OCENA JAKOSCI WYKONANIA IZOLACJI MASZYN WN NA PODSTAWIE POMIARÓW NISKOCZESTOTLIWOSCIOWYCH.pdf

(2005 KB) Pobierz
Microsoft Word - ref_17_subocz.doc
Zeszyty Problemowe Î Maszyny Elektryczne Nr 76/2007
101
Jan Subocz
Energo-Complex Sp. z .o.o. , Chorzw, Politechnika Szczeciıska, Szczecin
OCENA JAKOĺCI WYKONANIA IZOLACJI MASZYN WN
NA PODSTAWIE POMIARìW NISKOCZĦSTOTLIWOĺCIOWYCH
THE ASSESSMENT OF MANUFACTURING QUALITIES OF THE HV MACHINE
INSULATION ON THE BASE OF LOW FREQUENCY MEASUREMENTS
Abstract: This paper presents degradation mechanism of epoxy-mica-glass insulation and influence of service
conditions on kinetics of this mechanism. But the most important factor here is production quality. Basics of
dielectric spectroscopy in time and frequency domain were described and application of this method for esti-
mation of HV insulation condition. Research conducted on insulation models showed that good indicators of
insulation condition are value of charge and time of relaxation in low frequencies range. There was given an
example of FDS measurements application for estimation of quality of technology in postproduction tests.
This method is very accurate and allows to identify defective production technology and insulation aged in
service.
1. Wstħp
NajczħĻciej stosowanym obecnie ukþadem izola-
cyjnym maszyn WN jest termoutwardzalny
kompozyt typu áepoxy-mika-szkþoÑ. W zaleŇno-
Ļci od technologicznego zaawansowania produ-
centa spajanie miki, maty szklanej oraz Ňywicy
w jeden ukþad izolacyjny wykonuje siħ poprzez:
- przesycanie ŇywicĢ kolejnych warstw miki
i maty szklanej wraz z pŅniejszym formo-
waniem w wysokiej temperaturze i ciĻnie-
niu;
- ciĻnieniowo-prŇniowĢ impregnacjħ (VPI),
ktra to metoda jest technologicznie bar-
dziej skomplikowana w porwnaniu do
przesycania warstw.
Gþwne problemy z uzyskaniem naleŇytej jako-
Ļci koıcowego produktu wynikajĢ z zapewnie-
nia odpowiedniej technologii przetwarzania,
ktra powinna m.in. uwzglħdniaę zmieniajĢce
siħ wþaĻciwoĻci poszczeglnych partii Ňywicy
oraz wpþyw warunkw zewnħtrznych na kine-
tykħ procesw chemicznych. W rezultacie, do
najczħĻciej popeþnianych bþħdw produkcyj-
nych naleŇĢ:
- powstawanie kawern gazowych w objħtoĻci
izolacji,
- niedostateczna adhezja miħdzy ŇywicĢ,
a wþknem szklanym i mikĢ,
- nieprawidþowo utwardzona Ňywica.
Bþħdy te sĢ przyczynĢ nadmiernej awaryjnoĻci
maszyn WN. Pomiary dþugotrwaþej wytrzymaþo-
Ļci elektrycznej warstwowej izolacji kompozy-
towej dowodzĢ, ze uŇycie nawet bardzo dobrych
jakoĻciowo materiaþw wyjĻciowych nie gwa-
rantuje otrzymania dþugiej ŇywotnoĻci izolacji,
o ile nie dochowane bħdĢ odpowiednie reŇimy
przetwrstwa. IlustracjĢ tych podstawowych za-
sad jest rysunek 1, na ktrym pokazano, Ňe na
bazie takich samych materiaþw oraz technologii
impregnacji moŇna otrzymaę izolacje kompo-
zytowĢ o przewidywanym dþugim czasie Ňycia
lub teŇ o bardzo prawdopodobnym uszkodzeniu
po krtkim okresie eksploatacji. W tym przy-
padku, gþwna przyczyna zþej jakoĻci wiĢzaþa
siħ z rħcznym taĻmowaniem, ktre mimo Ňe wy-
konywane byþo przez doĻwiadczony, o duŇych
kwalifikacjach personel, powodowaþo powsta-
wanie delaminacji i kawern (inkluzji) [1].
Rys. 1. Wpþyw sposobu produkcji kompozytowej
izolacji WN na jej ŇywotnoĻę [1]
Prezentowany przykþad potwierdza oglne spo-
strzeŇenie, Ňe pierwsze inkluzje powstajĢ juŇ w
procesie produkcyjnym, a ich iloĻę i geometria
316042127.002.png
102
Zeszyty Problemowe Î Maszyny Elektryczne Nr 76/2007
jest funkcjĢ stosowanej technologii i jakoĻci
wykonania [2], co wyraŅnie moŇna zaobserwo-
waę na rysunku 2. W pierwszym przypadku
(technologia VPI Î rys.2.a) najczħĻciej wystħ-
pujĢcĢ wadĢ jest delaminacja na granicy faz
áŇywica - taĻma szklana lub mikaÑ. Natomiast w
technologii przesycania przewaŇajĢ wady zwiĢ-
zane z obecnoĻciĢ inkluzji (rys.2.b).
dla pierwszego etapu polimeryzacji, jest pŅniej
nieodwracalny [4]. W takich przypadkach miħ-
dzy wþknami powstaje obszar lepkosprħŇystej
interfazy o wþaĻciwoĻciach, ktre zaleŇĢ m.in.
od temperatury, wewnħtrznych naprħŇeı me-
chanicznych i elektrycznych . MoŇliwe sĢ rw-
nieŇ wtrĢciny wypeþnione nie przereagowanĢ
ŇywicĢ, pþynnymi substancjami technologicz-
nymi lub teŇ zanieczyszczeniami jonowymi np.
Cl - , Na + .
StaþĢ cechĢ wszystkich typw kompozytowej
izolacji staþej sĢ wewnħtrzne naprħŇenia mecha-
niczne. PowstajĢ one zarwno podczas natural-
nego skurczu matrycy w procesie Ňelowania jak
i w wyniku rŇnicy rozszerzalnoĻci cieplnej
miħdzy matrycĢ a napeþniaczem i/lub zbroje-
niem. Przykþadowo, dla osiowego ukþadu
wþkno szklane Î Ňywica, naprħŇenia ĻcinajĢce,
dla rŇnicy temperatury okoþo 115 o C, osiĢgajĢ
wartoĻę rzħdu 20 MPa [5]. Autorzy pracy [6]
stwierdzili, Ňe podczas chþodzenia kompozytu
od temperatury utwardzania (150Ô160 o C) do
pokojowej, dla odlegþoĻci miħdzy wþknami
rzħdu 1 mm powstajĢ naprħŇenia rozciĢgajĢce
okoþo 50 MPa, ktre przekraczajĢ wytrzymaþoĻę
na rozciĢganie kompozytu. WartoĻę naprħŇeı
zaleŇy rwnieŇ od rodzaju utwardzacza i moŇe
zmieniaę w granicach 7Ô52 MPa [5]. We-
wnħtrzne naprħŇenia mechaniczne koncentrujĢ
siħ gþwnie w interfazie i najczħĻciej wþaĻnie
ona, jako pierwsza ulega pħkaniu nawet przy
maþych odlegþoĻciach miħdzy wþknami. Wielu
autorw wskazuje, Ňe pod wzglħdem wþaĻciwo-
Ļci mechanicznych i elektrycznych interfaza jest
najsþabszĢ czħĻciĢ ukþadu izolacyjnego i w niej
koncentrujĢ siħ oddziaþywania naraŇeı Ļrodowi-
skowych [7,8]. Przykþadowo, powstawanie oraz
propagacja drzewienia elektrycznego wzdþuŇ
granicy faz napeþniacza i Ňywicy zachodzi
wskutek delaminacji i zmian morfologicznych w
interfazie. Interfaza ma decydujĢcĢ rolħ w zja-
wiskach elektrycznych [9], a podstawowym
czynnikiem zmieniajĢcym jej morfologiħ i po-
wodujĢcym pŅniejszĢ degradacjħ sĢ przede
wszystkim naprħŇenia mechaniczne, oddziaþy-
wanie termiczne a takŇe procesy chemiczne
[10]. Oddziaþywanie pola elektrycznego, pod
tym wzglħdem, jest poĻrednie tzn. moŇe zwiħk-
szaę kinetykħ zachodzĢcych procesw, nato-
miast jego bezpoĻredni wpþyw na interfazħ jest
ograniczony w porwnaniu do zespoþu naraŇeı
termomechanicznych i chemicznych. Jednak jest
ono niezbħdne do rozwoju mechanizmu drze-
wienia elektrycznego, ktre jest zasadniczo od-
Rys. 2. Przykþady wadliwego wykonania kompo-
zytowej izolacji WN [1]
TrzeciĢ, nie mniej istotnĢ wadĢ, ktra wynika
z natury zachodzĢcych podczas utwardzania zja-
wisk fizyczno-chemicznych dotyczy struktury
interfazy áŇywica Î zbrojenieÑ. Z punktu widze-
nia jej poŇĢdanej morfologii, podstawowym
problemem technologicznym jest zapewnienie
zadawalajĢcego przesycenia zbrojenia przez
ciekþĢ matrycħ polimerowĢ oraz likwidacja
ewentualnych wtrĢcin gazowych i wolnych
przestrzeni. Aby uzyskaę poŇĢdany efekt ko-
nieczne jest w pierwszej kolejnoĻci obniŇenie
lepkoĻci pþynnej matrycy do wartoĻci rzħdu
1 Pa . s. W takich warunkach moŇliwy staje siħ
przepþyw Ňywicy do szczelin miħdzy wþknami,
ktrych rozmiary w ukþadach warstwowych wy-
noszĢ ok. 15 - 20 mm [3]. Skomplikowany pro-
ces wytwarzania izolacji ( np. metoda VPI) po-
woduje, Ňe istnieje realna moŇliwoĻę powstania
rejonu águmyÑ miħdzy obszarem cieczy polime-
rowej a obszarem caþkowicie spolimeryzowa-
nym, ktry powoduje, Ňe Ňywica nie moŇe juŇ
przepþynĢę do wolnych przestrzeni miħdzy
wþknami zbrojenia. Stan ten, charakterystyczny
316042127.003.png
Zeszyty Problemowe Î Maszyny Elektryczne Nr 76/2007
103
mienne od mechanicznej delaminacji. W pra-
cach [11] podkreĻlono zasadniczy udziaþ we-
wnħtrznych naprħŇeı mechanicznych na degra-
dacjħ izolacji zawierajĢcych wþkno szklane.
Stwierdzono, Ňe nawet bardzo maþe, nie prze-
kraczajĢce 10% dopuszczalnych wartoĻci, na-
prħŇenia mechaniczne sĢ wystarczajĢce do ini-
cjacji wyþadowaı niezupeþnych (wnz).
2. Metody oceny jakoĻci wykonania
Zrozumienie opisanych wyŇej zjawisk wĻrd
wiodĢcych producentw warstwowych ukþadw
izolacyjnych prowadzi do poszukiwania jak
najlepszych sposobw identyfikacji stanu gra-
nicy faz oraz oceny stopnia utwardzenia Ňywicy
zarwno na etapie optymalizacji technologii
wytwarzania jak i kontroli gotowego wyrobu.
