Władysław Zawistowski - Baśń o Raduniu, Ostrzyciu i Sumie -.pdf - Bajki i Baśnie (audio i dok) - kropek_luna

Aby rozpocząć lekturę,

kliknij na taki przycisk ,

który da ci pełny dostęp do spisu treści książki.

Jeśli chcesz połączyć się z Portem Wydawniczym

LITERATURA.NET.PL

kliknij na logo poniżej.

BAŚŃ O RADUNIU, OSTRZYCU I

SUMIE – KRÓLU JEZIORA

darzyło się to dawno, dawno temu, w czasach,

kiedy na świecie było nie tylko mało ludzi i miast,

ale nawet gór, dolin i rzek. Nawet jezior było mało,

gdyż ziemia była bardzo młoda, a dolinek i rozpadlin

nie zdążyły jeszcze zapełnić wodą rzadko padające

deszcze. Płaską ziemię porastała gęsta puszcza, w

której mieszkały dzikie zwierzęta, ptaki i gady, a w

nielicznych jeziorach i rzekach pływały wielkie ryby,

żyły raki i salamandry.

Mijały jednak lata o oto na ziemie leżące nad morzem,

które dziś nazywamy Bałtykiem, przywędrowali

pierwsi ludzie. Przyszli z południa, gdzie było cieplej, i

osiedlili się na tej pięknej, lesistej ziemi. Jedni z nich

zbudowali nad morzem drewniany gród, który otoczyli

częstokołem i fosami, nazywając go Gdańskiem. Ci

wypływali odważnie w morze, sprowadzali różne

towary i dobywali z piasku żółty bursztyn. Po cenny

bursztyn, zdatny na ozdoby, przybywały nad morze

karawany, ciągnące aż z dalekiego południa.

Inni spośród osadników wykarczowali lasy wokół

Gdańska i obsiali ziemię zbożem. Ci zdobywali ziarno

na chleb, hodowali bydło, szukali miodu i leśnych

pszczół i karmili swoich braci z drewnianego miasta

A jeszcze inni, żądni przygody, wyruszyli w głąb lasów

szukać zwierzyny i świeżej ryby. Ci stali się myśliwymi

i rybkami. Całymi miesiącami przebywali w głębi

borów, skąd zwozili potem do Gdańska solone mięso,

ryby złowione w jeziorach, futra niedźwiedzi i bobrów.

Nad największym z jezior tej krainy, które wtedy nie

miało jeszcze swojej nazwy, osiedlili się dwaj bracia -

starszy Ostrzyc i młodszy - Raduń. Obaj byli rybkami.

Mieszkali w drewnianej chatce na brzegu jeziora, mieli

łódź wyżłobioną z pnia wielkiego buka i sieci, które

sami splatali z konopnego włókna, otrzymanego za ryby

od rolników spod grodu.

Od rana do nocy pływali po jeziorze swoją wielką

łodzią, stawiali sieci na szczupaki, łosie i węgorze,

łapali raki i wodne ptactwo. Wieczorami piekli ryby na

ogniu albo wędzili je w jałowcowym dymie, a raz na

kilka tygodni jechali do Gdańska na targ, by zamienić

Władysław Zawistowski - Baśń o Raduniu, Ostrzyciu i Sumie -.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: