048. Michaels Kasey - Czekając na miłość.pdf - K - ZBIGNIEW-JULIUSZ

Kasey Michaels

CZEKAJ ġ C NA MIŁO ĺĘ

Melindzie McRae i Ronowi Henry'emu

- za wypłyni ħ cie na czyste wody!

Niebawem si ħ Ň eni ħ - i jestem oczywi Ļ cie tak nieszcz ħĻ liwy, jak tylko mo Ň e by ę

człowiek szukaj Ģ cy szcz ħĻ cia.

- Lord Byron

Na teren Hyde Parku od strony Park Lane wkroczyli dwaj nieskazitelnie przyodziani

d Ň entelmeni. Na głowach mieli zawadiacko przekrzywione cylindry o najmodniejszych

rondach, w prawicach dzier Ň yli po eleganckiej lasce, co krok wywijaj Ģ c ni Ģ u boku leniwe

półkole, obaj roztaczali wokół siebie aur ħ prawdziwie arystokratycznego zblazowania, na

poły udawanego, na poły a Ň nazbyt autentycznego.

Jeden ciemny i przystojny. Drugi jasnowłosy, o płowej karnacji, i bardziej ni Ň tylko

przystojny; wr ħ cz po kobiecemu ładny. Obaj utytułowani, obaj maj ħ tni, popularni, pewni

siebie.

Błogo beztroscy i wolni od zobowi Ģ za ı .

Zatrzymali si ħ i przybrali wystudiowane pozy. Zdawali si ħ przy tym chciwie łowi ę nozdrzami

powietrze - w sposób, w jaki mógłby w ħ szy ę młody samiec, który usiłuje złapa ę trop samicy.

Wymienili wymowne spojrzenia. Musn ħ li badawczym gestem nienagannie zawi Ģ zane

krawatki i obci Ģ gn ħ li mankiety.

Po cz ħĻ ci w roli drapie Ň ników. Po cz ħĻ ci ofiar.

Hyde Park był onegdaj terenem łowieckim, pełnym jeleni, dzików i zwanych bykami danieli.

Przez wiele wieków, gdy poranne mgły pierzchały przed zaspanym sło ı cem, w cieniu

tutejszych drzew toczono pojedynki. Pó Ņ niej wznosiły si ħ tu fortyfikacje, a g ħ sta trawa

upstrzona była obozami wojskowymi.

Niegdy Ļ ziemiami tymi władali zbójcy - do czasu, gdy Karol II za Ň yczył sobie, by cały teren

otoczono wysokimi murami, William II za Ļ wpadł na szcz ħĻ liwy pomysł, by oznakowa ę route

du roi ponad trzystoma ukrytymi w konarach drzew latarenkami. Du Ň e, dekoracyjne jezioro o

nazwie Serpentine, grzej Ģ ce si ħ w promieniach sło ı ca, powstało z woli Karoliny, na której

rozkaz wzniesiono na rzece Westbourne tam ħ , tak by królowa wraz z rodzin Ģ mogła za Ň ywa ę

relaksu na pokładzie jednego z dwóch jachtów, które kołysały si ħ sennie na wodach jeziora.

Tak, Hyde Park był cudownym, spokojnym zak Ģ tkiem.

Niemniej, jak dobrze wiedzieli obaj m ħŇ czy Ņ ni, pozostał tym, czym był u swego zarania...

terenem łowieckim.

- O, rzu ę okiem w tamtym kierunku, Kippie - odezwał si ħ ciemnowłosy m ħŇ czyzna,

dyskretnie przechylaj Ģ c głow ħ w lewo. - Chocia Ň nie musz ħ ci chyba mówi ę , gdzie patrze ę .

Tak Ģ desperacj ħ czu ę z daleka.

Kipp Rutland spełnił pro Ļ b ħ przyjaciela. Obejrzał si ħ niespiesznie, w sam Ģ por ħ jednak, by

ujrze ę , jak wynaj ħ ty powóz bez mała porywa swego wo Ņ nic ħ , wiecznego pechowca i

zubo Ň ałego arystokrat ħ sir Alvine'a Clarke'a. M ħŇ czyzna ubrał si ħ najlepiej, jak to było

mo Ň liwe, co oznaczało, i Ň kołnierzyk i mankiety koszuli nosił najpewniej nie pierwszy raz

wywini ħ te na drug Ģ stron ħ , by ukry ę ich siepi Ģ ce si ħ brzegi. Wida ę było, Ň e do powo Ň enia ma

dwie lewe r ħ ce; wisiał na lejcach, jakby od tego zale Ň ało jego Ň ycie, bez powodzenia usiłuj Ģ c

Ļ ci Ģ gn Ģę na siebie uwag ħ młodej debiutantki i jej opieku ı czej mamy.

- Wiesz, Kippie, młody Ciark ħ ma równe szanse wygrania Newmark na tej szkapie, jak

zaci Ģ gni ħ cia panny O1iver do swojego mocno wy Ļ wiechtanego ło Ň a - skwitował ten widok

Brady James, hrabia Singleton, nie bez odcienia lito Ļ ci w głosie. - Bogu dzi ħ ki poprzysi Ģ głem

sobie, Ň e nigdy si ħ nie o Ň eni ħ , bo jak pomy Ļ l ħ , Ň e to ja mógłbym teraz robi ę z siebie durnia... -

Wzruszył ramionami z przyrodzon Ģ elegancj Ģ .

- Je Ļ li ta uwaga ma w zawoalowany, pokr ħ tny sposób da ę mi do zrozumienia, Ň e si ħ nade mn Ģ

litujesz, Brady - odpowiedział Kipp, baron Willoughby, id Ģ c Ļ cie Ň k Ģ u boku przyjaciela - to

przyjmuj ħ twoje współczucie z rado Ļ ci Ģ , obydwiema r ħ kami. A wi ħ c jak, masz co Ļ na widoku

dla twojego serdecznego druha?

- Ja? - Szeroki u Ļ miech Brady'ego stał si ħ zdecydowanie przekorny. - Oczekujesz, Ň ebym to ja

wybrał dla ciebie Ň on ħ ?

Kipp uchylił kapelusza na widok przeje Ň d Ň aj Ģ cego wła Ļ nie otwartego powozu, który zdawał

si ħ p ħ ka ę w szwach, tyle wiózł chichocz Ģ cych młodych panienek.

- Dlaczego by nie, Brady? Zawsze podziwiałem twój gust. Pomijaj Ģ c mo Ň e tamt Ģ satynow Ģ

kamizelk ħ , w któr Ģ wystroiłe Ļ si ħ jaki Ļ czas temu. Uwierz mi, powiniene Ļ si ħ był dobrze

zastanowi ę , nim postanowiłe Ļ pokaza ę si ħ w niej publicznie.

- Jedwabn Ģ , nie satynow Ģ , poza tym mój słu ŇĢ cy dosłownie zaniemówił ze szcz ħĻ cia, Ň e mu j Ģ

sprezentowałem. Nast ħ pnym razem dopilnuj, Ň ebym słuchał si ħ krawca, kiedy mam dobrze w

czubie. Wró ę my jednak na chwil ħ do twojej propozycji, Ň ebym to ja wybrał przyszł Ģ

baronow Ģ Willoughby, dobrze? ņ ebym zd ĢŇ ył odmówi ę przyj ħ cia tego zaszczytu, co chyba

zrozumiesz.

- I ty mienisz si ħ moim przyjacielem? - spytał Kipp z u Ļ miechem. - Zraniłe Ļ mnie, Brady,

dotkn Ģ łe Ļ do Ň ywego. Och, Ļ wietnie, skoro nie chcesz. Czy przynajmniej pomo Ň esz mi

dokona ę przegl Ģ du dam do wzi ħ cia i nie posk Ģ pisz swej Ļ wiatłej porady?

- Przegl Ģ du? A jak niby miałbym go przeprowadzi ę ? Poprosi ę je uprzejmie, Ň eby raczyły

odchyli ę głowy i otworzy ę usta, Ň ebym mógł obejrze ę im z ħ by? Nie, nie s Ģ dz ħ . Ale mniejsza

z tym, póki co chc ħ , Ň eby Ļ mi jeszcze raz wytłumaczył, dlaczego uwa Ň asz za konieczne

zaobr Ģ czkowa ę si ħ jeszcze przed ko ı cem sezonu.

Kipp nie u Ļ miechał si ħ ju Ň tak wesoło jak przed chwil Ģ . Wcze Ļ niej podał Brady'emu jaki Ļ

bzdurny powód, który miał wyja Ļ nia ę powzi ħ ty przez niego zamiar zawarcia mał Ň e ı stwa, co Ļ

o tym, Ň e nu Ň y go sypianie z kobietami, je Ļ li musi potem zrywa ę si ħ z łó Ň ka, ubiera ę i

truchcikiem wraca ę do domu.

W tym, co powiedział Brady'emu, było troch ħ prawdy - matka przed Ļ mierci Ģ wymogła na

nim obietnic ħ , Ň e wejdzie w zwi Ģ zek mał Ň e ı ski, nim sko ı czy trzydziestk ħ , i Ň e zadba o

ci Ģ gło Ļę rodu, zanim osi Ģ gnie dojrzały wiek trzydziestu pi ħ ciu lat.

Trzydziestk ħ sko ı czył jakie Ļ pół roku temu i od tamtej pory dane matce słowo ci ĢŇ yło mu na

sumieniu jak kamie ı . Osobi Ļ cie guzik go obchodziło, czy nazwisko Rutland zniknie z

powierzchni ziemi, a tytuł barona Willoughby przejdzie na jakiego Ļ niedowierzaj Ģ cego

własnemu szcz ħĻ ciu dalekiego kuzyna w Surrey. B Ģ d Ņ co b Ģ d Ņ , on by ju Ň tego nie ogl Ģ dał,

prawda?

Nie. Siedziałby sobie na chmurce obok matki, błagaj Ģ c j Ģ o wybaczenie, a ona szlochałaby

cicho, kryj Ģ c twarz w białych skrzydłach u ramion.

A wi ħ c o Ň eni si ħ , Ň eby dotrzyma ę słowa danego nieboszczce baronowej. Prawd ħ

powiedziawszy, istotnie był to jeden z powodów, które kryły si ħ za jego dopiero co

rozpocz ħ tym „polowaniem na Ň on ħ ".

Jeden, ale nie jedyny, i raczej nie najwa Ň niejszy.

- Mówiłem ci, Brady, potrzebuj ħ nast ħ pcy - mrukn Ģ ł w ko ı cu Kipp, przygl Ģ daj Ģ c si ħ

kolejnym trzem otwartym powozom, z których ka Ň dy wiózł przydziałowy ładunek

debiutantek sil Ģ cych si ħ na wyniosłe miny, a mimo to wygl Ģ daj Ģ cych na równie

zdesperowane jak chwil ħ wcze Ļ niej sir Alvin. - Traf chciał, Ň e miałem okazj ħ rzuci ę okiem na

kuzynka z Surrey, przyjacielu, i dr Ňħ na my Ļ l, Ň e to ciel ħ miałoby siedzie ę w moim fotelu,

siorbi Ģ c moje wino. Czy te Ň poj Ģ c nim swoje wieprze, co wydaje si ħ bardziej prawdopodobne.

- Dobrze, chcesz kłama ę , to kłam - odparł hrabia przyja Ņ nie. - Mog ħ si ħ z tym pogodzi ę . Ale

czy na pewno Ň yczysz sobie Ļ lubu z t Ģ , któr Ģ bym ci wybrał? Bo w Covent Garden jest taka

apetyczna ruda tancerka...

- Pozycja, Brady - za Ļ miał si ħ Kipp. - Moja Ň ona musi mie ę odpowiedni Ģ pozycj ħ . Społeczn Ģ ,

a nie notorycznie horyzontaln Ģ . Z tymi od horyzontalnej umiem sobie poradzi ę i radz ħ sobie

sam, dzi ħ kuj ħ ci bardzo.

- Kobieta z pozycj Ģ . Moralna. O zno Ļ nej urodzie? My Ļ l ħ sobie, Ň e chciałby Ļ , Ň eby była

przynajmniej zno Ļ na. I Ň eby ci Ģ gle nie siedziała ci w kieszeni ani nie uwa Ň ała si ħ za Bóg wie

kogo, tak, Kipp? Bo wtedy miałaby własne zdanie, a Bóg Ļ wiadkiem, Ň e tego u Ň ony nie

szukasz. Sierota. Tak, dobrze wychowana, zno Ļ nie ładna sierota z pewn Ģ pozycj Ģ . Ze

zdrowymi z ħ bami, przez wzgl Ģ d na dzieci, rozumiesz? Nie ma nic gorszego, jak baronowa z

z ħ bami jak u osła.

- Ach, Brady - u Ļ miech Kippa wyra Ň ał uznanie - wiedziałem, Ň e mog ħ na ciebie liczy ę . To co,

bierzemy si ħ do dzieła?

Panie bawiły w Hyde Parku od ponad dwóch kwadransów. Abigail Backworth-Maldon

uprzytomniła sobie ten fakt dzi ħ ki ukradkowemu spojrzeniu rzuconemu na du ŇĢ kieszonkow Ģ

„cebul ħ ", któr Ģ upchn ħ ła do torebki przed wyj Ļ ciem z domu.

Jeszcze dwadzie Ļ cia pi ħę minut i poleci wo Ņ nicy odwie Ņę si ħ na Half Moon Street, jako Ň e

zbyt długi pobyt w parku równałby si ħ przybiciu do powozu tabliczki z napisem: „Panna bez

posagu: ch ħ tnie wyjdzie za m ĢŇ dla pieni ħ dzy".

Chocia Ň nie mo Ň na było powiedzie ę , by jej obecna towarzyszka i bratanica jej m ħŇ a narzekała

na brak wielbicieli. W rzeczywisto Ļ ci pann ħ Edwardine Backworth-Maldon niemal zawsze

otaczał wianuszek adoratorów, ilekro ę Abby pozwoliła podopiecznej wyj Ļę z domu.

Na tym wła Ļ nie polegał cały problem.

Je Ļ li debiutantka w ogóle mo Ň e by ę zbyt pi ħ kna, Edwardine Backworth-Maldon stanowiła

najlepszy przykład na to, Ň e nadmierna uroda mo Ň e zaszkodzi ę . Rozbrajaj Ģ co filigranowa,

lecz o pi ħ knych, subtelnych kształtach, Edwardine wyró Ň niała si ħ nieskaziteln Ģ cer Ģ ,

ró Ň owymi niczym p Ģ czek ró Ň y usteczkami, stercz Ģ cym noskiem, Ļ wietlistymi bł ħ kitnymi

oczami, wielkimi i okr Ģ głymi jak spodki, oraz złocist Ģ aureol Ģ rozkosznych loczków.

Szekspir napisał kiedy Ļ : „Od czasu do czasu umierali ludzie i zjadały ich robaki, ale to nie z

miło Ļ ci" 1 .

Zdaniem Abby Will Szekspir był tak pewien swego tylko z tego powodu, Ň e nie miał nigdy

okazji pozna ę Edwardine Backworth-Maldon. Znale Ņ liby si ħ bowiem m ħŇ czy Ņ ni gotowi dla

Edwardine Backworth-Maldon cho ę by i umiera ę .

A ona byłaby rozanielona i na tyle t ħ pa, by dygn Ģę , grzecznie im podzi ħ kowa ę ... i poda ę

szpad ħ , Ň eby mieli si ħ czym przebi ę .

Co przekładało si ħ na fakt, i Ň zdolno Ļ ci umysłowe Edwardine, cho ę przesad Ģ było stwierdzi ę ,

Ň e nieistniej Ģ ce, to jednak przez wi ħ kszo Ļę czasu siedziały, by tak rzec, pod strzech Ģ

złocistych loczków i wygodnie rozparte, z nogami na aksamitnych podnó Ň kach, s Ģ czyły

lemoniad ħ .

Było z niej romantyczne, zwyczajne i prostoduszne du Ň e dziecko, Abby za Ļ wiedziała, Ň e nie

ma stworzenia, któremu groziłoby wi ħ cej niebezpiecze ı stw ni Ň obdarzonemu romantyczn Ģ

dusz Ģ kobieci Ģ tku (wystarczy spojrze ę , w jakie tarapaty wpakowała si ħ sama Abby).

Romantyczki patrzyły na Ň ycie przez ró Ň owe okulary, to samo dotyczyłoby zapewne i

Edwardine, gdyby nie fakt, Ň e z o Ļ lim uporem wzbraniała si ħ przed noszeniem szkieł. Abby

za Ļ Ň yła w ustawicznym l ħ ku, Ň e krótkowzroczna dziewczyna podejdzie pewnego pi ħ knego

dnia do pos Ģ gu Zeusa w czyjej Ļ sali balowej i rozpocznie o Ň ywion Ģ konwersacj ħ dotycz Ģ c Ģ

perfekcyjnego wyst ħ pu orkiestry.

Dlatego te Ň - je Ļ li si ħ pami ħ ta o ograniczeniach młodej panny - nie powinien zaskakiwa ę fakt,

i Ň Edwardine nie mogła si ħ nadziwi ę , i to w pozytywnym sensie, Ň e jej obecno Ļę w Hyde

Parku czy w wypo Ň yczalni, a wła Ļ ciwie gdziekolwiek, dok Ģ d tylko si ħ udawała, budziła takie

rozkoszne o Ň ywienie w Ļ ród panów. Uwa Ň ała, Ň e jako debiutantka odniosła błyskotliwy

sukces, tym wi ħ kszy Ň e sezon rozpocz ħ ła z opó Ņ nieniem „dzi ħ ki" drogim wujom.

Wujowie, kolejny temat, w który Abby wolała si ħ zbytnio nie zagł ħ bia ę w taki cudowny,

słoneczny dzie ı . Wdowa Backworth-Maldon wzdrygn ħ ła si ħ nieznacznie, cho ę wiosenne

powietrze było do Ļę ciepłe, na sam Ģ my Ļ l o starszawych szwagrach, upieraj Ģ cych si ħ , by

1 * William Szekspir, „Jak wam si ħ podoba", akt IV, scena 1, tłum. Leon Ulrich.

tytułowała ich „wujaszkiem Baileyem" i „wujaszkiem Dagwoodem".

Wujaszkowie byli najstarszymi członkami ekscentrycznego rodu Backworth-Maldonów, a

zarazem jego jedynymi obecnie pełnoletnimi m ħ skimi przedstawicielami. Obaj zatwardziali

starzy kawalerowie, czy to z wyboru, czy to dlatego, Ň e w Anglii było wi ħ cej, ni Ň to si ħ

powszechnie mniema, kobiet obdarzonych bodaj krztyn Ģ zdrowego rozs Ģ dku, prze Ň yli

zarówno ojca Edwardine, jak i m ħŇ a Abigail, który przyszedł na Ļ wiat jakby po pewnym

namy Ļ le, pi ħ tna Ļ cie lat po trójce braci.

Mo Ň na by przypuszcza ę , Ň e w pi ħę dziesi Ģ tej pi Ģ tej wio Ļ nie Ň ycia oraz jako głowy - z tytułu -

rodziny Backworth-Maldon panowie ci we wszystkim maj Ģ decyduj Ģ cy głos; starsi, stateczni,

solidni przywódcy klanu. Mo Ň na te Ň twierdzi ę , Ň e zi ħ by potrafi Ģ Ļ piewa ę operowe arie albo

te Ň Ň e katedr ħ Ļ wi ħ tego Pawła zbudowano w jedn Ģ noc. Nic z tego nie jest prawd Ģ , niemniej

jednak przypuszcza ę czy wierzy ę w to mo Ň na.

Abby udzieliła sobie w my Ļ lach porz Ģ dnej reprymendy: dopiero teraz u Ļ wiadomiła sobie, Ň e

Edwardine co Ļ mówi. A to nigdy nie był dobry pomysł, pozwoli ę dziewczynie si ħ odzywa ę .

Chocia Ň ulegało w Ģ tpliwo Ļ ci, czy ol Ļ nieni słuchacze zauwa Ň yliby cokolwiek, nawet gdyby z

ust pi ħ knej panny padła wypowied Ņ , któr Ģ człowiek przy zdrowych zmysłach musiałby

zinterpretowa ę jako wytwór umysłu przypominaj Ģ cego pudełko z kilkoma zawini ħ tymi w

kolorowe sreberka pralinkami spowitymi przez sie ę paj ħ czyn. Człowiek przy zdrowych

zmysłach, ale nie ta zgraja oficerków, nie-maj ħ tnych młodszych synów i podstarzałych

łowców fortun, tłocz Ģ cych si ħ wokół powozu, s ħ pów, które nie zd ĢŇ yły si ħ jeszcze

zorientowa ę , jak dalece chybione były ich nadzieje na zdobycie wi ħ cej ni Ň kilku pensów wraz

z r ħ k Ģ pi ħ knej Edwardine.

Zreszt Ģ czy ci d Ň entelmeni rzeczywi Ļ cie spodziewali si ħ dosta ę intelekt, urod ħ i pełn Ģ

sakiewk ħ w osobie jednej i tej samej debiutantki? Je Ļ li tak, to byli głupsi od Edwardine.

A to ju Ň oznaczałoby bezbrze Ň n Ģ głupot ħ .

- Ale Ň panie Pickworth - szczebiotała rado Ļ nie Edwardine, bez trudu przywołuj Ģ c na twarz

wyraz o Ň ywienia, a na jej alabastrowe policzki wypłyn Ģ ł uroczy rumieniec - jak Ň e to

wspaniale, przewspaniale z pa ı skiej strony, Ň e mnie pan zaprasza. Oczywi Ļ cie, Ň e si ħ

zgadzam, by mi pan towarzyszył. Nigdy nie widziałam Vauxhall Gardens 2 , wie pan. Abby

powiada, Ň e lata Ļ wietno Ļ ci tych ogrodów dawno ju Ň min ħ ły i Ň e wycieczki w tamte strony s Ģ

do Ļę niebezpieczne. Ale pan mnie obroni, jestem tego pewna.

- Edwardine - wtr Ģ ciła Abby, u Ļ miechaj Ģ c si ħ do pana Pickwortha, rado Ļ nie susz Ģ cego z ħ by

głupca. W tej chwili przypominał jej psa my Ļ liwskiego, który wła Ļ nie złapał trop. - Odnosz ħ

wra Ň enie, Ň e pan Pickworth nieco si ħ po Ļ pieszył. Wszak Ň e nie ma dzisiaj z nami twojej matki

i opiekunki, Edwardine, skutkiem czego pozostaje mi zast Ģ pi ę j Ģ w tej roli, tak jak mnie o to

prosiła. Panie Pickworth, mo Ň esz pan powtórzy ę swoje zaproszenie, je Ļ li pan tak miły, tym

razem kieruj Ģ c je do mnie, a ja zadecyduj ħ , czy panna Backworth-Maldon b ħ dzie mogła

wybra ę si ħ z panem do Vauxhall Gardens, czy te Ň nie.

- Och, terefere - odezwała si ħ na to Edwardine i nie całkiem znowu wdzi ħ cznie klapn ħ ła na

obci Ģ gni ħ t Ģ aksamitem ławk ħ w powozie. Wygl Ģ dała uroczo z naburmuszon Ģ mink Ģ . - Zaraz

si ħ zrobisz oficjalna i z miejsca powiesz nie, mo Ň e si ħ myl ħ ? Tak jak robisz zawsze, kiedy

Iggy prosi ci ħ o co Ļ zupełnie niewinnego, sam mi opowiadał, a ty od razu zachowujesz si ħ ,

jakby to było co Ļ jeszcze gorszego ni Ň wtedy, kiedy spytał, czy mo Ň e skoczy ę z dachu, Ň eby

si ħ przekona ę , czy umie fruwa ę . Nigdy si ħ nie zgodzisz, prawda, Abby?

- Nonsens - odparła Abby, odnotowuj Ģ c z ledwie skrywanym rozbawieniem, Ň e pan

Pickworth usiłuje poluzowa ę palcem przyciasny nagle kołnierzyk. - Z rado Ļ ci Ģ sp ħ dziliby Ļ my

wieczór w Vauxhall. Twoi wujowie, twój brat Ignatius, twoja matka, nieodł Ģ czny towarzysz

2 Vauxhall Gardens, ogrody poło Ň one nad Tamiz Ģ po stronie Surrey, stanowi Ģ ce miejsce wypoczynku za

panowania Karola II.

048. Michaels Kasey - Czekając na miłość.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: