KONCEPCJA PNF.doc

(54 KB) Pobierz

KONCEPCJA PNF’u

KONCEPCJA PNF

Filozofia PNF:

· pozytywne nastawienie do P i jego problemu

· globalna obserwacja P – nie zależnie od niejsca uczkodzenia

· intensywny trening (nie pod względnym wydolniści) sumowanie bodzców, irradjacja

· mobilizacja rezerw (częsta zmiana pozycji wyjściowych, zmiana normalej kolejności ruchu, zadania domowe) –bez nich nie ma szans na poprawe.

· Myślenie funkcjonalne(czynności życia codziennego)

· Uzyskanie odpowiedzi na każdy bodziec

· Bezbolesna praca z P.

Opór manualny- przez chwyt lumbrikalny (bodziec prioprioreceptywny)

w torowanie napięcia mięśniowego

w poprawa koordynacji

w rozluźnienie mięśni antagonistycznych

w wzmocnienie m. agonistycznych

w musi być optymalny.

w poprawa czucia ruchu

w osiągnięcie odpowiedniej irradjacji

Optymalny opór:

Stretch- impuls pobudzający rozciągnięty mięsień do skurczu lub stymulujący napięty mięsień do intensywnego skurczu.

a) stymulus- rozciągnięcie grup mięśniowych przed ruchem (daje gotowość do ruchu)

b) reflex stretch- szybkie pociągnięcie

c) restretch- stymulacja mięśnia, który już pracuje (stretch podczas wykonywanego ruchu).

Trakcja (oddalenie powierzchni stawowych):

§ pobudza receptory okołostawowe

§ zmniejsza ból stawowy podczas ruchu.

§ torowanie wykonywania ruchu

§ rozciąganie m. W celu przygotowania ich do napięcia i skirczu

Irradiacja (wzmocnienie):to pobudzenia, reakcji, przepływu impulsów pod wpływem stymulacji wyzwolonej optymalnym oporem.

I. zależy od: cech osobniczych, motywacji, oporu, pozycji wyjściowej, cech fizycznych, brak dolegliwości bólowych.

· cel: pobudzanie i obniżenie napięcia mięśniowego i aktywizowanie odcinka ciała przez pewien ruch

Aproksymacja (dociśnięcie powierzchni stawowych):

w szybka- pobudza, krótki impuls stos. W celu osiągnięcia odruchowej odpowiedzi stabilizującej, stos. Np. nauka fazy podporowej.

w wolna- zwiększa napięcie mięśniowe (stosuje się w późniejszych etapach, np. Przy nauce chodu).

Normalna kolejność ruchu:

Zmiana normalnej kolejności ruchu:

§ u pacjentów neurologicznych (np. porażenie wiotkie )

§ od proksymalnych do dystalnych

§ umożliwia mobilizację pacjenta

§ poprzez oporowanie izometryczne mięśni możemy kończynę zatrzymać w odpowiednim wzorcu

§ przy porażeniach wiotkich wystrzegamy się trakcji, bo nie ma bariery mięśniowej, wtedy wykorzystujemy aproksymację.

Chwyt lumbrikalny: BODZCE MANUALNE

· pobudza odpowiednie obszary skóry (pobudzenia eksteroceptywne)

· torowanie kierunku ruchu (w odniesieniu do rotacji).

· Ruch pewny bezbolesny

· Umozliwia trójpłaszczyznową pracę z oporem

· Dopasowanie chwytu do kształtu stymulowanego odcinka ciała

· Zapewnia zabezpieczenie s. Ręki T.

Body mechanik:

w optymalna współpraca terapeuty z pacjentem

w ciało terapeuty ustawione w tej samej płaszczyźnie diagonalnej, co wzorzec ruchu wykonywany przez pacjenta

**lepsza koordynacja ruchów między terapeutą i pacjentem

**ułatwia zachowanie kierunku ruchu

**optymalne dozowanie oporu w całym zakresie ruchu

w prawidłowa pozycja pozwala na zabezpieczenie terapeuty przed niepożądanymi przeciążeniami.

Kontakt wizualny:

Kontakt werbalny:

· komenda krótka i zrozumiała dla pacjenta

· komendy „pchać”, „ciągnąć” wskazują kierunek ruchu lub dotyczą skurczu izometrycznego

· bodźce: telereceptory- pobudzają wykonywane ruchy.

Sumowanie bodzców:cel: pbudzanie i obniżanie napięcia mm.

· czasowe- długie działanie bodzców w czasie

· przestrzenne- różnymi kanałami ciała(wzrok, słuch,kinestatycznym) przepływają do CUN inf. O torowanym ruchu.

Faza kontroli motorycznej:

· mobilność- ogólny zestaw cech warunkujących możliwości osiągnięcia pozycji

· stabilność- utrzymanie osiągniętej pozycji- złożona forma kontroli motorycznej

· mobilność na stabilność(koordynacja)

· zręczność- utrzymanie fazy trzeciej przez naprzemienność

Wzorce ruchowe:

· utarte, automatyczne,kompleksowe ruchy o przebiegu diagonalnym, trójpłaszczyznowem

· zapis zgodnie z SFTR

Techniki agonistyczne:

· rytmiczne zapoczątkowanie ruchu

· kombinacja ruchów izotonicznych

· odtwarzanie ruchu

· techniki wykorzystujące zasadę główną Stretch:

- ponawialny stretch na początku ruchu

-ponawialny stretch w czasie ruchu

Techniki antagonistyczne:

· dynamiczna zwrotność ciągła

· stabilizacja zwrotna

· rytmiczna stabilizacja

Techniki rozluzniające:

· trzymaj- rozluznij(hold-relax)- technika rozluzniajaca, wykorzystująca statyczną pracę mm.przykurczonych, bolesnych lub osłabionych z wyboru stosowania u P bólowych.

· napnij – rozluznij (contract- relax)

Bodzce wzrokowe:

· aktywizują motorykę dowolną

· są niezbędne podczas nauki nowego ruchu

cele: kontrolai korekcja, wyzwolenie większej siły skurczu, zawiększa aktywność mm. Tułowia w wyniku ruchow głowy będących skutkiem wodzenia wzrokiem,

Techniki stos.w koncepcji PNF

Cele: torowanie funkcjonalnego ruchu, wzmocnienie mm., regulacja napięcia mm., rozluznienie mm.,zwiększenie zakresu ruchu, redukcja bólu,

WZORCE RUCHOWE W PNF: