Fotografowanie ludzi to bez wątpienia najtrudniejsza ze sztuk fotograficznych. W każdym zakątku globu fotografia jest traktowana nieco odmiennie. Jedni uważają zrobienie zdjęcia za próbę kradzieży duszy, inni traktują fotografa jak darmozjada, który chce się wzbogacić na czyimś wizerunku.
Ludzie boją się też o swoje dobro – w końcu nie wiadomo do czego zdjęcia zostaną wykorzystane. Tak czy inaczej fotografować ludzi nie jest łatwo, chociaż warto. Ludzie to najwierniejszy obiekt, dający zdjęciu coś czego nie jest w stanie zaoferować żaden nawet najpiękniejszy pejzaż. Życie i historię. Nie ma bowiem ludzi bez jakiś historii i tym samym fotografii jej pozbawionej. Są tylko fotograficy, którzy zapomnieli o nią zapytać.
Nie przeszkadzaj sobie w pracy
Jak więc fotografować ludzi? Nie ma na to gotowej recepty, są sposoby, które sprawdzają się w mniejszym lub większym stopniu. Paradoksalnie największym problemem jest sam fotograf, który swoim zachowaniem, wyglądem, nonszalancją może popsuć każdy akt fotograficzny. Podstawą fotografii ludzi jest szczerość i uczciwość intencji. Na początku sam zadaj sobie pytanie po co chcesz sfotografować daną osobę. Nie skradaj się więc jak złodziej ale też nie wchodź nikomu ?z butami” do domu. Twój pytający wzrok, skinienie, wskazanie aparatu i często nieme przyzwolenie to przepustka, pozwalająca na przyciśnięcie spustu migawki.
Fotografując ludzi musisz zdać sobie sprawę z pewnego mechanizmu, który rządzi fotografowanymi. Niezależnie od szerokości geograficznej w gruncie rzeczy wszyscy jesteśmy próżni, lubimy ładnie wyglądać i mile nas łechcze to, że ktoś inny się nami interesuje. Jedni to okazują i lubią być fotografowani, drudzy udają, że tak nie jest. To podstawa, która pozwala fotografować kogo chcesz, gdzie chcesz i kiedy chcesz. Niestety, ludzie mają kompleksy i czasem wydaje im się, że chcesz właśnie te wady – widoczne lub nie – ująć na fotografii. Musisz więc umieć przekonać, że to nie wady, a zalety. Kluczem do sukcesu jest twoje zainteresowanie fotografowanym człowiekiem.
Po pierwsze zainteresowanie
Zazwyczaj biały człowiek, dobrze ubrany wywołuje na ubogim mieszkańcu dajmy na to Wietnamu wrażenie zadufanego, ?nadzianego” pana, który z wyższością przygląda się ?trzeciemu światu”, czując dumę ze swojego posiadania. Wiem, przesadzam odrobinę. Nie mniej jednak aby zatrzeć wszelkie różnice pomiędzy tobą a fotografowanym człowiekiem okaż mu zainteresowanie. Zainteresuj się jego pracą, tym jak struga kijek, jak rozkłada do suszenia zboże, co czyta albo na co czeka.
Po drugie szczery uśmiech
Nieocenionym narzędziem jest uśmiech. Uśmiechaj się ile możesz i kiedy możesz, okazujesz wówczas swoje pokojowe zamiary, sympatię. To tylko Polska jest krajem smutnych ludzi. Niestety – im dalej stąd tym ludzie bardziej reagują na uśmiech, odwzajemniają go nawiązują kontakt, podejmują rozmowę. Staraj się nie fotografować w sytuacjach, które mogą być dla fotografowanych intymne lub związane z kultem religijnym. Nikt tego nie lubi bo to podglądanie.
Kobiety najłatwiej fotografować wówczas, gdy nie ma obok mężczyzn. Jeżeli kobiet jest kilka – wybierz tę najbardziej odważną – lidera grupy (nawet wówczas gdy chcesz zrobić zdjęcie komuś zupełnie innemu), pozostałe pójdą w jej ślady – gwarantuję.
I na koniec najważniejsze
Najlepsze zdjęcia ludzi to dobrze skadrowane portrety, odzwierciedlające atuty fotografowanej osoby lub zdjęcia reportażowe, na których nie ma relacji pomiędzy fotografowanym a fotografem. Mówiąc wprost – takie, gdzie nie widać, że fotografowany wie, że jest fotografowany. Te ostatnie pokazują prawdziwą naturę fotografowanych i są najcenniejsze. Do tego potrzeba czasu i sprawdzenia samego siebie w różnych sytuacjach. Dlatego nie martw się, jeżeli na początku będziesz miał problemy z fotografowanymi. Czasem cenniejsze jest posiedzieć obok kogoś, posłuchać jego historii. Zrozumieć jak żyje. Dlatego fotografowanie niesamowita przyjemność.
Oljaa