4.pdf

(153 KB) Pobierz
Dziedziczny rak jelita grubego
Dziedziczny rak jelita grubego
Józef Kładny, Jan Lubiński
Szacuje się, że dziedziczne predyspozycje są przyczyną 10-20% wszystkich raków je-
lita grubego (RJG) 1, 2, 3). Opisano szereg postaci dziedzicznego RJG (4, 5) Do dobrze
znanych chorób genetycznych w przebiegu których dochodzi do rozwoju RJG należą dziedzi-
czące się zgodnie z prawami Mendla takie zespoły jak: dziedziczny nie związany z polipowa-
tością rak jelita grubego (HNPCC, zespół Lyncha), polipowatość rodzinna w tym zespół
Gardnera, zespoły Zankasa, Turcota, Peutz-Jeghersa i polipowatości młodzieńczej.
Zespół Lyncha (HNPCC)
Opisany przez Lyncha (6) w latach sześćdziesiątych zespół dziedzicznego nie związa-
nego z polipowatością RJG stanowi około 5% wszystkich RJG. Wykazano, że HNPCC po-
wstaje w wyniku mutacji jednego z kilku genów takich jak MSH2, MLH1, MSH6, PMS1,
PMS2. Mutacje w obrębie dwóch pierwszych z nich są najczęstszą przyczyną zespołów Lyn-
cha (7, 8, 9, 10) Do charakterystycznych cech klinicznych zespołu Lyncha należą:
- wczesny wiek zachorowania (średnio ok. 45 r.ż.)
- częstsza prawostronna lokalizacja guza
- 2 i więcej przypadków RJG wśród krewnych I 1
- wiele synchronicznych i metachronicznych ognisk RJG
- występowanie choroby w kolejnych pokoleniach (transmisja pionowa)
- zwiększona częstość występowania wśród krewnych raków trzonu macicy, jelita cienkiego
i dróg moczowych.
Według międzynarodowej grupy ekspertów (International Collaborative Group on
HNPCC - ICG-HNPCC) zespół Lyncha można jednoznacznie rozpoznawać wówczas, gdy
wykryta zostanie mutacja konstytucyjna w jednym z genów związanych z HNPCC jak np.
MSH2 czy MLH1 lub też na podstawie danych rodowodowo-klinicznych, wówczas gdy spe-
łnione są kryteria przedstawione w Tabeli 1. (11, 14)
64
 
Tabela 1. Kryteria diagnostyczne HNPCC wg. ICG-HNPCC (14).
1. u co najmniej 3 członków danej rodziny wykryto zweryfikowanego histopatologicznie
RJG lub raka trzonu macicy, jelita cienkiego, lub dróg moczowych.; jeden z nich jest
krewnym I° dwóch pozostałych; wykluczono polipowatość rodzinną * ,
2. co najmniej 2 z tych osób to krewni I° w dwóch różnych pokoleniach,
3. przynajmniej u 1 spośród tych osób zdiagnozowano raka przed 50 r.ż.
Wszystkie pozostałe parametry (prawostronna lokalizacja, syn- lub metachroniczne guzy) we-
dług tych badaczy powinny być traktowane jako cechy dodatkowe.
* wykluczono występowanie mnogich polipów jelita grubego, wrodzonego przerostu nabłon-
ka barwnikowego siatkówki, torbieli i kostniaków kości twarzoczaszki oraz desmoidów
Na ryc.1 przedstawiono rodzinę spełniającą kryteria definitywnego HNPCC wg ICG-HNPCC.
(14)
CSU
d49
End 43
50
Col 48
d52
Col 35
36
Ryc. 1. Rodowód rodziny z cechami HNPCC wg ICG-HNPCC. (14)
Legenda do ryc. 1-3:
zdrowy mężczyzna lub kobieta
aktualny wiek lub wiek zgonu
Col 34
LU 62 lokalizacja raka i wiek zachorowania
rak w wywiadzie
rak zweryfikowany histopatologicznie
probant
Lokalizacja raka:
Bl – pęcherz moczowy
Col - jelito grube
CSU - lokalizacja ogniska pierwotnego nieznana
End – trzon macicy
Ov - jajnik
65
83959004.004.png 83959004.005.png 83959004.006.png 83959004.001.png 83959004.002.png
Pan - trzustka
SB – jelito cienkie
Ze względu na niepełną penetrację genów typową dla chorób mendlowskich dominu-
jących, zgony z powodu różnych chorób, czy też trudności w uzyskaniu pełnych informacji o
wszystkich członkach rodzin, znaczna część - być może większość rodzin w rzeczywistości
obciążonych HNPCC, nie może być rozpoznana w oparciu o kryteria amsterdamskie.
Dlatego też szereg autorów proponuje stosowanie innego typu kryteriów, spełnienie
których nie upoważnia do jednoznacznego rozpoznania HNPCC, jednak jest pomocne w wy-
krywaniu rodzin ze zwiększonym ryzykiem(12, 13, 14, 15,) Naszym zdaniem w identyfikacji
przypadków podejrzanych o HNPCC szczególnie użyteczne są kryteria zestawione w tab. 2.
Tabela 2. Kryteria rozpoznawania rodzin podejrzanych o HNPCC (16)
1 - U pacjenta z RJG wśród krewnych Iº stwierdzono zachorowanie na RJG, raka trzonu
macicy, jelita cienkiego lub dróg moczowych.
2 - Co najmniej jeden z tych nowotworów rozpoznano poniżej 50 r.ż.
3 - Wykluczono polipowatość rodzinną
Przykłady rodzin spełniających kryteria „podejrzenia HNPCC” przedstawiono na ryc. 2-3.
Pan
d56
Col
52
SB 45
46
Ryc. 2. Rodowód rodziny „podejrzanej o HNPCC”
Legenda – patrz Ryc.1
Col 55
d56
Ov
d45
Bl 49
53
Ryc. 3. Rodowód rodziny „podejrzanej o HNPCC”
66
83959004.003.png
Legenda – patrz Ryc.1
67
 
Diagnostyka molekularna nosicielstwa mutacji w genach związanych z rozwojem
HNPCC
Diagnostyka ta została opisana we wcześniejszym rozdziale – test MSH2/MLH1.
Wykrycie mutacji markerowej dla rodziny z HNPCC ma bardzo istotne znaczenie kliniczne
ponieważ: A) umożliwia wykluczenie ok. 50% członków rodziny z grupy wysokiego ryzyka.
B) ułatwia podjęcie decyzji o radykalności zabiegów chirurgicznych np. kolektomii zamiast
klasycznej resekcji odcinkowej oraz profilaktycznej histerektomii i owariektomii w sytuacji
gdy zabiegi te wykonywane są u zdiagnozowanych nosicieli mutacji.
Prowadzenie rodzin z HNPCC
Posiadana obecnie wiedza na temat tego zespołu wskazuje na konieczność zastosowa-
nia specjalnej formy opieki profilaktyczno-diagnostycznej i leczniczej. W poszczególnych
ośrodkach obowiązują różne programy (4, 17, 18) W świetle najnowszych danych u członków
rodzin z zespołami Lynch uzasadnione wydaje się przyjęcie następujących zasad opieki me-
dycznej:
1. Optymalizacja diety
U osób z wysokim ryzykiem rozwoju RJG zalecana jest dieta ubogotłuszczowa z
ograniczeniem mięsa czerwonego, z dodatkiem otrąb pszennych i bogata w błonnik. (19)
2. Prewencja farmakologiczna
Istnieją doniesienia, że do leków hamujących karcinogenezę RJG należą: aspiryna,
sulindac, piroxicam, wapń, witamina C. Przydatność tych preparatów w zapobieganiu
HNPCC jest prawdopodobna, jednak jak dotąd nie udowodniona.(18, 20, 21)
3. Kolonoskopia
Pełna kolonoskopia zalecana jest co 1-2 lata poczynając od 20-25 r.ż. W rodzinach w
których RJG wystąpił w młodszym wieku kolonoskopie należy rozpocząć wykonywać o 5 lat
wcześniej od wieku najmłodszej osoby z RJG. W przypadkach, w których w trakcie endo-
skopii nie można było dokładnie ocenić całego jelita wskazane jest wykonanie wlewu kon-
trastowego.(18, 22)
68
Zgłoś jeśli naruszono regulamin