszkalnych; nie podlegają
zwolnieniu z podatku dochody uzyskane z wynajmowania domków
turystycznych, a takŜe pomieszczeń w budynkach np. gospodarczych,
adaptowanych na cele usługowe; budynek ma charakter mieszkalny, jeŜeli
jest decyzja administracyjna, dopuszczająca go do uŜytkowania jako
mieszkalny lub jeŜeli pełni funkcję mieszkalną np. są w nim zameldowani stali
mieszkańcy,
·
budynki mieszkalne, w których wynajmowane są pokoje muszą być połoŜone
na terenach wiejskich, tzn. poza granicami administracyjnymi miast, jeŜeli
budynek połoŜony jest w mieście, nie ma znaczenia fakt, Ŝe naleŜy on do
gospodarstwa rolnego oraz Ŝe jego właściciel jest rolnikiem, z tytułu
wynajmowania w takim budynku zwolnienie z podatku nie przysługuje; dla
przykładu, jeŜeli ktoś prowadzi gospodarstwo rolne połoŜone poza granicami
miasta, ale sam mieszka w mieście i tam wynajmuje pokoje, nie ma prawa do
zwolnienia z podatku, natomiast gdyby w tym gospodarstwie połoŜonym na
wsi dysponował budynkiem mieszkalnym, mógłby wynajmować w nim pokoje
korzystając ze zwolnienia, nawet gdyby sam mieszkał w innym budynku
połoŜonym w mieście,
·
liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza pięciu; do tej liczby wlicza się
jedynie pokoje oddawane do wyłącznej dyspozycji gości, bez jadalni, bawialni,
werandy itp. pomieszczeń ogólnie dostępnych; pokojem jest pomieszczenie
samodzielne, nawet jeŜeli posiada połączenie dodatkowymi drzwiami z innym
pomieszczeniem; jeŜeli ktoś wynajmuje więcej np. siedem pokoi, to nie moŜe
uznać dochodu z pierwszych pięciu za zwolniony z podatku, a z pozostałych
dwóch za opodatkowany – powinien opodatkować wszystkie pokoje; ale nie
ma obowiązku wynajmowania wszystkich posiadanych, nawet wolnych,
pokoi – decyzja naleŜy do wynajmującego; zwolnienie nie obejmuje odrębnie
opłacanego wynajmu miejsca pod ustawienie przyczep i namiotów, takŜe
w obrębie działki siedliskowej, a tym bardziej odrębnych pól namiotowych.
Zwolnienie przysługuje kaŜdemu, kto spełnia te warunki, nawet jeŜeli osiąga dodatkowe
dochody z innego tytułu. Zwolnienie obejmuje takŜe dochody uzyskane z tytułu wyŜywienia
gości mieszkających w wynajmowanych pokojach.
Dochody zwolnione w tej sytuacji z opodatkowania nie łączą się, dla celów podatkowych,
z innymi dochodami.
Rolnik, który prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wykraczającym
poza wyłączenie z art. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, powinien spełnić
szereg obowiązków administracyjnych, bowiem zyskuje status przedsiębiorcy.
Wpis do ewidencji gospodarczej dokonywany jest w urzędzie gminy, właściwym ze względu
na miejsce zamieszkania przedsiębiorcy. Wnioski o wpis do ewidencji są powszechnie
dostępne, zarówno w siedzibach urzędów gminy, jak i na ich stronach internetowych. Tego
typu działalność wiąŜe się z obowiązkami wobec urzędu skarbowego, zakładu ubezpieczeń
społecznych itd. Obowiązek taki powstaje bez względu na liczbę wynajmowanych pokoi.
W branŜy agroturystycznej, podobnie jak w kaŜdej innej, panuje spora konkurencja, dlatego
część takich gospodarstw wybiera specjalizację, której celem jest skuteczniejsze
przyciągnięcie turystów. Jednym ze sposobów na to jest tworzenie gospodarstw
ekologicznych, czyli tzw. ekoturystyka, która jest definiowana jako wypoczynek u rolnika,
prowadzącego czynne gospodarstwo rolne, z zachowaniem określonych standardów,
np. oferowanie ekologicznych pomieszczeń, ekologicznej Ŝywności z certyfikatem itd.
Zasady otrzymania certyfikatu określa ustawa o rolnictwie ekologicznym. Zainteresowanie
prowadzeniem takich gospodarstw jest coraz większe, obecnie jest ich kilkaset. Dodatkową
zachętą są dopłaty, jakie moŜe otrzymać z tego tytułu rolnik z Unii Europejskiej.
Wszelkie informacje na temat prowadzenia działalności agroturystycznej zainteresowane
osoby mogą uzyskać w Ośrodkach Doradztwa Rolniczego. Specjaliści z ODR-ów
Zgłoś jeśli naruszono regulamin