Stosowane od wielu lat standardowe techniki
pomiarowe pozwalajĢ wykryę istnienie kawern
(pomiary wnz), czy teŇ ewidentnie zþe przetwr-
stwo Ňywicy (pomiary tgd, rezystancji izolacji,
prba napiħciowa). W odniesieniu do oceny
stopnia utwardzenia Ňywicy jednoznacznie
wartoĻciujĢcĢ metodĢ jest pomiar DSC (rŇni-
cowa analiza kalorymetryczna). Pozwala ona
wyznaczyę pojemnoĻę cieplnĢ DC p oraz tempe-
raturħ zeszklenia (przejĻcia fazowego) T g ma-
trycy polimerowej. Oba te parametry sĢ ĻciĻle
powiĢzane ze strukturĢ morfologicznĢ Ňywicy
i zawierajĢ w sobie informacje o doborze ukþadu
utwardzajĢcego oraz stopniu przereagowania
utwardzacza z ŇywicĢ. Przykþadowo dla prawi-
dþowo wykonanej warstwowej izolacji epoksy-
dowej klasy B temperatura zeszklenia zawiera
siħ w przedziale
Rys. 3. Zasada kontroli czasu Ňycia i drzewienia
elektrycznego izolacji kompozytowej WN [1]
Stosowany promieı krawħdzi elektrody
(R<10 mm) zapewnia generacjħ drzewka prak-
tycznie bezpoĻrednio po przyþoŇeniu napiħcia
testowego, co pozwala dobrze oszacowaę
przewidywany czas Ňycia. Mimo swej prostoty,
jest to jednak metoda pracochþonna i niszczĢca,
tym samym nie moŇe byę stosowana jako test
kontrolny przy badaniach wyrobu.
Natomiast brak jest skutecznych, nieniszczĢcych
metod oceniajĢcych stopieı utwardzenia Ňywicy
oraz stan granicy faz (adhezja Ňywicy do wþkna
szklanego i miki). Ostatnio Autor zaproponowaþ
sposb identyfikacji fazy lepkosprħŇystej oraz
obecnoĻci þadunku przestrzennego w interfazie
izolacji kompozytowej w oparciu o pomiar re-
laksacji dielektrycznej w zakresie ultraniskich
czħstotliwoĻci (FDS) lub bardzo dþugich czasach
(PDC). PodstawĢ tych metod jest zmodyfiko-
wany schemat zastħpczy izolacji, ktry zawiera
jednĢ strukturħ relaksacyjnĢ w zakresie wyso-
kich (C HF ) czħstotliwoĻci oraz dwie w Ļrednich
(C MF ) i niskich (C LF ), czħstotliwoĻciach (rys.4).
T
=
145
155
o
C
. Dla izolacji
klasy F i H odpowiednio
T
g
=
185
190
o
C
oraz
= . NaleŇy przy tym podkreĻlię,
Ňe procesy termicznej degradacji Ňywicy rozpo-
czynajĢ siħ w temperaturze o kilkadziesiĢt
stopni wyŇszej od T g . Niestety, wadĢ pomiarw
DSC jest koniecznoĻę pobrania prbek materia-
þowych z wykonanych juŇ elementw. Inna pro-
pozycja polega na wprowadzaniu, na etapie
wytwarzania produktu, do wnħtrza izolacji pew-
nej kontrolnej iloĻci wyrobu dodatkowej elek-
trody pomiarowej (rys.3), ktra sþuŇy pŅniej do
prowadzenia testw na dþugotrwaþĢ wytrzyma-
þoĻę elektrycznĢ oraz ocenħ kinetyki procesw
drzewienia elektrycznego [1]. Osadzona we-
wnĢtrz izolacji miedziana elektroda pozwala w
bezpoĻredni sposb testowaę wþaĻciwoĻci izola-
cji, w tym rozwj drzewienia elektrycznego.
g
210
215
o
C
Rys. 4. Schemat elektryczny izolacji kompozyto-
wej
Przyjħto przy tym, Ňe relaksacja dipolowa w
kompozytach o duŇej masie molekularnej i wy-
raŅnej granicy faz odbywa siħ zgodnie z uniwer-
salnym prawem relaksacji Jonschera [12] lub
mechanizmem Dissado-Hilla [13]. Wykonane
dodatkowo pomiary prĢdw relaksacji w takich
kompozytach wykazaþy, Ňe tym procesom towa-
rzyszy relaksacja wedþug prawa uþamkowej po-
g
T
316042127.004.png
104
Zeszyty Problemowe Î Maszyny Elektryczne Nr 76/2007
- ) [14,15]. Z tego powodu
w modelu zastħpczym izolacji kompozytowej
(rys. 1), idealne elementy C , naleŇaþo zastĢpię
kondensatorami stratnymi C LF , C MF , C HF , ktre
powinny speþniaę warunki relaksacji dipolowej
wedþug Jonschera, a nie DebyeÓa. Natomiast
pojemnoĻę stratna C QDC reprezentuje relaksacjħ
staþoprĢdowĢ (np. wynikajĢcĢ z transportu jo-
nw na odlegþoĻci makroskopowe), konduktan-
cja G 0 - przewodnictwo staþoprĢdowe a C ¯ -
optycznĢ pojemnoĻę ukþadu.
W dziedzinie czħstotliwoĻci schemat zastħpczy
z rysunku 4 moŇna opisaę funkcjĢ Havriliaka-
Negamiego [16] w postaci:
i
t
t
( )
n
-
m
3. Ocena jakoĻci gotowego wyrobu
Zastosowanie pomiarw spektroskopowych do
oceny jakoĻci wykonania finalnego wyrobu
moŇna pokazaę na przykþadzie izolacji gþwnej
cewek stojana silnika 6 kV, 200 kW. Byþa to
izolacja warstwowa typu áepoksy-mika-szkþoÑ,
a cewkħ dostarczono do odbiorcy w ramach za-
mwienia na wiħkszĢ partiħ. NaleŇy zatem
przypuszczaę, Ňe producent udzielajĢc gwarancji
dokonaþ standardowych prb odbiorczych i za-
kwalifikowaþ cewkħ jako speþniajĢcĢ wymaga-
nia normatywne. Jednak przeprowadzona u od-
biorcy analiza DSC wykazaþa, Ňe temperatura
zeszklenia matrycy polimerowej wynosi tylko
114 o C, co jest wartoĻciĢ zbyt maþĢ jak dla de-
klarowanej przez producenta izolacji klasy F
(
D
Ä
s
Ô
N
e
( )
=
e
+
j
e
=
+
e
-
j
Å
Æ
Õ
Ö
(1)
( ( )
b
we
a
1
+
wt
0
= ). Test ten dowidþ, Ňe ma-
tryca polimerowa w izolacji jest niestechiome-
trycznie utwardzona i z pewnoĻciĢ wystħpujĢ
w niej faza lepkosprħŇysta oraz reaktywne sub-
stancje chemiczne. NaleŇy wiħc przypuszczaę,
Ňe izolacja cewki bħdzie bardziej podatna na
termomechaniczne starzenie, w tym m.in. na
delaminacjħ spowodowanĢ drganiami mecha-
nicznymi.
185
190
o
C
g
e * , e - zespolona i optyczna przeni-
kalnoĻę elektryczna, De Î polaryzowalnoĻę, s o Î
przewodnictwo staþoprĢdowe, t Î staþa czasowa
relaksacji, a, b, N Î staþe, w - pulsacja
Wykorzystanie zaleŇnoĻci (1) do oceny jakoĻci
wykonania izolacji kompozytowej wymaga wy-
konania pomiarw pojemnoĻci C uz oraz wspþ-
czynnika strat d
tan uzwojeı w zakresie
czħstotliwoĻci 0,1 mHz Î 100 Hz. Nastħpnie, na
drodze analizy charakterystyk przenikalnoĻci
elektrycznej izolacji
e
=
C
uz C
/
0
oraz jej
tan oceniane sĢ takie wielko-
Ļci opisujĢcymi materiaþ izolacji jak czas relak-
sacji dipoli i þadunku przestrzennego t , polary-
zowalnoĻę D oraz przewodnictwo s . Uzupeþ-
niony o wspþczynniki N
e
=
d
µ
e
a zespþ tych
parametrw jest podstawĢ klasyfikacji izolacji.
W dziedzinie czasu funkcjħ relaksacji w izolacji
kompozytowej moŇna z duŇym przybliŇeniem
przedstawię w prostej i þatwej do fizycznej in-
terpretacji, postaci :
Rys. 5. Wpþyw czasu wibracji na charakterystyki
Cole-Cole izolacji silnika 6 kV
Dlatego poddano jĢ drganiom wymuszonym
przez wibrator indukcyjny, przy czym cewkħ
zamocowano obustronnie na sztywno, a zmien-
nĢ siþħ o czħstotliwoĻci 50 Hz przyþoŇono na
Ļrodku miħdzy punktami zamocowania. Od-
legþoĻę miħdzy punktami zamocowania wyno-
siþa 550 mm, natomiast amplituda drgaı w pun-
kcie przyþoŇenia siþy 0,15 mm.
f
(
i
)
A
µ
t
-
n
+
=
3
B
µ
exp
Ä -
t
Õ
Ö
(2)
t
1
k
t
k
1
k
gdzie: A, B Î staþe, n Î wspþczynnik Curie-von
Schweindlera, t Î staþa czasowa relaksacji
Podobnie jak w metodzie FDS ocenie podlegajĢ
wartoĻci staþych czasowych oraz zmiany þa-
dunku zawartych w poszczeglnych zakresach
polaryzacyjnych. Szersze uzasadnienie obu me-
tod w kontekĻcie izolacji kompozytowej zawarto
w [17].
tħgi ( ( )
,
*
w
T
gdzie: ( w
stratnoĻci
Å
Æ
Ô
316042127.005.png
 
Zeszyty Problemowe Î Maszyny Elektryczne Nr 76/2007
105
Tablica. 1
Wpþyw czasu wibracji na parametry relaksacji w
zakresie 10 -1 Ô10 3 Hz w izolacji cewki silnika
6 kV
oraz K + ). Warto przy tym zaznaczyę, Ňe wartoĻę
wspþczynnika N = 1 wystħpuje w ukþadzie o jo-
nowym przewodnictwie. Dla N < 1 przewod-
nictwo ma charakter elektronowo-jonowy. W
sytuacji rozbudowanej i dominujĢcej w relaksa-
cji fazy lepkosprħŇystej wolnozmienne zjawiska
relaksacyjne þatwiej jest obserwowaę poprzez
wyznaczenie funkcji relaksacji prĢdw polary-
zacji i depolaryzacji oraz ich analizħ z wykorzy-
staniem fenomenologicznego modelu opisanego
rwnaniem (2). Wynika z niej (tablica 2), Ňe w
izolacji cewki wystħpuje duŇa relaksacja pocho-
dzĢca od termicznie aktywowanych jonowych
noĻnikw þadunku (áNÑ bliskie jednoĻci). Jest
ona niezaleŇna od czasu trwania wibracji i do-
minuje ona nad pozostaþymi strukturami dipo-
lowymi.
Parametr
Czas wibracji [h]
0
168
672
f wynika, Ňe wibracje spowodo-
waþy wzrost przenikalnoĻci elektrycznej ( e )
w caþym zakresie badanych czħstotliwoĻci
(10 -4 Ô10 6 Hz), podczas gdy nie obserwowano
istotnych zmian stratnoĻci ( e ). Wykonana przy
pomocy rwnania (1) analiza czħĻci rzeczywi-
stej i urojonej zespolonej przenikalnoĻci elek-
trycznej wykazaþa, Ňe w zakresie 10 -1 Ô10 3 Hz
wystħpuje duŇa struktura relaksacyjna, ktra
dominuje nad wysoko- i niskoczħstotliwoĻcio-
wymi relaksacjami. Wyliczone parametry (ta-
blica 1) dowodzĢ, Ňe sĢ to procesy dipolowe
wedþug modelu Havriliaka Î Negamiego o staþej
czasowej t =2.3ß10 -2 s i szerokim oraz
niesymetrycznym rozkþadem jej wartoĻci
(a = 0,21, b = 0,79). WartoĻę staþej czasowej t
wskazuje, Ňe tĢ relaksujĢcĢ strukturĢ jest
obszerna faza lepkosprħŇysta. Bowiem
b-relaksacja utwardzonej Ňywicy wystħpuje w
przedziale 10 -6 Ô10 -8 Hz, natomiast staþa czasowa
polaryzacji þadunku przestrzennego na granicy
faz wynosi okoþo 10 1 Ô10 3 sekund. Zatem,
uwzglħdniajĢc fakt bardzo niskiej temperatury
zeszklenia T g , moŇna z duŇĢ pewnoĻciĢ
stwierdzię, Ňe izolacja badanej cewki nie ma
optymalnej struktury morfologicznej.
Obserwowany wzrost przewodnictwa oraz
wspþczynnika N jest rezultatem powstawania
sprzyjajĢcych warunkw do zwiħkszonej dyfuzji
wolnych jonw w postaci np. powiħkszania ob-
jħtoĻci swobodnej przestrzeni lub generacji in-
kluzji czy teŇ promotorw dyfuzji. ýatwiejszy
ich transport umoŇliwiaę moŇe np. generacja w
matrycy polimerowej dodatkowych grup OH ĝ
lub ÎO ĝ jako rezultatu rozrywania wiĢzaı adhe-
zyjnych. Nie bez znaczenia jest rwnieŇ rosnĢca
w procesie delaminacji iloĻę noĻnikw þadunku,
ktrych Ņrdþem jest szkþo lub mika (jony Na +
Rys. 6. Wpþyw czasu trwania wibracji na prĢd
upþywu I 0
WyraŅny wpþyw wibracji obserwowano nato-
miast w zmianach przewodnictwa DC oraz
w zmianach þadunkw zawartych w relaksacjach
wolnozmiennych. Pokazana na rysunku 6 zaleŇ-
noĻę wyznaczonego z rwnania (2) prĢdu
upþywu I 0 od czasu wibracji dowodzi, Ňe
w miarħ ich przedþuŇania roĻnie przewodnictwo
izolacji, co jest potwierdzeniem danych uzyska-
nych z analizy czħstotliwoĻciowej.
Wzrost þadunkw zawartych w polaryzacji
strukturalnej i na granicy faz (Q 2 ) oraz polaryza-
cji dotyczĢcej dryftu jonw na odlegþoĻci ma-
kroskopowe ( Q 3 ) Î rysunek 7 oraz tablica 2.,
sugeruje, Ňe wibracje powodujĢ przede wszyst-
kim wzrost iloĻciowy relaksujĢcych domen, a
nie ich przemiany morfologiczne. Podsumowu-
jĢc dane otrzymane z analizy charakterystyk
prĢdowo Î czasowych moŇna stwierdzię, Ňe wy-
pþywajĢce z nich wnioski sĢ podobne do wnio-
skw wyprowadzonych z pomiarw w dziedzi-
nie czħstotliwoĻci.
s 0 [S/cm] 1.2e-16 4.0e-16 4.5e-16
N 3.3e-01 5.0e-01 6.5e-01
De 1 1.6e+00 2.1e+00 2.6e+00
t 1 [s] 2.3e-02 1.2e-01 4.5e-01
Z pokazanych na rysunku 5 zaleŇnoĻci Cole-
Cole ( e
=
316042127.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin