siódmy krąg_11.pdf

ROZDZIAŁ 11

Zimno zmusiło Lilith do powrotu do domu Marsz był powolny, kroki

powstrzymywane przezciężkiemyśliSłowaLincolnabiegałyjejpogłowie,szydzącz

niej iniedającspokojuNiemogłasięichpozbyć, animyślećoniczyminnymChciałją

nimi zranić, a w jego oczach zobaczyłaprawdęgdyjewypowiadałNiebyłotokłamstwo

byzadaćbólPowiedziałprawdębyjązranić,byjąukaraćzatocopowiedziałaonim

Niewidziałanic, gdyszłaprzezrezydencjędoswojegomieszkania,niesłyszała

nic, gdymijałałowcęzałowcąWidziałajedyniemrocznyuśmiechLincolnaisłyszała

jedyniejegoostresłowa

Wcaletakwielesięodsiebienieróżnili

Mówiłpoważnieotym, żejestwampirem?ToniemożliweJestczłowiekiemBije

jej serce, musijeść, a krew budziwniejodrazę.

Maleńkajejczęśćszeptała, żenocwzywająiżeczujetenzewwewłasnejkrwi

MadarTendarmusiałskądśsięwziąćMusiistniećpowóddlaktóregomożestaćna

granicypomiędzyciemnością a światłem, możewyostrzyćswojezmysłytak, żejestw

staniewidziećniepatrząc

Jejrękawydawałasięciężka, gdyuniosłająichwyciłaklamkęNacisnęłająi

otworzyła drzwi,obawiającsiętego, co znajdzie po drugiej stronie. Otworzyłysięna

oścież Niepowitałojąnic, pozaciemnościąLincolnaniebyło

Weszładośrodka,zamknęładrzwiiruszyłaprostodosypialni, niezapalając

światłaUsiadłanakrawędziłóżka,wpatrującsięwczerńJejumysłoczyściłsię,ażnie

byłouczućanimyśliPoprostusiedziała,pustamuszla,bezżycia

Nie wiedziałajakdługobyławtejpozycjiWkońcuświatłopojawiłosięw

ciemności,poczymsylwetkastanęławdrzwiachjejsypialni

Lincoln.

ImiętonieprzyniosłozesobążadnychuczućanipociechyPrzyniosłojedynie

pytania, którekłębiłysięwjejumyśle,ażmiaławrażenieżejejgłowapęknie

Włączyłnocnąlampkęprzyłóżkuiusiadłobokniej,blisko,zawszebliskoJej

spojrzeniespadłodojegokolan,dojegoud, którelekkoocierałysięojejwłasne

przesyłającprzezjejciałomrowiącedrżenie

Milczała

Niemusiałanicmówić

Instynkt podpowiadał jej,żetoonbędzietym, któryprzerwieciszęipowiejej

wszystkocomusiwiedzieć Wytłumaczycomiałnamyślimówiąctamtesłowa

Jejoczyprzesunęłysiędojegodłoni,którespoczywałynajegoudach. Na jego

nadgarstku widniał ślad, jakgdybyzostaługryzionyZanotowałatosobieipozwoliłaby

jejspojrzeniekontynuowałowędrówkęwgórę,pojegobladychramionachi czarnego t-

shirtuażdotarłodotwarzyWyglądałnaczymśprzejętego,jegowzrokskupionyna

podłodze,odległyŻałowałtegocopowiedział?

Mrugnąłigdyjegooczyotworzyłysięponownie,złączyłysięzjejMówiłyotym

codoniejczuł,odezorientacjiiniepokoju,strachuinadzieiOdzwierciedlałykażdejej

uczucie.

- Spotkałem twojego ojca – powiedział łamiącym się szeptem, pokrytym

ostrożnościąJegooczyprzeszukiwałyjejwłasne,szukającjej reakcji.

Na sekundęzmarszczyłabrwiSzybkojednak odzyskałaopanowanie

NiepopędzałagoByłototaksamotrudnedlaniegojakidlaniej,tylkożenie

mogłazrozumiećdlaczego– mogłatojedyniewnimwyczućUtrzymywałajegowzrok

Byłamiędzynimiwięź, którejzawszesięobawiała– więźmiędzyniąawampirami

Zawszeistniałztyłujejgłowy,czająciprzygotowującsiębywyjśćnapowierzchnięza

każdymrazemgdykorzystałazeswojegodaruTendarmusiałmiećswojeźródłoibył

zbytpodobnydoumiejętnościwampirówbyignorowaćtakąmożliwość

Jego ręka zmieniła swoje położenie, palce poruszyły się, otwierając się i

zamykającOpanowaniewypełniłojegooczy,walkaokontrolęnadsobą,konfliktuczuć

Dostrzegła towszystkoNigdywcześniejniewidziaławnikimtakwieluemocjiDlaczego

byłtakrozdarty?Czytozjejpowodu?Onteżwalczyłzuczuciami, którychnierozumiał?

Nienawidziłasiebiezatocodoniegoczuła,rosnąceprzywiązanieipragnienie Bez

wątpliwości, i wampirnienawidziłbytakiejwięziz człowiekiem.

- Jestwspaniałymczłowiekiemczyjakpowinienempowiedziećwampirem–

wyszeptałostatniesłowotakcicho, żeledwogousłyszała

Jejreakcjąnanie, byłchłódktóryzmroziłjejserceisprawił, żejejcałeciało

znieruchomiało

Jegopalceznowusięporuszyły i położył swojedłonienanogach

Chciałjejdotknąć

Chciałtrzymaćjejrękęjaktamtejnocygdyumierała, ijąpocieszyć

Ona też tegopragnęła

- Spotkałemgowjegoklubie„One”JestniedalekostądTamwłaśniebyłem

PowiedziałemmuotobieitwojejsiostrzeNiewiedział

- Askądtywiedziałeś?– jejgłossięzmienił,stałsięsłabyidrżącyOdepchnęłaod

siebieswójstrachigłoswśrodku, którymówiłjejbyzakryłagłowęiwytłumiłajego

słowabysięchronićMiałaszansęznaleźćodpowiedzi, któreprześladowałyjąprzez

całejejżycieMusijepoznać,nawetjeżelipowodująból

Zawahałsię,poczympowiedział– W noc, gdy ranna zostałaśzabranado

szpitala,włamałemsiędobiuratwojegoprzełożonego isprawdziłemtwojedanewjego

komputerzeWiedziałem, żecośjestnietakTwojakrewjestinnaodludzkiej

LincolnobserwowałjejreakcjęNicniepowiedziałaNiemusiałaRozdarciebyło

widocznewjejoczachZastanawiałsięczypowinienterazprzestaćNiechciałjej

martwić,awyczuwałwniejszaleństwouczuć

JegorękaprzybliżyłasiędojejnogiJegosercebłagałogobywziąłjąwramionai

powiedziałjej, żenieczyniłojątopotworemjakimsądziła, żeprzez to jest.

- Mójojciecjestwampirem?

Słyszałbólwjejgłosie, jak i czułgowsercuWszystkownimkrzyczałobyją

pocieszyłNiezgodziłsięnatoNiemógłprzekroczyćtejliniiNiezrobitegoToco

uczyniłtamtejnocybyłopomyłką,czymśczegoonanigdybyniechciała,azczymon

nigdyniebyływstanieżyć

Przytaknął– NależydoVehemensNazywasięOneiric

- Oneiric. – wyglądała jak gdyby bardzo mocno próbowała zrozumieć Był

potworemNiepowinienjejtegonigdywyjawićNie,onazasługiwałabywidzieć

Żałowałjedynie, żetoonjesttym, któryrozbiłjejcałykruchyświatnakawałki– A moja

matka?

NadziejazaiskrzyłaterazwjejgłosieUśmiechnąłsięisięgnąłodrobinęswoimi

zmysłamibysprawdzićwięźpomiędzynimiNiebędziewiedziećojejistnieniu,lecz

jeżelibędziebliskotosprawi, żemimo to poczujesięlepiej.

- Łowczyni,takjakty– powiedział

- Alewampiryniemogąmiećdzieci

NiebyłpewienjakterazkontynuowaćJeżelijejpowie, tojątojedyniebardziej

zrani,ategoniechciałJejoczymówiły, żechcewiedziećPotrzebujewiedziećMusijej

powiedzieć,bezwzględunabóljakiwywołagdywyprowadzi ostateczny cios kończący

jejświat

- Niemogą– przysunąłsiędoniejbliżej,wspierającjąwciszyZrozumienie

zaczęłouwidaczniaćsięwjejoczachWypełniłysięłzamiCzułjejprzerażenie,strachi

rozpaczCzułtowszystkoipragnąłmócjejtowszystkozabraćLeczniemógłJedyne co

mógłzrobić, tobyćzniąszczerygdypozostalikłamaliioszukiwaliją– Zostałaodniego

pobranakrew,atwojamatkazłożyłaprośbębyta zostaławykorzystanado genetycznej

modyfikacji jajeczka po zapłodnieniu Wykorzystali jego DNA Raport wykazał, że

dwójkadzieci,tyitwojasiostraEve,byłyludźmi,leczmusielicośprzeoczyć

- Ponieważniejestem– wjejglosiebyłagoryczJegosercesłyszałocoinnego

Słyszałobólwjejwnętrzu

- Częśćciebiejest– wyszeptał

- Aczęśćjesttakajakty– jejzłośćponownieukazała swójłebJednak rozpacz

szybkojąpokonała– Taczęśćzktórejpochodzimójdar,należydowampirów,wcałości

dowampirów

- Posiadanie krwi twojegoojcanieczynicięzłą,anipotworemWidziałem zmiany

jakiewprowadzająłowcom,tetakzwane„czary”Jesteśbardziejludzkaodnich

Spojrzałananiego,prostowoczy,jejciemneczołowmilczeniubłagałogożeby

sprawił by to wszystko zniknęło, bymogłaudawaćżenicz tegoniejestprawdą

Jejoczyopadłynajegoramięipochyliłasię doprzodu,opierającgłowęnajego

ramieniu.

- Nigdy mi nie powiedzieli. – powiedziałazpowagą

Niewiedziałcorobić, czyteżcoonachciałabyuczyniłSiedziałwciszyprzez

moment,poczymwziąłswoją rękęzpomiędzynichiotoczył jejramiona,trzymającją

przysobieJejczołospoczęłoprzyjegoszyiZaryzykowałdelikatnypocałuneknajej

włosach

- JarównieżniewiedziałemNaprawdęniewiedziałem

Przytaknęłaiprzybliżyłasiędoniego– Wiem.

Trzymałją,jegoserceradowałosiędotykiem jej ramion, podczas gdy szeptane

słowawpuszczałyjaddojegoumysłuTakniemiałobyćNiemożekochaćczłowieka

Niemożezłamaćdlaniejprawaina zawsze odwrócićsięplecamidoswojejrodzinyNie

byłtaksilnyjakOneiricWypędziłtesłowaiskupiłsięnaniej

Byłazmęczona,zdezorientowanaicierpiałaWybrałokropnymomentbyjej

powiedzieć,byzmusić jądoporadzeniasobieztym, razemzcałąresztąByłpotworem.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: