3_Kampa_Golda.pdf

(3995 KB) Pobierz
3 Kampa_Golda.p65
Modelowanie i symulacja przep³ywu produkcji w zrobotyzowanym gnieŸdzie wytwórczym
Adrian KAMPA, Grzegorz GO£DA
MODELOWANIE I SYMULACJA PRZEP£YWU PRODUKCJI W ZRO-
BOTYZOWANYM GNIE�DZIE WYTWÓRCZYM
1. Wprowadzenie
(2d, 3d), które umo¿liwiaj¹ obserwacjê dzia³ania modelu
podczas symulacji na ekranie komputera [1, 8].
W symulacji systemów wytwórczych stosowane s¹ dwie
metody [5, 8, 10]:
• symulacja ci¹g³a – stosowana jest w przypadku proce-
sów, których parametry zmieniaj¹ siê w czasie w sposób
ci¹g³y np. w przemyœle chemicznym,
• symulacja dyskretna – stosowana jest w przypadku, gdy
parametry procesu zmieniaj¹ siê jedynie w okreœlonych
momentach (tzw. zdarzeniach) np. w przemyœle maszy-
nowym.
Systemy wytwarzania traktowane s¹ zwykle jako systemy
dyskretne, pomimo tego, ¿e operacjê obróbki detalu na ob-
rabiarce mo¿na traktowaæ jako proces ci¹g³y, lecz pocz¹tek
i koniec operacji s¹ zjawiskami dyskretnymi.
W celu odwzorowania systemu wytwórczego w modelu
komputerowym mo¿na zastosowaæ modele deterministycz-
ne lub stochastyczne. W modelu deterministycznym para-
metry symulacji s¹ sta³e i wyniki symulacji s¹ powtarzalne,
natomiast w modelu stochastycznym parametry s¹ zmien-
nymi losowymi, podlegaj¹cymi rozk³adowi prawdopodo-
bieñstwa i w zwi¹zku z tym wyniki symulacji s¹ niepowta-
rzalne [5, 8].
W symulacji komputerowej wykorzystywana jest teoria
obs³ugi masowej, w której analizuje siê kolejkê zg³oszeñ
oczekuj¹c¹ na obs³ugê przed stanowiskiem, np. zlecenia
produkcyjne oczekuj¹ce na wykonanie operacji na stawi-
sku lub ludzie oczekuj¹cy w kolejce do kasy [5]. Istotne
parametry tej metody to czas obs³ugi na stanowisku oraz
czas przed pojawieniem siê nowego zg³oszenia. S¹ to zwy-
kle parametry probabilistyczne. Sposób obs³ugi zg³oszeñ
mo¿e byæ od uzale¿niony od regu³ sterowania (regu³y prio-
rytetu, dyscypliny obs³ugi kolejki). Najczêœciej stosuje siê
regu³ê FIFO (First In, First Out) polegaj¹c¹ na tym, ¿e
pierwsze zg³oszenie w kolejce obs³ugiwane jest w pierw-
szej kolejnoœci.
Symulacja komputerowa znajduje szerokie zastosowania,
poniewa¿ posiada ona wiele zalet takich jak [5, 8, 10]:
• pozwala badaæ z³o¿one obiekty i zjawiska,
• pozwala badaæ procesy d³ugotrwa³e, które w modelu s¹
analizowane w du¿o krótszym czasie,
• umo¿liwia ³atw¹ modyfikacjê modelu komputerowego,
• umo¿liwia wizualizacjê wyników na ekranie komputera.
Wady symulacji s¹ zwi¹zane z:
• niedok³adnoœci¹ odwzorowania z³o¿onych obiektów
i zjawisk,
• trudnoœci¹ budowy modeli z³o¿onych,
• trudnoœci¹ oceny wyników.
W pierwszych symulacjach komputerowych wykorzysty-
wano jêzyki programowania ogólnego przeznaczenia, tj. C,
Pascal, Fortran, ale ich stosowanie wymaga³o budowy mo-
delu od podstaw i by³o d³ugotrwa³e, pracoch³onne i podatne
Z³o¿onoœæ problemów techniczno-organizacyjnych, z któ-
rymi borykaj¹ siê przedsiêbiorstwa wytwórcze, powoduje,
¿e potrzebne s¹ metody i narzêdzia umo¿liwiaj¹ce wspo-
maganie projektowania nowych systemów wytwórczych
jak równie¿ reorganizacjê istniej¹cych systemów wytwór-
czych. Jedn¹ z najszerzej stosowanych metod w ró¿nych
dziedzinach nauki i techniki jest symulacja komputerowa.
Symulacja jest to przewidywanie przebiegu zjawisk, proce-
sów fizycznych lub dzia³ania pewnych uk³adów i urz¹dzeñ
na podstawie modelu systemu (zjawiska lub obiektu) oraz
zadanych parametrów pocz¹tkowych. Zmiana parametrów
pocz¹tkowych pozwala badaæ zachowanie siê modelu
w ró¿nych warunkach i pozwala wnioskowaæ o zachowa-
niu systemu rzeczywistego [5].
Model stanowi pewne przybli¿one odwzorowanie rzeczy-
wistego systemu, wyra¿one najczêœciej za pomoc¹ funkcji
matematycznych – jest to model matematyczny. Mo¿na
tak¿e wyró¿niæ model fizyczny – jest to obiekt fizyczny,
który odwzorowuje w³asnoœci rzeczywistego obiektu w in-
nej skali (np. model statku lub samolotu) lub zjawisko fi-
zyczne, które rz¹dzi siê podobnymi prawami, np. analogia
mechaniczo-elektryczna, która polega na tym, ¿e zachowa-
nie uk³adów mechanicznych i elektrycznych mo¿na opisaæ
podobnymi formu³ami matematycznymi i za pomoc¹ uk³a-
du elektrycznego mo¿na odwzorowaæ uk³ad mechaniczny
i vice versa. Metoda ta by³a szeroko stosowana w maszy-
nach i komputerach analogowych przed upowszechnie-
niem siê komputerów cyfrowych (binarnych) [5, 11].
Model komputerowy jest to model matematyczny zapisany
w pamiêci komputera za pomoc¹ dedykowanego lub uni-
wersalnego jêzyka programowania [5].
Symulacja komputerowa w ca³oœci odbywa siê na kompu-
terze - polega na utworzeniu komputerowego modelu zja-
wisk lub obiektów i nastêpnie na badaniu wp³ywu parame-
trów (sygna³ów) wejœciowych na zachowanie modelu.
Zwykle przeprowadza siê bardzo wiele symulacji dla ró¿-
nych zestawów wartoœci parametrów wejœciowych i na-
stêpnie szczegó³owo analizuje siê wyniki symulacji. Model
komputerowy odwzorowuje tylko wybrane cechy obiektu
rzeczywistego, które s¹ najbardziej istotne z punktu widze-
nia decydenta, poniewa¿ zbyt szczegó³owy model mo¿e
sprawiaæ problemy z interpretacj¹ danych. Poniewa¿ symu-
lacja komputerowa jest oparta na modelowaniu matema-
tycznym, dane do symulacji wprowadza siê w postaci nu-
merycznej (jako ci¹g liczb) a wyniki symulacji najczêœciej
uzyskuje siê tak¿e w postaci numerycznej i z tego wzglêdu
s¹ one trudne do interpretacji [5, 8]. Dlatego d¹¿y siê do
przedstawienia symulacji komputerowej w postaci ³atwiej-
szej do obserwacji i oceny, wykorzystuj¹c w tym celu ró¿ne
techniki wizualizacji dwuwymiarowej lub trójwymiarowej
Zarz¹dzanie Przedsiêbiorstwem Nr 1 (2009)
Strona 21
386877070.007.png 386877070.008.png
Modelowanie i symulacja przep³ywu produkcji w zrobotyzowanym gnieŸdzie wytwórczym
na b³êdy. W celu u³atwienia modelowania zosta³y opracowane
jêzyki programowania umo¿liwiaj¹ce eliminacjê i uprosz-
czenie wielu czynnoœci przygotowawczych zwi¹zanych
z przygotowaniem symulacji komputerowej, np. GPSS,
SIMSCRIPT, SIMULA [5]. Dalszy rozwój oprogramowa-
nia poszed³ w kierunku wizualno-interaktywnych jêzyków
programowania symulacyjnego. Wiele programów jest dedy-
kowanych do konkretnych zastosowañ i problemów, niektóre
z kolei charakteryzuj¹ siê du¿¹ uniwersalnoœci¹ [1, 8, 10].
Obecnie dostêpnych jest wiele pakietów oprogramowania
u³atwiaj¹cych przeprowadzenie symulacji komputerowej,
np. ARENA, ENTERPRISE DYNAMICS, FLEXSIM,
MATLAB SIMULINK, TAYLOR, VENSIM i inne [2, 4, 6,
7, 8, 10]. Programy te oparte s¹ na symbolicznym jêzyku
zapisu i pozwalaj¹ budowaæ model z gotowych predefinio-
wanych obiektów jak z klocków, wymagaj¹ jedynie zdefi-
niowania relacji miêdzy obiektami oraz parametrów po-
cz¹tkowych obiektów.
Wizualizacja symulacji ma wiele zalet i pozwala na m.in.
[8, 10]:
• lepsze zrozumienie modelu,
• ³atwiejsz¹ weryfikacjê modelu,
• prostsze wprowadzanie modyfikacji,
• wiêcej mo¿liwoœci prezentacji wyników,
•· ³atwiejsz¹ interpretacjê wyników.
Rys. 1. Widok biblioteki – Basic modeling
(obiekty podstawowe)
Tworzenie modelu symulacyjnego w ED polega na wybo-
rze obiektów z biblioteki i rozmieszczeniu ich na planie
modelu (model layout) oraz zdefiniowaniu powi¹zañ po-
miêdzy obiektami. Do ³¹czenia obiektów modelu wykorzy-
stywane s¹ wejœcia i wyjœcia obiektów oraz kana³y (chan-
nels) (rys. 2). Nastêpnie nale¿y dokonaæ edycji parametrów
obiektów oraz dokonaæ ewentualnych poprawek. Parame-
try (atrybuty), którymi opisane s¹ obiekty, mog¹ mieæ po-
staæ sta³ej, rozk³adu statystycznego lub wyra¿enia zapisa-
nego w jêzyku programowania 4DScript [2, 3].
Najprostszy model sk³ada siê w z wejœcia (source), bufora
magazynowego (queue), maszyny (server) oraz wyjœcia
(sink), co pokazano na rysunku 2. Do po³¹czenia obiektów
w modelu stosowane s¹ kana³y (channels) ³¹cz¹ce wejœcia i wyj-
œcia obiektów i steruj¹ce przep³ywem produkcji w modelu.
2. Modelowanie w Enterprise Dynamics
W badaniach dotycz¹cych modelowania i symulacji prowa-
dzonych w Instytucie Automatyzacji Procesów Technolo-
gicznych i Zintegrowanych Systemów Wytwarzania Poli-
techniki Œl¹skiej, wykorzystuje siê programy TAYLOR II
oraz Enterprise Dynamics.
Enterprise Dynamics (ED)
jest to pakiet oprogramowania
wizualno-symulacyjnego,
posiadaj¹cy wiele predefi-
niowanych obiektów symu-
lacji oraz funkcji pozwalaj¹-
cych na symulacjê procesów
dyskretnych, np. wytwarza-
nie, transport, magazyno-
wanie, kontrola i komuni-
kacja [2, 3, 10]. Pakiet ED
jest wyposa¿ony w we-
wnêtrzny jêzyk programo-
wania 4DScript pozwalaj¹cy na programowanie w³asnych
funkcji, budowê nowych obiektów oraz tworzenie interfej-
su u¿ytkownika.
W bibliotece obiektów zawarte s¹ predefiniowane obiekty
symulacji (nazywane w programie ED atomami) podzielo-
ne na 16 grup. Podstawowe obiekty dostêpne s¹ w grupie
Basic Modelling, która zawiera nastêpuj¹ce atomy (rys. 1):
• Product – produkt,
• Source – wejœcie generuj¹ce produkty,
• Queue – kolejka, bufor magazynowy,
• Server – stanowisko pracy, maszyna,
• Sink – wyjœcie,
• Node – wêze³ transportowy,
• Container – pojemnik do transportu produktów.
Rys. 2. Model systemu jednomaszynowego
Na postawie wyników symulacji, przedstawionych w po-
staci raportów oraz wykresów generowanych przez ED,
mo¿na oceniæ dok³adnoœæ odwzorowania procesów rzeczy-
wistych w modelu. Mo¿na wprowadzaæ zmiany parametrów
modelu i obserwowaæ zmiany zachodz¹ce w kolejnych sy-
mulacjach i na tej podstawie mo¿na zbudowaæ model cha-
rakteryzuj¹cy siê najlepsz¹ efektywnoœci¹ procesów.
3. Model zrobotyzowanego gniazda wytwórczego
Analizowano model zrobotyzowanego gniazda tokarskiego
do obróbki wa³ów z³o¿onego z czterech zautomatyzowanych
obrabiarek CNC i dwóch robotów obs³uguj¹cych obrabiarki,
stanowiska roz³adunku palet transportowych z robotem
Strona 22
Zarz¹dzanie Przedsiêbiorstwem Nr 1 (2009)
386877070.009.png 386877070.010.png
Modelowanie i symulacja przep³ywu produkcji w zrobotyzowanym gnieŸdzie wytwórczym
portalowym, stanowiska kontroli technicznej, za³adunku ob-
robionych przedmiotów na palety i wózka AGV transportuj¹-
cego wykonane przedmioty do magazynu. Zadaniem robota
obs³uguj¹cego obrabiarkê jest pobranie pó³fabrykatu z bufora
wejœciowego i nastêpnie umieszczenie go w uchwycie obra-
biarki. Po zakoñczeniu programu obróbki robot musi pobraæ
przedmiot z obrabiarki i przenieœæ go do bufora poœredniego.
Za³o¿ono, ¿e jeden robot obs³uguje dwie obrabiarki pracuj¹ce
równolegle, czyli pierwsza para obrabiarek wykonuje tak¹
sam¹ operacjê obróbki zgrubnej i kszta³tuj¹cej jednej strony
wa³u, a nastêpnie druga para obrabiarek obs³ugiwana przez
drugiego robota wykonuje obróbkê zgrubn¹ i kszta³tuj¹c¹ dru-
giej strony wa³u. Sposób pracy gniazda mo¿na przedstawiæ na
schemacie pokazanym na rysunku 3.
Na tej podstawie zbudowano model gniazda w Enterprise
Dynamics, przedstawiony na rysunkach 4. oraz 5.
3.1. Parametry modelu
Za³o¿ono, ¿e na wejœciach do systemu losowo pojawiaj¹ siê
palety transportowe zawieraj¹ce przedmioty nale¿¹ce do piê-
ciu typów symbolizowanych przez ikony w ró¿nych kolorach.
Przyjêto nastêpuj¹ce dane wejœciowe – parametry obiektów
modelu [7, 9, 10, 11]:
- piêæ wejœæ generuj¹cych piêæ ró¿nych podtypów produk-
tów – czas pomiêdzy zg³oszeniem siê do systemu kolej-
nych palet jest losowy (Inter-arrival time) = NegExp(300)
– rozk³ad wyk³adniczy ok. 300 sekund,
Rys. 3. Schemat zrobotyzowanego gniazda produkcyjnego
Rys. 4. Model zrobotyzowanego gniazda w systemie Enterprise Dynamics
Rys. 5. Ten sam model z uwidocznieniem po³¹czeñ pomiêdzy obiektami (channels)
Zarz¹dzanie Przedsiêbiorstwem Nr 1 (2009)
Strona 23
386877070.001.png 386877070.002.png
Modelowanie i symulacja przep³ywu produkcji w zrobotyzowanym gnieŸdzie wytwórczym
- robot portalowy – wymiary 12x9 m, prêd-
koϾ 1 m/s,
- roz³adowanie palet – czas roz³adunku
(cycle time) = negexp(9) ok. 9 sekund, par-
tia (batch) wejœciowa 1 szt., partia wyj-
œciowa 2 szt.,
- roboty 1, 2 – prêdkoœæ 90°/s, czas za³adun-
ku (load time) = 5 s, czas roz³adunku
(unload time) = 5 s,
- obrabiarki CNC 1, 2 – czas obróbki (cycle
time) = label(Time1,i) zdefiniowany dla
ka¿dego produktu w zmiennej Time1, czas
przygotowawczy (setup time) = 5 s,
- obrabiarki CNC 3, 4 - czas obróbki (cycle
time) = label(Time2,i) zdefiniowany dla
ka¿dego produktu w zmiennej Time2, czas
przygotowawczy (setup time) = 5 s,
- kontrola – czas operacji (cycle time) = 90 s,
1% produktów wadliwych (braki),
- paletyzacja – czas operacji (cycle time)
= Normal(10,2) – rozk³ad normalny czas
œredni 10 s z odchyleniem standardo-
wym 2 s,
- wózek AGV – prêdkoœæ (speed) = 1 m/s,
czas za³adunku (load time) = 5 s, czas roz-
³adunku (unload time) = 5 s.
Ka¿dy typ produktu charakteryzuje siê inny-
mi czasami wykonania operacji obróbko-
wych (tab. 1).
Rys. 6. Parametry wejœcia 1
Tab. 1. Czasy wykonania operacji
na obrabiarce CNC 2. Nastêpnie robot 1 czeka na zakoñ-
czenie cyklu pracy obrabiarek. Gdy pierwsza obrabiarka
zakoñczy operacjê, robot 1 pobiera przedmiot i przenosi go
do bufora poœredniego nr 3. Nastêpnie pobiera obrobiony
przedmiot z obrabiarki nr 2 i tak¿e transportuje go do bufo-
ra poœredniego nr 3. Na tym koñczy siê cykl pracy robota
1 i zaczyna siê oczekiwanie na kolejne przedmioty do
obróbki (rys. 7).
Aby uzyskaæ taki sposób pracy w modelu gniazda wprowa-
dzono nastêpuj¹ce parametry pracy robota (rys. 8) i obra-
biarek CNC (rys. 9).
W obiekcie robot ustawiono cztery kana³y wejœcia i dwa
wyjœcia. Zastosowano strategiê sterowania wejœciami (in-
put strategy) – round robin – polegaj¹c¹ na tym, ¿e wejœcia
otwierane s¹ cyklicznie w kolejnoœci 1, 2, 3, 4. Wejœcia 1 i 2
robota po³¹czone s¹ z wyjœciami 1 i 2 bufora 2. Natomiast
wejœcia 3 i 4 robota po³¹czone s¹ z wyjœciami obrabiarek.
Do rozdzielenia przedmiotów przed obróbk¹ i po obróbce
przez robota zastosowano strategiê wyjœciow¹ send to: by
label value – wg wartoœci etykiety produktu i numer wyj-
œcia odpowiada wartoœci etykiety. Jest to zwi¹zane ze
zmian¹ etykiety produktu po zakoñczonej obróbce na to-
karce CNC – wykonywane jest zdarzenie (trigger on
exit) – zmiana wartoœci etykiety stage z 1 na 2 komend¹
setlabel([stage],2,i).
Robot podczas przesy³ania produktu do wyjœcia sprawdza
wartoœæ etykiety stage bie¿¹cego produktu. Tak wiêc nie-
obrobione przedmioty, dla których stage=1 trafiaj¹ przez
Do zdefiniowania tych czasów w modelu zastosowano
funkcjê jêzyka 4DSCRIPT – label (etykieta) i utworzono
etykiety Time1 oraz Time2, w których zapisano czasy ob-
róbki ka¿dego produktu. Dla produktu 1 – zapis odpowied-
nich komend przedstawiono poni¿ej (rys. 6):
Do (setlabel([Time1],120,i),
setlabel([Time2],160,i),
setlabel([stage],1,i).
Natomiast etykieta stage wykorzystana zosta³a do sterowa-
nia przep³ywem produkcji przez robota.
Robot portalowy transportuje dostarczone do gniazda pale-
ty na stanowisko roz³adunku palet, gdzie zdefiniowano par-
tiê (batch) B=2 oraz regu³ê sterowania (bath rule – 1 in, B
out). W rezultacie stanowisko opuszczaj¹ dwa przedmioty i
trafiaj¹ do bufora 2. Nastêpnie robot 1 pobiera pierwszy
przedmiot z bufora 2 i umieszcza go na obrabiarce CNC 1,
a potem pobiera drugi przedmiot z bufora 2 i umieszcza go
Strona 24
Zarz¹dzanie Przedsiêbiorstwem Nr 1 (2009)
386877070.003.png 386877070.004.png
Modelowanie i symulacja przep³ywu produkcji w zrobotyzowanym gnieŸdzie wytwórczym
Rys. 7. Cyklogram pracy robota i obrabiarek CNC
Rys. 8. Parametry robota
Rys. 9. Parametry obrabiarki
kana³ wyjœciowy nr 1 do wêz³a (node), który rozdziela je na
obrabiarki w ten sposób, ¿e pierwszy przedmiot trafia na
CNC 1 a drugi na CNC 2. Po obróbce przedmioty wracaj¹
do robota przez wejœcia 3 i 4, poniewa¿ po obróbce maj¹
zmieni¹ etykietê stage=2 to trafiaj¹ tym razem przez wyj-
œcie nr 2 do bufora poœredniego nr 3. Po tym cykl pracy
robota 1 siê powtarza – pobiera on dwa nowe przedmioty
i transportuje je kolejno na obrabiarki nr 1 i 2, nastêpnie
czeka na zakoñczenie obróbki przedmiotów i obrobione
przedmioty transportuje do bufora 3. Robot nr 2 wykonuje
podobny cykl pracy.
Po zakoñczeniu obróbki przeprowadzana jest kontrola
techniczna. Za³o¿ono, ¿e ok. 1% przedmiotów mo¿e byæ
wadliwych. Zastosowano tu regu³ê sterowania wyjœciami,
okreœlaj¹c¹ procent produktów kierowanych do poszcze-
gólnych wyjœæ (by percentage – 99% of products go to Cha-
nel 1 and remaining percentage go to Channel 2). Za³o¿ono
rozk³ad równomierny i ok. 1% braków (rys. 10).
Zarz¹dzanie Przedsiêbiorstwem Nr 1 (2009)
Strona 25
386877070.005.png 386877070.006.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin