Lekcjonarz Mszalny Tom 3 PALLOTTINUM.rtf

Lekcjonarz mszalny

tom III

okres zwykły

od 1 tygodnia zwykłego

do 11 tygodnia zwykłego

Pallottinum    1991

Poznań-Warszawa
PRYMAS POLSKI

PRZEWODNICZĄCY KONFERENCJI

EPISKOPATU POLSKI

Nr 2295/74/P.

DEKRET

Mając na uwadze postanowienia świętej Kongregacji Pro Cultu Divino, wyrażające zgodę na druk — już wydanych tomów —Lekcjonarza Mszalnego, Konferencja Episkopatu Polski zezwala na drukowanie tomu II wymienionej księgi liturgicznej (Niedziele w ciągu roku) — Wydawnictwu Pallottinum w Poznaniu-Warszawie.

Wszelkie prawa przedruku zastrzeżone są Konferencji Episkopatu Polski.

Warszawa, dnia 21 września 1974 roku.

† Stefan Kard. Wyszyński

Przewodniczący Konferencji

Episkopatu Polski

Prymas Polski

SACRA CONGREGATIO PRO CULTU DIVINO

Prot. N. 2142/74

DIŒCESIUM POLONIÆ

Instante Eminentissimo Domino Stephano Wyszyński, Archiepiscopo Gnesnensi-Varsaviensi, Primato Poloniæ, litteris die 23 mensis septembris 1974 datis, vigore facultatum huic Sacræ Congregationi a Summo Pontifice Paulo vi tributarum, interpretationem polonam Ordinis Lectionum Missæ, cui titulus Czytania Mszalne, tom III, okres zwykły od I do XI tygodnia zwykłego, prout in adiect prostat exemplari, perlibenter probamus seu confirmamus.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Ex ædibus Sacræ Congregationis pro Cultu Divino, die 30 mensis septembris 1974.

Praetectus

† Iacobus R. Card. Knox

a Secrelis

† A.  BUGNINI

Wstęp

1.              Zasady, które kierowały doborem tekstów na niedziele i dni powszednie okresu zwykłego, podano we Wprowadzeniu, w nr. 15-17 (zob. Tom I).

2.              W lekcjonarzu na dni powszednie okresu zwykłego przyjęto zasadę czytania półciągłego. Daje to możliwość lepszego poznania ksiąg Pisma świętego przez wiernych, którzy codziennie uczestniczą we Mszy świętej. Dlatego należy z zasady stosować te czytania we wszystkie dni powszednie, z wyjątkiem uroczystości i świąt. Gdy przypada wspomnienie świętego, można wybrać czytania z bieżącego dnia albo o świętym. Jeżeli wskutek tego odpadną perykopy mające znaczenie dla całości księgi, celebrans może je przenieść na inny dzień tygodnia lub połączyć z innymi perykopami.

3.              Jeżeli istnieje obawa, że jakiś tekst nie zostanie dobrze zrozumiany w danym zgromadzeniu, albo gdy ten sam tekst ma być czytany w najbliższych dniach, celebrans może wybrać inne czytania.

4.              W czasie Mszy dla specjalnych grup, które nie uczestniczą codziennie we Mszy świętej, kapłan może wybrać czytania odpowiedniejsze na tą okoliczność, byleby pochodziły z zatwierdzonego lekcjonarza.

5.              Aby zapewnić wiernym owocne uczestnictwo w liturgii słowa, celebrans powinien w przeddzień dokonać wyboru czytań i porozumieć się z wykonawcami liturgii słowa: lektorem i psałterzystą lub zespołem śpiewaczym i organistą (por. Wprowadzenie do Mszału, nr 73).

6.              Psalm responsoryjny jest związany z pierwszym czytaniem. Dlatego jeżeli przenosi się to czytanie, razem z nim przenosi się odpowiedni psalm responsoryjny.

7.              Jeżeli się śpiewa, można oprócz psalmu wyznaczonego w lekcjonarzu wziąć graduał z Graduału Rzymskiego albo psalm responsoryjny bądź allelujatyczny z Graduału Zwykłego, w formie określonej w tych księgach.

8.              Po drugim czytaniu następuje „Alleluja” lub inny śpiew przed Ewangelią zgodnie z okresem liturgicznym.

a) „Alleluja” śpiewa się przez cały rok poza wielkim postem. Śpiew rozpoczynają wszyscy albo chór, albo kantor. „Alleluja” się powtarza zgodnie z wymaganiami melodii. Werset bierze się z lekcjonarza. Jeżeli śpiewa się po łacinie, można wziąć werset z Graduału Rzymskiego.

b) Inny śpiew przed Ewangelią stanowi albo werset przed Ewangelią obramowany aklamacją, albo traktus łaciński w tej postaci, w jakiej podaje go Graduał Rzymski.

9.              Kiedy jest tylko jedno czytanie przed Ewangelią, wówczas:

a) poza wielkim postem można wykonać:

— albo psalm responsoryjny,

— albo psalm responsoryjny i śpiew przed Ewangelią,

— albo tylko psalm responsoryjny,

— albo tylko śpiew przed Ewangelią;

b) w okresie wielkiego postu można wziąć albo psalm responsoryjny, albo śpiew przed Ewangelią.

10.              Psalm responsoryjny należy odrecytować, jeśli się go nie śpiewa. Natomiast „Alleluja” i werset przed Ewangelią można opuścić, jeśli nie są śpiewane.